Dromen zijn bedrog zegt men en toch kleeft men vaak aan elke droom een plaatje zoals bij dromen van wijn. Heb je zo'n droom, hier dan enkele verklaringen
- Dromen dat u wijn drinkt, voorspelt vreugde en hechte vriendschappen - Dromen dat u een fles wijn laat vallen, geeft aan dat u hoge eisen zult stellen aan liefde en passie. - Het zien van vaten met wijn voorspelt veel luxe. - Wanneer u droomt wijn van het ene naar het andere glas over te schenken, zult u veel plezier hebben en verre reizen maken. - Dromen dat u handelt in wijn voorspelt dat uw werkzaamheden u geen windeieren zullen leggen. - Als een jonge vrouw droomt wijn te drinken, zal zij trouwen met een welvarende en eervolle man. - Als je droomt dat je wijn drinkt, verwijst dit naar feestelijkheden en gezelschap. - Wanneer je droomt dat je wijnflessen breekt, duidt dit op en overdaad aan verlangen en passie. - Een andere betekenis is dat wijn staat voor het mannelijke.
Tot nog toe droom ik nog niet van wijn ,ik drink die alleen heel soms ....
Oud mogen worden is een zegen,
maar t zijn de jaren die wegen.
Het geheugen laat het weten,
men begint alles te vergeten.
t Gehoor, t gezicht is aangetast, en iedere beweging zorgt voor last!
Slapen zoals voorheen, vergeet dit maar meteen.
Want slapeloze nachten,
dat staat u te wachten!
En medicijnen die worden voorgeschreven, dat is voor gans uw verder leven.
Begin maar iedere morgen,
met u goed te verzorgen!
U mag ook niet vergeten, wat u niet meer mag eten.
En voor het drinken, wat zal het zijn? Altijd en alleen nog vogelwijn!
Over de vermoeidheid spreek ik niet,
het volstaat dat u ons goed beziet!
Trappen werden vroeger op en af gelopen,
nu is het eerder op en af gekropen! Reizen, feesten, t was een lust.
Nu zoekt men alleen nog rust!
Winkelen of wandelen, gaan
lang recht blijven staan,
is ook al uit den boze,
t zorgt voor pijn, t is artrose!
Dit alles en nog meer
Zorgt voor last en dat doet zeer! Dit noemt men dan de schone ouden dag
Laat mij toe dat ik eens even lach
Vanavond na een regenbui een prachtige regenboog gezien alsof ze de hand uitstak naar lieve mensen waar we de namiddag doorbrachten.
De wetenschappelijke verklaring van een regenboog kan je misschien niet boeien maar dit verhaal over het ontstaan ervan zeker wel.
Heel lang geleden begonnen de kleuren van de wereld te kibbelen. Allemaal beweerden ze dat zij de beste waren, de belangrijkste, de meest bruikbare, de favoriet.
Groen zei: "Het is duidelijk, ik ben de belangrijkste. Ik ben het teken van leven en hoop. Ik ben gekozen voor gras, bomen en bladeren. Zonder mij, zouden alle dieren sterven. Kijk naar het landschap en je zult zien dat ik in de meerderheid ben."
Blauw onderbrak: "Je denkt alleen maar aan de aarde, maar denk eens aan de lucht en de zee. Het water is de basis van het leven en wordt opgetrokken vanuit de diepe zee naar de wolken. De hemel geeft ruimte en rust en sereniteit. Zonder mijn rust zouden jullie allemaal niets zijn."
Geel gniffelde: "Jullie zijn allemaal zo serieus. Ik breng gelach, vrolijkheid en warmte in de wereld. De zon is geel, de maan is geel, de sterren zijn geel. Elke keer dat je naar een zonnebloem kijkt begint de hele wereld te glimlachen. Zonder mij zou er geen plezier zijn.
"
Oranje begon daarna op zijn beurt: "Ik ben de kleur van gezondheid en sterkte. Ik ben misschien schaars, maar ik ben kostbaar daar ik dien voor de noden van de mensheid. Ik draag de meest belangrijke vitaminen. Denk aan wortelen, pompoenen, appelsienen, mango's en papaja's. Ik hang niet de hele tijd rond, maar als ik de hemel kleur bij zonsopgang of zonsondergang, dan is mijn schoonheid zo sensationeel dat niemand meer aan jullie denkt." Rood kon het niet meer aanhoren en begon te roepen: "Ik ben de heerser van jullie allen. Ik ben bloed, levensbloed! Ik ben de kleur van gevaar en van moed. Ik ben bereid te vechten voor een doel. Ik breng vuur in bloed. Zonder mij, zou de aarde zo leeg zijn als de maan. Ik ben de kleur van passie en liefde, de rode roos en de klaproos." Paars begon op z'n luidst, hij was heel groot en sprak met grote trots: "Ik ben de kleur van royalty en macht. Koningen, chefs en bisschoppen hebben mij altijd gekozen daar ik het teken ben van autoriteit en wijsheid. Mensen stellen geen vragen. Ze luisteren en gehoorzamen".
Uiteindelijk sprak Indigo, veel rustiger dan alle anderen, maar met evenveel vastberadenheid: "Denk aan mij. Ik ben de kleur van de stilte. Je merkt me amper maar zonder mij zouden jullie alleen oppervlakkig worden. Ik vertegenwoordig gedachten en reflectie, schemering en diep water. Je hebt me nodig voor het balans en contrast, voor gebed en innerlijke rust."
En zo bleven de kleuren maar bluffen, elk overtuigd van zijn eigen belang. Hun ruzie werd luider en luider. Plotseling was er een hevige bliksem en donderslag. Regen viel meedogenloos neer. De kleuren bukten zich neer uit angst en trokken dichter bij elkaar voor troost.
Te midden van hun geroep, begon de regen te spreken: "Jullie dwaze kleuren, tegen elkaar vechten, elkaar trachten te domineren. Weten jullie niet dat jullie elk gemaakt zijn voor een speciaal doel, uniek en verschillend? Reik elkaar de hand en kom tot mij." Ze deden zoals het hun gezegd werd, de kleuren verenigden zich en reikten elkaar de hand. De regen sprak verder:"Van nu af aan, als het regent, zal elk van jullie zich over de hemel uitstrekken als een boog van kleuren, als een herinnering dat jullie allen in vrede kunnen leven. De regenboog is een teken van hoop voor morgen."
Deze uitleg vind ik persoonlijk toch veel mooier dan de geleerde !
Over het ene ( winden) mag je niet praten want het is taboe over het andere ( dun of dik) durf je niet praten want het ligt gevoelig...nochtans beide behoren bij het leven zoals leven en dood, vreugde en verdriet. Daarom stamp ik graag duren open... iedereen begint me toch wat te kennen hé en weet dat de o voor mij staat voor openheid of het nu taboe is of niet.... Moet toch kunnen?
Ik kom even terug op wat ik recentelijk op de radio hoorde nl dat prinses Kate, je weet wel de mama van de onlangs geboren George, al weer in haar jeans broek kan!! Wereldnieuws hé zeker als je het zet naast het gebeuren in het midden oosten!!!! Dan gaat er bij mij iets kriebelen zoals het mij ook kan ergeren als ik toevallige reacties opvang over de lijfelijke toestand van sommige vrouwen zoals bv Maggie De Block . Ik onthou me van elke politieke strekking maar die dame heeft wel haren op de tanden al heeft ze haar figuur niet mee . Maggie wordt omwille van haar overgewicht vaak serieus over de hekel gehaald. Wat mij in zo'n geval wat kregelig maakt is dat onbeleefde gegniffel over ronde dames. En dan denk ik direct aan hun tegenpolen die je ziet verschijnen op naaktfotos van één of andere Pirelli kalender. Veel van die modellen zijn dan weer akelig mager en zetten jonge meisjes soms aan tot anorectisch gedrag.
Dit soort van zwart-wit-commentaren maakt mij dus kittelorig alsof een mens niet meer is dan vlees en bloed! Zodra er een heupbeen te zien valt, wordt de BMI-inquisitie samengefloten. Vrouwen zonder vet worden aangevallen door een leger van vrouwen met vet en omgekeerd er is geen plaats voor nuances in die strijd.
Ik ben in het geheel niet afkerig van mals vlees of rondingen. Mooie ronde en pronte vrouwen, onverzuurd, kunnen zeer bekoorlijk zijn. Schoonheid ligt volgens mij meer in de houding en in het vuur in de ogen dan in de ideale maten. Hoe jammer dan, dat steeds meer ronde vrouwen gebukt gaan onder de gedicteerde perfectie of de standaardmaat. Sommigen schreeuwen het uit dat ze fier zijn om hun volslankheid, maar ik vrees dat ze diep in het hart misschien wat wrokkig en verbitterd lijken omdat ze vastzitten in hun dilemma - rond blijven, of toch streven naar het gevierde schoonheidsideaal- teneinde zich compleet aanvaard te weten. Daarom verwijs ik als boosdoener naar De Media, want zij zijn het die de "slanke den" als kapstok prefereren om allerlei waren en diensten aan te prijzen. Als men zich blijft scheel staren op magere modellen op catwalks, in modefotos en in advertenties, dan wordt men ongelukkig, gegarandeerd. Als je altijd maar een paar naaldboomvrouwen in het gezichtsveld krijgt, loop je gegarandeerd de kans om malcontent oud te worden. Het is nu eenmaal zo dat de huidige topmodellen mager moeten zijn, soms te mager, maar de voorkeur van de meeste modemachthebbers lijkt onwrikbaar, wat dat betreft, helaas.
Anderzijds, stellen dat de modewereld alleen verantwoordelijk zou zijn voor anorexia en boulimie bij jonge meisjes is even discutabel als beweren dat er meer verkrachtingen plaatsgrijpen sinds er porno op het web te vinden is. Het probleem zit bij bepaalde mensen veeleer in hun hoofd of de genen niet bij het aanbod van De Media. Sommige meisjes gaan zich te buiten aan drugs, anderen aan seks, nog anderen worden anorectisch. Indroevig, maar in wezen niemands schuld.
Tenslotte, liefste lezer, lijkt iedereen te vergeten dat modellen géén rolmodellen zijn maar vrouwen-hors catégorie. Nochtans zijn zoveel jonge meisjes geneigd om automatisch hun eigen postuur in de weegschaal te leggen wanneer ze een mager model op een foto zien. Is het niet compleet absurd om zichzelf te meten met "wezens" die een andere constitutie, andere genen, een andere spijsvertering en een geheel ander levensritme hebben?
Ach het draait hem allemaal om vrouwenvlees: eindeloos fascinerend, denk ik dan maar en in al dat "streven naar " vergeet men één ding .
Als je even niet weet wat te vertellen dan maar teruggrijpen naar iets heel gewoon: een windje!
"Winden laten is gezond en het blaast het stof uit je kont." Echt waar, zo staat het op een website over winden laten. Waarom ik nu daarover begin? Laat mij eens even uit de biecht klappen...
Iedereen kent dat wel zo'n gênant moment waar een windje zomaar opeens de vrijheid kiest! Dat overkwam mij gisteren aan de kassa van de supermarkt, ( ja het was vrijdag de 13e hé!!) niet echt een gênant moment want het was een geniepigerd, zo eentje dat je niet hoort maar wel kon rieken. Ik hield me van de domme. De mensen rond mij keken eens rond en ik ook alsof ik volledig onschuldig was en ook de dader zocht om hem of haar daarna met een vernietigende blik de grond in te boren van schaamte. Maar niemand kroop onder de grond omdat niemand schuldig was. En zelf kan ik gemakkelijk een heel onschuldig gezicht opzetten als het echt moet al had ik het even moeilijk met een opkomende lach! Maar meteen was mijn interesse gewekt over het hoe en waarom van winden. En wat is er tegenwoordig gemakkelijker dan info opzoeken. Via het internet kwam ik te weten dat winden laten ook wel flatulentie genoemd wordt en dat flatuleren goed is voor de bloeddruk. Dus laat je maar gaan lieve lezer het bespaart je misschien een bezoek aan de hartspecialist Over de oorzaak is er ook één en ander te vinden. Het is een normaal verschijnsel. Zowat elk zoogdier laat winden. Dat is blijkbaar een gevolg van het spijsverteringsstelsel. Al heeft voeding er ook wat mee te maken. Bonen en uien zijn oorzaak van een grote gasproductie zo blijkt. Maar ook zonder bonen en uien is er gasproductie in de darmen. En dat gas moet er natuurlijk uit. Dat kan op verschillende manieren. Soms met het nodige lawaai en soms heel onbewust. Want er zijn ook winden waarvan je helemaal niet bewust bent dat ze het luchtruim kiezen. Dat zijn dan spionnen. Ongemerkt glippen ze door de mazen van het net naar buiten. Je hoort ze niet en je riekt ze niet. Handig om zo uw darmen te ontluchten. De meesten voel je echter komen. En daar zijn dan verschillende soorten in van die onbenullige kleine korte die niet echt belangrijk zijn. Maar er zijn ook van die langgerekte die een hele opluchting in de darmen teweegbrengen. En dan zijn er nog van die knallers die je drie straten ver kan horen. Of ze een aroma meekrijgen weet je echter nooit op voorhand. Dat is afwachten. Feit is wel dat een normale mens tussen een halve en anderhalve liter broeikasgassen per dag naar buiten stoot. De mens als milieuvervuiler zeg maar. Want als ik een kleine berekening maak dan kom ik op een gemiddelde van zeven miljard liter gas per dag wereldwijd natuurlijk al zijn het niet de mensen alleen die het milieu belasten. Alle zoogdieren, de meeste insecten en sommige vissen doen dapper mee. Als we dat allemaal optellen komen we aan een gigantische hoeveelheid stinkende rotzooi die elke dag de lucht wordt ingeblazen. Genoeg om een laag van twee meter dik te verspreiden over de hele aardbol. Wat het dan bedenkelijk maakt is het feit dat die overtollige gassen zwaarder zijn dan gewone lucht. De vervuiling blijft dus zweven op grondhoogte. En dan vinden veel mensen dat sporten in de buitenlucht gezond is. Tot wat een geniepig windje leiden kan!!
Hier zie je Sven de jongste radioamateur in ons land . Hij was ook op de velddag actief want men wil jongeren terug warm maken voor de hobby.
Omdat ik hier en daar de vraag kreeg wat radioamateurs eigenlijk doen en wat de bedoeling is van de hobby nu er zoveel andere mogelijkheden zijn om wereldwijd te communiceren, geef ik graag even door wat er verscheen naar aanleiding van de velddag van radioamateurs in MEEUWEN vorig weekend!
Een velddag betekent dat je opereert vanuit een bepaalde locatie zonder van het lichtnet gebruik te maken voor de verbindingen. De amateurs moeten in dat geval zelf voor stroom zorgen zoals ze ook moeten doen in geval van nood en dat kan zijn via batterijen of via een generator die stroom produceert! Dit even terzijde!
-Radioamateurs hebben vorig weekend een grote noodoefening in een veld in Meeuwen gehouden. Wanneer bij een ramp alle communicatiemiddelen uitvallen, zal beroep gedaan worden op de radioamateurs.
Enkele tientallen radioamateurs zakten afgelopen weekend af naar een veld in Meeuwen voor een grote noodoefening, georganiseerd door de Limburgse radioamateurs. In deze oefening is België uitgeroepen tot rampgebied. Alle vaste communicatiemiddelen zijn uitgevallen en er is een stroomonderbreking, zegt Marc Cosemans van de organisatie. Bedoeling is om zo snel mogelijk zendmasten en apparatuur in werking te stellen en contact maken met de buitenwereld, voegt radioamateur Rudi Geerits toe. De nadruk ligt op de paraatheid bij het verzorgen van communicatie in noodgevallen. Tijdens een veldslag moeten we kunnen aantonen dat we op korte tijd een volledig autonoom radiostation kunnen opbouwen en bedienen.
Radioamateurs lijken niet meer van deze tijd. Toch krijgen de hobbyisten grote erkenning en blijven ze belangrijk. De radioamateurs leverden in het verleden belangrijk werk in de radiocommunicatie. De meeste radioamateurs zijn uitstekende technici die hun eigen toestellen bouwen. De meesten onder ons zijn ooit gestart uit interesse voor techniek, maar ook de adrenaline om met iemand uit de andere kant van de wereld contact te maken, was groot, zegt Marc. Het internet en de gsm bestonden toen nog niet.
Vandaag bestaan er tal van wedstrijden waardoor de radioamateurs interesse blijven hebben in hun hobby. Er is elke week wel een wedstrijd, die gaan van contact maken met zoveel mogelijk landen tot contact maken met bepaalde eilanden.
Daarnaast blijft de radiocommunicatie ook de meest betrouwbare manier van communiceren. De eerste hulp na de tsunami in Japan en 9/11 is op gang gekomen door radiocontact. Ook in België worden radioamateurs speciaal opgeleid om bij rampen de civiele bescherming, rode kruis en andere hulpdiensten bij te staan. Vandaag zijn er in ons land 5.000 radioamateurs met een licentie. Dit willen niet zeggen dat ze alle vijfduizend nog even actief zijn. Radioamateurs vind je vooral in de leeftijdscategorie van veertig tot tachtig jaar. Het is belangrijk om de jeugd warm te maken voor de hobby. Daarom is deze noodoefening dan ook speciaal naar jongeren gericht, zegt Rudi. Zijn zoon Sven Geerits (13) is de jongste radioamateur in ons land. Het is een niet-alledaagse hobby. Ik leer er Engels en Duits mee spreken, zegt Sven. Ik wil zoveel mogelijk contact maken met verre landen. Dat vind ik het plezantste.
Elke week valt er wel een roddel of schandaal uit de bus
zoals recentelijk ook al weer ivm het Koningshuis en als je dan de trukendoos ziet die er soms wordt opengetrokken dan vraag je je af of dat gezegde " hoge bomen vangen veel wind" tegenwoordig nog klopt? Ik denk het niet, want die Hoge Bomen hebben juridische adviseurs en die zorgen er wel voor dat die Hoge Bomen óók bij wanprestatie kunnen wegkomen zelfs in bepaalde gevallen met met een mooie bonus. Nee, ze vangen geen wind meer, alles is reeds van tevoren juridisch dichtgetimmerd, helaas.
Wat me echter meer aanspreekt zijn die verweerde en gehavende bomen die wel veel wind opvangen maar waar niemand over spreekt. Misschien kan ik het beter uitleggen aan de hand van het volgende.
In een hoekje verscholen zit een eekhoorn op de grond onder een boom.
De wind had alle bladeren naar een hoek gedreven. Zo was een holletje ontstaan, waarin de eekhoorn kon wegduiken, maar daar ziet de eekhoorn geen kans toe, het beestje is te onrustig bezig met alle geluiden die de wind produceert. Daarom lijkt een toevlucht zoeken onder een boom veiliger, rustgevender, minder bedreigend. De boom biedt beschutting tegen de wind, de boom staat stil, maar de takken bewegen heen en weer, de bladeren op de grond ritselen en zo vormen ze een veilige haven voor onze eekhoorn. Even verderop zit ook een egel diep verscholen tussen bladeren die heen en weer lijken te gaan, maar toch een veilige haven vormen. De egel weet zich geborgen tussen de bladeren. De wind is zijn metgezel en blaast de bladeren bij elkaar zodat een holletje kan gevormd worden. Die oude, verweerde boom is een welgekomen plek om geborgenheid te vinden. De boom beweegt door de wind stevig verankerd met wortels die de lengte van de boom ver overtreffen. Zo is de boom onverzettelijk en onverwoestbaar aanwezig. Een tak was ooit afgeknapt, maar de wonde van toen is al genezen. De boom is op eigen kracht sterker geworden, hij had zich om de wonde heen volop ontwikkeld en nieuwe takken weten te vormen. De boom kan tegen een stootje, de boom houdt stand in de wind en kan zo bescherming bieden aan de egel en de eekhoorn.... Onderdak en veiligheid zijn in ruime hoeveelheid aanwezig bij de boom. In de takken nestelen weer nieuwe vogels. De takken zijn nog kaal, maar de eerste tekenen van bladeren hebben zich al getoond en de boom die alle winden getrotseerd heeft, zal nog maar eens de rots in de branding zijn... Kan je de vergelijking volgen?
Als de dag van gisteren
kan ik me nog herinneren
dat jij geboren bent
dat we je mochten verwelkomen
in deze wereld.
Het was liefde op het eerste zicht. Toen ik je voor het eerst zag, wist ik meteen
hier komt niets meer tussen,
een band van oma en kleinzoon
zo'n sterk gevoel
had ik nog nooit gehad.
Vandaag verjaart onze oudste kleinzoon, 11 jaar, een crème van een kerel, de grote broer voor zijn drie zussen. Gelukkige verjaardag schat!
De gezondheidsrage lijkt wel een ziekte. Een besmettelijke ziekte nog wel. Als ik zo een beetje rondkijk, zie ik nogal wat mensen die druk bezig zijn met hun lichamelijke conditie: lopen, joggen, zwemmen en alle soorten van in beweging zijn en het werkt blijkbaar aanstekelijk. Hoe meer er zich in het zweet lopen, hoe meer navolging ze krijgen. Iedereen wil koste wat het kost lichamelijk fit zijn. Dat is gezond. Goed voor een lang leven. Iedereen wil oud worden maar ergens toch jong blijven.
Allemaal goed en wel maar toch heb ik zo mijn twijfels. Wat ben je met een gezond lichaam als de hersenen niet mee willen? Lichamelijk doen velen alles wat mogelijk is om niet te verouderen maar geestelijk lijkt dat soms niet van belang te zijn. Velen trekken zich daar niets van aan, alsof dat niet belangrijk is. En dan vraag ik mij af hoe je hersenen kan trainen. Zijn er middelen om de grijze cellen te stimuleren? Wat ben je tenslotte met een fit lichaam als het koppeke het laat afweten?
Bij het ouder worden durven onze grijze cellen wel eens achterop raken en beginnen dementie en Alzheimer zich soms te manifesteren. En terwijl ik mij zat af te vragen of hersenen trainen misschien wel niet de beste oplossing was, kwam ik toevallig bij Christine Van Broeckhoven. Dat is niet de eerste de beste. Als gerenommeerd hoogleraar met wereldfaam onderzoekt ze Alzheimer en dementie. Haar onderzoeken spitsen zich vooral toe op het hoe en waarom van de achteruitgang van onze hersenen.
Volgens haar nieuwste onderzoeksresultaten zou de oorzaak niet zozeer het feit zijn dat hersencellen afsterven, verschrompelen of op één of andere manier verdwijnen want dat is de normale gang van zaken. Mensen beschikken over genoeg hersencellen om een paar honderd jaar mee toe te komen. Het zou hem veeleer zitten in de verbindingen tussen die cellen, de autostrades van de hersenen zeg maar. De verbindingen tussen de verschillende cellen zijn belangrijker dan de cellen zelf. Want hoe meer verbindingen een cel heeft met andere cellen, hoe efficiënter de hersenen werken. Maar laat het nu net die verbindingen zijn die door intensief gebruik dichtslibben. Hoe meer die verbindingen gebruikt worden hoe minder gegevens er door kunnen. En dat zou de oorzaak zijn van slechte werking.
Het leek me op het eerste zicht nogal controversieel. Hersenen die veel gebruikt worden, verslijten dus meer. Een mens zou eerder het tegenovergestelde verwachten. Hoe meer je spieren gebruikt, hoe beter ze worden. Maar bij hersenen zou dat dus niet zo zijn volgens Christine Van Broeckhoven althans. Het heeft dus geen enkel nut om je hersenen te trainen ( en dat heb ik verdorie de laatste weken intens gedaan!). Hoe meer kruiswoordraadsels, rekenoefeningen of andere hersenactiviteiten, hoe meer het boeltje dichtslibt. Er ontstaan files op de autostrades van de hersenen zeg maar en dat is geen goed nieuws voor de slimmeriken onder ons. Maar geen paniek. Want volgens dezelfde onderzoeken hangt het voornamelijk af van de genen. Het is allemaal genetisch bepaald. De ene mens is de andere niet. Zo kunnen die verbindingen bij de ene veel verkeer doorlaten en bij de andere dan weer weinig. Bij de ene slibt het al sneller dicht dan bij de andere. Met andere woorden, Christine Van Broeckhoven beweert simpelweg dat domme ouders domme kinderen voortbrengen en omgekeerd! Ik ben het daar helemaal niet eens mee! Ze zegt het natuurlijk niet zo cru ze mag uiteraard niet vertellen dat het ene menselijk ras het andere niet is. Dat zou politiek niet correct zijn voor een aanhangster van het socialistisch gedachtegoed. Maar dit terzijde.
Wat Christine wel komt te vertellen is dat alcohol funest is voor de hersenen. Door grote hoeveelheden alcohol sterven hersencellen af en hebben ook de verbindingen geen nut meer. Dat kan ik eerder aanvaarden!
Hoe dan ook , ik blijf bij mijn theorie en die is .. gebruik op tijd en stond je grijze massa en laat ze niet stilvallen. Ik heb bij velen al gezien dat het positief werkt en vergeet Christine Van Broeckhoven !
Angst voor het onbekende, angst voor de toekomst, angst voor nieuwe contacten, angst voor nare berichten, angst voor wat te wachten staat, angst voor wat komen kan, angst voor onheil, angst voor verlies, angst voor de dood, angst voor de dood van anderen, angst voor het leven, angst voor de hoop, angst voor de wanhoop, angst voor succes, angst voor teleurstelling, angst voor nieuwe wegen, angst voor oude paden, angst voor herhaling, angst voor onderbrekingen, angst voor voortzettingen, angst voor ruimte, angst voor ruimtegebrek, angst voor tijd, angst voor tijdloosheid, angst voor ziekte, angst voor pijn, angst voor medemensen, angst voor ontmoetingen, angst voor tekortkomingen, angst voor moedeloosheid, angst voor euforie, angst voor status quo, angst voor vernieuwing, angst voor dieren, angst voor gemis... Ik geraakte bijna buiten adem van de angst dat er nooit een einde zou komen aan die litanie!! Zoveel woorden, zoveel angsten en allemaal zijn ze te herleiden tot die ene existentiële angst die ons ervan weerhoudt lief te hebben wat lief te hebben is inclusief ons eigen bestaan en alles dat daarbij hoort.
En dan stel ik me de vraag... Wat zou er gebeuren als we angst nu eens vervingen door liefde?
Liefde voor het onbekende, liefde voor de toekomst, liefde voor nieuwe contacten, liefde voor nare berichten, liefde voor wat te wachten staat, liefde voor wat komen gaat, liefde voor onheil, liefde voor verlies, liefde voor de dood, liefde voor de dood van anderen, liefde voor het leven, liefde voor de hoop, liefde voor de wanhoop, liefde voor succes, liefde voor teleurstelling, liefde voor nieuwe wegen, liefde voor oude paden, liefde voor herhaling, liefde voor onderbrekingen, liefde voor voortzettingen, liefde voor ruimte, liefde voor ruimtegebrek, liever voor tijd, liefde voor tijdloosheid, liefde voor ziekte, liefde voor pijn, liefde voor medemensen, liefde voor ontmoetingen, liefde voor tekortkomingen, liefde voor moedeloosheid, liefde voor euforie, liefde voor status quo, liefde voor vernieuwing, liefde voor dieren, liefde voor ...
Ik wist niet dat ook liefde je in een paar zinnen de adem kon ontnemen zoveel liefde en alles wat daar bij hoort.
Het bezorgde mij een glimlach. En jou?
"Het is onmogelijk", zei trots.
"Het is riskant", zei ervaring.
"Het is zinloos", zei het verstand.
"Geef het een kans", fluisterde het hart.
Na al die dilemmas heb ik het hart gevolgd en zie
Precies op de dag dat het 50 jaar was dat Marin Luther King de historische woorden sprak: "I had a dream" kwam ook mijn droom uit en slaagde ik in mijn examen voor zendamateur! Ik was er al een 3tal maanden mee bezig. Eerst een verplichte cursus van 10 lesblokken van telkens 2u/3u. Daarna een praktisch examen waarin je moest slagen voor je toelating kreeg tot het theoretisch examen en uiteindelijk gisteren in Brussel er op of er onder en het bleef spannend omdat BIPT( Belgisch instituut voor Post en telecommunicatie) 80% eist op het examen voor ze een vergunning toekennen. Ik heb nooit in mijn studiejaren zo geblokt voor materie zoals nu maar ja het was dan ook niet mijn ding al dat gedoe rond elektriciteit/elektronica, radiotechnieken en antennes...Maar ik wilde bewijzen dat ook vrouwen hun plekje kunnen hebben in die mannenwereld en zie de volhouder wint zeggen ze dan en vanaf gisteren mag ik mij ook zendamateur noemen. Mijn officiële roepnaam moet ik nog ontvangen maar dat is pure administratie. Al is de droom van Martin Luther King bij lange nog niet uitgekomen,
Terwijl ik vandaag een ander paar katjes moet geselen, wil ik dat jullie hier even bij stilstaan...
Eén kaars kan duizenden andere kaarsen aansteken zonder haar eigen levensduur te verkorten.
Het gaat niet om de weg die je inslaat, maar het spoor dat je nalaat.
Juist de punten waarop je niet voldoet aan de norm, kunnen je laten zien waar je speciaal in bent.
Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat.
Het meervoud van lef is leven.
Geef mij de kracht om te veranderen wat ik kan veranderen, de tolerantie om te accepteren wat ik niet kan veranderen en de wijsheid om het onderscheid tussen die twee te maken.
En tot slot: Mijn ambitie is sterven van uitputting, niet van verveling!
Acht, negen, tien, wie niet weg is is gezien Zo klonk het hier en dat spelletje " mocht" deze oma meespelen en ze deed heel hard haar best om lang te zoeken!!
Kinderlijke pleziertjes blijven ook voor volwassenen heerlijk als je het kind in jezelf de kans geeft nu en dan eens te doen wat geacht wordt meer te passen bij het kind dan bij de volwassene.
Het is heerlijk om even niet volwassen te moeten zijn maar gewoon te genieten van een spel met de kleinkinderen!
Daarom een rijtje vragen aan jou lezer vragen die voor kinderen dagelijkse kost zijn.
Wanneer was het voor het laatst dat je zomaar een huppelpasje maakte?
Wanneer was het voor het laatst dat je glimlachte bij het zien van een zonnestraal die door de wolken breekt?
Wanneer was het voor het laatst dat je vragen stelde bij wat je op papier aangeleverd kreeg door experts die er verstand van hebben?
Wanneer was het voor het laatst dat je een vraag stelde aan iemand die van antwoorden leeft?
Wanneer was het voor het laatst dat je schaterlachte om je eigen vergissingen?
Wanneer was het voor het laatst dat je kleur voelde verschijnen op je eigen wangen omdat je durfde te doen waarvan je dacht dat iedereen je er om uit zou lachen?
Lang geleden? Dan wordt het dringend tijd dat je de knop eventjes terugdraait, het is echt nog niet te laat.
- Tegen een Lilliputter zeggen: Ik hou je op de hoogte.
- Aan de vleugels van een kraanvogel draaien en wachten tot er warm
water uitkomt.
- Een sluipschutter die tegen zijn vrouw zegt: "Ik heb je vandaag
gemist, schat!" - Voor een dichte deur staan van de opendeur dag van een gesloten inrichting. - Een blinde die te diep in het glaasje heeft gekeken
. - De cursus lassen voor beginners die is afgelast.
- Een restaurant voor het gerecht slepen.
- Een verdachte die niet zit en terecht staat.
- Aan een schaap dat aan de bar zit vragen of hij lam is. - Een gospelkoor dat voor het zingen de kerk uitgaat.
- Bij een afrekening in het criminele circuit vragen om een bonnetje.
- Een schizofreen vragen wie hij wel niet denkt dat 'ie is.
- Gehecht zijn aan je litteken.
- Een schizofreen die een eenmanszaak wil beginnen. - Inwoners van Litouwen Lee Towers noemen.
- Een bij-gelovige imker.
- Een groep voetbalsupporters in een trein rij-tuig noemen. - In Oss vragen waar die tovenaar woont.
- Honing met een bij-smaak.
- Een glazenwasser die ladderzat is.
Ik wens jullie een mooie dag, een glimlach en "a happy sunday"!
Vannacht weer bezoek gehad van die irritante beesten, ze hebben me zelfs heel vroeg het bed uitgejaagd. Ik zit hier nu om 5u30 's morgens te stinken van de muggenspray en zal maar best even douchen maar ik vrees dat het hier een heel lange dag zal worden!
Mag ik even? Klacht: Niet kunnen slapen door een mug.
Klacht: Muggen zijn demonische bloedzuigers en moeten allemaal dood.
Klacht: Natoken kan niet lachen om dit satans gedrocht.
Klacht: Muggenbulten jeuken en zijn irritant.
Subklacht: Waarom leven die dingen nu nog?
Dit gezegd zijnde naar een ander even stinkend onderwerp: de mottenbollen.
Hoe ik daarbij kom? Gewoon een bezoekje aan Jeskes blog en daar toonde ze ons bloemen uit haar tuin en die leken me precies op zon mottenbollen en .. de inspiratie was geboren!!
Het gezegde "iets uit de mottenballen halen" betekent: iets van lang geleden oprakelen. Dit refereert naar het feit dat kleding die moest worden bewaard altijd met mottenballen werd opgeborgen.
En dat is wat ik nu zal doen nl mijn inspiratie uit de mottenbollen halen!
Ken je ze nog die typische witte bollen die moeders vroeger in de kleerkast hingen om de kleren te beschermen en die een verschrikkelijke geur achterlieten? Ik vraag me af of ze nog bestaan en of ze überhaupt nog gebruikt worden?
Voor diegenen die een paar decennia jonger zijn en die bollen niet gekend hebben..
Een mottenbol is een middel tegen motten. Mottenbollen zijn kleine witte balletjes en ze bestaan uit een chemische verbinding die gemakkelijk verdampt en die zeer onprettig is voor de motten. De diameter van een mottenbal is tussen de 3 en 4 cm.
Vroeger bestonden mottenbollen uit kamfer. Kamfer vormt witte tot transparante, wasachtige kristallen met een karakteristieke penetrante geur. Vervolgens gebruikte men naphtaleen in plaats van kamfer. Tegenwoordig gebruikt men geen naphtaleen meer, omdat dit licht ontvlambaar is, maar paradichloorbenzeen. Paradichloorbenzeen is bedoeld om mottenlarven te doden. Mottenbollen worden vandaag de dag bijna niet meer gebruikt. Ze zijn in diskrediet geraakt, omdat naphtaleen en paradichloorbenzeen kankerverwekkende stoffen zouden zijn. En als top of the bill... zouden ze nu ook als drugmiddel door jongeren gebruikt worden.. Moeten er nog mottenbollen zijn?
)
Maar niemand kroop onder de grond omdat niemand schuldig was. En zelf kan ik gemakkelijk een heel onschuldig gezicht opzetten als het echt moet al had ik het even moeilijk met een opkomende lach! 
