Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.
Over mijzelf
Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Foto
Mijn favorieten
  • Ani
  • Jos
  • Marisca
  • Albert en Lenie
  • Michelly
  • Myette
  • Folion
    Mijn favorieten
  • Rud
  • Cecile
  • Chrisje
  • Ingrid
  • Jeske
  • Ria
  • Meeuw
  • Redpoppy
  • Patty enFreddy
    Mijn favorieten
  • Jeannine
  • Dion
  • Rita
  • Myriam
  • Maarten
  • Dirk
  • Rebecca
  • Annie
  • Jansen
    Mijn favorieten
  • Roosje
  • Kinrooiradio
  • Monique
  • Ella
  • Klaproosje
  • Monica
  • Vifke
  • Tiny en Ans
    Categorieën
  • Humor (553)
  • Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)
  • Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)
  • Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)
  • Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (67)
  • poëzie (163)
  • Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Een interessant adres?
    Blog als favoriet !
    Een interessant adres?
    Een interessant adres?
    voor-blog-2022

    26-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een gedachte om even vast te houden...
    Voor die mensen die hier de laatste dagen een knuffel, een woord van steun of een blijk van meevoelen en respect nalieten. Kortom voor jij met het hart op de juiste plaats ....


    Heeft iemand je wel eens verteld dat je helemaal goed genoeg bent?
    Dat je mooi genoeg, lief genoeg, wijs genoeg, sterk en slim genoeg leeft?
    Heeft iemand gezien hoe je je best doet om te roeien met de riemen die je hebt en om te gaan met alles dat het leven je biedt
    en dat je met alles dat je nu weet en kunt het best mogelijke doet?

    Heeft iemand je al eens gezegd dat je wel even pauze mag nemen,
    even rusten, even voldaan zijn omdat je voldoende doet om te voldoen?
    Fluistert iemand je steun en bemoediging toe zoals:" Goed zo, Toe maar,
    Dat moet je doen, Je mag nee zeggen, Kom op, je kan het, Volhouden,
    Je moet niks, Laat maar los. ‘t Is goed, Je durft het wel,
    Wat je ook doet, ik sta achter je. "?

    Strijkt er iemand heel zacht langs je wangen als je slaapt?
    En blijft diegene een tijdje glimlachend van bewondering
    trots bij je bed naar je kijken?
    Zingt iemand slaapliedjes wanneer je niet kunt slapen
    en kust iemand je wakker als je akelig droomt?


    Is er iemand blij als je thuiskomt en die je succes wenst als je weg gaat?
    Is er iemand die het gefluister van je dromen hoort en je aanmoedigt ze achterna te gaan ?
    Is er iemand die je aanmoedigt wanneer je onderweg obstakels tegen komt?
    Is er iemand om je geluk mee te vieren, onbedaarlijk mee te lachen
    en ook het zwartste zwart van je depressie mee tegemoet te treden?


    Zegt iemand dat ieder gevoel dat je ervaart er mag zijn en dat alles ook weer voorbij gaat?
    Dat het na iedere winter ook weer lente wordt?
    Houdt er iemand van elke centimeter van je lijf, van ieder vetrolletje en ieder mager plekje,
    van alles dat heel en stuk en gezond en ziek is?


    Is er iemand die vindt dat je mag luieren, soezen, hangen, lanterfanten, lummelen, rotzooien, flierefluiten en rommelen zonder dat "het iets moet worden"?
    Is er iemand die je toejuicht en zegt dat je vals mag zingen,
    Gekker dan gek mag dansen, rare kleren mag dragen;
    glitters op mag als het jou uitkomt en je eigen stijl en smaak mag volgen?
    Is er iemand die zegt dat je niet mee hoeft in het gareel, dat je mag gillen en keihard mag lachen,
    dat je luidruchtig, kleurrijk en ongewoon mag zijn?


    Is er iemand die zeker weet dat jouw intuïtie altijd het beste met je voorheeft
    en dat dit het kompas is waar je wel op vaart?
    Is er iemand die blij is dat je bestaat en je nooit zou willen missen omdat er niemand is zoals jij?
    Weet iemand dat je altijd het beste doet dat je (op dat moment) kunt
    en is er iemand die dat goed genoeg vindt, ook al kan het morgen misschien beter?


    Is er iemand bij wie je tegelijk thuis bent en op avontuur,
    iemand op wie je kunt bouwen zonder gevangen te zijn?
    Is er iemand die teder fluistert dat je net zo perfect bent als een musje,
    een sneeuwvlok, een regendruppel in de lente, een kusje van een kind?


    Is er iemand die echt van je houdt?

    Ik wens nu dat jij zelf diegene bent
    Ik wens je de ontdekking:
    Je was het zelf op wie je wachtte.


     Uit: Schrijvend tot jezelf komen van Saskia de Bruin

    26-06-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:poëzie
    >> Reageer (9)
    24-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gevoelens





    Gisteren hadden we een heel intieme maar mooie afscheidsviering van Suzy. Haar man was er even bij ondersteund door medicatie en omringd door zijn dierbaren. Voor hem en de zoon was het niet mogelijk om een paar woorden te zeggen maar onze dochter heeft dat zo ontroerend van hen overgenomen. Zij heeft verwoord wat we allemaal al zo lang hadden willen zeggen al had ze het ook moeilijk want S was niet enkel haar schoonmoeder maar ook haar tweede ma en vriendin. Het is zo hartverwarmend te horen dat het ook kan klikken met een schoonmoeder want een mens kan nooit teveel liefde of genegenheid krijgen in zijn/haarleven. Maar juist daarom doet het ook zo’n pijn als je ziet dat je kind verdriet heeft ...
    De kleinzoon had zelf een paar regeltjes geschreven en heeft die heel mooi voorgelezen. Onze jongste spruit wilde niet achter blijven en hield het bij: " kusjes en veel kusjes bomma" .. wat iedereen raakte. Beiden hadden ook een tekening gemaakt die naast de urne lag en dan mee met de urne en een knuffeltje bijgezet werden in de voorziene ruimte. De massa's bloemen en aanwezigen getuigden dat Suzy een graag geziene persoon was en door velen zal gemist worden.

    Mijn bedenking is echter waarom we vaak zo lang wachten tot het definitieve en onomkeerbare einde voor we onze diepste gevoelens kunnen/ durven te verwoorden? Wij hebben ook gezwegen om Suzy te sparen al hadden we nog zo graag herinneringen opgehaald, haar bedankt voor haar liefde en vriendschap en willen zeggen dat we haar zo ontzettend zullen missen...

    Waarom zit een mens zo in elkaar dat emoties nog vaak weggestopt worden alsof men er beschaamd voor is? Ziet men het uiten van gevoelens misschien als een teken van zwakte, of heeft men schrik om in zijn diepste ik te laten kijken? Maar ook in die "zwakke momenten" kan een mens heel sterk zijn.


    Kinderen worden klaargestoomd om te presteren in een competitieve wereld maar nergens in het schoolpakket worden uren uitgetrokken om te leren met gevoelens om te gaan. Je kan maar best slim en intelligent of handig zijn in onze maatschappij maar je innerlijke gevoelens verwoorden wordt niet geleerd en al te vaak afgedaan als een vorm van zwakte waar ik helemaal niet mee akkoord ga!
    Daarom probeer ik naar de kinderen en kleinkinderen toe het signaal te geven dat lief hebben en lachen en wenen en triestig zijn ook een plaats moeten hebben door er over te praten of door mijn eigen gevoelens te verwoorden en te tonen en ik hoop dat het hen helpt!

    De intensiteit van gevoelens die we gisteren konden ervaren, maakt me momenteel wel wat onzeker want hoe kan je dat gemis en die pijn opvangen en compenseren?
    We doen ons best maar kunnen nooit de partner zijn voor T of “de ma “ voor de schoonzoon of “ de bomma” voor de kleinkinderen want Suzy zoals zij was, is niet te vervangen. De tijd zal dat te vroege verlies moeten vervagen… intussen trekken we ons op aan mekaar en ik aan de vele hartelijke en gemeende reacties hier op mijn blog. Je voelt het zo als iemand echt met je meeleeft.

    Bedankt lieve blogvrienden

    24-06-2012 om 08:21 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (17)
    23-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een woord dat niets achterlaat...
    Vandaag nemen we afscheid van Suzy...een sterke vrouw, moeder ,bomma, vriendin...T. mag even een paar uur het ziekenhuis verlaten...Hopelijk kan hij de afscheidsviering aan ...



    Dood is een woord
    dat niets
     achterlaat

     in verdwaasde gezichten
     die om troost vragen
    en de overlevenden
     laat kijken
    en geloven
     dat ook deze stilte
    dit verdriet
    zonder woorden
     voorbijgaat.

    23-06-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    Categorie:poëzie
    >> Reageer (6)
    22-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stil verdriet

    Stil verdriet

    Hij loopt rond met rode ogen
     Zijn wangen zijn vochtig
     van de stille tranen.

    Stil verdriet.
     Voor al wat niet meer is.
    Al wat zij zal moeten missen.

    Stil verdriet.
     Vandaag buigt hij zijn hoofd
    voor een groot, stil verdriet
    wat zelden het daglicht ziet.

    22-06-2012 om 02:38 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:poëzie
    >> Reageer (8)
    20-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hun emmer is blijkbaar nog niet vol genoeg!

    Gisterenavond hebben de dochter en schoonzoon de papa ( man van S) dringend naar de spoed moeten brengen want hij heeft een licht herseninfarct gekregen...en dat terwijl ze volop bezig zijn met de regelingen voor de uitvaart zaterdag... Hoe we die twee en hun kindjes nu nog moeten opvangen, weet ik ook niet meer, we krijgen hier echt schrik bij elke telefoon die rinkelt!
    Stopt het dan nooit?? En och arme die twee kindjes. Die zijn helemaal over hun toeren.. want momenteel is het ziekenhuis voor hen de boeman! Ze zaten vandaag alle twee al te wenen in de klas omdat bomma weg is voor altijd..We hebben momenteel armen te kort om te troosten...

    20-06-2012 om 00:50 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (17)
    19-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gevochten maar verloren...

    S is gisterenmorgen om 9u overleden. We hadden zondagavond nog afgesproken met haar man om maandag in de namiddag langs te gaan om nog even bij haar te zijn, maar die kans kregen we niet meer. Het gevecht is helaas door "het monster" gewonnen. Een oneerlijk gevecht was het en het heeft veel te lang geduurd met een afloop waar we allemaal al lange tijd bang voor waren. Toch voelt het nu beter voor Suzy. Zij heeft nu - hopelijk - rust gevonden.
    Wij die achter gebleven zijn, zullen haar met liefde herdenken en herinneren. Het was dan wellicht toch goed dat de kinderen met de kleinkinderen nog langs geweest zijn, S heeft hen herkend en met haar laatste kracht hen nog uitgezwaaid. Het was wel niet gemakkelijk voor de dochter om aan de kinderen te vertellen dat bomma voor altijd weg is. De kleinzoon reageerde heel raar, voor ons kleindochtertje staat er nu nog een sterretje bij aan de hemel naast dat van mémé en bobonne , zo spreekt zij er over hoewel.. ze schijnt het toch te snappen want ze zat stilletjes te wenen toen ze het hoorde....
    Nu moeten wij zelf allemaal de rust met deze situatie gaan vinden. We zijn geschokt! We wisten dat het er aan zat te komen, maar het is toch een grote klap! We vinden maar geen antwoord op die ene vraag...waarom?

    19-06-2012 om 01:47 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen)
    >> Reageer (11)
    18-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het loopt nu toch wel naar het einde...

    Sommigen vragen mij af en toe hoe het nu verder gaat met S? Ik kan er moeilijk elke dag op terugkomen omdat het geen "happy ending story " is en de ellende steeds groter en schrijnender wordt. We zijn haar aan het verliezen en stilaan sijpelt het laatste stukje leven door haar graatmagere vingers. Ze vecht met elk laatste stukje kracht en wil om elke extra dag hier bij haar geliefden en dat tot wanhoop van de familie en dokters die geen raad en oplossing meer weten. Maar zolang de patiënt doorgaat, is er geen andere keuze! Eten lukt helemaal niet meer door een obstructie in de darmen maar haar toestand is zo slecht dat een ingreep onmogelijk is. Ze wordt in leven gehouden door voedingszakken en morfine. Omdat ze te zwak is, kan ze ook niet meer deelnemen aan een alternatief chemo programma waarvoor ze opgegeven was en zo is ook die laatste strohalm weg. Donderdag, na de scan, heeft de oncoloog haar dat duidelijk gezegd en aangedrongen op palliatieve stervensbegeleiding, maar ze weigert nog steeds, zegt dat ze daar nog niet klaar voor is en dat ze ervoor wil blijven gaan tot de laatste snik. Intriest, we hebben er geen woorden meer voor en zouden haar zo graag dat leven teruggeven....Maar wellicht was dit de eerste keer dat ze bewust heeft moeten inzien dat ze de strijd aan het verliezen is en daardoor is ze in shock gegaan en waren we haar bijna kwijt. Op de één of andere lugubere manier heeft ze nog altijd het "geluk" dat er steeds op tijd hulp opdaagt, zo ook vrijdag... Misschien klinkt het voor jullie cru maar na bijna twee jaar en zoals het sinds nieuwjaar evolueert, kunnen we het niet anders omschrijven!
    Nu ligt ze daar apatisch, praat wartaal zodat ze nog moeilijk te verstaan is.   (Volgens de dokter heeft de emotionele shock wellicht iets in de hersenen geraakt..) De ademhaling gaat moeilijk, ze is enorm onrustig... samengevat ... een hoopje ellende en een beeld dat je nooit wil meedragen van je moeder/vrouw/vriendin. De film van de laatste maanden met ons ma komt helemaal terug!
    Voor de familie is het ontzettend moeilijk, haar man, zoon en onze  dochter staan ook op de rand van instorten want ze willen er naar toe zolang ze er nog is maar aan de andere kant is die hulpeloosheid en dat graatmagere beeld van haar stilaan onmenselijk. De kleinkinderen worden afgeschermd maar willen bomma zien en uit haar wartaal kunnen ze nog enkel de naam van de kleinkinderen opvangen. Voor de dochter en schoonzoon is het dilemma enorm...nemen ze de kinderen mee of niet? De oudste is 7j en stelt directe vragen, de kleine met haar 4 j beseft niet goed wat er gaande is. De dochter heeft dan maar eens rustig met de kindjes gesproken en geprobeerd hen uit te leggen wat er gebeurt nl dat bomma misschien heel rap zal sterven - alle mensen sterven - maar bomma is zo ziek dat ze iets vroeger zal sterven en na die uitleg heeft ze hen dan toch meegenomen. De bompa doet de bandana of de pruik aan vooraleer ze eraan komen, dat geeft toch al een klein beetje meer een bomma beeld zoals ze haar kenden...want de chemo heeft ook sporen nagelaten...
    En dat brengt me bij de bedenking.. moeten zo'n jonge kindjes geconfronteerd worden met een beeld waar wij volwassenen kapot van zijn als we het zien?
    Je kan zeggen ,ook dat is het leven en ze mogen dat ervaren maar je wil hen ook niet met een trauma opzadelen. Hun bomma was één van hun idolen, ze hield van hen en omgekeerd maar diegene die daar ligt is bomma niet meer, wij krijgen rillingen bij het beeld, wat doet het dan niet met een kind? Maar de kleinzoon vraagt ernaar om mee te gaan naar bomma .. Hij was heel stilletjes na het bezoek aan bomma en op de vraag of hij er wilde over praten zei hij: " ik wil niet dat bomma doodgaat"....
    Ik denk dat de dochter en schoonzoon het wel goed zullen opvangen want er is ruimte en tijd om te praten bij hen maar ik krijg er de krop van in de keel en mijn hart breekt als ik aan die kinderhartjes denk...
    Wat denken jullie.. mogen zo'n jonge kinderen met zo'n intrieste en bijna onmenselijke realiteit geconfronteerd worden?

    18-06-2012 om 00:36 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (9)
    17-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Intiem alfabet
    De R van


    Romantiek

    Natuurlijk staat de R voor romantiek en houdt dat mij bezig maar niet op commando van de commerce, dat is niet aan mij besteed. Ik ben ook niet het type dat kaarsjes rond het bad zet maar wat ons steeds beter lukt is een avondje rustig en gezellig samen thuis of samen uit gaan eten ( zo'n bordje vis zoals op de foto van mijn vorig logje, haha!) en een heel goed gesprek hebben. Samen wakker worden en nog even genieten van dat startmoment van de dag, dat zijn onze romantische momenten.
    Daarnaast staat de R natuurlijk ook voor rust, niets dat nog moet en alles dat kan op ons eigen tempo, daar kan ik van genieten, misschien nog te weinig omdat die "rust" af en toe nog moet aangeleerd worden.
    Laat jouw R maar rollen....

    17-06-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (7)
    15-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.We hadden "oerechance"

    Gisteren riskeerden we ons een dagje naar zee om onze lieve blogvrienden Bo en haren Zilveren een ruggensteuntje te geven zowel fysiek als moreel (dat laatste voor de insiders haha!!) en de weergoden waren met ons. Er waaide weliswaar nogal een scherp windje maar de zon was van de partij en voor de rest zorgenden we zelf of onze lieve vrienden voor een lach, een babbel een hap en een drankje .We hebben genoten ( alléé wij in ieder geval ik kan moeilijk voor de anderen spreken hé haha) en hebben meteen ook kennis gemaakt met " Schwiegermutti" die natuurlijk van de partij was.

    Molly is een schat van een hond die geduldig wachtte tot de baasje uitgekletst waren om dan een wandelingetje te maken. En daar hebben we allemaal van genoten want het was heel rustig en stil op de dijk en aan het strand. Dat laatste hadden we - op een paar meeuwen na- helemaal voor ons alleen.
    Jullie geloven me niet? Dan zal ik het aan de hand van een paar foto's bewijzen!


    Maar eerst de hongerigen spijzigen.
    Dixit Bojak: Niet verder vertellen maar dat Natoken kan nogal wat eten!!


     

    Aan het strand stil en verlaten..

     

    Dixit Molly: Wat kunnen die mensen het uitleggen, ik wil rennen!!

     

    Ook dat is kunst, zegt men toch!

     

    Gelukkig waren we niet alleen op het strand!

        

    Herinneringen aan vervlogen tijden




    Maar hoofdzaak ... een gezellige dag

    15-06-2012 om 11:29 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (11)
    14-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.God en Adam.
    Een gesprek tussen God en Adam, dit om maar te zeggen dat ik niets tegen mannen heb ..

    En toen zei God: " Adam, ga naar de vallei.."
    Adam vroeg:" Wat is een vallei; mijn Heer?"
    God legde uit.
    Toen zei God: " Adam.. steek de rivier over..."
    Adam vroeg toen weer:" En wat is een rivier, Heer?"
    En God legde uit!
    Wat later zei God:" Adam; beklim die berg.."
    En Adam vroeg:" Wat is een berg , mijn Heer?"
    En God legde het uit.
    Iets later zei God;" ..Adam, aan de andere kant van de berg daar vind je een grot.."
    Adam vroeg:" Wat is een grot, mijn Heer?"
    En weer legde God uit.
    Later ging God verder:" Adam, daar in de grot daar vind je een vrouw.."
    En Adam vroeg verbaasd:" Wat is een vrouw, mijn Heer?"
    En God legde het  uit en zei:" Ik wil dat je je gaat voortplanten.."
    En Adam vroeg: " Hoe doe je dat dan?"
    En voor de zoveelste keer legde God het uit.
    En daar ging Adam...

    Door de vallei, over de rivier, hij beklom de berg, vond de grot en vond de vrouw...5 minuten later was Adam weer terug.
    God, een beetje geïrriteerd, vroeg hem:" En wat is er gebeurd?"
    En Adam antwoordde:" Wat is hoofdpijn, mijn Heer?"


    14-06-2012 om 00:11 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (8)
    13-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.God en Eva
    Toen ik het volgende las, begon ik toch wel te twijfelen wie nu de eerste was....
    Voor alle duidelijkheid ik heb dit van horen zeggen dus don't shoot the messenger!!

    Gesprek tussen God en Eva .

    Eva : "God, ik heb een probleem."
    God: "Wat is het probleem, Eva?"
    Eva: "Ik weet God dat U mij hebt geschapen en voor deze prachtige tuin en wonderbaarlijke dieren hebt gezorgd, als ook die grappige slang, maar ik ben gewoon niet gelukkig."
    God: "En waarom is dat Eva?"
    Eva: "God, ik ben eenzaam en ik verveel me en ik word doodziek van appels!"
    God: "Wel, Eva, in dat geval heb ik een oplossing. Ik zal een man voor je maken."
    Eva: "Een man? Wat is dat, God?"
    God: "Een gebrekkig, laag ontwikkeld wezen, met veel slechte eigenschappen. Hij zal liegen, vreemdgaan en ijdel zijn. Hij zal geen humor hebben en zal van kinderachtige dingen houden. Hij zal groter zijn dan jij en zal van vechten, jagen en dingen dood maken houden. Hij zal niet al te slim zijn, dus hij zal jouw advies nodig hebben om op de juiste manier na te denken. Hij zal een erg beperkte emotionele capaciteit hebben en hij zal getraind moeten worden. Hij zal er stom uit zien wanneer hij opgewonden is, maar sinds jij aan het klagen bent, zal ik hem zodanig maken dat hij al jouw lichamelijke behoeften zal bevredigen. En je zal je in ieder geval nooit meer vervelen!"
    "Klinkt goed", zegt Eva, met ironisch getrokken wenkbrauwen, "maar wat zit erachter, God?"
    God: "Nou....je kan hem op één voorwaarde hebben."
    Eva: "En wat is die voorwaarde God?"
    God: "Zoals ik al zei, hij zal trots, arrogant en ijdel zijn...dus je zal hem moeten doen geloven dat hij als eerste is gemaakt. En het zal ons geheimpje zijn. Je weet wel, van vrouw tot vrouw."

    Tja,... nu weet ik het natuurlijk nog niet. Jij misschien wel?

    13-06-2012 om 00:37 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (10)
    12-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Rara

    Raadseltjes

    -Wat is Sinterklaas met een lampje in zijn hand?
     Een schijnheilige...

    -Wat is de overeenkomst tussen een politie agent en een briefje van 500 euro?
     Als je ze nodig hebt zijn ze nergens te vinden.

    -Waarom is een aardbei rood?
     Zij schaamt zich voor haar pukkels....

    -Wat is een skelet in een kast?
     Een man die 100 jaar geleden gewonnen heeft met verstoppertje spelen.

    - Wat is het verschil tussen een trein en een deken?
     Onder een deken wil je liggen en onder een trein niet!

    -Wat zegt een smurf als hij zijn hoofd stoot?
     "
    Oh nee, weer een blauwe plek!"

    -Wanneer weet je dat je te dik bent?
    Als je op het strand ligt en Greenpeace je terug de zee in rolt.

     -Wat is het verschil tussen een goede secretaresse en een heel goede secretaresse?
     Een goede secretaresse zegt: "Good morning Mr. President"
    Een hele goeie secretaresse zegt: "It's morning Mr. President"

    -Waarom draagt een non geen bh?
    ''God" steunt alles!

    -Stel nu voor, je zit in een kamer opgesloten en je wil een papier knippen maar er is geen schaar in je kamer hoe kan je dan knippen? Met je knipoog.

    - Wat begint met een n en eindigt op euken?
     Nieuwbouwkeuken.

     Foei, nu had jij iets anders gedacht zeker? Ik ben er weg mee...

    12-06-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (7)
    10-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Van enthousiasme gesproken...

    Gisteren was het schoolfeest toch nog een succes want het weer zat mee enkel af en toe wat wolken als enige storende factor. De optredens werden zoals steeds vol overgave opgevoerd.. De ouders en grootouders kregen bij het binnenkomen een trosje papieren bloemen over de pols geschoven om mee te zwaaien op het ritme van de muziek, wat biebie hier natuurlijk ook gedaan heeft. Spijtig genoeg met wat te veel vuur gevolg: fototoestel op de grond, de display naar den duvel en .. oma zit nu zonder  foto's van het nageslacht dat zo zijn /haar best gedaan heeft.
    De opa, de eeuwige deelnemer met mate ( ) schudde eens met zijn hoofd en vroeg zich af hoe dat nu kon!! Tsja... ik moet er toch geen tekeningetje bij maken zeker? Die camera was zeker veiliger geweest bij hem want zijn armen molenwiekten minder dan die van oma maar wat gebeurd is, is gebeurd...Repareren zal wellicht geen optie zijn... het was dus een duur schoolfeest!

    Maar ik heb toch genoten maar kan spijtig genoeg geen foto's ervan tonen. Volgend jaar beter zeker?

    Ik zal de opa hier eens goed verwennen voor zijn vaderdag...Bijbedoelingen ? Neen zunne, ik zou niet durven!

    10-06-2012 om 10:40 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (10)
    09-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Excuseer dat ik geneer maar ik had graag een antwoord op mijn vraag...
    Als je met vrienden samen bent dan heb je het over koetjes en kalfjes en andere graseters en als de weide eenmaal leeg gevreten is dan gaat het over een paar indringende dingen zoals.. ik slaap de laatste tijd slecht of goed al naar gelang....
    Dat bracht mij bij een indiscrete vraag (bij gebrek aan andere inspiratie):
     " Hoe slaap jij eigenlijk?"

    Je antwoordt met een tegenvraag :
    "Hoe ik slaap?"

    Ja, dat komt er van als je zo'n indringende vragen stelt.
    Maar lieve mensen, hoe kan ik nu weten hoe ik slaap, ik kan mijn eigen niet zien liggen want mijn ogen zijn dan toe hé!. Ik zal eens goed  nadenken wat mijn slaapgewoontes zijn want dat is niet gewoon je ogen toe doen.
     

    In de zomer lig ik er "luchtig" bij en zo ver mogelijk van mijn slaapgenoot. Maar naar de winter toe komt er steeds een kledingstuk bij afhankelijk van de graden in de kamer en is er in dat grote bed ook plaats zat!! Als het zo'n -5 is buiten dan lig ik meestal in bed met twee onderlijfjes, een lange broek en desnoods een anorak ( een beetje overdrijven mag hé?) kwestie van wat modern gekleed te zijn als ik naast mijn halfbedde lig, .

    Neen, gelukkig behoren die toestanden tot een ver verleden want met de verwarming die 's winters op 17 ° staat, volstaat een dons -of ander deken.
    Even denken...vroeger stak ik misschien wel mijn duim in mijn mond om te slapen, maar nu doe ik dat enkel nog tijdens de dag om er logjes  uit te zuigen.
     
    Ja , wat ik 's avonds voor het slapen ga, doe?
    De radiowekker zetten, zo worden we meestal wakker met de nieuwslezer naast ons oor. Dat is een prima idee om je dag goed te beginnen. Een bomaanslag hier, een overval daar, een aardbeving ginder, dat pept je ongelooflijk op en geeft je volop zin om er in te vliegen!!


    Wat ik vroeger deed om 's winters in mijn bed van enige warmte te genieten, was aan het voeteinde een strijkijzer leggen waar ik dan mijn koude voetjes tegen drukte. Alleen moest ik uitkijken dat het strijkijzer niet op katoen stond hé want dan was het te warm. Nee, gewoon op nylon zetten.
    Hoe ik het verschil wist bij die " antieke " strijkijzers? Gewoon door een handdoek meer of minder er rond .
    Waarom ik daar nu aan denk?
    Ik heb mezelf eens gekeurd en op mijn voeten zitten nog maar weinig rimpeltjes en ik denk dat het komt omdat die door het draaien en keren indertijd platgestreken werden. Niks dan voordelen had zo'n strijkijzer in je bed alleen moest je wel opletten dat je niet teveel draaide en keerde want als dat strijkijzer naar boven schoof en jij naar beneden dan kon het wel eens dat je je gat verbrandde en op de blaren moest zitten..
    Maar nu weten jullie nog niet hoe ik slaap.
     
    Ik zal eens aan mijn halfbedde vragen wat mijn  nachtelijke gewoontes zijn. Maar of die daar zal kunnen op antwoorden dat is dan weer een ander paar mouwen want hij slaapt ook zie je!
    Ik zal dus morgen een ander logje uit mijn duim moeten zuigen want dit leidde tot niets! Misschien geeft het schoolfeest van de 4 van de zoon straks wel inspiratie
    . . .

    09-06-2012 om 01:37 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (10)
    08-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Sint Medard

    Houd jullie vast lieve mensen, vandaag is het Sint Medard en dat is wat de weergoden zeggen.

     Medardus met zijn regen, hou je in zes weken niet tegen.
    Als St. Medardus zijn sluizen openzet, is er voor zes weken weinig pret.
    Wat St. Medardus geeft, droog of nat, zes weken duurt het, dit of dat.
    Zoals St. Medardus het weder vindt, blijft het zes weken met zijn wind.
    Als het op Medardusdag regent, regent het zes weken alle dagen.
    Op St. Medardus, voor ons zonden, regent het dikwijls katten en honden.
    Regen op St. Medaar, zes weken te voor of zes weken er naar.
    Wat St Medaar geeft voor weer, brengt hij ook in de oogsttijd weer.

    St. Medard geeft zijn zegen, met zes weken wind en regen.
    St. Medardus van omhoge, laat beneden hier het weer droge.
    St. Medardus, de grote pisser
    St. Medardus hoog (noordenwind), maakt de aarde droog.
    Als Medardus pist, regent het zes weken aan een stuk.
    Het weer van St. Medardus feest, heerst in de oogsttijd wel het meest.
    Was St. Petrus een grote visser, St. Medardus is een grote pisser.
    Zoekt St. Medardus in regen troost, dan zendt hij die ook in de oogst.
    Valt op St. Medardus regen, ge houdt hem in zes weken niet tegen.

    Hopelijk houden ze de sluizen dicht hierboven en dan denk ik speciaal aan een lieve vriendin aan zee!


    08-06-2012 om 09:42 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (6)
    07-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Flauwe woordgrapjes
    Ik zou kunnen vertellen over deugnieterij streken uit mijn kindertijd. Het logje van Fjak@ gisteren riep herinneringen op, niet verder vertellen Fjak@ haha. Tsja...als ik dat allemaal bedenk dan kom ik nooit in de hemel!

    Daarom grijp ik maar naar een paar woordgrapjes, maar toch even doordenken!!

    Loop jij of Lopik?
    Ik denk dat ik in plaats van een paar bomen maar een heel Boskoop.
    Deze muziek kan Frank Boeijen.
    James Last twee stukken staal aan elkaar.
    Vind jij het goed dat ik Patricia Paay?
    Zijn het mijnwerkers of de jouwe?
    Zijn het moesappels of zijn ze van pa?
    Zijn het paaseieren of zijn ze van moe?
    Is het goed als ik gras eet? Of wil je dat ik Moskou?
    Ik krijg post van Ene-co.
    Wat voor een beker is dat? Dat is mijn George Baker.
    Ik heb geen verstand van vogels, maar ik weet wel dat Guus Meeuwis.
    Ik kan niet goed schaken, maar wedden dat ik nog Rotterdam.
    Ik vind het altijd heel lekker als ik tegen Katja Schuurman.
    Ssssst! Ben Stiller.
    George snapt de Clooney.
    Wie is dat? ik denk dat het Bruce Willis .
    Is het goed dat hij even op de cabriolet?
    Wist je dat je op Justin Timberlake?
    Is het goed dat ik vanavond bij Brad Pitt?

    Ken jij er ook?

    07-06-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (5)
    05-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De regen tokkelt tegen de ramen...
    Ofwel zijn het hierboven een stelletje sadisten ofwel is het hun manier om te zeggen dat ik van ramen kuisen geen kaas heb gegeten maar amper een paar dagen heb ik kunnen genieten van mijn werk.
    Het zag er deze morgen naar uit, dat het weer een grijze dag zou worden. met af en toe een regenbui. Ja, in elk geval geen weer om in de tuin te werken. Hoewel, als het zo nog blijft verder regenen, dan kunnen we evengoed het volgend weekend waterkers, riet en rijst planten. Ik weet, we hebben regen gevraagd maar...die koude er dan nog eens bovenop!

    In de namiddag kregen we een kort bezoek. Van achter de recent gewassen ruiten keken we naar de triestige regen..
    - "Jullie hebben hier een schoon zicht, Natoken."
    - "Euh….een schoon zicht?" Bij zo'n weertje moest deze blogster toch even fronsen!
    - "Ja, met die grote ramen kan je goed de tuin zien."
    Ja, ’t is nogal de moeite om met zo'n weer naar buiten te kijken en de regen langs de glasheldere ramen te zien druppelen, dacht ik spontaan.
    Toen de persoon vertrokken was en ik even de glazen wegnam bedacht ik dat het toch wel een zekere charme heeft om via die grote " kijkers" naar de regen te staren.  Hij had nog gelijk ook. Het had iets speciaal om zo naar de regen te staren. De druppels liepen door elkaar van de ruiten. Ik ging languit in de zetel liggen en probeerde de weg van één druppel te volgen. Maar ze liepen zodanig door elkaar, dat er geen volgen aan was. Sommigen waren vlug, anderen dan weer traag. Zonder knipperen met de ogen, volgde ik de levensweg van de druppel.
    Ja, hoe zou een druppel juist ontstaan? Het was in feite een beetje dezelfde vraag, als wie was er eerst, de kip of het ei? Water zou verdampen, wolken worden gevormd en dan was het maar een kleine stap om van ons landje een regenland te maken. Maar het water dat verdampte, was in feite ook een plas druppels en van waar kwamen deze dan?
    Hoe meer ik lag te kijken naar het regenachtig schouwspel, hoe meer ik in mijn fantasie verdween.
    Zouden de druppels op mijn ramen hier uit de zee komen, of kwamen ze uit een nabije rivier? Zouden ze schepen gedragen hebben, of lagen ze in een vroeger leven in een regenput? Zouden ze ooit al via een kraan over lichamen gelopen zijn? Waren ze ooit een bevroren oppervlakte voor schaatsers? Waren ze een plek voor zwemmers?
    Als ik goed keek, zag ik zelfs vormen en tekeningen op de ruiten. Ze waren zo proper en zuiver, dat ze hun weg zochten om eventuele vergeten vingers op het raam te vermijden. Ja, ze bleken nog slim te zijn ook. Ze waren doorzichtig en gingen hun eigen spiegelen in de plassen die anderen al gevormd hadden.  De grijze lucht kreeg plots een andere betekenis , er zat leven in de lucht en ik had het geluk dat het hier met volle bakken op mijn ramen viel. Misschien vielen ze allemaal wel voor de eerste maal uit de lucht.

    In feite zijn die regendruppels te vergelijken met ons leven. Ik val ook wel af en toe uit de lucht, hoewel ik dan nog met mijn voeten op de grond sta. Mijn levensweg was er ook één met kronkels en uitspattingen. Soms voelde ik mij in de wolken en dan weer wegstromend in de goot. En tussen mijn bedenkingen liepen de druppels verder hun weg.

    Op muziek van één of andere klassieker leek het wel of de druppels aan het dansen waren. De druppeldans leek hier wel uitgevonden en straks zal ik wel even naar de cd van het Zwanenmeer zoeken om het schouwspel virtueel compleet te maken. haha
     
    Soms is het sakkeren als we opstaan met een grijze dag. De depressie staat vaak voor de deur als het een week regent. We sluiten ons op en wachten ongeduldig op de zon. Maar een mens leert elke dag bij en soms door een eenvoudige opmerking leer je de zaken eens anders te bekijken!  Hoe triest moet het niet zijn in die landen waar het nooit of zelden regent. (Ik kan mij er een idee van vormen na onze 13 jaren Zuid Amerika en Afrika.) De droogte doet de grond barsten daar waar karkassen van dieren de enige herinnering zijn aan wat ooit leven was. Oogsten is er niet mogelijk en droogte is er gelijk aan dood. Wie heeft de verdelingen gemaakt op onze wereld? Voor de één tekort wat een ander in overvloed heeft!
    Daar deed die doodgewone druppel die langs mijn pas gewassen ramen liep mij aan denken. Die ene druppel die soms ook symbool staat voor je eigen druppels.... tranen van een lach, tranen van verdriet terwijl het buiten water giet.

    05-06-2012 om 01:01 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (10)
    04-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Die verdomde rotbeesten

    T'is weeral van datte de muggen komen er weer aan . Rotbeesten !
     
    Vorige week was het warm en toch moest ik me 's nachts nog helemaal toedekken
    voor die gruwelijke bloedzuigers . Ik zou het niet erg vinden moesten ze geen last zijn . Dat beetje bloed mogen ze van mij gerust hebben . Maar ze moeten geen spul in mijn lijf spugen dat jeukt tegen de sterren op, dan zou ik niet geneigd zijn om ze dood te meppen en dan zou de muur bespaard blijven van grote rode vlekken . Dat zou mij werk besparen om te overschilderen omdat ik die gestippelde kleur van de muur na een tijdje beu gezien ben .
    Ik doe niet makkelijk een dier kwaad, ook geen vlieg, zolang ze mij met rust laten. Maar bij die muggen heb ik alvast bedenkingen. Hun gezoem in de nacht is figuurlijk irritant en de bulten de volgende ochtend zijn dat letterlijk. En dan moet je weten dat het vooral bloeddorstige dames die zich aan mij te goed.

    Zo loop ik hier ook weer met een paar irriteren jeukende bulten rondAls die mug nu alleen gestoken had zonder gevolgen en verder geen storende factor was geweest, dus gewoon zijn of haar muggentater gehouden had, dan had ik er nog begrip voor gehad. Maar naast dat storend geluid is en blijft dat steken irritant en daar heb ik mijn bedenkingen bij, ik bedoel, dat doe je niet, dit is een beschaafd land.
    Daarom, de mug moet van de aardbodem verdwijnen. Ze zijn hinderlijk, zien er niet mooi uit, zingen niet mooi, kortom ze hebben niets wat een dier mooi of schattig maakt. Integendeel, ze delen ziektes rond, houden je uit je slaap en laten akelige jeukerige bulten achter op je huid.
    Bij deze verklaar ik hen de oorlog, daar!

    Als afsluiter:
    Het gezoem van muggen houdt menig mens 's nachts uit zijn slaap. Maar muggen hebben een goede reden om zoemgeluiden te produceren, zo blijkt. Britse biologen hebben ontdekt dat muggen door de toon van het gezoem een geschikte partner vinden om seks mee te hebben.
    Hewel, ze mogen voor mijn part zoveel seks hebben als ze maar willen maar niet in mijn slaapkamer en nog minder met mijn bloed als voorspel!!

    04-06-2012 om 00:11 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (9)
    02-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een zomers lentegevoel
    De voorbije warme dagen openden perspectieven...en moeten voor mij niet ophouden.


    De geur van pas gemaaid gras,
     De koelte 's ochtends met dampende akkers,
     De eerste keer zonder jas op de fiets,
    De korte broek weer aan,
     Terrasrimpels kweken in je buikje.
     Thee met een citroentje
    Vogelgezang in de lucht,
    Harde tepels door een te strak topje

     Snel dan maar weer een jasje aantrekken.
    't Was lente, eindelijk lente,
     ik voelde het aan mijn instrumenten!
    Maar 't is helaas weeral voorbij!

    02-06-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:poëzie
    >> Reageer (7)
    01-06-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Madeliefjes in de tuin
    Een paar weken geleden zei een enthousiaste kennis...
    " Er bloeien al madeliefjes in de tuin".
     Waarop ik wilde antwoorden:
    " Ben je zeker van dat al madeliefjes? In onze tuin bloeiden tot juist voor de strenge vorst nog madeliefjes in de tuin."

    Voor het gras hier gemaaid wordt, staat onze gazon vol met bloemetjes: madeliefjes en boterbloemen.  De paardenbloemen verkiezen hier om tussen de tuinbloemen te groeien, de sloebers!
    Een tuinier die een biljartlaken voor ogen heeft als hij aan een gazon denkt, zal niet blij zijn met madeliefjes in zijn gazon: één madeliefje betekent immers al snel: veel madeliefjes… Het madeliefje heeft ondergronds een wortelstok, en zal dus, zelfs als de bloempjes twee keer per week worden weggemaaid, langzaam maar zeker een steeds groter oppervlakte van het gazon in beslag nemen. Maar als je het mij vraagt, ik vind een gazon eens zo mooi, als het bezaaid is met die kleine wit-gele zonnetjes. Na het maaien zijn al de madeliefjes en boterbloemen weg, kapotgeslagen door de ronddraaiende bladen van de maaier, maar binnen een week staan ze er terug en kunnen we weer even  genieten van die gele en witte pracht. Ik ben gek op dat geel tussen groen, een zonnige kleur want ik vind dat er bij een grasveld witte madeliefjes horen al ziet het er dan precies uit alsof je een weide hebt ipv een tuin en ontbreekt enkel nog een koe.  Maar dat is maar tijdelijk althans tot de maaier weer zijn werk doet. 
    Ja, wij hebben die bloemen elk jaar in onze gazon. Sommige buren raden ons wel aan om het gras te bespuiten maar dat doe ik niet. Groen met wit en gele bloemen... ik vind het eerder mooi dan lelijk! Ik ga zelfs verder, volgens mij horen bij een grasveld madeliefjes en boterbloemen en daarbij spelende kinderen, een schommel aan een dikke boomtak en meisjes die van de bloemen een kransje maken om in hun haar te steken en jongens met vliegers en een picknickmand met allerlei lekkere dingen... Of ben ik nu in mijn kindertijd terggevallen?

    Mezelf kennende ging ik toch even Googlen naar de oorsprong  van de naam Madeliefje.
    Dit is wat ik vond:

    Naamverklaring: Latijnse naam Bellis perennis = Madeliefje

    De officiële verklaring voor de botanische naam 'Bellis perennis', is erg voor de hand liggend: 'Bellis' stamt van de Latijnse wortel 'bellus', 'mooi', en 'perennis' betekent letterlijk 'doorheen de jaren', eeuwig. 'De eeuwig mooie' dus.
    Voor de herkomst van die 'Bellis' wordt wel verwezen naar de mythe van Belides, een boomnimf:
    Op een dag danste Belides met Ephigeus, die haar geliefde was. Het oog van Vertumnus, de god van de boomgaarden, viel op haar en om aan zijn onwelkome avances te ontsnappen ,veranderde de nimf zich in een madeliefje...

    Maar ook voor de Nederlandse naam madeliefje bestaan meerdere verklaringen.
    Het eenvoudige bloempje, dat overal tussen het gras groeit, heeft een oneindig aantal namen. Naast madeliefje heb je nog het meizoetje of meizoentje, het lief-kruid, elders weer madelief of meliefke.
    Madelief zou een verbastering zijn van “Maagdeliefje”, waarin “ Maagd “ naar de Maagd Maria verwijst ( aan wie het bloemetje overigens is toegewijd).

    Maar in mijn ogen heeft de Engelse naam voor Madeliefje de mooiste verklaring. Het Engelse “Daisy”  komt van “ Day’s Eye”, Oog van de dag omdat het bloempje bij zonsondergang zijn blaadjes sluit!

    Vandaag hoorde ik ook op de radio dat madeliefjes bloedzuiverend zijn en je zowel de blaadjes als het hartje kan opeten...Misschien een alternatief op een mooie koude schotel?
    Voilà dat hebben we vandaag weer geleerd!!:

    01-06-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (8)







    Laatste commentaren
  • mooi zo -- terug naar huis -- in de startblokken --smile (ani)
        op Voor iedere passant
  • Goedemiddag (Dirk)
        op Voor iedere passant
  • Niet meer op de blog komen? (Martin)
        op Voor iedere passant
  • WITTE DONDERDAG !!! (Jos Vande Ghinste)
        op Voor iedere passant
  • Dag Natoken,, ik kom u zeker volgen en geniet die laatste dagen he , (Ingrid.)
        op Voor iedere passant
  • . . . (Chris)
        op Voor iedere passant
  • hey Nancy (Klaproosje1)
        op Voor iedere passant
  • Dag Nancy kom je alvast een fijn Paasweekend toewensen (Roosje)
        op Voor iedere passant
  • de zegen en geniet van deze prachtige dag (pattyhoopt)
        op Voor iedere passant
  • Wij komen helpen de week door te zagen. (Jan en Elena )
        op Voor iedere passant
  • E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Archief per jaar
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007

    Archief
  • Alle berichten

    Zoeken in blog



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!