Piscor in nebula quae humiliter super agros meos aratos pendet
et inveni solum planum vitae meae
quod me crescere facit et mihi securitatem praebet
cuius significationem primo numquam intellegere potui.
.
et fodio altius. nunc falce vetustiore
aggerem circa ostium exstruo, altitudine crescens
ubi in tenebras corde onerato demitto
et anima ignota comitante, leniter vocante
via ad arenam albam longior patet quam scis, inquit vox;
.
exspectatio tua ipsa est quae spatium metitur
ad campum cognitionis, in te magis magisque intentum
illic, etiam profundius, calidum et fluidum est, ad pariendum intentum
.
fereris universo vigenter crescente
in quo pretium tuum oritur et maxime crescit
quod etiam omni vitae quae apparet tribuitur
per amorem veritati mutuae adhaeres.
hic, manus humana maximi momenti est
|