.
Oι μέρες περνούν αργά πάνω από άδειες νύχτες,
το σκοτάδι καταβροχθίζει το φως
Ακούω σιωπηλό κλάμα πίσω από τα χέρια
που καλύπτουν το πρόσωπό σου
.
Ακριβώς όταν οι μέρες αρχίζουν να μεγαλώνουν και οι άνθρωποι μιλούν για ελπίδα
Σε βλέπω να αναστενάζεις μέσα στη σιωπή σου
Τα συναισθήματα αναμειγνύονται αλλά δεν γνωρίζουν κανένα καθαριστικό βάπτισμα
.
Είναι αυτές οι μέρες που περνούν αργά και θέλω να περιβάλλω τα χέρια σου
.
Θέλω επίσης να ζητήσω ένα πρωινό με καθαρά παράθυρα όπου τα μάτια σου θα τολμούν να δουν τριαντάφυλλα και τα αυτιά σου θα μπορούν να ακούσουν ξανά τα πουλιά να κελαηδούν
|