Moge Allah ‘azza wa djal onze kennis doen vermeerderen, Ameen. Moge Allah ons leiden naar de waarheid en ons weerhouden van het slechte, Ameen. Moge Allah ons sieren met de schoonheid van Imaan & Taqwa, Ameen.
Bismillah arRahmaan arRaheem wa salatu wa salaam 'ala Rasulillah
Subhanak Allahuma wa bihamdik, ash hadu an laa illaha ila ant, astaghfiruka wa atubu ileik
Aanmoediging van een broer door Iftikhar Staat op de site van MSA Universiteit van Houston
Toen ik begon met het zoeken naar een vrouw, was mijn enige intentie een Muslima te vinden die me kon helpen een betere moslim te worden. Nadat ik vaak tot Allah Aza Wa Jal Heb gebeden ontmoette ik een Broeder in mijn omgeving die een niet-gehuwde zus had..
Er werd mij verteld dat ze 7 jaar ouder dan ik was.. niet geschoold was en kleine gezondheidsproblemen had..
Ondanks dit.. regelde ik een ontmoeting om te kijken of er een eventueel huwelijk in zat.. Toen ik haar ontmoette was ik onder de indruk van haar bescheidenheid ( ze droeg en echte Hijaab Die alles bedekte behalve haar gezicht ) Ze was niet aantrekkelijk.. noch was ze rijk. Toch voelde ik me na het onze ontmoeting op mijn gemak met het feit dat zij het was waar ik naar zocht.. Na Istigara te hebben gebid, was ik er zeker van dat zij goed was voor mij. Onze Huwelijk is enkele weken later gesloten...
Oh ja.. dit was een Islamtische Bruiloft. zo een waar de mannen en vrouwen apart zitten, er was geen Disco-Muziek Of Buikdanseressen of andere Koefar-Dingen Er was waarschijnlijk maar 1 broeder die NIET volgens de Sunnah was gekleed. We brachten onze tijd voornamelijk door met bidden.. Allah Aza Wa Jal Prijzen en discussieren over het feit wat een grote zegenening de verantwoordelijkheid van een huwelijk wel niet is..etc..
Ik denk dat de totale kosten van de Bruiloft ongeveer 20 Amerikaanse dollars was.. ( we hielden de bruiloft in het huis van mijn schoonbroer)IK had de tijd van mijn leven!!!
Ondanks het feit dat ze heel koppig is en veel argumenteert, ze is een van de Beste muslima's die een man zich kan wensen.
Dan heb ik het niet over de manier waarop ze me midden in de nacht wakker maakt voor het gebed, Of dat manier waarop ze haar gezicht bedekt in het openbaar, of de manier waarop ze elke daad van mij onderzoekt, Of wanneer ze me negeert als ik geen Koran meer lees.. of elke dag naar de Moskee ga.. IK heb het over haar Angst voor Allah Aza Wa Jal en liefde voor de Profeet Mohammed Salallahoe 3eleehie wa salaam.
Niet slecht voor een vrouw die mensen lelijk noemen en die niet geschoold is.. en geen geld heeft.. Ik zou haar voor niets in deze wereld willen ruilen..
Vele malen wanneer de discussie over trouwen word gevoerd hoor ik de ene broeder na de andere zeggen hoe mooi en hoe geschoold ze willen dat hun droomvrouw moet zijn... Anderen praten over liefde of afkomst..
Idioten.. ( met alle Respect van Dien )
Als het geval is dat sommige van jullie in de war zijn.. omdat ik dit allemaal vertel.. Laat me jullie vertellen wat ik weet ( rechtoe rechtaan )
Een Vrome Vrouw is je sterkste Verdediging tegen de Duivel
Nou.. Trouw een vrouw om wat voor reden je wil.. Mijn Smeekbede Is met jullie Allen..
In de Naam van Allah de Barmhartige de Genadevolle
"Zal ik jullie," vroeg de Profeet(saw), "eens vertellen, wat de zwaarste van alle grote zonden is? "Dat is aan God deelgenoten toeschrijven en ongehoorzaam zijn aan de ouders."
Er leefde een jonge man in de tijd van de profeet(saw), die Al-qamah heette. Hij bracht veel tijd met aanbidding door, hij verrichtte de salaat, vastte en gaf sadaqa. Toen hij ernstig ziek werd, werd zijn vrouw wanhopig. Zij ging naar de profeet en zei: "Mijn man is heel erg ziek en ik wil u over zijn toestand vertellen, o boodschapper van Allah." De profeet(Salla Allahu '3alaihi wa Salam)riep drie van zijn betrouwbaarste metgezellen bij zich; Bilaal, soehayb en 'ammar,(Radia Allahu 3anhum) en hij zei hen: "Ga naar Al-qamah en laat hem de shahada reciteren." Ze gingen naar hem toe en vonden hem in een zeer kritische toestand. Ze probeerden om hem de shahada - "Laa ilaaha illa Allah" - te laten zeggen, maar de woorden wilden maar niet uit zijn mond komen. Zij vertelden dit aan de profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam) en die vroeg hen: "leeft er nog èèn van zijn ouders?" Hem werd verteld dat zijn moeder nog leefde, maar heel oud was. De profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam) stuurde iemand om te vragen of zij niet bij hem kon komen, maar als zij daartoe niet in staat was, zou hijwel naar haar toe gaan. Zij antwoorde onmiddelijk, en dit liet zien hoeveel respect zij wel voor de profeet had: "Wel allemachtig, ik ben degene die naar hem toe moet gaan." langzaam, met haar stok lopend, naderde zij de profeet. Zij groette hem en hij (Salla Allahu '3alaihi wa Salam) gaf haar de vredesgroet terug en zei tegen haar: "vertel mij de waarheid. Hoe is jou zoon Al-qamah?" "boodschapper van God," zei ze, "hij verricht veel salaat, hij vast en geeft veel sadaqa." "En hoe ben jij nu met hem?" vroeg de Profeet "Boodschapper van God, ik ben boos op hem." "Waarom?" vroeg de Profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam "O boodschapper van God, hij vindt zijn vrouw belangrijker dan mij en is mij ongehoorzaam." Toen zei de profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam) "De woede van Al-qamah´s moeder heeft vast en zeker Al-qamah's tong tegen gehouden om de shahada uit te spreken." Toen vroeg hij Bilal om een grote bundel brandhout te halen. "Boodschapper van God, wat ga je daar mee doen?" vroeg Al-qamah´s moeder. "Ik zal hem voor jou ogen in het vuur verbranden." zei de Profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam) "O boodschapper van God! Mijn zoon! Mijn hart kan het niet verdragen als hij voor mijn ogen verbrand wordt." zei de moeder van Alqamah "Moeder van Al-qamah! God´s (straf) is veel zwaarder en duurt veel langer. Als je echt wilt, dat God hem vergeeft, dan moet je laten zien dat je tevreden over hem bent". "Bij degene in wiens hand mijn ziel is, Al-qamah zal niets goeds uit zijn gebed, zijn vasten en zijn sadaqah, krijgen als jij boos op hem blijft." zei de Profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam "O boodschapper van God.Zei de Moeder van Alqamah.." Ik roep God, de engelen en de Moslims, die hier aanwezig zijn, op als getuige, dat ik tevreden met mijn zoon Al-qamah ben." Daarna kon Al-qamah zijn tong weer bewegen en hij herhaalde de woorden van de shahada - "ik getuig dat er geen God is dan Allah en ik getuig dat Mohammed de boodschapper van Allah is." Die dag overleed hij. De profeet (Salla Allahu '3alaihi wa Salam) zelf verrichte het janaazah gebed en herinnerde de Moslims aan de zwaarste van de zonde om een moeder boos te maken en aan de beloning om haar tevreden en verheugd te maken.
Zo zie je maar hoe belangrijk het is dat je moeder, en natuurlijk ook je vader tevreden over je is. Allah swt zegt in Soerat Loqmaan, Ayah 13-15:
"Toen Loqmaan tot zijn zoon, terwijl hij hem raad gaf, zeide: "O mijn lieve zoon, ken geen medegoden aan Allah toe; afgoderij is inderdaad een grote ongerechtigheid (13). Wij hebhen de mens op het hart gedrukt betreffende zijn ouders, zijn moeder droeg hem in zwakte op zwakte, en zijn zogen nam twee jaren in beslag. Zeg Mij en uw ouders dank, tot Mij is de terugkeer(14). Maar indien (uw ouders) trachten u iets met Mij te doen vereenzelvigen, waarvan gij geen kennis hebt, gehoorzaam hen niet. Doch leef met hen samen in de wereld op een behoorlijke wijze en volg de weg van hem die zich tot Mij richt. Dan zult gij tot Mij terugkeren en Ik zal u inlichten over hetgeen gij deedt" (15)
Allahoma Ghfir Li Aba'ina Wa Omahatina, Allahoma Ghfir Lahom Wa 3afi 3anhom Wa Ar7amhom..
Salaamoe alaikoem, dit verhaal is niet waargebeurd, maar Inshallah kunnen we er lering uit trekken.
Van Sander naar Zubayr
Ik begon met een nieuwe studie op en nieuwe school, na een paar weken voelde ik me thuis. Op een dag net voor het weekend zag ik een leerling en hij droeg al zijn boeken. En ik vroeg mezelf af, "soubhanAllah waarom zal iemand al zijn boeken mee nemen naar huis op een vrijdag terwijl men een schoolkluis heeft? Hij zal vast wel een nerd zijn"
Ik had haast en wilde graag het vrijdagspreek en gebed meemaken, dus liep ik snel door.
Toen ik het schoolplein afliep zag ik een paar jongens naar hem toe rennen en ze duwden hem omver, hij viel om en zijn boeken lagen overal op de grond en zijn bril vloog in de lucht en lande in het gras.
Ik liep snel terug om de jongen te helpen, de jongens om hem heen waren snel weer weg.
Ik hielp de jongen opstaan en zag een droevige blik in zijn ogen, en ik zag een traan in zijn oog.
Ik zei, "Deze jongens die jou hebben geduwd hebben echt geen leven."
De jongen keek me aan en zei, "Dank je wel!" met een grote glimlach op zijn gezicht. Het was een zeer dankbare glimlach die ik nog nooit eerder had gezien.
Ik stelde mezelf voor, en hij zei, "Ik heet Sander."
Ik hielp Sander mee met zijn boeken, en vroeg hem waar hij woonde, en SubhanAllah wat bleek hij woonde bij mij in de buurt.
Ik vertelde hem dat ik onderweg was naar de moskee voordat dit allemaal gebeurde. Hij wilde graag mee dus liepen we samen naar de moskee.
Hij durfde niet naar binnen en bleef dus in de gang staan.
Onderweg naar zijn huis vroeg Sander wat er allemaal verteld werd, dus legde ik hem uit wat de Imam in zijn preek had gezegd.
Toen Sander dichtbij huis was gaf ik hem mijn telefoon nummer en vroeg hem of hij in het weekend tijd had om te gaan voetballen met vrienden van mij.
Hij zei, "Ja, maar ik kan niet zo goed voetballen."
Mijn vrienden accepteerden hem en lieten hem mee voetballen.
Sander had wel veel vragen, nog steeds over de vrijdagspreek. En ik kon sommige dingen niet goed uitleggen.
Ik had hem verteld waar je islam boeken kan kopen.
Weekend ging weer zo als gewoonlijk snel voorbij en het was alweer maandag ochtend, en daar zag ik Sander weer met een enorme stapel schoolboeken. Ik zei tegen hem, "Hee Sander! Jij krijgt echt last van je rug als je elke dag zoveel schoolboeken meeneemt!" hij glimlachte en gaf me de helft van de stapel boeken.
Na vele maanden, werden Sander en ik goede vrienden.
Ik was bij de heel emotionele dag dat Sander de Shahada (Geloofsgetuigenis) ging doen. Sander had zich verdiept in de islam en kreeg een enorm zelfvertrouwen en hij zei zelf, "ik heb nu het gevoel dat mijn ziel rust heeft."
Na het behalen van onze schooldiploma was het onze plan om samen naar Medinah Universiteit te gaan om te studeren.
We schreven beide een brief en melden ons aan.
Kort daarna werd Sander aangenomen, ik kreeg al te horen dat hij meer kans had om aangenomen te worden omdat ze liever een niet Arabische afkomst hebben om zo beter de Dawah te verrichten.
Ik was ontzettend blij voor hem.
We hielden contact via mail en hij stuurde vaak een brief, hij hield me op de hoogte van de ontwikkelingen en stuurde vaak de aantekeningen van de lezingen die hij meegemaakt.
Sander had zijn naam veranderd in Zubayr.
Na een jaar kreeg ik ook een uitnodiging van de universiteit van madinah.
Toen ik Sander zag herkende ik hem niet, een volle baard een glimlach een zelfverzekerde uitstraling soubhanAllah wat kan een mens veranderen.
Sander steunde mij enorm, gaf me tips hoe ik het beste te werk moest gaan voor de tentamens.
Op een dag kwam de Sheikh binnen en zag koekjes op de tafel van Zubayr.
De Sheikh ging hem omhelzen en gaf meteen een mashAllah mooie lezing.
Dat waren pas mooie dagen.
Maar de mooiste dag was dat we onze Usool ul-Fiqh diploma hadden gehaald en dat iedere leerling een soort lezing toespraak moest houden
En die van Zubayr was gewoon te emotioneel voor mij,
In het zuiver klassiek Arabisch vertelde hij zijn levensverhaal, en toen kwam hij bij een stuk in zijn leven waar ik ook in speelde,
Hij reciteerde een Ayah van Surah Az-Zalzalah
"Wie ter grootte van een atoom goed deed, zal dit aanschouwen."
Toen zei hij iets ongelofelijks wat ik nog nooit gehoord had van hem,
"De dag dat ik mijn vriend was tegengekomen, was de dag dat ik zelfmoord wilde plegen. Ik had al mijn schoolboeken uit mijn kluis gehaald, zodat ik mijn moeder niet tot last zou zijn. Want anders moest zij de schoolboeken uit mijn kluisje halen. Die dag redde een vriendelijk gebaar mij van het helle vuur, onderschat broederschap niet"
Zubayr eindigde met tranen in zijn ogen deze toespraak met de woorden,
"Subhanaka Allahumina wa bihamdika ash hadu an la ilaha illa ant. Istaghfiruka
wa atubu ilaiyk."
'O jullie die geloven, zoekt hulp door middel van geduld en de salaat. Voorwaar, Allah is met de geduldigen.' (Soerah Al Baqaraah aya 153)
Hij herinnerde nog wat zijn oma tegen hem zei kleinzoon verricht je gebed op tijd en stel het niet steeds uit! De oma....die als ze de athaan hoorde meteen op stond om het gebed te gaan verrichten was 70 jaar oud. Maar haar kleinzoon,......Sub7aana Allah hij stelde het uit....en als hij het gebed dan ging verrichten deed hij het zo snel mogelijk om er vanaf te kunnen zijn, niet realiserend dat hij voor Allah Sub7aana wa Ta3aalaa stond.
Denkend aan de woorden van zijn oma stond hij op om te kijken hoe laat het was hij zag dat er nog 15 minuten over waren voordat het Salaat Isha was hij verrichtte snel de woedoe en ging snel het maghrib gebed bidden, tijdens het gebed dacht hij aan wat zijn oma hem had gezegd hij kwam bij de soedjoed en hij bleef op de grond niet bewegend hij was erg moe hij was naar school geweest en had een zware dag achter de rug, hij nog steeds in soedjoed niet bewegend. Het was de DAG DES OORDEELS!!
Toen hij nog in leven was had hij zoveel vragen over Yaum al Qiyaamah. Maar dat leek alsof het heel lang geleden was de angst met wat er met hem zou gebeuren was zo groot. Dat hij zich niet kon voorstellen dat die angst wel bestond en ineens werd zijn naam genoemd 2 armen grepen hem en sleurde hem mee naar voren hij liep met veel zorgen aan z'n hoofd vooruit. Hij opende zijn ogen en het enige wat hij zag was een ander wereld. Hij zag allerlei mensen heel behulpzaam andere mensen helpen hij zag zijn moeder die gasten uitnodigde om bij haar te komen eten.
En de tafel werd gedekt Hij wist dat alles wat hij in zijn leven had gedaan veel minder was dan wat Allah verdiende om te krijgen. Hij zweette heel erg en hij rilde over zijn hele lijf. Hij wachte op zijn uitslag wat zal het worden. Uiteindleijk was de keuze gemaakt er kwamen 2 engelen op hem af ze begonnen te lezen wat de uitslag was. De engelen begonnen te lezen wie Janaah zouden betreden zijn naam zat er niet bij, toen begonnen de engelen de namen van Jahannam te lezen de 2e naam die genoemd werd was de zijne Hij viel op zijn knieen en kon nie geloven dat hij Jahannam in zou gaan de 2 engelen kwamen op hem af en sleurde hem mee Jahannam binnen. Hij schreeuwde en vroeg zich af of iemand hem zou kunnen helpen Hij begon te schreeuwen MIjn gebeden MIjn gebeden/!! In de hoop dat hij de Jahannam niet ingegooid zou worden hij keek voor de laatste keer naar de engelen en zag dat hij niets meer kom doen.
Een van de engelen duwde hem de Hel in..Hij voelde dat hij viel en dacht dat alles voorbij was en dat hij daar voor eeuwig zou blijven, toen hij een paar meter gevallen was, grepen 2 handen hem Hij keek omhoog en zag dat er een man stond met een lange witte baard. De jongen vroeg wie ben je? De oude man zei ik ben je gebeden De jongen vroeg waarom ben je zo laat??? Ik was bijna in het vuur terecht gekomen. Je hebt me op het laatste nippertje gered de oude man lachte en zei: weet je nog je verrichtte je gebeden altijd op het laatste moment of ben je het vergeten?' Hij hoorde de athaan voor salaat Isja en ging de woedoe verrichten om zijn gebed dit keer wel op tijd te verichten.
Youness is een jongeman slim, knap en heeft zijn woordjes snel klaar. Hij kan goed acteren en hij heeft een hoge dunk van zich zelf. Vandaag heeft hij een vrije schooldag dus weer met de trein naar utrecht, hij heeft een OV-kaart dus lekker goed benutten denkt hij.
Vorige week was hij in Rotterdam en de week der voor in Amsterdam. Hij heeft heel Nederland doorgereisd achter de meisjes aan. Op dit moment heeft hij twee vaste vriendinnen en tussendoortjes dat zijn te veel om op te noemen. Hij kan ze heel goed misleiden. Voor romantische woordjes moet je bij hem zijn. Vandaag heeft hij weer beet. Twee meisjes geregeld ééntje gaat hij zaterdagavond mee uit en de andere is voor zondag.
Hij is net thuis gekomen en is moe. hij gaat op zijn bed liggen en denkt hoe hij al die meisjes goed kan misleiden, in feite haat hij ze maar ze denken toch dat hij iets voor hun voelt. Youness denkt aan wat voor smoesje deze week allemaal moet verzinnen tot hij in slaap valt.
Hij heeft voor al deze meisjes geen respect hij gebruikt ze. Hij zelf vind het toegestaan zolang hij ze maar haat en gebruikt en geen serieuze relatie aangaat. Zo gaat het een paar jaar lang door.
Youness komt op een leeftijd dat hij zegt nou is het genoeg geweest. Hij vind dat hij lekker heeft genoten hij heeft genoeg meisjes bedrogen. Nu is het tijd voor trouwen met een kuise meisje en waar kan hij haar vinden? in Marokko natuurlijk. Dus hij naar Marokko en kiest een meisje uit en geeft ook in de zelfde zomervakantie een feest. Maar op het huwelijksnacht blijkt dat zijn vrouw niet maagd is. Dit kwam hard aan bij hem. Hij werd boos en kwaad "nee dit kan mij niet over komen," zei hij. Youness scheidde dezelfde zomer nog van dat meisje want hij wil een kuise meisje en hij gaat echt niet trouwen met een ****je, vond hij.
Weer een jaar verder. Youness heeft weer wat geld gespaard en waagt nogmaals een kans (in Nederland). Deze keer moet het goed gebeuren. Na wat speurwerk komt hij een meisje tegen. Zij is een kennis. Zijn ouders kennen haar familie en er is niets ongeoorloofd over dat meisje bekend. Weer een trouwfeest en op de huwelijksnacht blijkt voor de tweede keer dat zijn bruid geen maagd is. Dit kwam heel hard aan. Het meisje smeekte hem of hij haar wil sparen en dat ze van hem houdt en dat zij is ontmaagd toen ze een jaar of zestien was en dat ze daarna zich nooit heeft misdragen. Maar nee hoor Youness is genadeloos hij behandeld haar slecht en scheidde van haar.
twee jaar later. Youness is weer opzoek. Een mooie meisje heeft hij op het oog. Bij deze moet echt niks mis gaan. Hij wil haar eerst goed leren kennen. hij gaat 6 maanden met haar om. Het meisje is perfect, aardig, slim en komt heel hoffelijk over. Zij moet het zijn vond Youness hij is totaal verliefd op haar. Dus binnen een paar maanden was alles geregeld. Een prachtige trouwfeest heeft hij gegeven heel veel geld heeft hij besteed. Maaaaaaaaaaaar op het huwelijksnacht komt hij er achter dat zij ook niet maagd is. En dit is pas echt hard aan gekomen. Youness wordt gek hij slaat door. Wat moet hij doen voor de derde keer weer scheiden. Nee dat kan niet mensen gaan hem voor gek verklaren. en het meisje komt in actie ze smeekt hem en weet hem te ompraten. Youness laat haar blijven.
.twee jaar verder. Youness is vet achteruit gegaan met zijn gezondheid gaat het niet zo goed en met zijn vrouw heeft hij altijd ruzie en hij vertrouwd haar niet. Hij is niet gelukkig getrouwd maar ja ze is nu hoogzwanger binnenkort krijgt ze een kind.
Youness zit vandaag in een café een tafeltje verder zitten drie mannen te praten. Hij hoort de naam van zijn vrouw vallen. Hij gaat wat dichterbij en luister heel attent en opeens hoort hij een van de mannen de straatnaam van zijn het adres noemen. Oeps zij hebben het over zijn vrouw. Zij hebben een relatie met haar en hebben ontucht met haar gepleegd. Youness is woest zijn hart springt er bijna uit. Hij verlaat direct het café richting huis. Hij gaat eerst langs Blokker en koopt daar een grote slachtmes. Hij wil haar vermoorden. Haastig komt hij thuis maar zijn vrouw is er niet. Zijn buurvrouw verteld dat ze is overgebracht naar het ziekenhuis voor de bevalling. Youssef pakt zijn auto en geeft plak gas richting het ziekenhuis hij is van plan haar daar te vermoorden.
Met 80 km/u rijdt hij door rood en bost!! Hij is tegen een vrachtwagen aangereden. Youness ligt in het ziekenhuis hij wordt wakker. Hij heeft zijn rug gebroken en kan voor de rest van zijn leven niet leven. zijn vrouw kan hij dus nooit mollen.
Youness wordt wakker uit zijn slaap. Hij zweet helemaal een nachtmerrie heeft hij gehad. Hij denk aan al die meisjes die hij bedriegt. Nee dit gebeurd niet meer. Stoppen voor het te laat is. Hij heeft heel veel spijt en toont berouw en vraagt aan Allah hem te vergeven.
Dit is een verhaal van een jongeman die op een zeer mooie maar tegelijkertijd tragische manier geleid is door Allah. Hij vertelt:
â Ik was een persoon die graag bij zijn vrienden was. Wij waren altijd samen, altijd op zoek naar manieren om onszelf bezig te houden met verwerpelijk vermaak en verdorven zaken, waar we onze dagen mee vulden en onze nachten mee doorbrachten. Dit terwijl mijn lieve arme vrouw thuis eenzaam haar dagen voorbij zag gaan. Zij klaagde steeds vaker over de eenzaamheid en de dagelijkse ellende waarin zij leefde maar ik had daar geen oor voor, en negeerde het.
Op een nacht kwam ik, zoals gewoonlijk in die tijd, rond een uur of drie thuis. Mijn vrouw en dochter lagen al lang te slapen. Ik ging naar de woonkamer en zette mijn verdorven gedrag waar ik net van thuiskwam gewoon binnenshuis voort door wat vieze films te gaan kijken. Plotseling ging de deur van de kamer open !!! Daar zat ik dan, oog in oog met mijn vijfjarige dochter. Ik keek haar recht in de ogen, aan de andere kant werd er tot mijn grote verdriet teruggekeken met een teleurgestelde en trieste blik.
Verstijfd was ik, elke poging om iets te zeggen op dat moment stokte al bij de eerste klank. Na een seconde of wat die in mijn verlamde situatie als een eeuwigheid voelde bereikten de eerste klanken mijn bewustzijn. Het was haar lieve stem waarmee ze zei: âPapa, je zou je moeten schamen, ben je niet bang voor Allahâ¦Heb toch vrees voor Allah!â? en zij zei dit drie maal, deed de deur dicht en ging terug naar haar kamer.
Ik bleef onthutst achter en wist niet hoe te reageren. Een tijd lang zat ik als door de bliksem getroffen stil en bewegingsloos voor me uit te staren met open mond. Toen ik een beetje uit mijn toestand begon te raken irriteerde ik mij gelijk mateloos aan de verachtelijke beelden die nog steeds speelden en die er nu opeens heel anders uitzagen. Ik stond op, deed de tv uit en begon na te denken over de gebeurtenis die mij voor de rest van mijn leven haarscherp zou bijblijven, uit nervositeit begon ik door de kamer te ijsberen. Haar woorden hadden mij heel diep geraakt. Zij riepen bij mij een gevoel op dat ik tot dan toe nooit had ervaren.
Ik besloot voor mijzelf dat het het beste was om naar haar kamer toe te gaan, dus ik begaf mij zenuwachtig die kant op terwijl ik nog klampachtig zat te bedenken wat ik zou zeggen. Eenmaal daar aangekomen, zag ik dat zij weer in slaap was gevallen. Ik ging kapot van binnen en dacht dat ik gek werd. In het holst van de nacht zat ik mijzelf op te vreten terwijl ik niks dan de stilte hoorde. Ik voelde mij ellendig als nooit tevoren, maar wat moest ik doen? Wat kon ik doen? Ineens werd de oorverdovende stilte onderbroken door een geluid dat alles veranderde, een geluid dat ik altijd al heb gehoord maar waar ik nooit naar heb geluisterd, een geluid waar ik de laatste jaren liever mijn oren voor sloot en pas blij was als die afgelopen was. Het was de oproep tot het ochtendgebed. Een rustig gevoel kwam over mij en ik begon na te denken. Aarzelend besloot ik om de kleine wassing te gaan verrichten, toen ik daar klaar mee was besloot ik mij op weg te begeven naar de moskee. Ik had niet veel zin om te gaan maar de woorden van mijn kleine dochter bleven mij achtervolgen.
De Imam opende het gebed en las een aantal verzen uit de Koran. Op het moment dat hij knielde en ik hem volgde, barstte ik spontaan in tranen uit. Ik kon mij niet inhouden al zou ik het gewild hebben. Dit was de eerste keer in zeven jaar dat ik weer voor Allah stond om het gebed te verrichten. De huilbui deed mij goed. Ik was opgelucht en het voelde alsof alle ongeloof, hypocrisie en verdorvenheid die ik in mij had, samen met de tranen uit mij wegstroomden. Thuis aangekomen, ging ik zitten en wachtte totdat het tijd was om naar mijn werk te gaan. Nog steeds zat ik mij te verwonderen om de reeks gebeurtenissen.
Toen ik op mijn werk kwam, zag ik mijn collega verbaasd en vreemd naar mij kijken. Het was natuurlijk een vreemde gewaarwording voor hem dat ik zo vroeg binnen was, terwijl ik daarvoor door mijn levensstijl vaak ofwel altijd laat was. Hij wilde meteen het fijne ervan weten. Ik vertelde hem wat mij overkwam, waarna hij zei: âWees Allah dankbaar voor het geven van zoân dochter die jou aan het denken heeft gezet en wees Hem ook dankbaar voor het niet sterven in de toestand waarin je verkeerde.â?
Ik voelde mij na een tijdje werken onwijs vermoeid (ik had namelijk nog steeds niet geslapen) en vroeg om een halve dag vrij te nemen om de rest van de dag uit te rusten. Ik verlangde ook naar het zien van mijn kleine dochter. Ik kon gaan, dus vol goede moed ging ik onderweg naar huis. Ik keek er zo naar uit om mijn dochtertje te spreken, mijn excuses aan te bieden, haar te bedanken en te omhelzen. Er stond mij heel wat anders te wachten.
Toen ik het huis binnenliep, kwam mijn vrouw in paniek en huilend op mij af. Mijn hart begon sneller te bonzen, ik vreesde al het ergste. Ik vroeg angstig wat er aan de hand was en zij overdonderde mij met precies dat ergste waar ik voor vreesde. Ze was dood, mijn vijfjarige bloempje, waar ik sinds de nacht ervoor nog meer van was gaan houden, was overleden. Ik kon het niet geloven. Haar woorden die mij zo diep hadden geraakt waren de laatste die ik van haar gehoord heb. Een onbeschrijfelijk heftige pijn kwam over mij. Ik kon mijzelf niet meer beheersen en tranen begonnen wild te stromen.
Ik besefte mij na een tijdje dat dit een beproeving van Allah was om mijn geloof op de proef te stellen, en wist dat ik mij sterk moest houden. Ik belde mijn collega op en vertelde moeizaam wat er gebeurd was. Toen ik hem vroeg of hij kon komen om mij te helpen met het wassen en begraven van mijn dochter, gaf hij hier meteen gehoor aan. Wij verrichtten het gebed voor haar en droegen haar naar de begraafplaats. Op de begraafplaats zei mijn collega tegen mij: âHet is niet gepast dat een ander dan jij jouw dochter in het graf plaatst.â? Ik pakte haar met tranen in mijn ogen en legde haar voorzichtig in het graf terwijl ik dacht; ik ben niet mijn dochter aan het begraven maar het licht dat mij weer naar Allah heeft geleid."
En wij staan nog allemaal voor de bioscoop in de rij
Lieve zuster die worstelt om de hoofddoek te willen dragen: Zeg Allaahu Akbar! Allah is de grootste! Hij is mijn Heer!
Kijk niet naar die verdwaalde mensen om je heen wat ze van je gaan denken.. maar vertrouw op Degene die je heeft geschapen. Hij zal je altijd helpen en Hij geeft je nog veel meer!
Denk aan Hem elke keer
Hij is jou Heer en mijn Heer
Lieve broeder en zuster haast je om een goede daad !!
Voordat ons wordt gezegd: Het is nu te laat!
Allah is zo Barmhartig dat Hij ons duidelijk maakt in de Quraan wat we zullen zeggen op de dag des oordeels of als we bij Allah zijn
Allaahu akbar. Kijk hoe fijn
Allah geeft ons de mogelijkheden om ons heel goed voor te bereiden
En Allah de Verhevene waarschuwt ons voor het wereldse leven dat ons staat te verleiden
Geld.. mooie kleren.. vrienden.. mooie meiden..
Muziek.. disco.. in een mooie auto rijden..
Al dit behoort tot het wereldse leven.. mag dit allemaal niet
Dit allemaal mag..Maar je moet oppassen dat je door deze dingen niet blind wordt en niet ziet.. Pas op dat een leuke film er niet voor zorgt dat je je gebed te laat verricht !!
Lees met volle aandacht dit gedicht !!
Sla acht !!
Sta op en zeg tegen alle slechten daden die je begaat WACHT!
Wat gaat Allah tegen mij zeggen op de dag dat ik eenzaam in die donkere kamer lig. Helemaal geen macht.
Zwak eenzaam en alleen
Nee niemand komt bij je in je graf zitten nee geen één
Je lieve mams en paps komen ook niet bij je in het graf
Vermijd dus de woede van Allah op jou .. vermijd de straf
Wees tot degene die vaak de moskee bezocht degene die altijd anderen goede advies gaf
Lieve zuster wees niet tot degene die zegt: ik doe mijn hijaab en hoofddoek af
Beste broeder, beste zuster , wanneer stop je met het vervuilen van je hart ??
Het luisteren van dat muziek, ja ook dat Marokkaanse, STOP ERMEE en luister naar de Koran die de harten geneest. Wallah dit is een goede start
De profeet Mohammed vrede en zegeningen met hem zei: wanneer alcohol normaal word gevonden verwacht dan het bijna afgelopen is .
Mensen ga opzoek naar kennis
De profeet Mohammed vrede en zegeningen met hem zei: wanneer zangeressen heel geliefd worden bij de mensen is de tijd bijna gekomen
Mensen waar zijn we mee bezig ?! De tijd is bijna gekomen en wij houden ons nog bezig met muziek en verkeringen, wij staan over geld en mooie auto s te dromen
Mensen WORDT WAKKER!
Beste broeder, beste zuster, beste makker,
De profeet Mohammed vrede en zegeningen met hem zei: als meisjes zich kleden maar toch nog naakt zijn dan is het bijna tijd!
Mensen dit zijn Tekenen dat het einde nabij is, waar zijn de zusters die hun hoofddoek dragen?? En kleding wijd?
Mensen verbeter jezelf .. NU HET NOG KAN!
Doe het! Vrouw én man
Beste broeders jullie roepen allemaal jihaad jihaad!! Waar blijft jullie baard ?
Behoor jij tot degene die zijn ogen neer slaat of tot degene die een mooie meid 1 uur aanstaart?
Beste broeder en zuster, HET EINDE IS NABIJ!
Waarom tonen we niet Allah voor onze slechte daden berouw !? En vervolgens beginnen met een schone lei !? Beste broeder, beste zuster, weet je wat MashaAllah mooi zou zijn???
En erg fijn?
En erg rein?
Iets heel moois en prachtigs maar we zien het als iets dat is klein?
Je handen verheven in de lucht na het bidden van 2 rak3aat, tranen in de ogen en zeggend: O Allah ik heb mezelf onrecht gedaan .. Vergeef mij.. Er is niemand anders dan U die vergeeft .. ik hoop echt dat je dit doet! En Allah vergeeft jou zonden InshaAllaah en verandert ze in hassanaat goede daden
Dat is wat ik je kan aanraden
Beste broeder en zuster, breng hetgeen wat niet van jou is naar de eigenaar
Wallah als we dit niet doen..dan komen deze eigenaren op de dag des oordeels en dan moet je ze betalen met je hassanaat goede daden!! Wallah dan lopen wij echt gevaar!!
Breng alles terug naar de eigenaar en biedt je excuses aan!
Voordat het wordt bekend gemaakt op de dag des oordeels waarbij dan je ouders en familie en de hele mensheid bij zal staan
Doe het NU, NU HET NOG KAN!
Er is daar gaan terugweg meer dan
Allah is blijer met het berouw van een dienaar dan een van ons zou zijn als hij zijn kameel verloor waar zijn eten en drinken in is in de hete woestijn en op de dood wachtte en vervolgens hem ziet en de kameel bij zijn leidsel pak en vervolgens zegt: O ALLAH IK BEN UW GOD EN U BENT MIJN DIENAAR!
Uit zon grote vreugde dat hij dan zon grote fout maakt, zien jullie hoe groot die vreugde is ?? Maar Allah is blijer dan deze persoon als iemand berouw aan Allah toont .. Wallah dit is echt waar!!
De profeet Mohammed vrede en zegeningen met hem zei: elke zoon van Adam maakt fouten en de besten van hen zijn degenen die vervolgens berouw tonen.
Mensen als we dit doen dan zal Allah ons met een grote beloning belonen!!!!
Hopelijk zal Allah ons tot degenen maken die in het Paradijs gaan wonen! Ameen!
En zeg nooit ik weet niet of Allah mij zal vergeven misschien
Wees ervan overtuigd dat Allah je vergeeft
En wees ervan overtuigd dat Hij je lief heeft
Maar houd jij wel van Hem? Kijk wat Hij ons allemaal geeft
Maar wij altijd Hem ongehoorzaam zijn
Wallah dit is echt niet fijn
Beste broeder, beste zuster, sta op!! En zeg: LAA ILLAAHA ILLA ALLAAH. Er is geen god dan Hij
Verheven is Degene die de mens heeft gemaakt uit klei
Allaah, er is geen andere god dan Hij! Hij kan alles Hij is perfect!
Beste broeder, beste zuster, bereidt je voor op de dag dat je zult slapen en vervolgens wordt opgewekt
Beste zuster draag je hijaab!
En doe weg die strakke broek
Twijfel niet aan het dragen van een hijaab en het bedekken van je lichaam en het beschermen van je waarde
Doe dit beste lieve zuster, voor het verlaten van deze aarde!
Op een dag zul je of naar het eeuwige paradijs of dat andere gaan!
En we zullen voor de weegschaal staan!
Het dragen van een hoofddoek en hijaab brengt je alleen voordeel
Alleen het goede, heel veel
En volg niet degenen die de wereldse versieringen als een god hebben genomen
Ze zijn steeds maar bezig met die versieringen van deze wereld, altijd hierover aan het dromen
Maar degene die het goede pad kiest droomt over het paradijs en de ontmoeting met zijn HEER!
En gaat naar de moskee elke keer
En draagt haar hoofddoek en hijaab en verleidt geen anderen
En altijd hebben ze plannen om in goede moslims te veranderen
Beste broeder, beste zuster, HET EINDE VAN DE WERELD IS NABIJ
In andere woorden: het is heel dichtbij
De profeet Mohammed vrede zij met hem zei: als aardbevingen en overstromingen toenemen, verwacht dan de Dag!!
Het einde nadert en wij zijn druk bezig met het wereldse leven, lekker genieten, lekker bezig met versieringen met op ons gezicht een glimlach
Na moeilijke tijden komen makkelijke tijden (94:5)
Waarom laten we ons door deze waardeloze versieringen verleiden?
Als we een mooie meid zien dan zijn we ineens in hartjes en pony s land
En we blijven maar een hele tijd staren.. wat is er toch aan de hand?!
Beste broeder, beste zuster, verbeter jezelf nu het nog mogelijk is
Ga opzoek naar kennis!
Schrijf je in voor islam lessen! Schrijf je in voor Arabisch!
Blijf altijd kennis zoeken van wieg tot kist
De zoeker naar kennis heeft bij Allah een hele hoge positie. Ik hoop dat je dit niet mist
En ik hoop dat je InshaAllaah snel les gaat volgen. Ik hoop dat je je niet vergist
Beste zuster, beste broeder, zoek je vrienden zorgvuldig uit!! Neem alleen goede vrienden, vrienden die je helpen om naar het paradijs te gaan.
Geen vrienden die je helpen om slechte daden te verrichten, die je opdragen om mensen slecht te behandelen en hun te slaan
Een vriend van een smid kan altijd een probleem verwachten. Misschien krijgt hij een keer een splinter in zijn vinger of zijn kleren worden vies als hij zijn vriend omhelst of hem een hand geeft.
Maar degene die een vriend heeft genomen die in een parfum winkel werkt kan altijd iets goeds verwachten als hij het winkeltje uitkomt dan zijn zijn kleren vol met lekkere parfum of hij krijg een flesje in andere woorden dit is degene die goeds beleeft.
Kies je vrienden zorgvuldig uit, wees niet als een blind schaap
En sta op uit je slaap
Als je wakker bent
Zorg ervoor dat je naar elke goede daad rent
En als je iets wilt gaan doen, behoor dan tot degenen die goed over iets nadenkt
En behoor niet bij degene die als een blinde door het leven gaan
En roept: ik ben gevaarlijk! Thuglife! Ik ben een gevaarlijke Marokkaan!
Beste broeder, loopt niet alle kanten op
En zeg tegen die mooie meiden: stop!!
VREES ALLAAH! Op een dag wordt jij horizontaal naar een eenzame plek gedragen!
Omdat jij alleen maar om versieringen en slechte daden stond te vragen
beste broeder als je niet oppast, wordt je het eten van slangen en ongedierte in je graf!
En nog een veel ergere straf!
En denk maar niet dat niemand je ziet, er is altijd Iemand die je ziet
Dit is een verhaal geschreven door een zuster, waar maschaAllah veel leringen uit getroken kunnen worden.
Ik had me eerder al voorgenomen om tegen hem te zeggen dat we verkeerd bezig waren en dat dit nooit Allaah's wil kon zijn. Hij was iemand die Allaah's regels kende, maar ook zij die weten, maken fouten en begaan zondes.We geven allemaal toe aan de hatelijke verleidingen van shaitaan, maar nu werd ik wakker geschud door de woorden van deze zuster die les gaf! Morgen zou ik Abdel weer ontmoeten en dan zou ik hem vertellen hoeveel ik van hem hield, maar dat mijn liefde en angst voor Allah toch veel groter waren...
Nu had ik het lef en de juiste woorden.Terwijl ik naar huis liep galmden de woorden van mijn zusters nog door mijn hoofd...nu kon ik ook wat doen met het advies dat mij was gegeven, ik hoopte dat de andere meiden ook hetzelfde gevoel hadden en met dezelfde intentie de moskee verlieten; de intentie om zich "vrij te maken van hun vriendje."
Naarmate de maandag arriveerde raakte ik het gevoel kwijt. Ik miste Abdel eigenlijk en we deden toch niet echt iets verkeerd? Mijn voordeel was dat ik alle influisteringen herkende als komend van sjeitaan.Ik wou hem niet van mijn ego laten winnen en koos voor de weg van Allaah.Terwijl ik mijn hoofddoek omdeed voel ik de tegenstrijdigheid; schijnheil! ...naar Abdel toe?En vanwaar die hoofddoek dan? Deze gedachte sloeg ik weg...dit zou de laatste dag zijn dat ik naar Abdel ging en hem zou spreken...
Maar toen ik Abdel zag werden mijn sterke gevoel, de woorden van mijn zusters, de les,weggevaagd door het zien van zijn mooie lach. Mijn angst voor Allah raakte op de achtergrond maar verdween toch niet helemaal. Abdel had geen idee van wat er allemaal in mij omging en sprak net als altijd zijn gezellige, leuke woorden. Hij had een plan voor de toekomst en hij wachtte alleen op een woning en daarna zou hij bij mijn ouders komen.
We maakten grapjes over mijn en zijn ouders, maar bij elk woord kwam de angst voor Allah weer naar boven, die ik weer snel weg drukte. Mijn probleem was; hoe moest ik beginnen? Welke woorden moest ik gebruiken?En ik zelf? Kon ik het wel echt om hem niet meer te zien?Voorzichtig stak ik van wal; zachtjes zeggend:"Dit is toch verkeerd?..."
Hij vroeg wat ik bedoelde maar ik kon zien dat hij wel wist wat ik bedoelde en legde het desondanks uit. Hij reageerde rustig en vroeg me:"Wat denk je dat ik zou doen als we in de tijd van de Profeet (s.a.s.) leefden? We zouden al lang getrouwd zijn...maar de tijden zijn veranderd; als ik naar je vader ga, zal hij me weg sturen omdat ik geen eigen huis, baan, geld etc. heb.Maar natuurlijk; je ouders willen het beste voor je en daarom zullen ze mij wegsturen. In de tijd van de Profeet werd je niet om je bezit geweigerd maar om je Islam en je karakter. "Bij elk woord dacht ik na, hij had gelijk...maar wat wij deden kon niet goed gekeurd worden. Abdel was niet zoals andere jongens; hij was serieus..hij wou echt trouwen..maar kon het niet; dat was toch niet zijn schuld? De minuten tikten voorbij terwijl wij in elkaars aanwezigheid bleven. In mijn gedachten was ik bij mezelf..ik was nog niet ver gekomen...een relatie is niet toegestaan en daarmee uit!!! We waren verkeerd bezig dat wisten we allebei heel goed. Ik had medelijden met mijzelf en hem, omdat ik van hem hield.
Hij,die net de feiten liep te verdedigen terwijl hij wist dat hij ongelijk had en geen kant op kon.Hij keek alleen maar naar de toekomst; hoe mooi die wel niet voor ons zou zijn; maar deze dagen dan?Zijn woorden over liefde?Zijn hand die mij niet mocht aanraken? Dat alles negeerde hij en dat kon niet zomaar."Je moet naar huis,"zei hij eind middag.
Het was laat en mijn ouders die mij blindelings vertrouwen dachten dat ik op school zat. Ik...de trots van mijn vader...maar als hij eens wist...Ik keek Abdel aan, wat had ik nu bereikt vandaag? Waar waren mijn sterke gedachten en gevoelens over Islaam? Waar waren mijn wijze woorden die ik had voorbereid om te zeggen? Allemaal weg? We hadden vandaag gelachen, genoten van elkaars aanwezigheid, maar Allah's aanwezigheid genegeerd!...
Abdel leek niets door te hebben van de storm van gevoelens die in mij woedde, totdat hij mijn tranen zag. Ik voelde me machteloos, verdrietig, angstig..Ik herinnerde me de les van de moskee over huilen om je eigen zondes....Nu kon ik mijn gedachten eindelijk naar buiten brengen; alsof je in een file hebt gestaan en je kunt opeens doorrijden.
"...Abdel..ik wil mijn zondes wegen voordat Allah dat gaat doen; met mezelf afrekenen voordat Hij dat gaat doen...Ik houd van je, ben verliefd op je, verlang naar je, maar alles gaat in de schaduw van angst. Ik weet dat je juiste toekomstplannen hebt, je bent ook een juiste jongen, maar toch. We weten niet wat de mektab met zich mee brengt en ik kan niet zo lang aan jouw zijde staan terwijl wij niet getrouwd zijn en de zondes zich op stapelen. We zijn allebei schuldig; ik wil zo niet doorgaan." Ik droogde mijn tranen en even bleef het stil, waarna hij zei:"Je hebt gelijk, je hebt gewoon gelijk...Ik ben ook bang, bang voor Allah en Zijn straf..." Hij staarde naar de grond en bedenkelijk duwde hij me voor zich uit....richting de metro naar huis...
De woorden "je hebt gelijk" waren nooit zo vervelend geweest als vandaag...misschien hoopte ik stiekem op een plan dat alles halal zou maken, maar dat was er natuurlijk niet....Onderweg naar huis was Abdel stil, geen grappen meer, geen verhalen...Hij staarde slechts voor zich uit en ook ik was stil, maar van binnen voelde ik me verlost omdat ik het eindelijk had gezegd....Ik zie het gezicht van abdel nog steeds voor me; bedenkelijk voor zich uit starend, me gedag zeggend alsof hij me nooit had gekend.
Ik zie hem nu niet meer, we praten niet meer uren lang door de telefoon, maar we wachten op wat Allah ons zal brengen....Ik wil de zusters bedanken; zonder jullie was het mij nooit gelukt om deze stap te zetten. Mijn liefde voor Abdel is alleen maar gegroeid nu ik hem niet meer zie. Vergis je niet hoor.. het is geen pijnlijke liefde maar een zoete juist; zoals liefde hoort te zijn; niet alleen voor de mens maar ook voor Allah!
Moge Allah ons versterken tegen de invluisteringen van de schajtaan al djien en schajtaan al ins(welke soms erger kunnen zijn dan die van de djien)
van Abdul-Jabbar, aan al mijn broeders en zusters, as-salaam aleikum wa rahmatullah,
Beste broeders en zusters, schrik niet van de titel van mijn mail, want deze mail bevat niet het droevige nieuws van de dood van een grote geleerde uit onze tijd, maar de dood van de grote geleerde van de salaf, Sa'ied bin Djoebayr, vele eeuwen geleden. Hieronder volgt het versl*g uit het boek "Toehfat-oel-Ahwadhi", van de laatste momenten van een ware grote geleerde, die de kracht had om standvastig te blijven terwijl hij oog in oog stond met de dood... Moge Allah genade met hem hebben, en met de vele andere 'oelemaa die door de eeuwen heen zijn vermoord door dictators. ------------------------------------------------------------ --------------------
Het versl*g begint bij het moment dat de onrechtvaardige en beruchte heerser, Al-Hadjaadj, de edele geleerde Sa'ied bin Al-Djoebayr eindelijk heeft kunnen oppakken, na hem meer dan acht jaar gezocht te hebben. Bin Al-Djoebayr was een geleerde die bekend stond om zijn grote godsvrees en zijn uitgebreide kennis, die hij ook omzette in daden. Zo streed hij veelvuldig in de Jihaad om da vlag van Laa ilaaha iel-Allah hoog te hijsen boven de vlaggen van shirk.
Toen hij werd gearresteerd, werd Sa'ied bin Al-Djoebayr voorgeleid aan Al-Hadjaadj.Al-Hadjaadj vroeg hem: "Hoe heet jij ?" (terwijl hij zijn naam goed kende).
-Hij antwoordde: "Sa'ied bin Al-Djoebayr".
Al-Hadjaadj beantwoordde hem met de woorden: "Nee, jij bent Shaqiyy bin Koesayr."
(Al-Hadjaadj speelde hier met woorden; Sa'ied betekent "blij/gelukkig", maar Shaqiyy betekent "ongelukkig/ellendig". Djoebayr betekent "iemand die gebroken botten heelt", terwijl "Koesayr" degene is die ze breekt).
Sa`îed zei tegen hem: "Mijn moeder wist het beter toen ze mij een naam gaf."
Dus Al-Hadjaadj zei tegen hem: "Jij bent ellendig (shaqayta) en jouw moeder is ellendig ! Bij Allah, ik zal jouw doenyaa vervangen door een hevig brandend vuur."
Sa`îed zei: "Als ik wist dat jij dat kon, dan zou ik jou als een god nemen."
Dus Al-Hadjaadj zei tegen hem: "Ik bezit goud en rijkdom."
Zakken vol goud en zilver werden gebracht en tentoongespreid voor de ogen van Sa'ied bin Al-Djoebayr om hem te verleiden.
Sa`îed bin Al-Djoebayr zei: "O Hadjaadj, als je dat verzameld hebt om gezien en gehoord te worden, en het gebruikt om anderen af te leiden van de Weg van Allah, dan zweer ik je bij Allah dat het jou van geen enkel nut zal zijn ("lan joeghnieke") tegen Hem.
Dus Al-Hadjaadj zei: "Ik heb een vrouwelijke slavin die voor mij zingt." (Al-Hadjaadj blijft spelen met woorden, want voor "zangeres" gebruikt hij hier het woord "moeghanniyya", waarmee hij spottend reageert op de woorden van Sa'ied's "lan joeghnieke", met een woord dat dus dezelfde stam heeft).
Daarna zei Al-Hadjaadj tegen haar: "Zing voor mij en vermaak mij."
Toen Sa'ied bin Al-Djoebayr dit zag begon hij te huilen, en Al-Hadjaadj zei tegen hem: "Huil je vanwege blijdschap ?"
Dus zei Sa'ied tegen hem: "Bij Allah, ik huil niet uit blijdschap, maar ik huil om het slavenmeisje die onderworpen werd aan iets anders dan datgene waarvoor ze was geschapen. Want ze was niet geschapen om te zingen, en 'oed (muziekinstrument) is niet gemaakt, behalve om ongehoorzaam te zijn aan Allah." Al-Hadjaadj zei: "Neem hem vast en draai hem naar een andere richting dan de Qibla. Bij Allah, o Sa'ied bin Al-Djoebayr, ik zal jou ombrengen met een moord waarmee ik nog niemand van de mensen heb vermoord."
Sa`îed zei:
"O Hadjaadj, kies voor jezelf elke moordmanier uit die je maar wil, want bij Allah, je zal me niet vermoorden op enige manier of Allah zal jou doden met iets soortgelijks, dus kies voor jezelf welke moordmanier je maar wenst."
Al-Hadjaadj zei: Draai hem weg van de Qibla."
Sa`îed las daarop de aya van Allah: "Waar jullie je ook naar toe wenden, daar is het Aangezicht van Allah." [Qur'aan 2:115]
Al-Hadjaadj zei: "Stop hem onder de grond !"
Sa'ied zei: "Uit haar (de aarde) hebben Wij jullie geschapen, en in haar laten Wij jullie terugkeren, en uit haar halen Wij jullie nog een keer tevoorschijn." [Qur'aan 20:55]
Al-Hadjaadj werd boos en zei: "Dood hem !"
Sa'ied zei: "Laa ielaaha iel-Allaah, Moehammadoer-rasoeloellah. Neem het(mijn leven), o Hadjaadj, totdat je mij er morgen mee zult ontmoeten voor Allah. O Allah, geef hem geen autoriteit over iemand anders na mij ! O U Die de tirannen vernietigt, vernietig Al-Hadjaadj !"
De Profeet (sallallahoe 'aleihie wa sellem) heeft gewaarschuwd om de doe'aa van de onderdrukte persoon die onrecht is aangedaan te vrezen, omdat die door Allah verhoord zal worden, zelfs al is die persoon een kaafir, dus wat denk je van een 'aalim als Sa'ied ? En zo staat er in de overleveringen dat er diezelfde dag nog een zweer verscheen op de hand van Al-Hadjaadj, en door de pijn ervan was hij meer dan een maand woest als een stier. De pijn liet hem niet slapen, eten of drinken, en Al-Hadjaadj raakte uitgeput.
Het is van hem overgeleverd dat hij zelf heeft verteld in deze periode: "Er is geen nacht voorbij gegaan of ik zag mezelf zwemmen in het bloed, en er is geen nacht voorbij gegaan of het leek alsof de Dag der Opstanding plaatsvond en dat Allah mij ter verantwoording riep, en dat ik met een moord gedood werd voor eenieder die ik gedood had met een moord, behalve Sa'ied bin Al-Djoebayr; Allah strafte mij met zeventig moorden voor het doden van hem."
Allâh liet Al-Hadjaadj na een maand van pijn en slapeloosheid sterven. Hij wordt door de Islamitische historici beschouwd als een slechte en onrechtvaardige heerser, alhoewel hij wel een Moslim was. Hij was alleen een slechte Moslim, omdat hij onwetend was en verblind was door zijn macht en rijkdom (moge Allah ons daartegen behoeden!). Laat dit echter geen bewijs zijn voor de onrechtvaardige heersers van de Moslims van vandaag de dag om te zeggen dat ze niet ongelovig zijn, want zij hebben de Shari'a van Allah vervangen door hun eigen wetten, terwijl een heerser als Hadjaadj wel regeerde met de Shari'a van Allah, ook al was hij onrechtvaardig.
Moge Allah genade hebben met Sa'ied bin Al-Djoebayr en hem een voorbeeld laten zijn voor ons.
Er was een vrome aanbidder in de stam Israël. Hij was de vroomste persoon van zijn tijd. In zijn tijd waren er drie broers die een zuster hadden. Ze was een maagd. En zij was hun enige zuster. Zij stonden allemaal op het punt om de stad te verlaten om oorlog te gaan voeren. Zij wist niet met wie ze hun zuster moesten achter laten en wie ze konden vertrouwen om voor haar te zorgen. Ze vertrouwde hem allemaal. Ze gingen naar hem toe en vroegen of ze haar bij hem konden laten. Zij zou in het gebouw naast hem verblijven tot zij terug zouden komen van de strijd. Hij weigerde hun verzoek en zocht toevlucht bij Allah tegen hen en tegen hun zuster. Zij drongen hem aan totdat hij uiteindelijk instemde. Hij zei: "Zet haar in het huis naast mij plaats van aanbidding." Dus zij brachten haar naar dat huis en vertrokken en lieten haar achter. Ze bleef een tijdje naast die vrome persoon wonen. Hij zette voedsel neer voor haar voor zijn plaats van aanbidding. Dan sloot hij de deur en keerde terug naar zijn plaats van aanbidding. Dan vertelde hij haar dat ze uit haar huis moest komen en het voedsel moest nemen. Toen benaderde Sjaitaan hem voorzichtig. Hij moedigde hem aan om haar vriendelijke te behandelen. Hij vertelde hem dat het niet goed was om de vrouw uit haar huis te laten komen gedurende de dag want iemand zou haar kunnen lastig vallen. Als hij het voedsel direct naar haar deur bracht zou dat een grotere beloning voor hem opleveren.
Hij ging een tijdje door om naar haar deur te gaan en het voedsel voor de deur te plaatsen zonder tegen haar te spreken. Toen kwam Iblies weer en moedigde hem aan om goed te doen en meer beloning te krijgen. Hij zei: "Als je het voedsel zou brengen en het in haar huis zou plaatsen voor haar zou je een nog grotere beloning krijgen." Hij bleef hem aanmoedigen. Dus hij begon het voedsel in haar huis te plaatsen. Dat hield hij een tijdje vol.
Toen kwam Iblies steeds weer opnieuw en moedigde hem aan om goed te doen. Hij zei: "Als je een poosje met haar praat zal ze gerust gesteld worden door jouw gesprek, want ze is bang en ze is helemaal alleen." Hij begon toen met haar te praten vanaf het dak van zijn plaats van aanbidding.
Toen kwam Iblies weer. Hij zei: "Als je naar beneden zou komen en tegen haar zou praten terwijl ze bij haar deur zit en tegen jou praat, dan zou dat nog gemakkelijker zijn voor haar". Hij bleef hem verder aanmoedigen totdat hij naar beneden kwam en bij zijn deur ging zitten en tegen haar sprak. Het meisje kwam uit haar gebouw en ging voor haar deur zitten en ze spraken een tijdje met elkaar.
Toen kwam Iblies weer en moedigde hem aan om grote beloningen te krijgen voor de goede behandeling van haar. Hij zei: "Als je vanaf de deur van jouw plaats van aanbidding dicht bij haar deur gaat zitten dan zou dat nog gemakkelijkere zijn voor haar". Hij bleef hem aansporten totdat hij het deed. Hij zette die handeling een tijdje voort. Toen kwam Iblies weer. Deze keer zei hij: "Als jij haar huis binnengaat en met haar praat en ervoor zorgt dat ze haar gezicht niet meer in het openbaar hoeft te vertonen dan zou dat nog beter zijn voor jou". Hij bleef hem aansporten totdat hij het huis binnen ging en de hele dag pratend met haar doorbracht. Toen de nacht viel, keerde hij terug naar zijn plaats van aanbidding.
Toen kwam Iblies achter hem aan en zorgde ervoor dat ze nog aantrekkelijker voor hem werd. Totdat de aanbidder opstond en haar kuste. En Iblies ging verder met haar mooi te laten lijken in zijn ogen en dat hij naar haar verlangde totdat hij uiteindelijk gemeenschap met haar had. Ze werd zwanger en baarde een jongen.
Toen kwam Iblies en vertelde de aanbidder: "Zie je dan niet in wat de broers van het meisje met jou zullen doen als ze zien dat ze jouw zoon heeft gebaard?" Je zult niet veilig zijn als jouw zaak bekend wordt. Je zou de jongen moeten vermoorden en begraven, op die manier kan niemand jouw buitenechtelijke verhouding verhullen en zullen ze je niets aandoen om wat je haar hebt aangedaan'. Toen zei hij tegen hem: "Denk je dat zij wat jij haar hebt aangedaan voor haar broers zal verhullen en het vermoorden van haar zoon?' Pak haar, vermoord haar en begraaf haar met haar zoon.' Hij ging verder met hem opruien totdat hij haar had vermoord en haar in het gegraven gat met haar zoon gooide. Toen zette hij een grote rots erop en hij plaatse het op gelijke hoogte. Toen keerde hij terug naar zijn plaats van aanbidding en bad daar. Hij bleef in die toestand zolang als Allah wilde, totdat de broers terug waren gekomen van de strijd. Zij kwamen naar hem toe en vroegen hem om hun zuster. Hij rouwde om haar verlies een begon te huilen. Hij zei: "Ze was de beste van de vrouwen en dat is haar graf". De broers kwamen naar het graf en huilden om hun zuster en vroegen Allah genade met haar te hebben. Ze bleven een aantal dagen bij haar graf en gingen toen haar hun gezinnen.
Toen de nacht hen overviel en ze naar hun beden gingen, kwam Sjaitaan naar de oudste en vroeg hem om zijn zuster. De broer vertelde hem wat de vrome man had verteld en hoe haar graf aan hen werd getond. Sjaitaan vertelde hem dat de vrome man gelogen had. Hij zei: "Hij heeft jullie niet de waarheid verteld over jullie zuster. Hij heeft haar zwanger gemaakt en ze baarde zijn zoon en toen vermoordde en begroef hij haar uit angst voor jullie. Toen gooide hij hen in een gegraven gat dat hij achter de deur van het huis waarin zij verbleef had gegraven. Rechts van de ingang. Ga en treed het huis binnen waar zij in verbleef rechts van de ingang zul je alles vinden waarover ik je heb verteld".
Toen ging hij naar de middelste broer en deed hetzelfde. Daarna ging hij naar de jongste broer en deed hetzelfde. Toen ze ontwaakten waren ze allen verrast door wat ze hebben gezien. Toen ze elkaar ontmoetten, zeiden ze allemaal: "Ik heb iets verbazingwekkend gezien vannacht en zij brachten elkaar op de hoogte van wat ze hadden gezien."
De oudst zei: "Die droom betekent niets dus negeer het maar". De jongste zei: "Ik zal het niet met rust laten totdat ik naar die plek ben geweest om te kijken." Ze gingen allemaal totdat ze bij de deur aankwamen van het huis waar hun zuster verbleven had. Ze opende de deur en zochten naar die plek die aan hen in hun dromen beschreven was. Ze vonden hun zus en haar zoon begraven in een gat zoals hen was verteld. Ze vroegen de aanbidder erover en hij bevestigde wat Iblies had verteld. Toen namen ze hem mee en stond op het punt om hem te kruisigen. Toen ze hem op het houten kruis hadden gelegd, zei Sjaitaan tegen hem: "je weet dat ik je metgezel was die je verleidde met de vrouw totdat jij haar zwanger maakte en haar een zoon vermoordde. Als je me vandaag gehoorzaamt en Allah ontkend die je gemaakt en gevormd heeft, dan zal ik je redden uit jouw moeilijke positie". De aanbidder verloochende Allah. Toen hij Allah verloochende, verliet Sjaitaan de plek tussen hem en de ander en zij waren in staat om hem te kruisingen.
Uit dit verhaal kunnen we een methode opmaken waarvan Sjaitaan gebruikt maakt om de mensheid te misleiden. Hij neemt de mens stap voor stap, niet alles tegelijk, maar misleiding. Hij overdrijft niet, noch verveelt hij de persoon. Elke keer dat de persoon tevreden is met een stap neemt hij de mens naar de grote handeling van ongehoorzaamheid. Dit gaat door totdat hij hem kan aanzetten tot de grootse zonde en zijn vernietiging. Als zij afwijken van Allah's pad, slaat hij toe om de controle over hem te krijgen.
De man heeft zina gepleegd, 2 mensen vermoord en shirk (ongeloof) begaan door de Sjaitaan te aanbidden.
"Zoals Sjaitaan wanneer hij tegen de mens zegt: "Geloof niet in Allah." Maar wanneer (de mens) niet in Allah gelooft, zegt Sjaitaan: "ik ben vrij van jullie en ik vrees Allah, de Heer van de Wereldwezens!" (surat Al-Hashr 59: 16)
>afgelopen zomer was mijn nicht op een bruiloft en daar was een >meisje die haar het volgende vertelde. Ik noem dit meisje even in >dit verhaal malika, malika woonde in Marokko bij >haar ouders, ze droeg een hoofddoek en bidde netjes >5x per dag enz. Maar zoals elk ander meisje kwam ook >iemand haar om haar hand vragen, de jongen die om >haar hand kwam vragen kwam uit Frankrijk,en dat >betekende dus voor haar dat ze in Frankrijk moest gaan >wonen. toen ze getrouwd waren kreeg ze van haar man te horen dat ze >haar >hoofddoek af moest doen,en dat ze zich moest kleden >als de meisjes in Frankrijk,hij tegen haar je bent >nu in europa en ik wil niet dat mensen me uitlachen >dat mijn vrouw een hoofddoek draagt. >Tegen haar zin in heeft ze gedaan wat haar man eiste, ze deed haar >hoofddoek af, heeft haar haar geknipt >en geverfd,liep met korte rokjes en mouwloze truitjes >en jurkjes enz. Zo is het ongeveer 2jaar gegaan,tot >dat ze op een nacht droomde dat er een man naar haar >toe kwam en tegen haar zei:je hebt nog maar een week >te leven en dan is het voorbij. Ze vertelde haar man >wat ze gedroomd had en dat ze zich zorgen maakt,maar >haar man zei tegen haar dat ze niet moet >aanstellen. En de zelfde droom kreeg ze de volgende >nacht weer,ze nam het nu wel serieus en besloot om >naar Marokko te gaan om haar ouders te zien en >afscheid te nemen,want ze had het gevoel dat er iets zou >gebeuren... >ze is in haar eentje naar Marokko gegaan,want haar man nam het niet >serieus wat ze had >gedroomd. Eenmaal in Marokko begonnen de gevoelens >sterker te worden dat ze echt doodgaat,ze heeft haar >ouders niks over haar droom verteld zodat ze niet >bezorgd zullen zijn. Het enige wat door haar hoofd ging was dat ze >haar hoofddoek af >heeft gedaan en dat ze kleren droeg die niet >toegestaan zijn voor vrouwen in de islaam,die hele >week dat ze in Marokko was droomde ze elke >nacht hetzelfde. De vijfde dag dat ze >in Marokko was ging haar moeder naar haar kamer om >haar wakker te maken om te ontbijten, en ja hoor Allah >heeft haar ziel die ochtend niet terug gegeven. >Ze is dus echt overleden meskina,haar ouders >waren er kapot aan,het was hun enige >dochter. Haar ouders hebben toen de man van malika >gebeld en hebben hem verteld dat malika >in haar slaap is overleden. Haar man >was er helemaal kapot van en haatte zich zelf om het feit >dat hij haar dromen niet serieus >nam. hij is toen naar Marokko gegaan om zijn vrouw >daar te begraven,hij is daar ongeveer 2 weken >gebleven. Hij bezocht elke dag haar graf en vroeg om >vergevenis, maar toen hij >op een dag naar haar graf ging en aan het bidden was >hoorde hij ergens geluid vandaan >komen...... Hij was er 100% zeker van >dat hij de stem van zijn vrouw hoorde. het geleid >kwam echt uit het graf van zijn vrouw,hij raakte >helemaal in paniek en is naar de moskee gerent en >heeft er iemand bij gehaald. Het >geluid kwam inderdaad uit de graf van malika, ze was keihard >aan het schreeuwen dat ze pijn >heeft. Iedereen raakte in paniek(was dit een teken >van Allah?)...Ze besloten de graf open te maken,en >tot hun verbazing zagen ze malika liggen en ze >leefde nog(ik krijg echt kippenvel).Ze was keihard >aan het schreeuwen van de pijn,ze herhaalde wel 100x >HET SPIJT ME, Allah het spijt >me...ze zag er niet meer hetzelfde uit als toen ze >nog leefde, haar haren die ze had geknipt en geverfd >waren helemaal afgebrand,haar wenkbrauwen die ze had >geëpileerd waren afgebrand,haar armen en benen die >ze aan de buiten wereld liet zien in >mouwloze truitjes en korte rokjes waren helemaal >verbrand. ze schreeuwde keihard: Allah is groot, Allah >is groot!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! >Ze wou haar man niet meer zien,en ze was doodsbang. >ze vertelde de mensen om haar heen wat er was gebeurd. >Toen jullie mij begraafden leefde ik nog,maar ik kon mezelf niet >bewegen ik kon >niks,alsof iemand me stevig vast hield. >toen jullie eenmaal weg gingen van mijn graf, kwam er iemand naar >me toe en die zei, HEB JE GOED GELEEFD! >ben je blij met wat je hebt gedaan!!!!!!! Je moet >boeten voor wat je hebt gedaan!!! Wat er met jou in >je graf gaat gebeuren moet jij vertellen aan elk mans dat je >tegenkomt,en jou man zal nog zwaarder >gestraft worden dan >jou!!!!!!!!!!!!!!!!! Het meisje dat >dit aan mijn nicht vertelde was malika zelf, ze heeft >haar brandwonden laten zien,en ze zei: Allah heeft >mij genomen om alle anderen te laten zien dat je moet >leven zoals Allah het wil.. Mijn nicht was er een >hele tijd kapot van,en toen ik het heb gehoord heb >ik echt gehuild. malika heeft gevraagd dit door te >vertellen aan alle anderen mensen zodat andere mensen het weer door >zullen vertellen enzovoorts. >En dit is echt gebeurd mensen, >BEDEK JE LICHAAM DUS VOOR DAT HET TE LAAT IS >EN STUUR DIT DOOR AAN AL ONZE BROEDERS&ZUSTERS!!!!! >wa'alaykum salaam warahmatoe'Allah wabarakatoe
Twee jonge mannen kwamen altijd bijeen om te zondigen. De shaitan had hun volledig in zijn macht. En dit allemaal terwijl zij getrouwd waren. Op een dag begon één van hen aan zijn zoveelste avontuur. Hij beloofde een vrouw, die hij had leren kennen, een leuke avond. Hij moest alleen nog even van zijn vrouw zien af te komen. Hij wist zijn vrouw ervan te overtuigen dat hij moest overwerken en dat zij maar beter naar haar ouders kon gaan en vertrok vervolgens naar zijn afspraakje.
Toen hij aankwam werden zijn wildste fantasieën hem reeds in het vooruitzicht gesteld. De vrouw stelde voor om eerst gezellig in het park te gaan zitten en daarna naar zijn huis te gaan. Thuis aangekomen vroeg de vrouw of hij niet wat eten en drinken in huis had. Dit had hij echter niet, maar hierdoor liet hij zich niet stoppen. Hij stapte in zijn auto en reed naar het dichtstbijzijnde restaurant. Toen hij alle benodigdheden had gekocht en terug naar huis reed werd zijn pret al snel verstoord door een agent die hem tot stoppen dwong. Hij had een aantal stopborden genegeerd en moest meekomen naar het bureau.
Eenmaal aangekomen op het politiebureau belde hij zijn goede vriend op met de mededeling dat een 'lekker wijf' op hem thuis zat te wachten en dat hij vast zat op het politiebureau en voorlopig nog niet weg kon. Hij bood dit buitenkansje aan zijn enige echte vriend. "Je moet naar mijn huis gaan om het werk af te maken! En vergeet niet, nadat je klaar bent, om die sloerie thuis af te zetten ...en een beetje tempo, want ik ben bang dat mijn vrouw strakjes komt en haar daar treft.", zei hij door de telefoon. Zijn vriend stelde hem gerust en bedankte hem voor dit fantastische aanbod.
En zo vertrok de trouwhartige kameraad naar het huis van zijn goede vriend die vast zat op het politiebureau. Hij maakte de deur open en keek naar binnen en kon geen stap verder zetten, hij kon zijn ogen niet geloven....Ben jij dat!? Dit bestaat niet!!" Het was zijn eigen vrouw in het huis van zijn beste vriend. Hij ging tekeer als een gek, en bleef maar schreeuwen: "Jij bent mijn vrouw niet meer, Jij bent mijn vrouw niet meer!"
Dit doet mij denken aan de volgende woorden van imam es-Shaaficie:
"Overspel is te vergelijken met een schuld die je aangaat. Weet dat het aflossen ervan gebeurt doordat anderen (weer) overspel plegen met jouw familie. En wie voor een bedrag van 2000 dirham overspel pleegt met andermans familie, hiervoor zullen anderen voor het luttele bedrag van een kwart dirham overspel plegen met zijn familie."
De tweede kalief ( regeerde van 634-644 A.D.) Naverteld met de woorden van Aisha, Bilal en Omer Choudhry
Kalief Omar was een leider van de stad Medina, in Saoedie-Arabië. s Nachts liep hij altijd in de stad om te zien of alles in orde was, of dat er misschien iets aan de hand was. Hij deed zijn best om alles in orde te brengen, zodat het met iedereen goed zou gaan. Op een nacht verkleedde hij zich zodat de mensen niet konden zien dat hij het was (dit deed hij altijd). Hij ging samen met een vriend, Ibn Abbas, en ze gingen naar alle wijken van de stad en kwamen uiteindelijk in de buurt waar de allerarmste mensen woonden.
Toen hij langs een heel klein huisje liep, hoorde hij een moeder tegen haar dochter zeggen dat ze water bij de melk, die ze moest verkopen, moest doen zodat ze meer geld zouden verdienen. De dochter zei tegen haar moeder dat ze dat deed voordat ze moslims waren geworden, maar nu ze moslims zijn kunnen ze geen water meer bij de melk doen. De moeder zei dat ze het toch moest doen.
De dochter zei: Nee. De kalief heeft gezegd dat we geen dingen aan de melk mogen toevoegen. De moeder zei: We zijn arm. Alleen zo kunnen we aan geld om komen om er wat brood van te kopen. De kalief is ons vergeten, en hij weet helemaal niet wat we doen. De dochter zei: Maar het is tegen de wet, en ik breek de wetten van de kalief niet door andere moslims voor de gek te houden.
De dochter liet haar moeder geen water in de melk doen omdat ze in haar hart voelde dat dit fout was, en ze wist dat Allah het zou weten. De moeder zei niets en ze gingen allebei naar bed.
De volgende dag stuurde kalief Omar een man om melk van het meisje te kopen. Er zat geen water in. Het meisje deed waarvan ze wist dat het het beste was. Kalief Omar zei tegen zijn vriend: Het meisje bleef sterk ook al wilde haar moeder dat ze iets verkeerds zou doen. Ze verdient een beloning. Wat voor een beloning zal ik haar geven? "Je moet haar wat geld geven", zei Ibn Abbas.
Kalief Omar zei: Een meisje als zij, zou een goede moeder zijn. Ze blijft goede dingen doen, ook al zou ze geld krijgen als ze het anders zou doen. Omdat ze zo goed is, moet ze eigenlijk het grootste geschenk van het land krijgen, zodat iedereen van het hele land kan leren zo goed als haar te zijn.
De kalief nodigde het meisje en haar moeder uit om naar zijn hof te komen. De moeder beefde omdat ze bang was toen ze voor die machtige heerser stond, maar het meisje stond daar dapper en zonder angst. Ze was mooi en de eerlijkheid straalde van haar af.
Toen vertelde kalief Omar -waar iedereen bij was- dat hij het meisje en de moeder had horen praten over het toevoegen van water bij de melk en dat het meisje de juiste beslissing heeft genomen, ook al had haar moeder haar gezegd dat ze het anders moest doen.
Iemand zei dat de moeder gestraft moest worden, maar de kalief zei dat hij dat normaal wel zou doen, maar dat hij haar had vergeven omdat haar dochter zo goed was. Toen zei hij tegen het meisje: De islam heeft dochters als jij nodig en ik, als kalief van de islam, moet jou belonen en ik wil je graag belonen door je als dochter van mij te maken.
Toen riep de kalief zijn zonen en hij zei tegen ze: Hier is een fantastisch meisje, die een geweldige moeder zou zijn. Ik wil dat één van jullie met haar trouwt. Ik zou geen betere bruid weten dan dit goede meisje.
Abdullah en Abdur-rahman, de twee oudste zonen van de kalief, waren al getrouwd. Asim, de derde zoon, was nog niet getrouwd, en hij bood aan om met het meisje te trouwen.
Toen het meisje en de moeder hiermee akkoord gingen, trouwde Asim met het meisje en zo werd het melkmeisje de schoondochter van de kalief, de grote leider van het groot islamitische land.
Half acht de wekker rinkelt, Amien opent zijn ogen het eerst wat hij zegt is; "Ik dank Allah, die mij laat sterven en in de ochtend weer tot leven brengt". Hij trekt zijn gordijnen open en kijkt naar buiten de zonnestralen bedekken zijn gezicht. Hij glimlacht en loopt naar de badkamer om zijn woedu (wassen voordat je gaat bidden) te nemen.
"Amien opschieten het ontbijt is klaar", roept zijn moeder. Amien komt de badkamer uit en spreekt de volgende woorden: "Ik getuig dat er geen God is dan Allah en dat Mohammed* zijn profeet is". Dan loopt hij naar zijn kamer om daar zijn gebed te verrichten. Als hij klaar is trekt hij zijn kleren aan en terwijl hij dat doet zegt hij "ik dank Allah die mij deze kleren heeft gegeven". Tevreden kijkt hij in de spiegel, hij pakt zijn schooltas en loopt naar beneden .
Hij groet zijn moeder met Salaam en gaat dan aan tafel zitten. Moeder kijkt trots toe hoe haar zoon zijn eerste hap neemt terwijl hij de naam van Allah uitspreekt. Er wordt aan de deur gebeld, zijn moeder doet open. Daar staat Anas het buurjongetje, hij vraagt naar Amien die op hem af komt lopen. "Salaam" zegt, Amien, en Anas antwoord; "hoi Amien fiets je mee naar school? Kunnen we samen Latifa dat vervelende kind uit onze klas tegemoet rijden en haar lekker pesten". Amien kijkt hem aan en zegt; "Nee Anas ik rij niet met jou mee om iemand te pesten, als jij mijn vriend wil zijn dan pest je niemand, want dat doet mijn beste vriend ook niet". Anas kijkt hem aan en zegt. "Jouw beste vriend???? Wie is jou beste vriend dan, jij hebt helemaal geen beste vriend". Amien kijkt hem aan en zegt dan, "die heb ik wel en hij heet Mohammed*". Anas kijkt hem aan en zegt; "nou goed ga jij maar lekker naar je best vriend dan". Amien glimlacht en zegt: "dat zal ik zeker doen op een dag.."
Anas begrijpt niet zo goed wat Amien bedoelt; Hij denkt; "Wie is die beste vriend van Amien? En waarom antwoord hij met, dat zal ik zeker doen op een dag? Ik ken geen Mohammed* die Amien zou moeten kennen en in de klas zit ook niemand die Mohammed* heet". Hij fiets naar school, hij is een beetje jaloers omdat hij weet dat Amien een andere beste vriend heeft. Op school komt hij Omar en Ali tegen, hij loopt op ze af en verteld ze over wat Amien heeft gezegd. Omar zegt, "nou die best vriend van hem kan helemaal niet zo bijzonder zijn, ik ben veel beter dan hij. Ik zal er voor zorgen dat ik Amien zijn beste vriend word". Op dat moment fietst Amien het schoolplein op. Omar loopt op hem af en vraagt Amien of hij straks met hem mee naar huis gaat om met zijn nieuwe pistool te spelen. Amien kijkt hem aan en zegt; "Nee ik ga niet met jou mee om met een pistool te spelen, dat deed mijn beste vriend Mohammed* ook nooit. Mijn best vriend Mohammed* is vredelievend. En een pistool is een wapen waar mensen elkaar pijn mee doen dus ik speel daar niet mee". Omar staat versteld en zegt dan, "nou ga jij maar lekker met je beste vriend spelen. En ik geloof helemaal niet dat jij een beste vriend hebt die zo goed is". Amien zegt, "en toch heb ik die, en op een dag zullen ook jullie hem ontmoeten". Omar loopt terug naar Ali en Anas en verteld, "Amien wilde niet met mij mee om te spelen hij begon weer over zijn beste vriend". Ali antwoord, "nou dan zal ik het nu eens proberen. Ik heb gisteren een nieuw computer spelletje gehaald en ik weet zeker dat Amien het geweldig zou vinden om er mee te spelen. Ik weet zeker dat hij dan mijn beste vriend wordt".
Dus loopt Ali op Amien af. "Hallo Amien". "Salaam" zegt Amien terug. En dan steldt Ali zijn vraag; "Zeg Amien ik heb een nieuw computer spelletje gekregen het is echt een geweldig spel als je er een keer mee hebt gespeelt wil je niks anders meer doen. Wat zou je er van vinden om na schooltijd mee te gaan? Dan mag je er mee spelen". Amien antwoord; "Nee Ali want dat zou mijn beste vriend Mohammed* ook niet doen. Computer spelletjes zorgen ervoor dat je, je huiswerk niet maakt en je salaat niet doet. Nee, sorry voor mij en mijn beste vriend geen computer spelletjes". Ali antwoord, "nou ik kan me niet voorstellen dat jou beste vriend zo bijzonder is, ik denk dat je liegt je hebt helemaal geen beste vriend". Amien glimlacht weer en zegt, "Ali ik heb een beste vriend en als je hem zou kennen zou je niemand anders meer als vriend willen". Ali zegt, "nou ga jij maar naar je beste vriend toe dan". Amien antwoord, "dat zal ik zeker doen op een dag!".
Ali loopt terug naar Anas en Omar en verteld dat ook hij is afgewezen door Amien. Nou stonden ze elkaar aan te kijken, ze waren toch best jaloers dat Amien zo een goed beste vriend heeft. Anas zegt, "Ik wil deze vriend van Amien toch best ontmoeten". En ook Ali en Omar willen hem graag ontmoeten. Ze besluiten om na schooltijd naar Amien toe te gaan om hem te vragen of hij ze wil voorstellen aan zijn beste vriend.
Dan gaat de bel en de kinderen lopen naar het klas lokaal. De juf zegt; "Goede morgen allemaal! Het onderwerp van vandaag is Pesten, wat vinden jullie nou van pesten? Er worden verschillende reacties gegeven. Zo zegt Samier de stoerste jongen uit de klas bijvoorbeeld; "nou als ik iemand er gek vind bij lopen heb ik alle recht om hem uit te lachen, moet hij zich maar normaal kleden".
Omdat dit de populairste jongens is uit de klas begint iedereen te lachen. Behalve Amien die steekt zijn vinger op, de jufrouw geeft hem de beurt en Amien zegt, "Ik ben het hier niet mee eens, met pesten kwets je mensen en ik zou het ook niet leuk vinden om gekwetst te worden. Ik vind dat ieder mens in zijn waarde gelaten moet worden. Je moet een mens behandelen zoals je zelf behandeld wilt worden". Nu zijn echt alle ogen op Amien gericht, ze geloven niet wat ze horen, ze schamen zich een beetje.
De juf loopt op Amien af en zegt; "Dat heb je heel mooi gezegd Amien, en dat is wat ik jullie vandaag wilde gaan leren, want je moet inderdaad elk mens behandelen zoals je zelf behandeld wil worden, het maakt niet uit hoe iemand eruit ziet". En dan vraagt ze. "Amien van wie heb jij deze wijze woorden geleerd?" Amien glimlacht en zegt dan; "Dit heb ik van mijn beste vriend Mohammed* geleerd". Ook de juf lacht en zegt dan: "dan heb jij een hele wijze vriend je mag trots op hem zijn". De klas kijkt Amien nog steeds aan, zelfs de populairste jongen uit de klas kijkt hem een beetje jaloers aan.
De juf gaat verder met de les, en als de tijd om is gaat de bel de kinderen pakken hun spulletjes bij elkaar en lopen de klas uit.
Amien pakt zijn fiets en wil net wegrijden. Maar dan ziet hij dat Ali, Omar en Anas naar hem toe lopen, dus blijft hij even staan. De jongens vragen alle drie tegelijker tijd: "Amien vertel ons eens wat meer over je beste vriend, het lijkt ons een goede jongen, zou je hem aan ons willen voorstellen?".
En Amien antwoord; "Dat zou ik heel graag willen doen, maar mijn beste vriend is al een hele lange tijd geleden dood gegaan. En ook ik heb hem niet gekend." Amien kijkt nu een beetje verdrietig."
De jongens vragen nu, "maar Amien wat erg voor je, maar je praat over hem alsof hij nog leeft?" Amien zegt, "dat is ook zo want in mijn hart en in mijn gedachten leeft hij nog elke dag" Omar vraagt Amien om wat meer over Mohammed* te vertellen.
En dan verteld Amien, "Mijn beste vriend Mohammed*, dat is onze profeet hij had ook beste vrienden en een aantal van die vrienden heten net als ons, Amien, Omar, Ali en Anas. Dit waren vrienden die hem altijd beschermden en altijd bij hem waren ze hadden nooit ruzie. En Mohammed* was altijd goed voor kinderen en hij leerde ze om goed te zijn voor anderen".
Ali zegt, "ik wou dat ik hem ook had gekend, zodat hij mij al die goede dingen kon leren".
En daarop zei Amien, "Wij kunnen ook beste vrienden worden van Mohammed* net als de echt Omar Ali Anas en Amien. We kunnen anderen goede dingen leren en goed zijn voor andere kinderen. Ik heb gelezen dat als je doet wat Mohammed* altijd heeft gedaan tijdens zijn leven, dat je hem op een dag zal mogen ontmoeten van Allah".
"Maar Amien wij weten niet wat Mohammed* in zijn leven heeft gedaan, dus kunnen we ook niet zijn beste vrienden worden" ,zegt Omar een beetje teleurgesteld.
"Maar dat geeft niet" zegt Amien, "want, onze vriend Mohammed* heeft gezegd, "iets wat je nog niet kent kun je altijd leren". Ik zal jullie de belangrijkste dingen vertellen. Onze vriend Mohammed*, loog nooit, verrichte altijd zijn gebed, dacht heel veel aan Allah, hij was goed voor andere mensen, maakt geen ruzie en hij bleef zijn vrienden altijd trouw".
De jongens waren heel blij om dit te horen, ze namen elkaar bij de hand en besloten om ook de beste vrienden van De Profeet* te worden. Vanaf deze dag zijn de jongens altijd samen. Ze doen alleen maar goede dingen, verrichten hun salaat (gebed), denken veel aan Allah, blijven elkaar altijd trouw. En vertellen andere kinderen keer op keer over hun beste vriend Mohammed*.
Het leven van onze Profeet Mohammed (vrede en zegeningen met hem)
Mohammed (v.z.m.h.) was een wees. Zijn vader was al gestorven voor Mohammed (v.z.m.h.) geboren werd en zijn moeder stierf toen hij nog erg jong was. Daarom werd Mohammed (v.z.m.h.) opgevoed door zijn grootvader, Abdul Mutallib en later door zijn oom, Abu Talib. Beiden hielden erg veel van de wees Mohammed (v.z.m.h.) en beiden besteedden veel zorg aan hem. Toen Mohammed (v.z.m.h.) groot en sterk genoeg was om te werken, ging hij schapen hoeden aan de rand van Mekka, de stad waarin hij leefde. Mohammed (v.z.m.h.) was nog een jongen toen hij als schaapsherder werkte. Later, toen hij was opgegroeid als jongeman, nam zijn oom Abu Talib hem mee op zijn handelsreizen. Mekkanen als Abu Talib waren handelaren en de reizen die ze maakten waren erg lang. Hun kamelen brachten veel verschillende goederen naar Mekka. Dit was een zeer goede en boeiende ervaring voor Mohammed (v.z.m.h.) en toen hij ouder werd leidde hij zelf de karavanen.
In Mekka leefde een rijke weduwe, genaamd Khadija. Zij bezat karavanen en nam Mohammed (v.z.m.h.) in dienst om die voor haar te leiden. Khadija had een zeer wijze keuze gemaakt, Mohammed (v.z.m.h.) was een goede betrouwbare zakenman en een zeer succesvolle. Later trouwden Mohammed (v.z.m.h.) en Khadija en gingen samen met hun kinderen in Mekka wonen en leidden een gelukkig en vredig leven.
Met de voorbijgaande jaren en het ouder worden van Mohammed (v.z.m.h.), begon hij dieper na te denken over veel dingen. Hoewel zijn eigen gezin erg gelukkig was , maakte hij zich zorgen om allerlei problemen. Mohammed (v.z.m.h.) wandelde vaak door de bergen buiten Mekka en in een grot in de berg Hira zat en dacht hij in vrede en eenzaamheid.
Mohammed (v.z.m.h.) was lang verontrust door de situatie, die in Mekka bestond: de mensen hielpen de armen niet. Ze deden geen moeite voor de zorg van wezen of genezing van de zieken naar een goede gezondheid. De Mekkanen leken alleen geïnteresseerd in het hebben van geld en als ze dat hadden wilden ze meer! Deze gedachten verontrustte Mohammed* (v.z.m.h.) vele jaren.
Op een dag, Mohammed* (v.z.m.h.) was 40 jaar oud en zat in de grot op de berg Hira toen een engel voor hem verscheen. De engel, genaamd Gabriel zei tegen Mohammed (v.z.m.h.):
"Lees voor in de naam van jouw Heer die jou heeft geschapen. Geschapen heeft Hij de mens uit een bloedklonter".
Ineens wist Mohammed (v.z.m.h.) wat de betekenis was. Hij moest naar Mekka gaan en de mensen vertellen dat Allah de mens heeft gecreëerd, Allah heeft alles geschapen wat mensen nodig hebben om te leven. Daarom zou men dankbaar moeten zijn aan Allah. Men zou alleen moeten bidden tot Allah en alleen Hem moeten gehoorzamen. Het is Allahs wil dat de armen en de zieken verzorgd worden, en dat men zou moeten streven met alle macht om goed te doen en eerbare levens te lijden. Na de dood zal men rijkelijk beloond worden voor de moeite. Maar degenen die met opzet slecht doen zullen een vreselijke straf krijgen behalve als ze oprecht berouw over hun daden hebben en Allah om vergiffenis vragen.
Allereerst was Mohammed (v.z.m.h.) erg verward, hij had nooit eerder een engel gezien. Maar toch realiseerde hij zich dat de engel hem antwoorden op vele vragen had gegeven die hem hadden beziggehouden. Voor enige tijd had Mohammed (v.z.m.h.) zich altijd afgevraagd wie hem altijd had geholpen, nu wist hij het: Allah. Hij vroeg zich af waarom de Mekkanen zo gierig en gemeen waren, nu wist hij ook waarom: omdat zij ongehoorzaam waren aan Allah. Allah had de mensen geschapen en alles wat in de wereld is, en daarom moeten de mensen gehoorzaam zijn aan Allah.
Toen Mohammed (v.z.m.h.) terugging naar Mekka vertelde hij alles wat gebeurd was aan zijn vrouw Khadija en wat de engel Gabriel had gezegd. Zijn vrouw zei hem: Allah zou je nooit in ongenade laten vallen. Je doet vele goede dingen. Je houdt families bijeen. Je draagt de last van de zwakken, je helpt de armen en de behoeftige, je vermaakt je gasten en verdraagt moeilijkheden op de weg van waarheidsliefde. Mohammed (v.z.m.h.) was erg blij dat zijn vrouw net als hij geloofde en vertrouwde in Allah. Hij begon zijn vrienden te vertellen over de engel Gabriel en wat de engel hem had verteld. Eerst waren er maar enkelen die aandacht besteedden aan Mohammed (v.z.m.h.). De meeste negeerden hem, te druk met geld verdienen en geen tijd of zin om aan Allah te denken.
Gedurende deze tijd en erna bleef de engel Gabriel voor Mohammed (v.z.m.h.) verschijnen en herinnerde hem aan dezelfde dingen. Mohammed (v.z.m.h.) was gekozen tot Allahs profeet en het was zijn taak om de mensen te vertellen goed te doen en geen andere Allah te aanbidden. Mohammed (v.z.m.h.) moest ook vertellen dat ze hun geld moesten besteden aan het helpen van arme mensen die zelf te weinig geld hadden. Tenslotte begon Mohammed (v.z.m.h.) de Mekkanen te benaderen. Hij koos mooie woorden om te vertellen over Allahs wensen, zodat hij ze hierdoor kon aantrekken: als je genoeg te eten hebt en er is een arme man die honger heeft, dan moet je iets van jouw voedsel te eten geven en iets van jouw kleding te dragen geven. De zieken moeten genezen worden en de wezen moeten goed verzorgd worden. Als je dit alles doet zoals Allah wenst dan zul je beloond worden. Maar als je weigert, waarschuwde Mohammed (v.z.m.h.) dan zul je ernstig gestraft worden. Helaas, de Mekkanen lachten Mohammed (v.z.m.h.) uit. Nog erger: zij weigerde Allah te aanbidden en gingen door te geloven dat het belangrijker was veel geld te hebben. Sommigen gooiden zelfs stenen naar Mohammed (v.z.m.h.) en ze doodden sommigen die hem volgden en alleen in Allah geloofden.
Hun vijandigheid nam toe en de Mekkanen besloten dat Mohammed (v.z.m.h.), zijn gezin, zijn familie en vrienden verdreven moesten worden uit de stad. Daarom stuurden ze hem naar een vallei in de bergen buiten Mekka en niemand mocht hem opzoeken of voedsel brengen. Ze moesten drie jaar op die verlaten plek leven, ze waren zo hongerig geworden dat ze bladeren van de bomen aten, omdat er niet genoeg voedsel was.
Het leven was zo slecht, dat Khadija, de vrouw van Mohammed (v.z.m.h.) overleed. Mohammed (v.z.m.h.) was erg verdrietig. Toen kwam de engel Gabriel die hem uitlegde dat Allah hem wilde helpen. Hij moest zijn familie en volgelingen meenemen van Mekka naar een ander stad, genaamd Medina. De mensen daar waren gewillig naar Allah te luisteren, zo vertelde de engel aan Mohammed (v.z.m.h.). Dit vertelde Mohammed (v.z.m.h.) aan zijn volgelingen. Iedereen die geloofde in Allah en alleen Allah aanbad verliet Mekka. De laatste die vertrokken waren Mohammed (v.z.m.h.) en zijn beste vriend, Abu Bakr. Maar de mensen van Mekka waren niet blij dat Mohammed (v.z.m.h.) vertrok. Nu wilden ze hem vermoorden, omdat hij hun gewaarschuwd had wegens hun slechte daden. Maar Mohammed (v.z.m.h.) was in staat te vertrekken toen de Mekkanen op weg waren hem te vermoorden. Ali, de moedige jonge neef van Mohammed (v.z.m.h.) legde zichzelf in het bed van Mohammed (v.z.m.h.) zodat de Mekkanen zouden denken dat de profeet daar nog steeds was. Maar Mohammed (v.z.m.h.) en Abu Bakr waren allang op weg, en om te voorkomen dat iemand hun vond verstopten ze zich in een grot. Toen de mensen ontdekten dat het Ali was in Mohammed (v.z.m.h.) s bed en dat de profeet weg was werden ze woedend. Maar ze konden niets doen, omdat Mohammed (v.z.m.h.) allang buiten hun bereik was.
Medina was heel anders dan Mekka. Hier had Mohammed (v.z.m.h.) meer vrienden dan vijanden. Maar de Mekkanen lieten hem niet met rust. Ze volgden hem naar Medina om oorlog te voeren met hem. Maar Allah hielp de profeet en zijn volgelingen, en beschermde hen tegen hun vijanden.
In Medina bleef Mohammed (v.z.m.h.) Allahs boodschappen ontvangen van de engel Gabriel. Deze boodschappen zijn neergeschreven in een boek, genaamd de Koran. In de Koran kunnen we alles lezen wat Allah heeft gezegd tegen de mensen.
De profeet en zijn vrienden bouwden een moskee in Medina en hier deden ze vijf keer per dag het gebed. Een keer per jaar vastten ze een maand: gedurende die dagen aten en dronken ze niet op de dag (dit is in de maand Ramadan). Ze trainden zichzelf zonder voedsel en drinken te zijn . Door deze ervaring leerden ze weinig te eten. Hierdoor was er genoeg voedsel over om weg te geven aan de armen. Ze geven aan de armen ook van hun geld.
Mohammed (v.z.m.h.) en zijn familie geloofden in Allah en aanbaden Hem alleen. Ze waren gehoorzaam aan Allah en volgden zijn bevelen. Daarom worden ze moslims genoemd. Degenen die in Allah geloven, alleen Allah aanbidden en handelen volgens de Koran zijn moslims. Maar degenen die niet in Allah geloven en weigeren hem te gehoorzamen en zelfs de moslims willen doden door oorlogen te voeren tegen hen zijn geen moslims. Dat zijn de ongelovigen.
Vele jaren moesten Mohammed (v.z.m.h.) en zijn volgelingen zichzelf verdedigen tegen de aanvallen van zijn vijanden en vele keren werden ze gedwongen tegen hen te vechten. In deze slagen hielp Allah Mohammed (v.z.m.h.) en de moslims. Na enige tijd begrepen de ongelovigen dat door Allahs hulp Mohammed (v.z.m.h.) veel sterker was dan zij waren. Tenslotte zeiden ze tegen zichzelf te stoppen met vechten, want niemand is sterker dan Allah; het was beter voor hen ook in Allah te geloven en hem te aanbidden. Mohammed (v.z.m.h.) en de moslims waren erg blij dat de lange oorlog tenslotte aan een eind was gekomen. Allah hielp hun zoals Hij had beloofd en ze konden terug naar Mekka, waar ze eens de eerste kleine groep van mensen waren die in Allah geloofden. Toen ze in Mekka aankwamen hielden ze een gezamenlijk gebed. Daarna bleven sommigen in Mekka, anderen die een huis hadden in Medina gingen terug.
Deze moslims in Medina reisden elk jaar naar Mekka omdat de Kaaba daar is. De Kaaba is een grote stenen gebouw zonder ramen. Het lijkt op een grote kubus. Het was gebouwd door profeet Ibrahiem (v.z.m.h.) die vele jaren leefde voor Mohammed (v.z.m.h.) . Als je de Kaaba ziet dan zul je herinnerd worden aan wat Allah Zijn mensheid heeft verteld en wat de mensheid zou moeten doen:
GELOVEN IN ALLAH, ALLEEN ALLAH AANBIDDEN EN ALTIJD STREVEN NAAR GOED DOEN.
Dat zijn Allahs bevelen aan de mensheid. Allah heeft vele profeten gezonden met boodschappen van Hem, de Schepper van mens en heelal. Mohammed (v.z.m.h.) was de laatste van Allahs vele profeten, na zijn dood liet hij de Koran achter waarin Allahs boodschappen zijn neergeschreven. In de Koran zijn ook veel verhalen van andere profeten die lang voor Mohammed (v.z.m.h.) leefden.
Ik ga een groots huis bouwen, zei de dikke meneer haastig. Ik ga het grootste en mooiste huis bouwen van de hele wereld. Let jij maar eens op! Ik wil een stevig huis bouwen, Dirk. Het kan me niet schelen hoe lang ik daar over doe, zei de lange meneer rustig. Jaap, riep dikke Dirk angstig. Er komt een flinke storm dus moet je wel snel zijn. Een flinke windvlaag bezorgde de twee mannen dik kippenvel. Bah, straks gaat het nog regenen ook, mopperde Dirk. De ochtend begint al weer lekker.
Beide mannen wilden graag een stevig en veilig huis bouwen voor hun vrouw en kinderen. Ze hadden wel tentjes, maar die waren niet zo sterk. Elke keer als er dan storm was dan gingen de tentjes plat. Iedereen was dan nat en doorweekt. Al het eten voor een hele week spoelde zo de berg af het dal in. Daar moest dan toch echt een eind aan komen.
Eh wat ga jij nou doen, Jaap, vroeg dikke Dirk onzeker. Ik, vroeg lange Jaap verbaasd. Hij was het niet gewend dat mensen hem iets vroegen. Ik ga eerst naar de moskee en vragen of Allah het werk wat ik ga doen wil zegenen. Bah, zegt dikke Dirk. Ik bouw het huis en dan draag ik het hele huis op aan Allah. Dat is veel beter. En wat ga je daarna doen? Daarna ga ik naar de meest ervaren timmerman in de stad en hem vraag ik om raad. Ha, snuift dikke Dirk afwijzend. Ik ga ALLE timmermannen om raad vragen. Dan mis ik niets!
Lange Jaap liep rustig naar de wijze timmerman toe, terwijl dikke Dirk zich rot rende om iedere timmerman in de stad te kunnen spreken. Lange Jaap zag dikke Dirk in de verte al aankomen wanneer hij bij de wijze timmerman aankomt. Dikke Dirk was helemaal bezweet en hijgend brulde hij, Ik ga eerst, ik ga eerst, en draafde op de wijze timmerman af.
OKÉ, wijze uil. Hoe maak ik het beste huis in de wereld. De wijze timmerman antwoordde langzaam, Begin bij het begin. Begin onderaan. Zorg dat je met beide benen op de grond staat." Ja en? Verder, riep dikke Dirk gehaast. Kom op man, praat eens wat sneller. Ik wil het vandaag nog weten! Weer antwoordde de wijze timmerman met, Begin bij het begin. Begin onderaan. Zorg dat je met beide benen op de grond staat." Nou eh, brult dikke Dirk spottend, volgens mij ben je niet helemaal lekker. Met beide benen op de grond staan. Pfff. Denk je soms dat ik huppelend een huis ga bouwen ofzo. En boos loopt hij weg, terug naar huis of waar eigenlijk zijn huis gebouwd moet worden.
Lange Jaap schudde met zijn hoofd, Vergeef mijn vriend. Hij is nogal ongeduldig. De wijze timmerman glimlachte slechts en zei verder niets.
Ik wil, insha Allah (als God het wil), een veilig en droog onderkomen bieden voor mijn gezin, maar ik heb niet de kennis hoe ik het moet bouwen," zei lange Jaap rustig. De timmerman vertelde hem hetzelfde als wat hij dikke Dirk vertelde. Lange Jaap bleef wel geduldig luisteren. Wijze timmerman, je hebt veel te vertellen en ik zal geduldig luisteren. Ik zal je stap voor stap uitleggen hoe je je huis kunt bouwen. Ga er maar goed voor zitten want dit kan wel even duren, zei de wijze timmerman met een warme glimlach. Ik hang aan je lippen. Vertel asjeblieft nog meer. Dan ziet hij ineens de lange schaduwen. Och heden, het is bijna tijd om te eten. Ik moet naar huis. Tenminste, ik moet naar de plaats waar ik nog het huis moet bouwen, zegt lange Jaap terwijl hij naar de horizon kijkt. Vlug gaat hij terug naar de berg om een goed huis te bouwen.
Op de heuvel zijn dikke Dirk en lange Jaap begonnen met het bouwen van hun huizen. Dikke Dirk begon in een sneltreinvaart te bouwen. Alles wat de timmerlieden vertelden probeerde hij ook meteen uit. Oh dit gaat niet goed, jammerde dikke Dirk. Ik wil het snel en goed doen, maar er zitten nog gaten tussen het hout. De muren staan scheef en de grond is ook nog ongelijk. Toch gaat hij dapper verder. Ik moet de mensen laten zien dat ik het kan, anders ben ik niets! De gaten en kieren kan ik altijd wel dicht gooien met verf. Ha! Wat ben ik toch slim!
Lange Jaap haalde eerst een paar keer diep adem, dankte Allah en begon rustig met bouwen. Hij begon netjes bij het begin en deed precies wat de wijze timmerman hem vertelde. Alles wat hij deed droeg hij op aan Allah, uit dank voor al de zegeningen die hij ontving. De mensen uit het dorp blij maken dat kon hij toch niet, die wisten zelf niet wat ze wilden.
Ha, schreeuwt dikke Dirk. Nu komt het leuke werk. Kledderen met verf, en liet zo een hele emmer verf over het dak leeglopen. Nou, dat kan veel sneller, zei hij ongeduldig. Hup, nog een paar emmers over het dak heen. Het leek wel een zee van verf wat naar beneden kwam. Kijk toch eens, alle gaten en kieren zitten nu dicht. Ben ik niet geweldig, brult hij van de daken terwijl hij zichzelf op de borst klopt.
Nou, zo is het wel leuk, maar het wordt wel een zooitje, sprak lange Jaap wat bezorgt. Ik doe het liever rustig aan en laat de kwast het werk doen, en plakte een aantal kwasten aan elkaar waardoor hij een hele grote kwast kreeg. Rustig aan zette hij het hele huis in de verf. Verven en schuren, buurman. Dat geeft een goed resultaat. Verven en schuren. Dat deed hij een paar keer. En dan nog even afwerken met een kwast en klaar, zegt hij heel tevreden. Bedankt Allah, U bent Geweldig riep lange Jaap met een brede glimlach.
De huizen waren eindelijk gebouwd, maar lange Jaap deed er bijna vijf keer langer over dan dikke Dirk. Beide huizen leken erg veel op elkaar en ze zagen er zo van een afstand erg goed uit. Iedereen was dolblij en ze trokken gelijk het huis in. Het huis van dikke Dirk was de hele dag gevuld met klachten van de vrouw en kinderen. Het huis van lange Jaap was de hele dag gevuld met het bedanken van Allah.
Die nacht was er een hevige storm. Het eerste uur was er niets aan de hand en beide huizen stonden met beide benen op de grond. Daarna begon het huis van dikke Dirk te scheuren. Eerst kleine scheuren en wanneer de wind harder tegen de muren aan blies kwamen er hele grote scheuren in. Hele planken met grote stroken gedroogde verf werden van het huis afgerukt. Toen de wind eindelijk de deur vond kwam hij eens binnen kijken en nam het hele huis maar mee. Weg was het nieuwe huis. Dikke Dirk, vrouw en kinderen stonden te bibberen van de kou. Regen kwam met bakken naar beneden. Ze waren tot op hun hemd kletsnat. Gelukkig deed lange Jaap zijn deur open zodat ze konden schuilen voor de storm. Ze waren maar al te blij met dit aanbod en liepen naar binnen terwijl ze Allah bedankten.
Het opbouwen van je geloof is net als het bouwen van een huis. Richt je naar de bron (Koran) en naar de overleveringen van de Profeet. Als je je geloof wilt opbouwen, praat dan met de grootste Bouwmeester die er is. Allah. Wees niet zoals dikke Dirk en vraag iedereen om raad. Dit brengt alleen maar verwarring. Lees de Koran en lees over Mohammed (vrede zij met hem), de Profeet. Doe het stap voor stap. Rustig aan. Neem de tijd. Richt je op Allah en dank Hem voor alles en je zult zien dat het beter gaat. Als je Allah om hulp vraagt voordat je aan iets begint, dan zul je zien dat het ook beter gaat. Allah vindt het geweldig als je Hem om hulp vraagt en Hij zal je altijd helpen. Hoe vaak je ook blijft vragen. Doen hoor! Allah is geduldig!
Liefde voor Mohammed, Rasoeloellah (het dertiende jaar van het profeetschap)
Op een donker nacht vertrokken Aboe Bakr en Rasoeloellah (De boodschapper van Allah) uit Mekka om naar Medina te gaan. Ze wilden zich bij de andere moslims in Mekka voegen. Ze liepen de hele nacht lang. Tegen de ochtend kwamen ze aan bij een grot, die Thaur heette. Ze waren bang dat de ongelovigen zouden proberen om hen te vinden, daarom besloten ze zich in de grot te verbergen, tot de ongelovigen hun zoektocht zouden opgeven. "Laat ons de grot binnengaan", zei Rasoeloellah.
Aboe Bakr antwoordde:"O, Rasoeloellah, wacht buiten en laat mij naar binnen gaan om te controleren of er giftige insecten of gevaarlijke slangen in zitten." Toen ging Aboe Bakr naar binnen. De grot was precies groot genoeg om twee mannen te verbergen. Hij merkte, dat er veel gaten in de rots zaten. Hij was bang dat 's nachts giftige slangen en insecten uit de gaten zouden komen. Hij scheurde zijn bovenjas aan stukken en gebruikte de stof om de gaten in de grot dicht te stoppen. Nadat de grot klaar was vroeg hij Rasoeloellah binnen te komen. Toen Rasoeloellah hem zo zag vroeg hij:" Wat is er met je kleding gebeurt?!" Aboe Bakr vertelde hem dat hij het had gebruikt om de gaten in de grot dicht te maken zodat er geen insecten of slangen uit konden komen om Rasoeloellah kwaad te doen. Rasoeloellah moest ontzettend lachen hij hield veel van zijn vriend Aboe Bakr.
Ze hadden de hele nacht gereisd en Rasoeloellah ging slapen. In de grot zag Aboe Bakr dat er nog een gat over was. Rasoeloellah was in slaap gevallen met zijn hoofd op Aboe Bakrs been. Aboe Bakr wilde hem niet storen, daarom strekte hij zijn andere been en maakte het gat met zijn voet dicht.
Er zat in dat gat toevallig een slang. De slang beet in Aboe Bakrs voet. Hij voelde een hevige pijn, maar haalde zijn voet niet uit het gat. Tranen kwamen in Aboe Bakrs ogen en vielen op het gezicht van Rasoeloellah. Rasoeloellah werd wakker en zag dat Aboe Bakr vreselijke pijn had. "Wat is er met je gebeurd, mijn vriend?" Vroeg Rasoeloellah. Aboe Bakr vertelde hem het verhaal. Rasoeloellah deed wat spuug op de wond. Toen voelde Aboe Bakr geen pijn meer.
Aboe Bakr en ook de metgezellen hielden zoveel van Rasoeloellah, dat ze alles zouden doen om hem een plezier of een genoegen te doen. Ze waren bereid om elk offer voor de zaak van de islam te maken. Moge Allah hun zielen zegenen.
Voor de tijd dat de Profeet Mohammed (vzmh) begon met het verkondigen van Allahs woord, waren er veel Arabieren die liever een zoon dan een dochter hadden. Zonen waren sterk en konden hard werken. Zij hadden veel voordelen voor hun ouders en familie. Maar dochters waren zwak, dachten de Arabieren. En dat niet alleen, meisjes waren vervelend en een last en een kostenpost voor de familie.
Veel Arabische vaders konden geen meisjes gebruiken en wanneer er een dochter geboren werd in plaats van een zoon, dan waren zij helemaal niet blij. Sommigen werden erg boos door de geboorte van een dochter en begroeven haar levend. Gelukkig was er een vader die naar de Profeet (vzmh) ging en hij biechtte deze verschrikkelijke misdaad op.
Deze vader was ooit een fanatieke afgod aanbidder, zoals alle Arabieren voordat de Profeet Mohammed (vzmh) tot hen kwam en hun de weg naar de Islam wees. Voordat hij een moslim werd, had deze Arabier een dochter. Een lief klein meisje die hem altijd kuste. Wanneer haar vader haar riep, kwam het kleine meisje naar hem toegerend en stond altijd klaar om haar liefde voor haar vader te tonen.
Op een dag riep de vader haar en natuurlijk kwam zij snel aanrennen. Hij nam haar mee op een lange wandeling en het meisje rende en huppelde blij naast haar vader op weg, het arme kleine ding. Ze had nooit gedacht dat een vreselijk lot haar te wachten stond. Na een tijdje kwamen vader en dochter bij een waterbron. Plotseling, zonder waarschuwing pakte hij haar op en gooide haar in de bron. Het kleine meisje was vreselijk bang en gilde in angst: Papa oh Papa! Maar de vader weigerde om naar haar smeken en hulpgeroep te luisteren. In plaats daarvan gooide hij een lading aarde in de bron om zijn dochter te begraven en toen ging hij naar huis, haar achterlatend om te sterven.
Het was een hartverscheurend verhaal. De vader was vol van wroeging door de vreselijke moord die hij had gepleegd. De vader zou de rest van zijn leven moeten lijden onder dit schuldgevoel.
Natuurlijk was de Profeet (vzmh) vervuld van afschuw toen hij hoorde wat de vader had gedaan. Zijn hart deed zeer van verdriet. Tranen welden op in zijn ogen en liepen over zijn gezicht en zijn baard in. De Profeet (vzmh) moest zo huilen dat zijn gezicht en baard helemaal nat werden. Toen zijn vrienden de Profeet (vzmh) zo zagen huilen, werden zij allen erg ongelukkig en ook hen ogen vulden zich met tranen. Zij wisten dat het terecht was dat de Profeet (vzmh) zoveel tranen vergoot voor het kleine meisje die zon vreselijke dood was gestorven. Want had hij zijn volk niet geleerd dat zij lief moesten hebben? Alle kinderen, jongens en meisjes? En had hij niet gezegd: Allah houdt van diegene die zorgt voor zijn familie, speciaal diegenen die zorgen voor meisjes
En was de Profeet (vzmh) niet de grootste kindervriend die de wereld ooit gezien heeft?
Safwaan ibnoe Soelaym en zijn minachting voor geld
Safwaan ibnoe Soelaym en zijn minachting voor geld
In de tijd dat cOmar ibn cAbd ul-cAziez gouverneur was van Medina, arriveerde de leider der gelovigen Soelaymaan ibnoe Maalik in de stad van de Profeet (vrede zij met hem) en ging de mensen voor in het middaggebed. Vervolgens opende hij de deur 'al-Maqsoera' en ging zitten, leunend tegen de mihrab. Hij richtte zijn gezicht tot de mensen onder wie zich de bekende Safwaan ibnoe Soelaym az-Zoehriy bevond, maar hij herkende hem niet. Soelaymaan vroeg aan cOmar: "O cOmar, wie is die man? Ik heb nooit zo'n edele man als hem gezien die zoveel gemoedsrust uitstraalt."
cOmar antwoordde: "O leider der gelovigen, dat is Safwaan ibnoe Soelaym."
Soelaymaan ibnoe Maalik riep toen zijn bediende en zei: "O bediende, breng voor mij een zak met vijfhonderd goudstukken." Waarop de dienaar dit bracht en Soelaymaan tegen hem zei: "Zie je die man die nu bezig is met het gebed, ga naar hem toe en schenk hem deze goudstukken?" Soelaymaan beschreef Safwaan ibnoe Soelaym duidelijk, zodat de dienaar hem zou herkennen.
De bediende van de leider der gelovigen stapte met de goudstukken af op Safwaan en ging naast hem zitten. Toen Safwaan de man opmerkte maakte hij zijn gebed af, keek de kant van de bediende op en vroeg: "Waarmee kan ik jou van dienst zijn?"
De bediende antwoordde, terwijl hij wees naar Soelaymaan ibnoe Maalik: "De leider der gelovigen droeg mij op om jou deze zak met goudstukken te overhandigen met de boodschap dit geld te gebruiken ten voordele van jouw gezin."
Safwaan zei hierop tegen de bediende: "Ik ben niet degene naar wie jij gestuurd bent."
Hierop vroeg de bediende verbaasd: "Bent u dan niet Safwaan ibnoe Soelaym?"
Safwaan antwoordde: "Ja, ik ben zeker Safwaan ibnoe Soelaym!"
De bediende bevestigde nogmaals: "Dan ben ik naar jou gestuurd."
Safwan vertelde hem: "Ga terug en vraag om bevestiging, als je dit hebt gedaan, keer dan naar mij terug."
De bediende zei: "Houd ondertussen deze goudstukken bij jou, terwijl ik om een bevestiging ga vragen."
Hierop zei Safwaan: "Nee, als ik het vasthoud, dan heb ik het reeds van jou aangenomen. Ga beter om bevestiging vragen, zolang ik hier blijf zitten."
De bediende maakte rechts ommekeer en vertrok. Hierop pakte Safwaan zijn schoeisel en vertrok ook. Hij was niet meer te zien, totdat de leider der gelovigen Soelaymaan ibnoe Maalik uit Medina was vertrokken.
Dit is het verhaal van een gewone man, die handelt in strijd met Allah`s plan. Wanneer u uzelf hierin weerspiegelt ziet, heb dan berouw en zondig verder niet.
Het was eens midden in de nacht, toen de dood een bezoekje bracht. De slapende riep: `wie klopt daar aan?` `Ik ben Malak al-mawt, laat me binnengaan.`
De man kreeg het koud en weer heet, rilde, badende in het doodszweet. Schreeuwende tegen zijn slapende vrouw, laat hem weggaan, alsjeblieft, gauw.
Engel des doods, neem mijn leven niet. Ik ben nog niet klaar, zoals je ziet. Mijn familie is afhankelijk van mij, geef me nog wat tijd erbij.
De engel klopte, weer en weer, `vriend, je leven nemen doet niet zeer. Het is je ziel, waar God om vraagt, het helpt niet als je nu nog klaagt.`
Hysterisch huilend riep de man, Ò engel, de dood, ik ben zo bang ervan. Ik geef je goud, ik word je slaaf, maar zend me toch niet naar het graf.`
`laat me erin vriend`, zei de engel toen, `kom uit je bed, ga de deur opendoen. Want, laat jij me nu niet zelf erin, dan kom ik door de deur als een djinn.`
De man pakte een pistool om zich te weren, alsof dat een engel zou kunnen deren. Ik schiet nog liever je hoofd eraf, dan ga jij wellicht naar je eigen graf.`
Maar de engel stond al naast zijn bed, `Vriend, je ondergang is al ingezet. Engelen sterven immers niet, dom mens, leg je pistool weg, `t is Gods wens.`
Waarom ben je zo bang, vertel eens man, om te sterven volgens Allah`s plan? Glimlach nu maar en laat geen traan, wees blij, dat je tot hem terug mag gaan.`
Ò engel, ik schaam me en buig mijn hoofd, vergetn was ik God, Zijn naam, zijn geloof. Werkend voor geld verdeed ik mijn tijd, zelfs niet denkend aan eigen gezondheid.
Allah`s geboden gehoorzaamde ik niet,vijf keer bidden? Dat deed ik niet. Ik zag Ramadan komen en gaan, maar hadgeen tijd vol berouw te staan.
De plicht van Haj heb ik uitgesteld, dat vond ik zonde van tijd en geld. Alle liefdadigheid heb ik genegeerd, wel heb ik steeds meer rente begeerd.
Ik zag geen kwaad in een slokje wijn, vond het gezellig met vrouwen te zijn. O engel, neem me alsjeblieft niet mee, spaar mijn leven nog een jaar of twee.
Dan gehoorzaam ik de regels van de Koran, vijf keer bidde, van nu af aan. Het vasten en de hadj zal ik volbrengen, en me niet in andermans zaken mengen.
Ik zal aan andren geen rente vragen, en liefdadigheid geven alle dagen. Ik zal me niet over het wijnglas buigen, maar van Allah`s eenheid getuigen.
`Wij engelen doen alles op Gods bevel, wij kunnen niets doen tegen Zijn wil. De DOOD is voorbeschikt voor iedereen, man, vrouw of kind; uitgezonderd geen.
Dit is je laatste moment, kom erbij, je verleden trekt aan je voorbij. Hoewel ik je angsten begrijpen kan, is het nu te laat voor tranen, man.
Jarenlang heb je op aarde kunnen leven, je hebt nooit geld aan armen gegeven. Je ouders heb je niet gerespecteerd, en nooit iets van je fouten geleerd.
je negeerde dagelijks de roep van de azaan, je las nooit eens een stuk uit de koran. Beloften brak jij altijd, je leven lang, voor jou waren zelfs je vrienden bang.
Goederen opgepot, gigantische winst, jouw personeel verdiende het minst. Geld verdienen was je grootste plezier, ontspannen deed je met gokken en bier.
Met vitaminepillen hield jij je gezond, terwijl je nooit aan iemands ziekbed stond. Ook heb je nooit een liter bloed gegeven, voor het redden van een andermans leven.
o mens, je hebt zoveel verkeerd gedaan, en met hulp-acties aan de kant gestaan. Jij hebt andere mensen nooit vergeven, kijk zelf maar eens terug op je leven.
Het paradijs voor jou? Geen idee, eerder de hel, een grote vlammenzee. Je kunt je zonden niet afbetalen, ik ben hier om je ziel te halen.
Er is een trieste eind aan dit verhaal, de man had tot dan geen enkele kwaal. Sprong schreeuwend uit zijn bed, kwam ten val, en viel plotseling dood. Hartaanval?
O lezer, wellicht heeft dit verhaal, voor u een boodschap, een moraal. als de dood komt, zijn we onvoorbereid, dus gebruik iedere minuut van uw tijd. Verander uw leven nu het nog kan, zodat u het paradijs binnen kan.
Salaam alaikoem broeders en zusters , Ik ben Said Mondria en ik zal inshallah elke dag een nieuw verhaal plaaten en ik hoop dat jullie ze leuk vinden . Jullie mogen reageren dat kan onderaan elk verhaal ik kijk er naar uit. Salaam alaikoem, Said.
