"Die goeie oude tijd, ik weet nog goed dat ik hier telkens om lachte toen mijn grootmoeder die uitspraak te pas en te onpas gebruikte. Maar verdorie ik zal haar gelijk moeten geven. Af en toe gaat het de verkeerde kant op met onze aardbol. De mensen van nu zien onze wereld en zij denken de normale wereld te zien. Maar ze zien een lijk, een afgekloven been en ze menen dat deze vernietiging de logica zelve is, niet het resultaat van een neergang. En zij hebben er vrede mee. Het lijkt alsof het altijd zo is geweest, alsof we nooit zijn kwijtgeraakt wat wij ooit hebben gehad." LUC DE VOS
Ik las bovenstaand citaat van Luc De Vos en het bleef even nazinderen en roept bedenkingen op omwille van het hoge waarheidsgehalte en de tijdloosheid ervan. Daarom ben ik vandaag even ernstig, morgen draai ik wel weer op " gewone" toeren!
Ik vond de wereld en hoe hij eruit zag in mijn kindertijd best ok (logisch mijn kinderjaren waren zorgeloos) en plots kwam de ommekeer en kreeg het vaak gehoorde gezegde "vroeger was het toch anders en beter" plots meer kracht.
Vroeger dacht ik :" t is logisch dat mensen naarmate ze ouder worden kritischer worden ze hebben gewoon meer opgestapelde zorgen." Maar nu denk ik er anders over, er is echt wel iets niet normaal in onze tijdsgeest. Alles lijkt veel te snel te moeten gaan. De meesten volgen de kudde gewoon zonder nadenken. Slimme politici spelen in op de frustraties van de man uit de straat en vergroten uit wat hen past. We worden grotendeels geleefd.
Er zijn zoveel dingen die ons opgelegd worden, de media schept een beeld van de wereld die - zo hoop ik - mijlenver afstaat van de werkelijkheid al vrees ik dat die kloof steeds kleiner wordt. Zinloos geweld bestond dit vroeger ook op de schaal van vandaag? Wie ligt er wakker van? Zitten we nog in met elkaar of worden we enkel nog wakker geschud als het ons eigen vlees en bloed treft?
Ofwel begin ik oud te worden maar het normbesef van sommige jongeren is toch allesbehalve je dat en het ergste is dat velen het normaal lijken te vinden. Maar wat wil je , de volwassenen geven ook niet altijd het goede voorbeeld! Ik maak me zorgen als ik zie wat er de dag van vandaag allemaal gebeurt...Kijk maar naar 2 recente feiten : de aanval van Trump op Iran en de reacties daarop en de wereldvrede die weer op het spel staat en de maandenlange bosbranden in Australië . Vandaag las ik dat er al verschillende mensen opgepakt zijn op verdenking van brandstichting? Wat bezielt die mensen toch?
Wat zong Louis Neefs? " De wereld moet nog een eeuwigheid mee, een eeuwigheid mee , een eeuwigheid mee........
- Wat is het toppunt van sadisme? Een blinde voor de rand van de afgrond zetten en zeggen "pas op voor het afstapje"
- Wat is het toppunt van geduld? Een olifant bekogelen met watjes en wachten tot hij omvalt.
- Wat is het toppunt van netheid? Met mes en vork uit je neus eten.( sorry )
-Wat is het toppunt van brutaliteit? Een baksteen door de ruit van een politiewagen gooien en vragen of je hem terug mag .
- Wat is het toppunt van heimwee? Niet gaan logeren.
-Wat is het toppunt van blind zijn? Op de gayparade geen flikker kunnen zien.
- Wat is het toppunt van sadisme? Een dove een klap geven en zeggen: "Wie niet horen wil, moet maar voelen".
- Wat is het toppunt van arrogantie? Denken dat je op mij lijkt.
- Wat is het toppunt van automatisering? Een stewardess die zwanger wordt van de automatische piloot. - Wat is het toppunt van beleefdheid? Op je eigen tenen trappen en pardon zeggen.
- Wat is het toppunt van binnenpret? Een tampon met jeukpoeder.
Wat is het toppunt van blijheid? In de gevangenis het liedje zingen 'We gaan nog niet naar huis'
We zitten weer in een nieuw jaar en naar jaarlijkse gewoonte pieker ik me suf over wat ik jou dit jaar zal wensen want hoe weet ik wat jij graag toegewenst wordt?
Hoe weet ik welke wens bij jou past? Misschien kies ik er wel één die, tot op de draad versleten, jou al duizend keer is toegewenst zodat je hem - met een verveelde zucht - bij de verzameling eendere wensen legt en dat terwijl misschien ergens een piepklein, heel speciaal, innig wensje al jàrenlang ongezien ligt te wachten?Misschien is er een wens waarvan je al honderden keren hebt gedacht: waarom wenst me niemand déze? Stel je eens voor?
Daarom denk ik, vraag ik je : wat als je nu zelf eens jouw wens mag kiezen?
Zoek maar uit, rommel lekker in de grote stapel. Neem er gerust meer dan één, je mag best een beetje gulzig zijn. Wat denkt je van een stuk of zeven? Een geluksgetal zegt men! Trek ze één voor één uit de stapel. Draai ze om en om in jouw hand. Wik ze. Hou ze een eindje van je af zodat je ze beter kan bekijken. Ruik eraan,proef, vergelijk en voel je helemaal vrij om te kiezen. Eén voorwaarde slechts: het moeten goede wensen zijn ingoede wensen. Wensen waarvan de vervulling je diep gelukkig maakt en als het kan ook anderen. Maar dat had je natuurlijk al begrepen.
Eenmaal goedgekeurd, leg dan de wensen behoedzaam op een rij. De vurigste vooraan. Wissel nog als je dat beter lijkt. Neem rustig je tijd. Ik wacht wel tot je klaar bent. En dan, ja dan...
Dan is daar het moment. Het moment dat ik jou, een beetje plechtig, die bedachtzaam gekozen wensen zal toewensen en hoop dat die in vervulling mogen gaan in
Op oudejaarsavond om klokslag 12 zitten de waterlanders meestal niet veraf. Bij de knuffel met mijn halfbedde denk ik stilletjes … laat het weer een goed jaar zijn samen . Dat is voor mij echt het moment van afsluiten en dankbaar zijn, een moment van terugkijken en iedereen die niet meer in mijn leven is, komt in mijn gedachten voorbij. Een paar minuutjes heb ik nodig om het jaar achter me te laten.
En dan wens ik in gedachten ons gezin- kinderen en kleinkinderen- en vrienden een mooi en gelukkig nieuwjaar.
Ik wens iedereen een mooi, maar vooral gezond 2020. Dat veel van je dromen uit mogen komen (je moet altijd nog iets te dromen hebben ) en dat je gelukkig mag zijn, worden en blijven. Geniet van al het moois wat komen gaat en slaat het al eens tegen onthoud dat je door dalen moet om van je pieken te kunnen genieten.
De dagen die gekenmerkt worden door een overdaad aan eten, Top-2000 en champagne breken weer aan. En traditiegetrouw gaan we, terwijl de laatste noten van de Bohemian Rhapsody weerklinken, om middernacht massaal naar buiten om het nieuwe jaar in te luiden.
Hoewel vuurpijlen een zekere schoonheid hebben, is de jaarwisseling voor onze viervoeten vaak horror maar wie denkt er aan de vogels ,die kijken er ook niet naar uit in tegendeel, vuurwerk is een verschrikking voor vogels. Hoe sterk vogels van slag raken van vuurwerk is het best te zien in het luchtruim van natuurgebieden. Op het moment dat de eerste pijlen de lucht in gaan vliegen ze met duizenden gedesoriënteerd weg. Het knalvuurwerk en de vuurpijlen zijn het eerste half uur het heftigst. Deze stressvolle situatie zorgt ervoor dat vogels soms wel langer dan een half uur in paniek in rondvliegen, of uitwijken naar onbewoond gebied. De stress en dat vluchtgedrag kost erg veel energie, met verzwakking tot gevolg. Bovendien zorgen deze factoren in combinatie met de duisternis er ook nog voor dat vele vogels zich te pletter vliegen tegen gebouwen of hoogspanningskabels. Het nieuwe jaar eindigt in sommige gevallen dus wel heel abrupt, nog voor het goed en wel is begonnen.
Voor huisdieren als honden en katten zijn er talloze tips om ze de oudjaarsavond zo fatsoenlijk mogelijk door te loodsen. Een greep uit de mogelijkheden: Kalmerende middelen in het voedsel, speciale strakke truitjes voor de trouwe viervoeters om ze een veilig gevoel te geven, of ruim van tevoren al cd’s met vuurwerkgeluiden af te spelen, zoals ook in dierentuinen gebeurt. Maar daar hebben vogels niet zoveel aan. En gedurende een groot deel van het jaar vuurwerkgeluiden in de achtertuin afspelen om vogels te laten ‘wennen’, zal ook op weinig begrip kunnen rekenen.
Kortom; vogels zijn volledig op zichzelf aangewezen tijdens de jaarwisseling. De remedie is simpel: gun ouderen, huisdieren, eerstehulpdiensten, oogartsen én vogels een rustige overgang naar 2020! Wees zeer terughoudend met vuurwerk, of steek niets af! En al helemaal niet bij natuurgebieden.
Als ik zo in het vergeelde papier van mijn geschiedenisboeken lees, dan zijn het vooral de data die opvallen. Men spreekt er niet van de 1ste januari of de 1ste april maar wel over 600 jaar voor Christus of 489 na Christus.
Vandaag wil ik schrijven over het jaar 2019 na Christus. Zie je het daar al staan tussen al die schrijfsels als er daar één of andere snotter zijn verkleurde computer gaat opzetten om even terug te duiken in de geschiedenis? Natoken schreef anno 2019 na Christus dat…
- Het een jaar was waar weerextremen elkaar opvolgden De drie zomermaanden juni, juli en augustus hadden één ding gemeen met elkaar: op het einde van elke maand kregen we te maken met een hittegolf.. Vanaf 16 juni tot en met 11 juli, 26 dagen lang, viel er geen neerslag.
- Als gevolg van de extreme hitte en soms ook door menselijke dwaasheden ontstonden overal op de wereld hevige bosbranden. De Australische deelstaat New South Wales kende nooit geziene bosbranden. Het Braziliaanse amazonewoud -de longen van de wereld - werd geteisterd door duizenden aangestoken brandhaarden.
- Anderzijds werd het Zuiden van Frankrijk geteisterd door overstromingen en stond het San Marcoplein in Venetië volledig onder water .Volgens de Bijbelse tijdlijn zou Noah geboren geweest zijn rond 2990 voor Christus en het leek wel of we zijn ark tijdens de zomerstormen gingen mogen nabouwen. Ook grote delen van Engeland stonden onder water en wie weet waren de ferry’s geen kopie van de ark van Noah?
- Twintig weken lang kwam Anuna De Wever met de klimaatspijbelaars van Youth for Climate op straat voor een sterk Belgisch klimaatbeleid.
- Het was ook anno 2019 na Christus dat de N-VA in mei de overwinning mocht opstrijken tijdens de federale verkiezingen en dat er eind december nog geen schijn van een nieuwe regering te bespeuren viel.
- De protesten in Hongkong waren in eerste instantie gericht tegen de door de regering van Hongkong voorgestelde uitleveringswet van 2019. De protesten begonnen in maart en halverwege oktober waarschuwde de politie dat de protestacties inmiddels "geëscaleerd waren tot een levensbedreigend niveau". Op het moment van dit schrijven was het probleem nog niet helemaal opgelost!
- Door de jaren zijn onze dorpen een gemeente geworden en omdat er hier en daar wat groen verdwijnt, brengen we wat kleur door witte, rode en groene strepen op de straat te trekken.
- In feite draait het gewone dorps leven anno 2019 op volle toeren zoals het altijd heeft gedraaid.
- De bakkers blijven ons verrassen met nieuwe broden zoals Fjordbrot , wit en grof vitesse brood, campusbrood en Roggeverdommeke , pantique en appeltjesbrood …. En zeggen dat wij opgegroeid zijn met gewoon wit en bruin tarwebrood! De taartjes en pateekes vliegen nog steeds over de toonbank en ook bij de beenhouwer smaakt het gekapt en de préparé nog altijd even heerlijk .
- De” kakscholen” van vroeger zij nu kleuterscholen geworden en deze opvoedkundige instelling heeft door de jaren haar diensten zeker bewezen.
- Ja, sommige benamingen zijn ook moderner geworden maar doen ons nog steeds aan het verleden denken. Een stielman is nu een vakman en de schampetter is anno 2019 de agent en de nonnekes ( voor zover die er nog zijn) zijn de zusters geworden.
- De smaak van de “tatjespap” met een ferme snee kaas en een lepel gesmolten boerenboter ben ik zeker nog niet vergeten maar in 2019 na Christus zijn er geen restaurants meer waar het nog op het menu staat. Onze kinderen zullen eerder de herinneringen dragen van Mc Donalds en Quick waar ze hun tanden zetten in een Giant burger waar we nog steeds de afkomst niet van kennen en de neus ophalen bij het woord “ tatjespap”.
We proberen wel het verleden te behouden door onze reis naar de toekomst, maar gewild of ongewild doen we telkens een beetje afstand van ons verleden. Smaken en geuren vervagen en als we af en toe nog eens het deksel van onze kookpotten halen dan geuren de herinneringen nog net als vroeger. Maar herinneringen zijn verbonden aan generaties en elke generatie draagt zijn herinneringen mee.Zoals de herinneringen die op de voorschoot van ons ma plakten en het feit dat we nog een kruisje kregen bij het slapengaan.
Zoveel verschillende herinneringen en ieder draagt ze op zijn manier mee. Sommigen sluiten ze op als foto’s in zwart-wit en anderen zweren bij kleuren. Misschien was de tijdsgeest van vroeger wel zwart-wit en gaat het er vandaag allemaal veel kleurrijker aan toe? Toch denk ik dat de zwart-wit periode veel kleurrijke herinneringen te bieden heeft. De lach of emotie die ze vaak op de gezichten doen verschijnen, zegt genoeg over het kleurenpalet aan herinneringen van voor 2019.
Vandaag zal binnen een paar eeuwen verleden zijn en vaak hoor ik de mensen zeggen je moet naar de toekomst kijken. Wel ik ben even in de toekomst gaan kijken en ben gewoon twee eeuwen verder gaan zoeken. Hoe de verhalen in 2119 na Christus zullen geschreven worden, hoef ik niet te weten want een pen zal zonder toverpillen waarschijnlijk in een uitgedroogde inktpot staan of gewoon van de aardbol verdwenen zijn.
Ik ben geen waarzegster en trouwens ik heb verleden week nog mijn glazen bol gebroken ook daarom kan ik jullie niet vertellen wat er in 2119 na Christus aan de orde zal zijn ik hoop dan te rusten tussen al mijn herinneringen…
Och ,als ik het zo bekijk dan past 2019 na Christus in feite tussen al die andere jaren….
Ik kreeg de vraag of ik wist wat er met de blog van Jos Vandeginste gebeurd is want je vindt die niet meer terug!
Reeds een 6 tal weken werd Jos in zijn gastenboek gepest door een Nederlander die hij van haar noch pluimen kent .Toen zijn blogje gehackt werd kon hij zelfs niet meer inloggen. Hij heeft dan ook maar zijn blog definitief verwijderd zodat hij niet meer kon lastig gevallen worden. Hij sukkelt ook wat met zijn gezondheid maar als hij beter is komt hij terug met een nieuw blog. Dus voor diegenen die regelmatig contact hadden met Jos, even geduld.
Voor Jos... we wachten wel op jou doe het rustig aan! Er zijn veel bloggers die het goed met jou menen Jos!
Kerstmis is als een noodzakelijk kwaad. Er is geen ontkomen aan, dus kan je je er maar beter aan overgeven en je wentelen in de Kerst-gezelligheid. Buiten is het koud - al valt dat momenteel mee - en vroeg donker, dus je probeert het binnen gezellig te maken met je familie om je heen, de kerstboom mooi versierd, kaarsjes aan, muziekje erbij en veel lekker eten. Als je naar buiten gaat klinkt de kerstmuziek in de supermarkt en soms zelfs op straat. Op de radio speelt kerstmuziek en als je de tv aanzet zie je kerstfilms, veel reportages die terugblikken op het afgelopen jaar en vooruitblikken naar het volgende jaar en natuurlijk de reclames over één en al warmte, gezelligheid en samen kerst vieren. Hopelijk zijn jullie allemaal “in hogere sferen” geraakt door naar zo'n reclames te kijken.
Nu wens ik jullie nog geen gelukkige Kerst want daarvoor is het nog wat te vroeg, maar ik wens jullie wel heel veel ‘voorpret’ en nogmaals: geef je eraan over he!
Gisteren had ik het over hoe afhankelijk we geworden zijn van internet en kwam tot de conclusie dat het hetzelfde zou als we ons afvragen: kunnen we tegenwoordig nog zonder de auto of kunnen we tegenwoordig nog zonder een GSM?
- Natuurlijk zouden we kunnen zonder Internet, zonder auto, zonder GSM maar de maatschappij zou dan weer -in het geval van Internet- naar +- 40 jaar geleden teruggeworpen worden en in het geval van geen auto's meer : dan gaan we qua mobiliteit ruim 100 jaar terug in de tijd
- Natuurlijk zouden we -als samenleving- verder kunnen bestaan/overleven, maar het leven en specifiek de economie, sociale netwerken, communicatie, etc. zouden er enorm onder lijden.
Het zou ,wanneer Internet helemaal zou ophouden te bestaan/functioneren, volgens mij leiden tot een wereldwijde economische crisis omdat juist belangrijke economische systemen en ook sociale systemen afhankelijk zijn van het bestaan van Internet. E-commerce b.v. is een wezenlijk onderdeel geworden van onze (wereld-) economie .
Ook educatief -je kunt allerlei info en studiemateriaal van Internet "plukken" - zouden we een gigantische stap terugdoen.
Nogmaals: ja, de wereld en de samenleving zouden verder "draaien" zónder Internet, maar dat zou wél enorme offers eisen.
Ben benieuwd wat onze milieu-spijbelaars daar zouden van denken?
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk heb ik in mijn kindertijd vaak gehoord en blijkbaar die van Proximus ook. Gisteren namiddag werkte hier alles comme il faut.. gisterenavond opeens geen internetverbinding meer gevolg: geen mail binnenhalen, google startte wel maar ik kon geen enkele site openen tenzij FACEBOOK! Daar kon ik iets neerschrijven , reageren enz..maar naar mij blog gaan bv werkte niet , een andere site bezoeken lukte ook niet .IK kreeg steeds de melding :" Er is een fout opgetreden , proximus reageert niet Gelukkig werkte de TV wel!
Deze morgen sito presto met Proximus gebeld! We kregen instructies in de aard van schakel dit eens uit, druk daar eens op, steek een tandenstokertje in het gaatje langs de zijkant en blijf 10 sec duwen ( blijkbaar zou de modem terug in fabrieksstand komen). Gevolg …. Niets werkte nog, geen internet, geen mail, geen TV , geen internet op de GSM nada, niente! We sturen een technieker was het antwoord!
Deze namiddag rond 16 u belde die aan …. Alles opgestart , gekeken en … ALLES WERKTE alhoewel we op de middag ons dagelijks nieuws op TV niet hadden kunnen bekijken en internet nog steeds op zijn gat lag !! De brave man had zelfs een vervangingsmodem bij maar nadat hij de nodige metingen op onze lijn had gedaan, bleek alles in orde te zijn! Blijkbaar hebben ze een half jaar terug in de Regio Antwerpen hetzelfde probleem gehad, dan lag internet er ook uit maar sommige mensen konden wel nog op Facebook en op Twitter!! … "Proximus zit duidelijk met een probleem", was die man zijn commentaar .. ik zal Brussel even opbellen…. Intussen heb ik me gerealiseerd hoe "verslaafd” we eigenlijk geworden zijn aan internet, aan TV aan de GSM... Hoe zijn we in ’s hemels naam groot geworden zonder die digitale wereld, vraag ik me af want in onze kindertijd kenden we die niet en eerlijk misten we die ook niet want we spraken met elkaar , we speelden met elkaar, we gingen op bezoek bij elkaar …
En nu ? Nu zijn we er even afhankelijk van als de jongeren.
Gisteren hebben we na lange tijd weer eens een spannende cross kunnen volgen op TV met sensatie op de Hotondcross in Ronse waar de veldrijders nog eens een echt cross parcours aangeboden kregen met modder en vette banen waar ze hun techniek , kracht en het kiezen van de juiste banen nog eens ten volle konden tonen. Onze landgenoot Toon Aerts kwam er als verdiende winnaar met een grote voorsprong als eerste over de meet. Eli Iserbyt ( een West Vlaming) werd tweede op 1’30 en Mathieu Van der Poel derde op 2’14…en Wat zie ik dan vandaag in de zondagkranten op de eerste pagina’s?
“Wel wel , hij kan dus toch nog verliezen en niet met een banddikte maar dik 2 minuten achter de winnaar Toon Aerts” en dan hebben ze het over de sympathieke Nederlander Mathieu Van der Poel! Wees nu eens eerlijk ,die jonge gast heeft 35 opeenvolgende zeges op zak zitten … Mag hij ook eens niet winnen? Hij komt uit een stage in Spanje waar hij zich met zijn ploeg voorbereidde op de baanwedstrijden dus niet de ideale voorbereiding voor zware crossen. Tot daar mijn pleidooi voor Mathieu want natuurlijk ben ik ook blij dat er weer eens een Belg op het bovenste schavotje staat. Toon heeft het verdiend want hij is een kei goede renner en mijn sympathie gaat ook naar Eli die met zijn klein en tenger figuur maar moet opboksen tegen die uit de kluiten gewassen Toon, Mathieu of Wout van Aert…
En daar ben ik dan bij mijn favoriet … wat kijk ik uit naar de terugkomst van Wout in het veldrijden en hopelijk kan hij terug het niveau bereiken van voor die horror crash in de ronde van Frankrijk want eerlijk… ik ben een echte fan van hem en geef het maar toe.. veldrijden of baankoersen krijgen een ander accent als hij er ook bij is!
En het is nog niet gedaan ,straks smeer ik mijn kuiten en stem en zet ik mij op de eerste plaats om de match Club Brugge - KV Mechelen te volgen. Je mag 1 keer raden voor wie ik me schor schreeuw!!!
Naar het einde van het jaar toe staat alles eigenlijk in het teken van gezellig samenzijn met familie of vrienden .Vriendschap, dat is toch een raar beestje met sommigen klikt het wel en met anderen niet. Hoe vind je mekaar vraag ik me soms af want hoe verschillend vrienden ook kunnen zijn blijkbaar is er toch altijd iets dat je in de ander herkent.Dat kan van alles zijn, dezelfde opleiding, dezelfde kijk op de wereld, dezelfde hobby, lachen om dezelfde grappen of met een beetje zelfspot ga maar door!
Elke eerste vrijdag van de maand komen we met een groepje samen om over koetjes en kalfjes te praten en met een oprecht luisterend oor er voor elkaar te zijn niet alleen tijdens de pieken maar ook tijdens de dalen want echte vrienden voelen het wanneer er iets scheef zit! Die ene namiddag maken we gewoon tijd voor elkaar, stellen we ons soms kwetsbaar op, delen we problemen of positieve momenten met elkaar. Met vrienden deel je dingen die je met een ander niet deelt, je geeft jezelf wel bloot maar door dat vertrouwen in mekaar ontstaat er vaak een mooie band!
Vrienden zijn niet altijd zoals je zelf bent, ze kunnen in bepaalde opzichten heel anders zijn, dat is leuk en misschien ook soms irritant maar lachen om mekaars minpunten maakt het spannend. Als iedereen hetzelfde zou zijn dan valt er ten slotte weinig te beleven . Goede gesprekken ontstaan vaak nadat je al een paar uurtjes met mekaar hebt opgetrokken of een wijntje op hebt en bijgekletst hebt over het dagelijkse leven. Goede vrienden maken elkaars leven leuker en door mekaar een positieve vibe te bezorgen of te relativeren, spaar je een bezoek aan een psychiater uit . Dat zeggen we dikwijls bij onze samenkomst.
Sinterklaas heeft de boot terug naar Spanje genomen en de speculaaskoeken in de supermarkten zijn in de aanbieding. Zwarte pieten maken ruimte voor rendieren. Ook de reclameblaadjes hebben de reis van brievenbus naar prullenbak terug gevonden … om plaats te maken voor Kerstaanbiedingen en cadeaufoldertjes…. Wat een papierverspilling!
De kerstboom staat hier weer te stralen en elke dag groeit de stapel kleurrijke cadeautjes onder die boom. Is dat belangrijk?
Het zijn niet enkel de lichtjes , slingers en kerstballen die de kerstboom versieren, ook de pakjes eronder zorgen voor die extra strik rond de feestdagen en moet je de stress om een geschikt cadeautje voor iedereen erbij nemen. Om die stress wat op te vangen gebruiken we hier vaak verlanglijstjes en als je het echt niet weet dan is een geschenkbon ook altijd een geslaagd cadeau . Je wil toch voorkomen dat je geschenk na Kerst op een tweedehandssite terecht komt!
In “mijn tijd” was de gedachte .. je moet content en dankbaar zijn met wat je krijgt schering en inslag …. Nu wordt veel losser met een minder geslaagd cadeau omgegaan… In ieder geval succes met de cadeautjesjacht en vlieg er maar in.
' k Kreeg net iets binnen...... zelf vind ik het iets dat onze generatie (senioren) typeert...... Zou ik het durven plaatsen ? Bah ja.....immers, de wereld IS aan de durvers ....
Wij zijn de spruiten nog uit liefde gemaakt, meestal in het donker of met het licht uit... Geboren in de jaren 1930 - 1960 , of sommigen (die nog taaier zijn) nog iets vroeger. Die nog meer onze kluit Aarde trouw zijn...... Wij waren de sterken uit de jaren '30 , 40 , 50 en 60 .
Vooreerst hebben wij een normale geboorte overleefd,
met moeders die rookten, en of dronken gedurende hun zwangerschap.
Zij namen aspirines, aten vinaigrettesaus,mayonaise en desserten
en zij werden niet getest op suikerziekte of cholesterol.
En na dat trauma werden wij op onze buik te slapen gelegd
in kinderbedden geverfd met mooie blinkende loodverf.
Er waren geen kindersloten op de deuren
en als wij met de fiets reden hadden wij basketbalpetten op en geen helmen.
Als baby of kind reden wij mee op de schoot van moeder
in auto’s zonder gordels, noch kinderstoelen of opblaasbare kussens.
In de bak van een camionnette zitten, of op het paard van Boer Zutter,
op een zonnige dag, was altijd een belevenis en iets héél speciaal.
Wij dronken putwater of water van de kraan en geen water uit een plastic fles.
Wij aten taartjes, wit brood, echte boter,
spek met eieren en beukennootjes en walnoten die al op de grond lagen.
Wij dronken warme chocolademelk met echte suiker erin.
We hadden geen last van obesitas. WAAROM ?
Omdat wij steeds buiten speelden. Daarom!!
Wij verlieten de woning ’s morgens vroeg om naar school te FIETSEN (er waren toen geen moeders die ons met de auto even konden brengen),of om heel de dag te spelen in de frisse lucht en dit op voorwaarde dat we ‘s avonds bij donker thuis waren. (of als de straatverlichting begon te branden).
Onze ouders wisten helemaal niet waar we uithingen.
We hadden geen gsm maar we hadden ook Dutroux nog niet meegemaakt.
We hadden "vuile kleren om te spelen" en "schone kleren" om op bezoek te gaan.
Wij hadden uren nodig om ons speelgerief zelf te maken.
Wij hadden geen Playstations, Nintendos, X-box, iPod enz.
Er waren geen videospelen, geen 150 tv kanalen, geen videofilms of Dvd’s geen stereoketens.
Voor 18 uur keek je alleen naar het 'testbeeld' Er waren geen computers of internet.
WIJ HADDEN NOG VRIENDEN en wij gingen buiten om met hen te spelen.
Wij vielen uit bomen, sneden ons, braken af en toe een arm, been of een tand.
We gingen appels en peren "plukken" en er waren daar geen gerechtelijke vervolgingen voor, om iemand daarvoor de schuld te geven. Als we dan toch gepakt werden, dan kregen we een pak slaag en thuis hielden wij wijselijk onze mond.
Wij kregen voor onze 12de verjaardag een grote fiets, speelden met stokken als degen, een deksel van de vuilbak als schild, katapulten, slingers, boog en rieten pijlen met vooraan een grote nagel...
Wij reden met de fiets of gingen te voet tot aan de woning van een vriend en gingen gewoon langs achter binnen. Wij waren er van harte welkom en schoven soms mee aan tafel voor het middagmaal.
Het idee dat onze ouders ons uit de gevangenis dienden te halen, was absurd, dat bestond gewoon niet. Zij waren Met en Voor de wet, en Met de leraars.
Als we op school een straf kregen, kregen we thuis nog eens extra straf erbij!
Onze generaties hebben enkele van de beste ondernemers, denkers en uitvinders van alle tijden en van heel de wereld voortgebracht.
Deze jaren brachten een explosie van nieuwigheden en nieuwe ideeën.
Wij hadden de vrijheid om te proberen, de schrik voor het falen, het succes en de verantwoordelijkheid die er mee gepaard ging.
Wij hebben geleerd om dat te beheersen en om daar mee om te gaan.
Het is weer zover... onze studenten zitten al voor het tweede weekend met hun neus in de boeken. Er bestaan inderdaad aangenamere weekends. Maar willen ze versprekingen zoals hieronder vermijden dan letten ze toch maar best op!
* Er waren veel Engelsen aan de kust, vooral Duitsers.
* Op een mooie dag in de vakantie toen het eens slecht weer was ...
* De vissen namen vlug de benen, toen ze de vissers hoorden aankomen.
* .. waar niks meer overgebleven is van al wat er te zien is.
* We zagen in de dierentuin apen, olifanten, giraffen en ook twee zustertjes waar ik nog bijgezeten heb in de kleuterschool.
* Het was een goede chauffeur. Met zijn ene hand stuurde hij, en met zijn andere zong hij liedjes.
* Tegen de avond kwamen we aan onze laatste rustplaats.
* Door de grote droogte zagen we overal lege plassen staan.
* Eerst vulden we onze buik en toen onze emmertjes met zand.
* "We zullen hem de kop inslaan", siste de bandiet, "of als dat niet helpt, een andere remedie."
* ... en opeens begon mijn hart te kloppen ...
* Ze schoten hem dood, juist toen hij een nieuw leven wilde beginnen.
* "Schiet eerst het licht uit", snauwde de boef, "dan zullen we zien!"
* Agenda: "Tegen morgen de postbode verder afmaken."
* "Ik herinner het mij niet meer zo precies, maar in elk geval: het was onvergetelijk."
* De vissen steken de handen uit de mouwen om eitjes te leggen.
* De vogels leggen eitjes en na enkele dagen beginnen ze al rond te fladderen.
* Het wordt stilaan warmer, ik voel dat aan de kleren die ik uitgelaten heb
* Mijn vriend houdt parkieten, kippen, Spaanse ratten, vier zussen en een motorboot.
* We hebben een huis van ongeveer drie verdiepingen.
* Ik lees het liefst sprookjes die echt gebeurd zijn.
* Sommige mannen gaan naar het café om hun gestorven vrouw te verdrinken.
* Ik denk later ook te trouwen met een vrouw die veel houdt van beesten zoals ik.
* Vader speelt het liefst met moeder, maar hij verliest dan altijd.
Anno 2030: Een gesprekje tussen opa en zijn kleinzoon over Sinterklaas en zwarte piet
- Opa? Vierden jullie vroeger ook Sint en Piet?
- Ja jongen, alleen waren het toen Sint en Zwarte Piet.
- Piet was zwart?
- Tot 2016 wel. Toen mocht het niet meer en werd hij wit.
- Waarom?
- Een groepje mensen vond het discriminatie en racisme, zo'n zwarte Piet.
- Maar Piet is toch heel slim en vrolijk, speelt met kinderen en deelt cadeautjes uit? Hij is toch geen rotzak?
- Nee, maar die mensen vonden dat Piet een slaaf was.
- Een slaaf? Van Sinterklaas? Deed die dan lelijk tegen Piet? Gaf hij Piet straf, of sloeg hij hem?
- Nee, dat niet. Ze zongen samen en deelden samen snoep uit.
- Dus Sint en Piet waren goede vrienden.
- Ja, net zoals Sint en Piet nu. Maar nu is Piet niet meer zwart.
- Nee, want dat mag niet.
- Opa?
- Ja?
- Er zitten vier kinderen in mijn klas, die zijn zwart.
- Oh ja?
- Ja. En hun pappa's willen nu gaan klagen bij de VN.
- Waarom dan, jongen?
- Omdat ze het discriminatie en racisme vinden dat al die lieve, gulle Pieten blank zijn. Alsof zwarte mensen niet goed genoeg zijn om Piet te worden. Ze vinden dat er ook zwarte Pieten moeten komen.....
We zijn ze weeral gewoon die donkere, koude dagen die vanaf november stilletjes onze woonkamer binnen sluipen en de nachten die elke dag weer een paar minuutjes meer afsnoepen van de dag. December, de start van een lange feestperiode met de intrede van de Sint, de voorbereidingen voor Kerst en de festiviteiten met Nieuwjaar.December heel vaak een periode van gemengde gevoelens.
Als ik aan december denk dan is dat met een dubbel gevoel want het is een maand waarin zoveel gevoelens bij elkaar komen. Een maand van terugkijken naar het afgelopen jaar en vooruit kijken naar het komende jaar. Een maand van gezelligheid en samenzijn, maar ook een maand van weemoed waarin ik nieuwsgierig ben naar wat het nieuwe jaar brengt. De donkere dagen helpen ook al niet om het vitamine D op peil te houden.
Omdat ik met mijn voet in de lappenmand lig en niet kan wandelen, was het de bedoeling om de Kerstboom wat vroeger te zetten kwestie van wat bezig te zijn, maar eerst zien of mij halfbedde daarin meegaat want normaal doen we dat na Sinterklaas. Mocht ik hem laten kiezen dan hoefde al dat “gedoe” niet maar ik weet dat de kleinkinderen het nog steeds plezant vinden dat de boom er staat op Kerstavond en de pakjes eronder verlokkelijk liggen te blinken… en zelf vind ik de avonden ook gezellig als de lichtjes branden ….Dat is de hoofdreden waarom er hier nog een Kerstboom staat en er Kerstversiering in huis is ! Doe jij er ook aan mee?
Sinterklaas is stilaan in aantocht daar kan je niet meer naast kijken noch in de winkels noch in de media en ik kan er niets aan doen maar het onvoorwaardelijke geloof van zoveel kleintjes in die Goedheilige man en zijn Pieten blijft me ontroeren.
Zelf heb ik warme en fijne herinneringen aan dit kinderfeest en het is altijd mijn grote wens geweest om dat door te geven aan onze kinderen en kleinkinderen. Ik denk dat we daar in geslaagd zijn! Toen onze kinderen nog jong waren, was de nacht van 5 op 6 december altijd een spannend moment. Zoon - en dochterlief gingen vol verwachting slapen na een laatste Sinterklaasliedje gezongen te hebben .
In Afrika hadden we geen schoorsteen of open haard dus de vraag hoe Piet daar ooit kon door geraken, werd niet gesteld! Nadat mijn slaapgenoot en ondergetekende met zekerheid hadden vastgesteld dat onze kroost wel degelijk in de armen van Morpheus lag, was het onze beurt. We stalden de cadeautjes uit, strooiden picknicken en mandarijntjes over de tafel en natuurlijk ook wat chocolade ventjes en suikergoed ( dat we meestal via de ambassade op de kop hadden kunnen tikken) en schreven een brief in het mooiste krullerige Sintengeschrift.
Nostalgische herinneringen, die teruggaan op oude tradities, christelijke folklore en kinderlijk bijgeloof…En nu zouden sommigen dat van de kinderen willen afpakken onder de noemer racisme …. Afblijven van die traditie zeg ik daar op… een kind zit daar echt niet mee in zijn hoofdje!
Black Friday hier, Black Friday daar …. Doe jij ook aan Black Friday?.
Shopaholics en koopjesjagers hadden de vierde vrijdag van november al lang aangekruist in hun agenda als Black Friday, de dag waarop elk jaar weer verkooprecords sneuvelen. Toch groeit almaar meer weerstand tegen die vanuit Amerika overgewaaide (ver)kooporgie. Help!
Als je een paar jaar geleden aan iemand vroeg wat Black Friday is, dachten ze waarschijnlijk iets als vrijdag de dertiende. Black Friday is in Amerika de dag na Thanksgiving Day. Die vrijdag hebben de meeste Amerikanen vrij. Nu ja, vrij… Het koopjesjagen levert daar meer stress op dan een gemiddelde werkweek. Leningen, nieuwe credit cards, alles hebben Amerikanen ervoor over om zo veel mogelijk dure producten met korting te kopen.
En nu doet België er ook aan mee ,nochtans blijkt uit onderzoek blijkt dat 87% van de producten die op BlackFriday in de aanbieding zijn, eerder in het jaar al eens goedkoper zijn.Ik heb zo mijn bedenkingen.
En om het helemaal gek te maken , is Black Friday wel een beetje racistisch hoor, waarom is er geen White Friday of Rainbow Friday .
)
) en dat je gelukkig mag zijn, worden en blijven. Geniet van al het moois wat komen gaat en slaat het al eens tegen onthoud dat je door dalen moet om van je pieken te kunnen genieten.
