"Het verhaal van Zuster Kat Fael." Of hoe een gevonden poezennestje nog goed terecht komt! (klik op bovenstaande foto) ---------------------
Growing old is mandatory. Growing up is optional. ----- Ouder worden is onvermijdelijk. Volwassen worden niet!
Als je op de groene button klikt kom je op de site van het baby-poezen-opvangcentrum van "Den Dierenvriend". Hét adres om een jonge poes te adopteren! Ga eens kijken en zeg het voort aan andere dierenvrienden aub!
Zoek je een speciaal onderwerp waarover ik ooit iets schreef? Tik dan hieronder een trefwoord in!
Zoeken in blog
Klik op het envelopje om mij een mailtje te sturen
We don't stop playing because we get old... We get old because we stop playing! -------------- We stoppen niet met te spelen omdat we oud worden... We worden pas oud als we stoppen met spelen!
Je kan maar 1 week tegelijk bekijken op mijn blog. Anders gaat het te traag open. Wil je zien wat er vorige week op stond? Klik dan op de data hier onder!
In elke 50-plusser zit een verbijsterde teenager die zich afvraagt wat er gebeurd is.
Leonardo da Vinci (1452-1519)
Italiaans kunstenaar
Als ik in de hemel kom, dan wil ik
daar graag een kat op schoot hebben.
Jan Wolkers (°26-10-1925)
Nederlands schrijver en columnist.
Katten haten dichte deuren; het
maakt niet uit aan welke kant ze staan. Als ze buiten zijn willen ze naar binnen, en
als ze binnen zijn willen ze naar buiten.
Lilian Jackson Braun (1916)
Amerikaans schijfster
Laten we eerlijk blijven; de meesten van ons
vinden het wel leuk als onze katten een tikje gemeen zijn. Ik zou me in ieder geval niet echt op mijn
gemak voelen in het gezelschap van een kat die in huis rondliep met een heilige
uitdrukking op zijn snuit.
Beverly Nichols (1898-1983) Engels
Schrijfster
Eén kat
leidt tot de volgende.
Anoniem
Katten bereiken
moeiteloos wat wij mensen niet kunnen: door het leven gaan zonder lawaai te
maken. Ernest Hemingway (1898-1961) Amerikaans
schrijver
Er zijn twee
manieren om de ellende te ontvluchten: muziek en katten. Albert Schweitzer (1875-1965) Theoloog,
filosoof en dokter.
Katten schijnen uit te gaan van het principe
dat het nooit kwaad kan om te vragen wat je
wilt.
Anoniem
Katten zijn
delicate wezens en ze kunnen de meest uiteenlopende kwalen krijgen, maar ik ben
nog nooit een kat tegengekomen die aan slapeloosheid
leed. Joseph Wood Krutch(1893-1970)
Amerikaans schrijver
Als u in een
gracht valt kunt u best angstig miauwen, want een kat willen we wel eens
redden. Toon
Verhoeven
Lang geleden werden de katten als goden
gezien. Dit zijn ze nooit vergeten.
Anoniem
Cat Proverbs
You will always be lucky if you know how to make friends with
strange cats. Colonial
In a cat's eye, all
things belong to cats. English
No matter how
much cats fight, there always seems to be plenty of kittens. Abraham Lincoln
Dogs come when they're called; cats take
a message and get back to you later. Mary
Bly
There are two means of refuge from the
miseries of life: music and cats. Albert
Schweitzer
Settling a dispute through the law is like losing a cow
for the sake of a cat. Chinese
A cat goes to a
monastery, but still she remains a cat. Congolese
The cat is a saint when there are no mice
about. Japanese
The cat is a lion to the
mouse. Albanian
A house without either a cat or
a dog is the house of a scoundrel. Portuguese
The kind man feeds his cat before sitting
down to dinner. Hebrew
Handsome cats and fat
dung heaps are the sign of a good farmer. French
Beware of people who dislike cats. Irish
Who cares well for cats will marry as happily as
he or she could ever wish. French
An old cat
will not learn how to dance. Moroccan
A cat
will teach her young ones all the tricks, except how to jump backwards. Netherlands Antillean
When the mouse laughs at the cat,
there's a hole nearby. Nigerian
As every cat
owner knows, nobody owns a cat. Ellen Perry
Berkeley
If you play with a cat, you must not mind her
scratch. Yiddish
To live long, eat like a cat,
drink like a dog. German
A cat has nine lives;
for three he plays, for three he strays, and for the last three he
stays. English-American
A cat with a straw tail
keeps away from fire. English
Those that
dislike cats will be carried to the cemetery in the rain! Dutch
After dark all cats are leopards. Native American (Zuni)
If stretching were wealth, the
cat would be rich. African
One should not send
a cat to deliver cream Yiddish
The cat--moon
eats the gray mice of night. Western
Europe
When the cat's away, the mice will play. Western Europe
It's for her own good that the cat
purrs. Irish
Cats don't catch mice to please
Khoda(God). Afgani
Fat cats and thin birds can
share a yard, but thin cats and fat birds no way! Rosicrucian
Like the cat in the tree, getting caught up
in the chase can leave us in an awkward place. Rosicrucian
The cat laps the moonbeams in the bowl of
water, thinking them to be milk. Zen Saying
If
men were now to turn their hostility towards the cat, it would not be long
before the domestic cat became a wild animal. Nigeria
In even a cat the Buddha-nature exists. Japanese Buddhist
It is useless to show the gold piece
to a cat. Zen Saying
Nature breaks through the
eyes of the cat. Irish
It's a brave bird that
makes its nest in the cat's ear. Hindi/Indian
A
rat who gnaws at a cat's tail invites destruction. Chinese
He who does not feed his cat will feed rats.
Dogs are
dogs, but cats are people.
When the cat and mouse agree, the grocer is ruined. Iranian
Beware of the cat that licks from the front but claws from
behind. Old English Proverb
A trapped cat becomes a lion. Old English
Proverb
Life's like cat vomit; if you don't clean it up right away,
you're going to step in it. Xnterna
Drowsing, they take the noble attitude of a great sphinx, who,
in a desert land, sleeps always, dreaming dreams that have no end. Charles Baudelaire
Of all God's creatures, there is only
one that cannot be made slave of the leash. That one is the cat. If man could be
crossed with the cat it would improve the man, but it would deteriorate the
cat. Mark Twain
One cat just leads to another. Ernest
Hemingway
The cat is nature's beauty. French
The dream of cats is all mice. Egyptian
I have studied many philosophers and many cats. The wisdom of
cats is infinitely superior. Hippolyte Taine
No heaven will not ever Heaven be; unless my cats are there to
welcome me. Scottish
Dogs see people as companions; cats see people as staff.
It is better to feed one cat than many mice. Norwegian
The cat does not negotiate with the mouse. Robert K. Massie
You see, the wire telegraph is a kind of a very, very long cat.
You pull his tail in New York and his head is meowing in Los Angeles. Do you
understand this? And radio operates exactly the same way: you send signals here,
they receive them there. The only difference is that there is no cat. Albert Einstein
When the cat is not home, the mice will dance on the
table. Dutch
When a Cat adopts you there is nothing to be done about it
except put up with it until the wind changes. T.S.
Eliot
A cat in her house has the teeth of a lion. Somali
A kitten can catch only a baby mouse. Ghana
The naming of cats is a difficult matter. It isn't just one of
your holiday games. You may think at first I'm mad as a hatter when I tell you a
cat must have three different names... T.S. Eliot
I love cats because I enjoy my home; and little by little, they
become its visible soul. Jean Cocteau
God is really only another artist. He invented the giraffe, the
elephant and the cat. He has no real style, He just goes on trying other
things. Pablo Picasso
The man who carries a cat by the tail learns something that can
be learned in no other way. Mark Twain
What greater gift than the love of a cat? Charles Dickens
Katten laten pootafdrukken achter op je hart. Uit "Citaten voor een katten liefhebber."
Het begrip rust komt tot uiting in een zittende kat. (Jules Renard)
Het enige mysterie aan katten is waarom ze ooit besloten hebben huisieren te worden. (Compton Mackenzie)
Als een een hond op je bed springt, doet hij dat omdat hij graag bij je wil zijn. Als een kat op je bed springt, doet ze dat omdat ze je bed zo lekker zacht vindt. (Alisha Everett)
Het is onmogelijk om niet vertederd te raken bij de aanblik van een of meer kittens. (Cynthia E. Varnado)
De kat zou's mans beste vriend kunnen zijn, maar ze zou zich nooit verlagen om dat toe te geven.
Probeer nooit koppiger te zijn dan een kat. (Ropbert A Heinlein)
Laat iets van de rust van een kat op mij overgaan. (David Harold Rowbothom)
Je bent pas iemand als je door een kat bent genegeerd.
Katten : net zo soepel als hun schaduw, de wind krijgt geen vat op ze.
Ze glippen slank en stil, door spleten, kleiner dan zijzelf. (A S J Tessimond)
Het verschil tussen katten en honden is dat honden komen als ze geroepen worden, terwijl katten een boodschap aannemen en later contact opnemen.
Ik meen het oprecht als ik zeg dat ik van katten hou... Een kat is een dier dat meer menslijke gevoelens heeft dan de meeste andere dieren. (Emily Bronte)
Vrouwen en katten doen waar ze zin in hebben, en mannen en honden kunnen daar maar beter mee leren leven. (Alan Holbrook)
Eén reden waarom kattenliefhebbers volgens mij katten bewonderen, is hun superioriteitsgevoel. Het lijkt alsof ze overal een meester in zijn, ongeacht wat ze doen of pretenderen te doen. Zelden zie je een kat die in verlegenheid verkeert. Ze hebben geen geweten, en ze hebben nooit ergens spijt van. Misschien zijn we stiekem jaloers op ze. (Barbara Webster)
Katten zijn bedoeld om ons te leren dat niet alles in de natuur een functie heeft.
Als je de beste zitplaats in huis wilt, zul je de kat moeten verplaatsen.
Katten zijn slimmer dan honden. Je krijgt acht katten nooit zo gek dat ze een slee door de sneeuw gaan trekken. (Jeff Valdez)
Onlangs heeft iemand me een schattig katje gegeven... en nu is het katje van mening dat iemand mij aan hem heeft gegeven. (Evelyn Underhill)
Het viel als snel op dat de kat nergens te bekennen was als er iets gedaan moest worden. (George Orwell)
Katten die een goed tehuis hebben, zijn eraan gewend dat er de hele tijd tegen hen wordt gepraat. (Lettice Cooper)
Van alle schepselen Gods is er maar 1 dat zich niet laat onderwerpen. Dat is de kat. Als de mens gekruist zou kunnen worden met de kat, zou dat voor de mens een verbetering betekenen, maar voor de kat een verslechtering. (Mark Twain) Katten zijn net als mannen : enorme charmeurs. (Walter Savage Landor)
Het is nauwelijks te geloven, maar sommige mensen beweren dat hun katten bijna menselijk zijn - en dat bedoelen ze dan als een compliment.
Wat katten het belangrijkst vinden aan mensen is niet hun vermogen om voedsel te produceren (want dat vinden ze vanzelfsprekend), maar hun amusemenstwaarde. (Geoffrey Household)
Ik zou een kat nooit kunnen kwetsen, ook al kan ik tegen mensen soms ronduit agressief zijn. (A.L. Rowse)
Geen huis is compleet zonder het getrippel van kleine kattenpootjes.
Is het niet prachtig hoe katten vrienden kunnen maken en mensen kunnen beïnvloeden zonder ook maar ooit een boek te lezen.
De kat heeft honger als zij met een broodkorst genoegen neemt. Katten zijn mysterieuze wezens. Er gaat meer in die hersentjes om dan we beseffen. (Sir Walter Scott)
Als ik met mijn kat speel, dan is het niet echt duidelijk of ik me nu met haar amuseer, of zij met mij. (Michel Eyquem De Montaigne)
Mijn poezenverhalen vinden jullie door in de linkerkolom op de foto van de betreffende poes te klikken. En als je op "Poezenstrips" klikt kan je lezen wat mijn poezen onderling allemaal zitten te roddelen... Mijn reisverhalen van Thailand, Egypte en Noorwegen staan ook in de zijkolom. "Mijn Jeugdherinneringen" beschrijven de jaren 60 in Antwerpen. Veel plezier!
03-07-2009
Fotoraadsel 195 - foto 6
De foto van de laatste kans...
Chrisje, Klaproosje, Mieke, Kathleen, Shajongen, Piet, Redpoppy, Ron, Jan, Opapat, Redpoppy, Andromeda, Nadine, Viva, Dolfijn, Lange Lou, Alida, Veveke, Kaatje, Marleen, Geert, Lisette en Fernanda weten ondertussen hoe lekker ze zijn dit jaar...
Deze plakkaat zag ik gisteren langs de weg staan en mijn verbeelding sloeg direkt op hol...
Ik hoor het al gebeuren als iemand zijn lief 's nachts na die fuif thuis komt... : "Oh schat, gij ruikt toch zo lekker dierlijk vannacht!... Ja bolleke, gij smaakt wel echt bééstig goed tegenwoordig... Exotisch zelfs!"
Hoofdstuk 17. Deel 3. Hotel "Te Lourdes op de Bergen".
We reden voorbij een prachtige gouden tempel met een dak van spiegeltjesmozaïek, met draakjes en alle mogelijke glitter en dat vond ik nu wel echt de setting om onze brave degelijke trouwe auto eens te vereeuwigen. De enige auto die zon stevig spijsverteringsstelsel heeft dat 't hem niet uitmaakt wat ge hem te drinken geeft.
Het uiteindelijke doel van de dag was de Mae Ya waterval, eentje van 250 hoog, de hoogste van het land. Vroeger was het vanaf de baan een wandeling van een uur om er te geraken maar nu is er een geasfalteerde weg aangelegd die we dankbaar insloegen, jammer genoeg kende ons Trees die nieuwe weg niet dus die bleef maar panikeren en herhalen : "Herberekenen! Herberekenen!" Op haar schermke zagen we ons alweer van de wereld bollen terwijl we in de realiteit over een gloednieuwe macadam reden.
Op 't einde van de weg was 't nog een halve kilometer stappen en dan stonden we ineens voor een waterval die alle vorige in de schaduw stelde, heel breed met tientallen, misschien wel honderden trapjes en plateautjes waar het water overheen gutste. Middenin groeide op een richel ook nog een heuse boom. Geweldig mooi en ook daar waren we weer helemaal alleen op nog een ander koppel na. Onbegrijpelijk. Mae Ya was echt een schitterende bekroning van ons rondreis.
Vallende herfstblaad-"jes" in Thailand...
Een allerlaatste tempeltje alvorens op de grote baan terecht te komen...
De weg naar Chiang Mai viel reuze mee, gewoon een goede snelweg, met veel 7/Elevens, maar ik heb verzaakt aan de verleiding. Een vierdubbel doorvoede vrouw kan misschien niet meer in een vliegtuigzetel.
In de buurt van de luchthaven zochten we een hotel en we vonden het Nim Wang Godweetwa Airport Hotel. Even was het weer erg misleidend aangezien het groezelige, aftandse hotel dat ervoor lag ook snel de naam Airport Hotel op zijn gevel geplakt had, maar in die val zijn we gelukkig niet ingetrapt. Een mannetje kwam inderhaast toegesneld om ons af te leiden naar zijn parking en trachtte ons de weg te versperren naar het juiste hotel maar we hebben ons niet laten kisten. Door slim verder te rijden kwamen we in een prachtig Chinees hotel terecht.
We boekten een VIP-room want die waren lekker groot en dat is makkelijk om de bagage netjes en compact in te pakken voor de vlucht naar Koh Ngai van morgen. Een bijkomend voordeel van die kamer was dat ze ook nog op 't gelijkvloers gelegen was zodanig dat we heel eenvoudig al onze rommel uit onze auto over de terrasballustrade in onze kamer konden zwieren. De picollo vond het eerst wel een beetje vreemd maar hij scheen het toch ook wel een praktische uitvinding te vinden. Het spaarde hem ook een boel geloop en gesleur uit en door al t gerief mee over de ballustrade te kieperen had hij zijn fooi een stuk makkelijker verdiend. We hebben ze weer iets bijgeleerd. Maar ik geef toe, het zag er wem ietwat vreemd uit, twee mensen die met de meest onmogelijke rommel, al dan niet in zakskes - gescheurd en minder gescheurd - telkens over een terrasreling klimmen... Het leek wel of we inbrekers waren die niets wilden stelen maar integendeel allerlei afval wilden komen dumpen in de Vip-kamer.
Het was zo'n echt typisch Chinese kamer, alles in 't vuurrood want dat brengt geluk, een bed vol kopkussens gevuld met geurige theebladeren voor de goede nachtrust en een kussentje met een avondgebed er op geborduurd. Die laatste verkochten ze ook en daar heb ik niet aan kunnen weerstaan. Hopelijk is t kussentje kattepis-proof
We hebben in deze mooie en gerieflijke setting (met als enige minpuntje een lavabo waarvan alweer de afloop niet goed aangesloten was en waar ik dan maar de vuilmand heb ondergezet om t water op te vangen. Perfectie is écht niet van deze wereld) rustig onze 10 zakken en tassen kunnen omvormen tot een compactere en meer vliegklare bagage.
Buiten aan 't zwembad gegeten, en hoewel Chiang Mai een grote stad is en dit ding een Airport Hotel, en het toch al wel eens een toerist over de vloer moet krijgen werd ook hier alweer geen gebenedijt woord Engels gesproken. De pantomime om aan eten te geraken was dus weer hilarisch, gelukkig zat er aan een tafeltje achter ons een lieve Chinese zakenman die behulpzaam de kelners inlichtte wat wij wensten te eten. Ge kunt het niet geloven en toch gebeurt dat hier...
Op de oprit van 't hotel prijkte een metershoog beeld van een Chinese godin. Die grazieuce, die met haar wapperende jurk, ik vergeet haar naam altijd In de hall stond een prachtig altaar vol offergaven. En her en der, vooral op de meest onpraktische plaatsen - op strategische feng shui-punten dus - stonden nog wat godjes verspreid. Stel u deze toestand in België voor.
Ge komt aan een hotel en 't eerste wat ge ziet is een vier meter hoge Moeder Maria met Kind, waarvan het Kind 1 meter groot is. In de lobby vindt ge een kompleet altaar voor de H. Antonius waar ge kaarsen kunt branden en waar de genezen mensen hun krukken en prothesen aan de muren hebben gehangen. Te pas en te onpas vindt ge op vensterbanken en in bloempotten dan ook nog H. Rita's, Christoffels, Franciscussen en Jozeffen. Zoudt ge dan in dat hotel nog blijven overnachten?... Natuurlijk. Want met al die heiligen die over u waken kan 't niet anders of ge zult er genieten van een "zalige" nachtrust.
Ik denk dat zo ongeveer al mijn spelers momenteel "Viervruchtenconfituur" aan't maken zijn - sommigen zijn zelfs al aan "Vijfvruchtenconfituur" - maar bij velen zit nog altijd de juiste vrucht er niet bij.
Maar wél in 't brouwsel van Chrisje, Klaproosje, Mieke, Kathleen, Shajongen, Piet, Redpoppy, Ron, Jan, Opapat, Redpoppy, Andromeda, Nadine en Viva!
Even moet alles wijken voor hulp aan deze jongeman... De jonge kater (minder dan een jaar oud) vonden wij vanmorgen op ons terras... Wie deze poes moest verloren zijn (in het centrum van Herentals) gelieve me zo dringend mogelijk een mail te sturen : laathi@hotmail.com
De poes is zeer speels, tam en mensvriendelijk en heeft geen problemen met andere katten. Het is overduidelijk een huiskat. Iemand moet dit lieve beest erg missen...
Begin mei werd de gloednieuwe hindoetempel in Paradisio geopend. Hij werd gebouwd ter ere van de god met de olifantenkop, Ganesha. Kosten noch moeite werden gespaard om een zo getrouw mogelijk heiligdom na te bouwen. Het lijkt sprekend - tot in de kleinste details - op de tempels die je onder andere in Bali kan bewonderen. Heel fijn voor mensen die niet tot in Azië kunnen reizen want op deze manier kunnen ze zo'n gebouw toch een keer in 't echt zien. Rond de tempel staan hutjes zoals je ze vindt op 't Indonesche eiland Sulawesi. Rijkelijk bewerkte boomstammen decoreren het geheel en midden in dit moois kan je lekker in de schaduw genieten van je pick-nick. Als bonus krijg je hier dan ook nog al de verschillende dieren bij die rond de tempel gehuisvest zijn. Echt een schitterend initiatief!
Bovenaanzicht van een deel van het laagstgelegen stuk van de tempel.
Het hoogste deel van de tempel. Met een klaterende waterval die uitmondt in vijvers waar eveneens dieren in wonen.
Schaduwrijke pick-nick plaatsen.
(foto Nand)
Ik heb mijn hele leven al een leguaan willen zijn... Maar dan wel niet in België natuurlijk.
(foto Nand)
Irma : "Nee moeder, hier gaan we niet wonen. Te weinig comfort."
Dit is echt het dichtsbijzijnde plekje dat ik ken waar je een zo mooie Hindoe tempel kan bewonderen.
Hoofdstuk 17. Deel 2.:Beweeglijke en bibberende fotomodellen.
We reden nog een beetje hoger de berg op in de hoop nu toch eíndelijk eens een viewpoint te bereiken maar ook hier werd het niks. Alles was dichtgegroeid, er stond een radarstation, een standbeeld en een tempeltje, en een groot bord met "hoogste punt van Thailand" op, maar jammer genoeg was er van dat hoogste punt niks te merken, behalve dat het er flink frisser was. Er was een visitors center in aanbouw waar ze toch al warme vestjes, sokken, bivakmutsen en sjaals verkochten. Ah ja! Het werd hier soms 10°! Een temperatuur om dood te vallen. Dat overleeft ge toch niet zonder warmwaterkruik of door minstens helemaal ingepelst te zijn op uw ogen na?! Als ge van die groepjes Thai achterin een pick-up ziet vervoerd worden dan is het precies een lading terroristjes. Iedereen een muts op en een sjaal voorgebonden zodat alleen de ogen nog zichtbaar zijn en daar zetten ze dan dikwijls nog een zonnebril voor.
Een verkoopster met haar warmwaterkruik. Ik denk dat ze dat hier beter een "bibberbus" kunnen noemen.
Soit, ik had die ochtend net een mail gekregen waarin gemeld werd dat het bij ons nog altijd sneeuwt en ik ben weer zo stom geweest om thuis te vertrekken zonder jas dus heb ik bij de verkoopster-met-de-warmwaterkruik een verrukkelijk donkerblauw fleece-vestje gekocht. Een leuke herinnering aan een plezante dag en tegelijk wat behaaglijk zachte warmte als ik over een dikke week in t ijzige Schiphol aankom. Ik was zo blij met mijn vestje dat ik er onmiddellijk op zijn Japans mee ben gaan poseren voor het grote bord. Ik spring zo hoog dat ik wel een meter in de lucht lijk te zweven! Het zijn nog geweldige foto's geworden ook, ik ben niet van plan ooit nog normaal op een foto te staan, deze manier van poseren is véél plezanter!
Dan maar zonder mooi uitzicht terug naar beneden beginnen bollen tot we plots, in een gevaarlijk scherpe bocht, een pijltje "Viewpoint" zagen staan dat naar een heuveltje met een trapje wees. En op deze plek leggen die kiekens dan geen parkeerplaats aan! We hebben de auto dan maar in de kant gefoeffeld. En inderdaad vanop dat heuveltje leek het wel of we over heel 't Noorden van 't land konden rondkijken...
Enkele kilometers verder passeerden we een overdekte markt van de Lanna-stam. Ze verkochten er mooie groenten, de gekste gedroogde vruchten en wat juweeltjes. Zo kwam ik er ook achter dat mijn gedroogde Chinese bessen een soort abrikoosjes waren. Paul kocht gedroogde aardbeien... Een vreemde keuze als er bergen verse naast liggen. Mannen zijn ondoorgrondelijk.
En als 't niet druk is doet ge een dutje...
Het zijn hier vriendelijke kleine mensjes die nog in hun veelkleurige kostuums rondlopen als dagelijkse klederdracht en niet voor de show. De meeste zijn tenger en heel fijn gebouwd. Ik voel mij toch zo reusachtig en lomp naast die wezentjes.
De tweede waterval van de dag was Vachiratarn, ook weer een die zeker geen water tekort kwam. Ik vraag me af wat het hier in 't regenseizoen moet zijn want zelfs nu werden we al vanop 50 meter afstand nat gesproedeld!
Paul ontdekt, op de laatste namiddag van onze rondreis, nog net bijtijds dus, ook de charme van 't "Japans poseren".
Ondanks die uiterst slechte eerste foto zijn er toch al weer enkele mensen het goede pad ingeslagen. Maar echt opgelost is 't nog door niemand. Ge krijgt er nu nog een moeilijke, want al de volgende foto's maken het veel te makkelijk. Ik had pedoemme toch weer een lastig ding uitgezocht deze week. De binnenkant fotograferen is haast onmogelijk (ik geraak er met mijn lens niet in ) en de buitenkant is toch o zo herkenbaar...
Sommige dagen kunt ge nog zo goed plannen als ge wilt, het lot stuurt u toch daarheen waar het vindt dat ge moet zijn. Aangezien het in "ons dorpje" al enkele dagen braderij was, met de onvermijdelijke lawaaierige optredens, besloten mijn maat en ik naar een rustige rommelmarkt te gaan in Antwerpen. Ik heb namelijk een bloedhekel aan lawaai en ik verlangde naar wat stilte en rust...
Het rommelmarktje bleek zelfs die naam niet eens waardig. Een koertje met hier en daar een bergje veredelde vuilnis, meer was het niet. We besloten dan maar verder te rijden naar de kade om een Scheldetochtrondvaart van een uurtje te gaan doen. Lekker rustig in dit zalige weer een beetje uitwaaien op 't water...
We crosten heel de stad door om toch maar zeker de laatste boot van 16 uur te halen en terwijl we de kade naderden hoorden we een wel zéér onheilspellende diepe basdreun. Omdat er die dag ook een optocht was van de Murga's (een soort alternatieve carnavalsgroepen - een beetje "Rio in Antwerpen") dachten we dat het geluid daar vandaan kwam. Dus wij stapten verder naar onze "rustige" boot.
Aan de kade bleek echter heel de omgeving van de Flandria-boten omgebouwd tot een feestdorp en liep het vol vrolijke homo-koppeltjes, zelfs heelder giechelende homo-kuddekes! De ellendige dreun kwam van podia die naast 't Steen opgesteld stonden... Heel naïef liep ik nog tot aan de inkom van het gedoe en vroeg hoe ik nu aan mijn Flandria-boot moest geraken. Waarop het meisje mij lachend bekeek en zei : "Al de havenrondvaarten zijn vandaag afgelast want die boten varen de hele namiddag rond met "de homo's-aller-landen"! 't Is NaviGAYtion-dag hé madam!"
Wij stonden daar tussen de prachtigste travestieten dus ik dacht welja, ik ga mee op zo'n boottochtje die mensen hadden niet liever dan dat ze mochten poseren en op die manier vind ik 't best leuk om eens mensen te portreteren. Tot mijn maat mij goddank waarschuwde : "Ge denkt toch niet dat dat stil gaat zijn op zo'n boot?.." Waarop dat meisje aan de inkom heel enthousiast zei : "Oh nee, op elke boot zit een dj te spelen! Er wordt gedanst tot middernacht! We hebben 12 wereldberoemde DJ's geëngageerd!!!" Dat bekoelde mijn enthousiasme dus enigzins. Mijn maatje was wel héél gelukkig dat ik van dat plan afzag. (Waarschijnlijk omdat hij niet zo'n sexy matrozenpakje aan had zoals de meeste mannen die daar rondliepen. )
Ik ben dan maar met mjin schattige hetero in mijn kielzog (hij bleef deze keer wel verdacht dicht bij mij) naar 't benji-springen gaan kijken. Ik kreeg echt de kriebels om 't zelfs eens te proberen maar het geboenk van de geluidsinstallatie was echt te gruwelijk voor mijn kopke. Dus van dat avontuur heb ik maar afgezien. Soit, uitgesteld is niet afgesteld.
Achter de hoek vonden we een leuk en vrij stil terrasje met enkele geestige hangschommelstoelen. Ik plofte er onmiddellijk in en evenzo snel lag ik achterover en half tegen de grond. Tot overgrote pret van al de homokoppels die daar ook zaten te genieten. Een heel geestige situatie. Irma was er niet zo gelukkig mee want die lag onderaan. Het werd een heel plezante terraservaring. Kan ook moeilijk anders want tijdens NaviGAYtion-dagen is heel de buurt in feeststemming, er komen dan werkelijk homo's van over heel Europa om hier vrijuit te feesten.
Aangezien we op 2 minuutjes lopen van de Grote Markt waren - en we toch al voor twee uur parkeermeter betaald hadden, wat tegenwoordig in Antwerpen een klein kapitaal kost - besloten we maar eens naar het einde van de optocht van die Murga's te gaan zien. En inderdaad, het was een lawaai van alle duivels uit de hel als ge er vlak naast stond om te fotograferen. De leden van de groepen droegen wijselijk oordopjes. Het lawaai mag dan niet zo prettig geweest zijn voor mij maar de uitbundige orgie van kleuren deed dat ongemak toch even vergeten!
Helemaal niet de sjieke kostuums van Rio maar gewoon enkele weken huisvlijt hadden deze mensen omgetoverd tot een grappige bende pleziermakers. Sommige gezichten waren mooi opgemaakt, anderen gewoon volgeklad. Aan bepaalde hoofddeksels was uren werk geweest anderen droegen een petje. Artiesten speelden op trommels en saxofoons, maar anderen gebruikten afvalcontainers als instrumenten en die werden evengoed als muzikant beschouwd. Kortom iedereen mocht blijkbaar doen waar hij zich goed bij voelde en ze voelden zich er duidelijk heel prettig bij.
Langer dan een uur (met regelmatige vluchtpauze's naar een stil terras achter de hoek) had ik het lawaai niet volgehouden maar het heeft toch wel heel kleurige foto's opgeleverd met veel lachende snuitjes. Ik vind het gewoonlijk helemaal niet fijn om mensen te fotograferen, ik voel mij dan al te snel een voyeur, maar deze bende wou niet liever dan poseren, dus dan word het natuurlijk wel plezant! Zeker voor een kleurtjes-verslaafde als ik...
Alle murga-groepen hadden als eindpunt de Grote Markt.
Een grappig hoofddeksel van kroonkurken.
In de maat stappen? Ja... als 't echt moet...
Ook een danseres wordt al eens moe... Zeker in deze hitte.
Blank, zwart, gehandicapt, jong, oud... werkelijk iedereen mag zich bij de Murga-groepen aansluiten. Zolang je maar gemotiveerd bent om in de loop van 't jaar mee de voorbereidingen te volgen.
't Was genieten van de zon...
De gekste voorwerpen worden omgetoverd tot optocht-materiaal.
Vanzelfsprekend waren mijn maat en ik mekaar na vijf minuten al kwijtgespeeld in deze drukte. Ik ben dan maar boven op 't standbeeld van Brabo gekropen in de hoop dat hij me daar zou zien zitten. Wat gelukkig ook 't geval was.
Met Irma, hoog en droog op 't standbeeld van Brabo. Gelukkig spoot zijn fontein niet... Ik had een beetje verfrissing niet erg gevonden... Maar Irma en 't fotoapparaatje niet vrees ik...
Alhoewel ik totaal niet van Carnavaltoestanden hou heb ik hier toch echt van genoten. Weliswaar met mondjesmaat door 't vele lawaai, maar als ik erop voorbereid had geweest hadden een goed stel oordopjes al veel opgelost. Een van de dagen maak ik er wel eens een uitgebreid album over de Murga-parade, dan kunnen de liefhebbers zien of ze eventueel zin hebben om volgend jaar eens zelf te gaan kijken. Mét oordopjes dus.
Heu... ja... ik begrijp wel dat de eerste foto niet zo écht héél gemakkelijk is, maar 't gaat nu eenmaal niet anders. Ge zult later wel begrijpen waarom.
Desalniettemin, ge kent het voorwerp allemaal. Veel succes maar nog veel meer plezier!
In Paradisio wonen de lemuren in vrijheid op een eiland waar je er gewoon tussen kan gaan wandelen!
Lemur : "Helaba meiske!Gij zit wel in de verkeerde afdeling van 't park! Dit is de 'wilde beestenafdeling' en gij hoort volgens mij meer thuis in de kinderboerderij... Of op 't neerhof..."
Irma : "Pardon Meneer de Lemur, voor wat aanziet gij mij?!! Voor een schaap of voor knuffelbeest van een kleuter misschien?"
Irma : "Ik ben hier op uitstap met mijn moeder. Ik ben namelijk haar kostbaarste bezit, haar handtas." Lemur : "Oh sorry, sorry, sorry! Ik wist niet dat die infantiele madam die er uitziet als een kruising tussen een puber en een senior bij ú hoorde. U ziet er namelijk zoveel serieuzer uit!.."
Echt waar, ik dacht dat 't makkelijker was... temeer omdat ik iets soortgelijks al ooit eens als raadsel gebruikt heb... (Tja, na 194 raadsels uit mijn duim gezogen te hebben, die dan ook nog voor iedereen herkenbaar moeten zijn, is mijn fantasie ook niet meer onuitputtelijk natuurlijk! )
Wie komt Luk, Chrisje, Jan, Steven, Ryntje, Marleen, Dolfijn, Lange Lou, Viva en Nicole nog vervoegen?...
Dinsdag, 3 februari 2009. Mai Chang, Airport Nim Wang Godwetwa Hotel.
17. Een wandelend souvenirstalletje.
We worden echt goed in 't slapen op een plank. Maar een miserabel ontbijt verwerken - geserveerd door enkele norse Thaise madammen - dat gaat ons nog niet zo vlot af. Het hotel was 's morgens een puinhoop: alle zooi van het feestje van een motorbende van de vorige avond stond nog op de tafels, maar de Finse hotelhouder trekt zich dat precies allemaal niet meer aan. Ik vind dat als ge dan toch persé met een Thaise wilt trouwen dat ge er maar voor moet zorgen dat ze 's avonds 't kot opruimt en 's morgens haar humeur, anders vind ik dat ge er niet bepaald een zaak aan gedaan hebt. Kortom we waren blij dat we er konden vertrekken. Jammergenoeg voor ons laatste dag op 't Thaise vasteland...
Voor vandaag hadden we het bezoek aan de Doi Inthanon, de hoogste berg van Thailand gepland, hij is 2.565 meter hoog, dus dachten we enkele leuke uitzichtpunten te vinden en vooral veel watervallen.
De eerste was de Huaing Saai Leung Waterval, een hond wandelde vrolijk mee met ons naar 't water. Ze lag ook niet zo ver van de baan dus ik had ik mijn berentas meegenomen om wat foto's te maken. Er zijn nog niet veel berenfoto's gemaakt deze reis, gewoon geen tijd gehad. Straks heb ik een berenreisverhaal zonder fotos, dat zou pas een ramp zijn.
Ondertussen loop ik rond als een kerstboom opgetuigd met souvenirs... Ik ben eigenlijk al meer een wandelend souvenirkraampje. Noenoei bengelt vrolijk rond mijn hals, het t-shirt van het Olifanten Hospitaal is lekker zacht, en mijn armen hangen vol met heelder reeksen armbanden die ik bij de langnekken kocht...
Heel in de verte zie je in deze indrukwekkende natuur de tempel van Koning Bhoemibol liggen.
Bovenaan de Doi Inthanon zijn 20 jaar geleden twee moderne tempels ter gelegenheid van de 60ste verjaardag van Koning Bhoemibol gebouwd. Zielloze grijspaarse dingen die meer weg hebben van communistische mausolea dan van romantische tempels. Ze hebben zelfs roltrappen aangelegd. Wat een contrast met de fleurige, oude en drukversierde tempels zonder confort die je overal op t platteland vindt. Rondom de kille bouwsels liggen bloemperken, een soort van botanische tuinen met planten die alleen in de koelte van deze hoogte kunnen groeien. De Aziatische toeristen worden hier wild van. Heelder kuddes staan met de gekste smoelekes te poseren in bij de bloemperkjes. Bij momenten lijken er meer mensen te groeien dan planten. Ik heb geen bloemen gefotografeerd ik heb poserende (en dus springende!) en fotograferende Japanners getrokken. Véél amusantere onderwerpen. Voor een Belg waren de planten die daar groeiden trouwens heel gewoon. De Aziaten vonden natuurlijk een Westerling dan weer een exotische diersoort en dus moesten wij weer mee als curiositeit op hun fotootjes komen mee poseren. Maar ik weet ondertussen hoe dat moet.
En maar poseren...
Holland zijn tulpenbollen, België zijn "Manneken Pis"... Elk land is trots op iets anders...
Mooie moderne kunstwerken uit tegels op de zijwanden van de tempel.
Toch maar een extra trui aantrekken op deze hoogte... Of mij eens goed laten vastpakken.
Luk, Chrisje, Jan, Steven, Ryntje, Marleen, Dolfijn, Lange Lou, Viva en Nicole hebben het reeds opgelost! Waar wacht ú nog op? Ah, op de volgende foto! Voilà, hier is ze!
Enkele dierenportretten uit de Zoo van Antwerpen van vorige week. Het valt mij altijd op, vooral bij apen, hoe je de emoties uit hun gelaatsuitdrukking kan aflezen.
"Amai! Komt dat allemaal uit mijn haar?..."
Een scherpe snavel maar een zacht donzig pruikje op zijn kop...
Twee pasgeboren Calimero's. "Kijk ma, bijna helemaal zonder vleugels!!!"
Een uil... Een kattensnoet met een snavel?...
Zacht en glad met trouwe hondenogen.
"Ik ben ook maar een poes..." Maar ik zou 't toch niet graag meemaken als dit exemplaar mijn salon onder handen zou nemen...
De zachte dons van een vogelspin. Elk dier heeft een zacht kantje.
De blikvangers van de Zoo : Kai Mook met ma Phyo Phyo.
Nog meer van de ZOO bekijken? En natuurlijk foto's van de kleine Kai Mook! Kijk dan op mijn album : KLIK HIER
Klik op diavoorstelling en dan op F11 en je krijgt een ongestoorde inkijk bij de dieren...
Mijn kameraad Viva heeft net een gelijkaardig fotoapparaatje gekocht als het mijne. Zo eentje dat ideaal is om macrofoto's mee te nemen. Nu moest er natuurlijk geoefend worden... Maar best eerst op grote en onbeweeglijke zaken. Hieronder Viva's eerste foto's van twee uiterst gedweeë modellen.
"Zit ik stil genoeg Tante Viva? Dat mijn pels een beetje wappert daar kan ik echt niks aan doen. Maar ik zal alvast mijn adem in houden."
"Moeder niet gibberen! Dan bewegen al uw kwabbekes en dan kan Tante Viva niet scherpstellen!"
"Vlug Tante Viva, nu ze hier eindelijk eens even stil aan 't water zit te fotograferen..."
Maar al vlug kon "Tante Viva" ook heel goed met snellere onderwerpen overweg...
Tja, na Thailand valt het mij moeilijk om niet "op zijn Japans" te poseren.
"Kom Tante Viva dat mens is echt niet te doen. Neem mij maar weer als model."
Viva : "Merci Irmake, ik vind u persoonlijk ook veel schoner..." Irma : "Sssst! Ik weet dat wel, maar ge moet dat niet zo luid zeggen..."
Viva had haar camera nog geen halve dag maar de houding heeft ze al helemaal te pakken.
