Mus liet het gisteren aan mij over om het verschil uit de doeken te doen. Bedankt zunne, Mus!
Dus even opgezocht want soms liggen de verklaring dicht bij elkaar.
Wat is nu het verschil tussen een spreekwoord, een zegswijze en een gezegde?
In het dagelijks taalgebruik worden deze termen vaak door elkaar gebruikt. Kenmerkend voor een spreekwoord is de onveranderlijkheid van de formulering en de woordkeus. Een spreekwoord heeft altijd de vorm van een mededeling (het is bijvoorbeeld geen vraag) met de persoonsvorm ( = werkwoord) in de tegenwoordige tijd (als er een persoonsvorm aanwezig is). Het is een uitspraak met een algemene levenswijsheid
Voorbeelden van spreekwoorden zijn: 'Na regen komt zonneschijn',
'Boontje komt om zijn loontje' 'Oost west, thuis best.'
vele varkens maken de spoeling dun
In zee gaan met iemand....
Een gezegde is een vaste verbinding van woorden met een figuurlijke betekenis, die geen werkwoord bevat en dus op zichzelf nooit een zin vormt. Bijvoorbeeld: met hart en ziel,
een open deur, een vrolijke Frans, in adamskostuum..
Er bestaat ook nog een derde categorie: de zegswijzen. Deze kunnen wel een zin vormen en het onderwerp en de werkwoordstijd kunnen aangepast worden (dit in tegenstelling tot spreekwoorden). Bbijvoorbeeld :
'Het loopt de spuigaten uit', of in 'aangepaste' vorm: 'Het lawaai liep de spuigaten uit.'
Iemand in het harnas jagen.
Er schuilt een addertje onder het gras.
Om niet te belerend over te komen wil ik met een humoristische noot afsluiten.
Spreuken kunnen ook humoristisch zijn. Vind je de oorspronkelijke nog terug? - Al loopt pappie nog zo snel de alimentatie betaalt ie wel.
- Wie het laatst lacht is traag van begrip.
- Als het bier uit de kraan kwam als water, hadden we elke dag een kater.
Met gezegdes of zegswijzen kan je ook die toer op!
- Is je computer de volgende keer weer hopeloos vastgelopen, bel dan de glazenwasser.
Die heeft verstand van Windows. - God schiep eerst de man en daarna de vrouw, want jij maakt toch ook eerst een schets voor je aan het echte werk begint? - In bier zitten vrouwelijke hormonen. Hoe meer je drinkt, hoe meer je praat en hoe slechter je gaat rijden.
Je kan zegswijzen en spreekwoorden ook naar je hand zetten: - Wie een kuil graaft voor een ander is zeker al geen egoïst. - Beter 1 banaan in de hand dan 10 aan de boom. - Met je goede been uit het verkeerde bed stappen. - Niet goed geld ook kwijt.
En natuurlijk eindig ik met de vraag: Wie kent er nog?
Waarom denk ik daar aan als we voor de zoveelste keer weer een palaver van onze politici te horen krijgen? Neen, geen schrik, ik begeef mij niet op politiek vlak dat doen anderen al genoeg momenteel.
Ik wilde die uitdrukking wel eens onder de loep nemen.
Veel geschreeuw en weinig wol of veel geblaat en weinig wol! Waar komt de zegswijze vandaan?
Ze wordt gebruikt als iemand veel drukte maakt zonder veel resultaat of zonder echte bedoeling, of als iets erg tegenvalt. De volledige zegswijze luidt: 'Veel geschreeuw en weinig wol, zei de duivel [of drommel], en hij schoor zijn varken.' Het eerste deel komt echter meestal zelfstandig voor; in sommige delen van Nederland en Vlaanderen wordt ook "veel gescheer en weinig wol gebruikt". De zegswijze is al oud; volgens het Spreekwoordenboek van Van Dale (2000) komt ze al voor in een tekst uit 1460. Mogelijk is de zegswijze ontstaan op basis van een verhaal over een domme duivel, die God schapen ziet scheren. Op de vraag waarom hij dit doet, antwoordt God dat hij van de wol kleren wil maken. De duivel probeert daarop zijn varkens te scheren, wat mislukt. Woedend schreeuwt de duivel daarop: 'Veel geschreeuw en weinig wol.'
Stoett geeft in zijn Nederlandse spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden helaas geen verklaring voor de herkomst van de uitdrukking, maar geeft wel aan dat deze ook in diverse andere talen voorkomt. Zo kent men in het Engels "great cry and little wool", in het Duits viel "Geschrei und wenig Wolle" en in het Frans "grand bruit [of rumeur], petite toison". De variant veel gespin en weinig wol komt ook wel voor. Op zich is het niet ondenkbaar dat iemand veel spint en maar weinig wol produceert, maar de oorspronkelijk juiste uitdrukking is met geschreeuw.
Voilà , pas dus in het vervolg op als je schreeuwt of scheert....Iemand zou kunnen vragen waar de wol blijft!!
Terwijl ik mijn boodschappenlijst aan het schrijven was, viel het mij op hoe abominabel mijn handschrift geworden is. Of beter gezegd: terug geworden.
Toen ik nog op school zat, heb ik hopen bladzijden opnieuw moeten schrijven wegens onleesbaar. Uiteindelijk kreeg ik een redelijk leesbaar handschrift om de leerkrachtenpopulatie van dienst te zijn en wellicht in de eerste plaats om mezelf dubbel werk te besparen.
Nu zoveel jaren en computers verder schiet daar niks van over behalve onleesbare lijstjes. Ik heb zelfs nog eens mijn uiterste best gedaan om een keurige regel te produceren ter vergelijking, maar het resultaat is redelijk bedroevend. Om de kleinzoon wat bezig te houden en de achterstand die hij in het eerste leerjaar oploopt door altijd maar ziek te zijn op te vangen, had ik wat rekensommetjes klaargemaakt. "Oma, ik kan dit niet lezen wat is dat?" Shame on me, ik zou toch beter mijn best moeten doen voor die kleintjes maar ja, wie schrijft er nu nog iets met de hand dat een buitenstaander te zien krijgt? U misschien, lieve bezoeker?
Nu maar hopen dat ons eerste kleindochtertje - dat vandaag 7 wordt - oma's krabbels kan lezen op haar kaartje!! Een heel dikke verjaardagsknuffel lieve Esmée!
Binnenkort ben in jarig en daarom kwamen de kinderen al eens " polsen" of er ergens nog een hebbedingetje was dat ik graag kreeg... En dan dacht ik ... wat heeft een mens nu nog nodig, Sara heb ik al lang geleden gezien? Die gedachte was voldoende om een nieuw logje uit te lokken. Waar komt dat gezegde Sara Abraham gezien eigenlijk vandaan? Dus even gegoogled!
Sara gezien hebben betekent 'vijftig geworden zijn'; het wordt van vrouwen gezegd. Mannen die 50 worden, zien Abraham.
De zegswijze Sara gezien hebben komt in Van Dale pas voor het eerst voor in de laatste uitgave (de veertiende uit 2005). Sinds 1992 (de twaalfde druk) geeft Van Dale wel sara, een benaming voor de "pop van brooddeeg, banket, vlees of stof in de vorm van een oude vrouw, die een vrouw op haar vijftigste verjaardag ten geschenke wordt gegeven".
Sara gezien hebben is waarschijnlijk afgeleid van de zegswijze Abraham gezien hebben. De bijbelse figuren Abraham en Sara waren man en vrouw. Zij kregen op hoge leeftijd nog een zoon. Abraham gezien hebben komt in Van Dale voor sinds de vierde druk (1898), met de betekenisomschrijving: "gezegd van iemand die reeds 50 jaar oud is en nog ongetrouwd". In de drukken daarna worden als betekenissen gegeven 'hij is al 50 jaar oud' en 'hij is gestorven'. In de tiende druk (1976) is die laatste betekenis geschrapt. F.A. Stoett vermeldt Abraham gezien hebben ook in deze betekenissen: als variant van ad patres zijn ('naar zijn voorvaderen zijn, gestorven zijn') en in de betekenis 'vijftig jaar zijn (en nog vrijgezel)'. Oef wat een uitleg!!
Tegenwoordig wordt "Abraham gezien hebben" maar in één betekenis gebruikt: 'vijftig jaar geworden zijn'.
De zegswijze is ontstaan naar aanleiding van een bijbelpassage, Johannes 8:56-58. Jezus is in deze passage in een discussie verwikkeld in de tempel. De Joden zeiden: 'U bent nog geen vijftig en u zou Abraham gezien hebben?' 'Waarachtig, ik verzeker u,' antwoordde Jezus, 'van voordat Abraham er was, ben ik er.' Zijn toehoorders zijn verbaasd dat Jezus zo over Abraham spreekt, terwijl die al heel lang voor Jezus zijn geboorte was overleden.
Over Sara gezien hebben is in de oudere (spreek)woordenboeken niets te vinden. Alleen in Nederlandse spreekwoorden, spreuken en zegswijzen van K. ter Laan staat zij is de Sara, met als betekenisomschrijving 'zij is al op vergevorderde leeftijd en is nog moeder geworden'. Ter Laan verwijst hier naar een andere bijbelpassage (Genesis 18:10-12): Toen zei een van hen: 'Ik kom over precies een jaar bij u terug en dan zal uw vrouw Sara een zoon hebben.' Sara, die in de ingang van de tent stond, achter de man, hoorde dat. Nu waren Abraham en zij op hoge leeftijd gekomen en de jaren dat een vrouw vruchtbaar is, lagen al ver achter haar. Daarom lachte ze in zichzelf.
Tegenwoordig betekent "zij is de sara" voor de meeste mensen "zij is vandaag vijftig geworden", Allez, na al die uitleg zeg ik : " Veel geblaat voor weinig wol"!
Hier is het geblaat weer gereduceerd tot gekras na een familiebezoekje gisteren. Weer teveel geprobeerd om mijn schade in te halen zeker? haha
"Its not that I am so alone
or cant live on my own, its just that Ive got so much love
that I would like to share"
ELS DE SCHEPPER ( Here with me)
Onlangs heb ik een zalige cd ontdekt "Beauty of it all" van Els de Schepper. Een straffe madam die de Schepper. Niet alleen een topactrice, een goeie schrijfster, spiritueel maar ook nog eens een muzikaal talent! Ik heb het cdke na het lezen van haar boek "De Ziel die haar naam Zelf koos" ergens in leen gekregen omdat er in het boek verwijzingen naar stonden en zo mijn nieuwsgierigheid gewekt was. Toen ik er de eerste keer naar luisterde vond ik het niet zo mijn dada. Maar bepaalde nummers sprongen er toch direct uit. Het is een album met heel wat afwisseling en ijzersterke teksten. De teksten geven zeker een grote meerwaarde en hoe meer ik er bewust naar luisterde hoe schoner ik het album in zijn geheel vond. Toch wel een aanrader!
Toen ik de cd in mijn pc stopte en real one player automatisch in gang schoot, stond er bij genre "Mood Music" en daar kan ik wel inkomen. Bepaalde nummers ("Connected" en "You got it") zijn ideaal om je een goed gevoel te geven en zeer positief te werken op je humeur en zelfvertrouwen als je ze een paar keer luidkeels meezingt of kweelt in mijn geval. Het helpt, heb het uitgebreid getest en de wijsjes bleven hangen tot ergernis van mijzelf!! Een paar andere nummers raakten dan weer mijn gevoeligste snaar . Er zijn zo van die songs die je op bepaalde momenten wel 100 keer na elkaar kan beluisteren terwijl je dat nu net beter niet doet, al ben ik ervan overtuigd dat muziek altijd een helend effect heeft en een keer zitten janken, kan ook deugd doen. "Here with me" is er zo eentje en de woorden hierboven vormen de eerste strofe van dit geweldige nummer. Ze verwoorden een gevoel dat super herkenbaar is en dat echt wel raakt. In iedere mens zit er volgens mij liefde en de kunst is inderdaad die te delen met de mensen rondom je, niet alleen je partner maar ook alle andere mensen rondom je. Het is één van de sleutels tot geluk het goeie in je naar boven te brengen en te delen met anderen. Alles wat je zelf uitzendt komt naar je terug dus kan liefde uitstralen er toe bijdragen om liefde te kunnen ontvangen. We hebben niet alleen de behoefte om liefde te delen maar vooral de behoefte om liefde te ontvangen maar velen zien niet in dat dit enkel kan door zelf te geven.
"Dont push me" is er ook zo eentje, superherkenbaar met een onderliggende boodschap over hoe je in een relatie rekening moet houden met elkaar en voldoende ruimte moet laten zodat de ander zichzelf kan zijn en omgekeerd. In een relatie ben je met twee. Die gedachte is prachtig verwoord in dit nummer.
"Nothing Lasts Forever" is ook zo'n echte kippenvelsong waarbij je gaat nadenken.
"We all make mistakes everyday again but thats alright, thats alright
you can start again"
"Nothing lasts forever But why then are we here To find out why were living To face all of our fears Nothing lasts forever
And maybe thats not bad
Cause you should not forget
We have a new chance every time"
Bedankt voor jullie medeleven al is het soms met een glimlach zeker bij diegenen die mij wat beter kennen !! Van de dokter werd ik ook niet veel wijzer. Die heesheid kan gerust 5 à 6 dagen duren.. voorlopig niets om je zorgen om te maken. Ah ja, zoveel mogelijk je stem sparen, was zijn advies (met een brede smile)!
Dat doe ik al 5 dagen en ik " denk" dat ik het einde van de tunnel zie en stilaan terug in de geluidszone beland. Ik schreeuw het nog niet over de daken maar er zit al wat muziek in al gaat het wel nog met ups en downs (letterlijk). Nog even volhouden en het komt wel goed zeker? Wat niet direct kan gezegd worden van ons hummeltje. De reumaspecialist heeft weer wat testen gedaan en bloed getrokken maar zijn conclusie is dat de kleine zoveel mogelijk infecties moet vermijden tot haar weerstand wat vergroot is als ze ouder wordt. Ze kan na iedere infectie of griep zo'n opstoot krijgen, och arme dat kind! Nu zolang er geen ontstoken gewrichten bijkomen, zijn we al content. Momenteel is ze weer beter en kan terug stappen en spelen dus de verhoogde medicatie heeft geholpen, alleen heeft ze er nu een eetprobleem bij. Momenteel leeft ze van boterhammetjes met choco al de rest weigert ze pertinent , groenten , fruit, vlees , vis.. pasta waardoor ze natuurlijk ijzer tekort heeft in haar bloed en eerder gewicht verliest dan bijkomt. Neen , met dat kleintje zijn we bijlange nog niet aan de warme patatjes"!!
Volgens mij is, heel in de verte, de lente in aantocht.
Was het een paar dagen geleden nog muisstil, vroeg in de morgen, nu hoor je alweer voorzichtig een paar vogelliedjes.
Steeds meer sneeuwklokjes staan te bloeien en ik zag ook al een verdwaalde krokus zelfs de tulpen steken hun kopje boven. Het zou toch wel erg prettig zijn, als we dit jaar een lekker voorjaar kregen.
Dat ze de wolken nu eens lekker op slot houden.
Goed voor de natuur en goed voor de mens, want van al die regen en somber weer, word je chagrijnig. Dus blogvrienden, degene van jullie die erg goed zijn in dansen: begin vast de zonnedans te oefenen,
Ik ben helaas niet zo'n danswonder, dus ik blijf maar zitten, anders krijgen we donder en bliksem.
Ik kan jullie natuurlijk vocaal begeleiden maar dat lukt momenteel nog steeds niet. Hoe ik de lente dan probeer uit te dagen? Ik ben gisteren bezig geweest in de tuin om wat te snoeien en bladeren te ruimen en zo ontdekte ik de eerste lentetekenen. Geniet van een fijne dag, lieve blogvrienden.
Indien ik je lasten kon dragen als je uitgeput onder het gewicht van je taak de kracht niet meer hebt om hulp te vragen, dan droeg ik ze vol tederheid, mijn kind!
Indien ik een antwoord kende op je vragen over liefde, het leven en gelukkig zijn, dan zou ik honderduit met je praten tot je de rust teruggevonden hebt, mijn kind!
Indien ik je omarmen kon om te verwarmen, genezen kon wat omgaat in je hart, dan zou ik uren, dagen naast je lopen tot je beseft dat er altijd iemand naast je staat, mijn kind!
Maar ik ben niet groter, niet sterker dan jij. Ik weet niet alles, ken de geheimen van de toekomst niet. Ik weet alleen dat jij en ik voor altijd blijven verbonden . Mijn tijd is mijn geschenk aan jou, mijn kind!
Vandaag is het Valentijn. Jaren terug een dag waar niemand bij stil stond tot de media en de zakenwereld een gat in de markt vonden! Je doet er aan mee of je laat het aan jou voorbij gaan in de wetenschap dat om het even welke dag een Valentijnsdag kan zijn. Tot welke categorie je ook behoort beste bezoeker, ik heb voor iedereen van jullie maar éen wens en die is:
Sta eens stil en kijk om je heen kijk naar de ongerepte natuur
waar bloemen bloeien, waar bomen groeien,
waar dieren leven,
waar bladeren ritselen,
waar beekjes kabbelen
en waar er bijna
volledige stilte heerst. Kijk naar de lachende mensen,
spelende kinderen
en mensen die elkaar liefhebben.
Sta eens stil en kijk om je heen. Je zal merken dat er dingen
zijn die je nooit eerder opmerkte en dit zijn vooral de kleine,
vanzelfsprekende dingen. Maar het zijn juist die zaken
die zo waardevol zijn. Iedere lach, bloem of boom, mens of dier, ieder mooi gebaar of lief woord
maar ook angst en pijn elk van
deze zaken is telkens uniek...
Daarom draag er zorg voor, koester het,
draag het mee in je hart en gedachten
en maak er voldoende tijd voor vrij.
Gisterenavond vierden we 10 huwelijk van de zoon bij een gezellig etentje. Het " schijnt " dat de schoondochter en ik behoorlijk ons best deden om ervoor te zorgen dat er geen " stilte " in het gezelschap viel.. Ik vind dat we ook veel " geluisterd" hebben... maar daar is niet iedereen het mee eens. Er lag al een verkoudheid op de loer en na een nacht met behoorlijk wat hoesten, stond ik vanmorgen op zonder stem en dan bedoel ik echt zonder! Kan je je dat voorstellen dat je als een vis op het drogen staat te apegaaien en er volgt geen geluid? Nu zou je denken dat iedereen hopen medelijden zou hebben en mij vertroetelen maar neen hoor.. ze vinden dat hier zelfs plezant want nu komen ze ook eens aan het woord ,zeggen ze!! Ik weet echt niet waar ze het over hebben en kan dat enkel met gebaren proberen duidelijk te maken. Daarstraks belde de dochter nog eens met wat feed back over ons hummeltje en.... een hese mama is blijkbaar de joke of the day!! Goed , als dat hen aan het lachen brengt, so be it! Eigenlijk ben ik best een beetje zielig en kan best wat aandacht gebruiken want er "roert etwat " onder mijn vleugeltjes. Ik bedoel niet dat ik fruitmanden hoef te hebben maar ach een klein beetje medeleven is toch ook aardig mee genomen kuch, kuch!. Maar wacht tot ik weer verbaal ben... ze zullen het geweten ( gehoord) hebben!!: Gelukkig kan ik mij hier gewoon laten gaan zonder decibels nodig te hebben. Ik ga er nu een eind aan breien want er komt niets zinnigs uit mijn toetsenbord. Hopelijk gaat zo'n vocale interruptie aan u voorbij. En u kent vast wel het gezegde, Pappen en nathouden.
Deze week waren de twee kindjes van de dochter ziek buikgriep was de diagnose. Kleindochtertje was gisteren schijnbaar terug ok en ging naar school terwijl grote broer hier nog kwam uitzieken. Het ventje had een abonnement op het kleine kamertje , ocharme. Ik stelde dan ook voor om de stoelgang op te vangen en binnen te doen voor onderzoek want mij lijkt er meer aan de hand te zijn dan buikgriep. Dat is intussen gebeurd maar het blijft afwachten tot dinsdag op het resultaat. Normaal zou hij vandaag terug hier zijn maar vanmorgen kreeg ik een alarmerend telefoontje van de dochter dat ons kleindochtertje opgestaan is met een dubbele knie, een beentje dat niet meer kan gestrekt worden , veel pijn en dus duidelijk een opstoot van die verdomde reuma. Na contact met het ziekenhuis in Leuven werd gezegd dat na een infectie zo'n opstoot " normaal" is want het heeft allemaal met immuniteit te maken. Normaal moet geprobeerd worden om haar zoveel mogelijk af te schermen tegen infecties maar hoe doe je dat met een schoolgaand kindje? Nu is het afwachten op het antwoord van de professor of ze vandaag nog naar Leuven moeten of niet . Maar wondermiddelen tegen reuma bestaan niet, men kan enkel de medicatie aanpassen en met tijd en geduld zal het knietje wel weer ontzwellen. Ijs opleggen is voorlopig een alternatief maar dat vindt die kleine ook niet echt aangenaam.
En zeggen dat we zo'n half jaar terug na een TV programma over zieke kinderen nog tegen mekaar zegden: " We hebben gelukkig 6 gezonde kleinkinderen".... en zie een paar weken later wordt die droom in stuk geslagen want je vraagt je met een bang hart af hoe het met ons ukkepukje verder moet! Sinds die diagnose in sept houdt het bij de dochter niet op met daarna de kanker bij de schoonmama, gezondheidsproblemen met de grootmoeder en nog veel meer. We ondervinden nog maar eens dat het leven nooit te goed mag zijn.....
Gisteravond reed Jan nietsvermoedend naar huis, toen hij werd tegengehouden door de politie.
De dienstdoende agent sommeerde hem de auto uit te komen, omdat hij vermoedde, dat Jan in kennelijke staat van dronkenschap was.
Hij verzekerde de agent, dat hij niets gedronken had, maar kon hem blijkbaar niet overtuigen.
De agent zou wel even een test afnemen. "U rijdt in het donker en er komen u twee lichten tegemoet. Wat denkt u dat dit is ?"
"Een auto," zei Jan verbaasd over deze onnozele vraag. "Jaja, allicht, maar wat voor een: een Renault, een Peugeot of een Citroen?" vroeg hij.
"Geen idee," was het antwoord.
"Zie je wel, straalbezopen!" constateerde hij. Jan verzekerde hem, dat hij echt niets gedronken had.
"Nou vooruit, nog een testje", zei hij. " U rijdt in het donker en er komt u een licht tegemoet. Wat is dit, denkt u ?" "Een motor," was het antwoord. "Jaja, een motor, logisch, maar wat voor een: een Kawasaki, een Honda of een Yamaha ?" wilde hij weten. Wederom moest Jan het antwoord schuldig blijven. "Toch behoorlijk in de olie, dus," was de agent zijn conclusie. Jan was onderhand behoorlijk pissig over dit onnozele gedoe en besloot in de tegenaanval te gaan.
"Een wedervraag," zei hij. "Er staat een vrouw op de stoeprand, hoge hakken, hevig opgemaakt, netkousen, minirok en een decolleté tot bijna op de navel.
Wat is dit volgens jou ?"
"Een straathoertje," zei hij onmiddellijk.
"Jaja," antwoordde Jan, "dat is zo helder als wat, maar welke: je dochter, je vrouw of je moeder ?" En nu is hij zijn rijbewijs kwijt en hij had geen druppel alcohol gedronken !!!
Ons jongste ukkepukkie werd zondag ziek. Mama had maandag een dag vrij dus kon ze het kleintje eens goed verwennen, maar broerlief vond dit maar niets en besloot de nacht van maandag op dinsdag maar solidair te zijn met zijn zusje. Beiden zitten nu met de buikgriep en waar kan je beter uitzieken dan bij oma? Dus mensen een nieuw logje zal nog even moeten wachten want die schatten gaan voor! Het mag bij dochterlief stilaan ophouden want daar is het de laatste maanden niet normaal meer!! Nu maar hopen dat wij niet te solidair worden met onze kleinkinderen en dat de zon van de laatste weken nog haar werk doet.....want wie zal ons dan verzorgen??
Ons weekend is heel vlug verlopen met onze twee kapoentjes hier! Maar het valt echt wel mee met zo'n tweeling, die hebben altijd een speelkameraadje en zo kunnen ze zich heel goed samen bezig houden! Als de kleinkinderen hier zijn dan worden - wat kinderliedjes betreft - hier alle registers opengetrokken en klopt onze DVD speler overuren. Dat is natuurlijk het moment om uit volle borst mee te zingen en oma kende zelfs een paar liedjes die onze schatjes niet kenden. "Oma, die kennen wij niet hoor!" "Ja, die liedjes zijn ook al heel oud? Oma zong die ook al toen ze zo oud was als jullie nu." "Hoe lang is dat al oma?" "Oh, ... al 60 jaar ( eventjes slikken!!). " Zo lang al oma en waren er toen nog dinosaurussen?"... Na de eerste verstomming , heb ik er eens hartelijk om gelachen .Ja , ik moet al lang niet meer voor de spiegel gaan staan om te weten dat de tand des tijds zijn sporen naliet maar dat ik al zo'n " antiek" stuk was ..; dat was even slikken. Zo zie je maar hoe een kind van 5 de tijd inschat! Opa vond het natuurlijk een geslaagde " oneliner" maar vergeet dat hij van dezelfde " dinosaurus" tijd is !!
Oma en Opa gaan nu nog een beetje nagenieten van een leuk weekend met de tweeling. En voor straks slaap lekker!
De tijd ging met mijn jeugd aan de haal. Alles is verteld met mijn rusteloze pen. Een meeslepend soms boeiend verhaal waarvan ik het einde nog niet ken.
Een verleden waarmee ik ben vergroeid. Een toekomst die blijft een beetje vaag. Gisteren heeft toch weer geboeid maar heel uitbundig omhels ik "vandaag".
Ik ben eens even gaan snuffelen in mijn archiefkast en daar kwam ik onderstaand schrijven tegen. Met het doorlezen dacht ik dat is echt iets voor mijn blogje.. Gaat u er maar eens voor zitten. Veel leesplezier.
Wat ik nu ga schrijven kan eigenlijk niet door de beugel. Het raakt kant nog wal. Maar ja heel vaak zie je door de bomen het bos niet meer en dan kan je beter eieren voor je geld kiezen. Ach, de soep wordt nooit zo heet gegeten als dat zij wordt opgediend. Maar voor dat alles in de soep loopt, kan je beter eerst de kat uit de boom kijken. En het is zo waar als een koe dat de eersten de laatsten zullen zijn en die moet je met een kaarsje zoeken als een speld in een hooiberg. Natuurlijk zie je daar als een berg tegen op, maar moed verloren al verloren en na regen komt zonneschijn. Als je maar onthoudt dat je ook de zon in het water moet kunnen zien schijnen. En het zijn niet allen koks die lange messen dragen want een mes snijdt vaak aan twee kanten. Ook is het altijd moeilijk om met twee maten te meten en met passen en meten wordt de meeste tijd versleten. Je kunt ook achteruit je keel gaan praten maar dan maak je het vaak te bont. Ja, dan heb je de poppen aan het dansen en het gedonder in de glazen, vooral als je te diep in het glaasje hebt gekeken ! Maar waarom kijk je dan ook niet verder dan je neus lang is? Moet je maar niet je neus in andermans zaken steken dan gaat alles mooi je neus voorbij. Nou ja, Keulen en Aken zijn ook niet in één dag gebouwd en je kan nu éénmaal geen twee dingen tegelijk doen. En wie het eerst komt, het eerst maalt. Natuurlijk, moet je vaak je hersenen erbij houden want anders kan je het kaf van het koren niet scheiden. Het is bekend, alle begin is moeilijk maar wie niet waagt niet wint. Heb je éénmaal de wind in de zeilen dan moet je zorgen dat je niet overstag gaat. Daarna gaat het je voor de wind. En je weet het hè de beste stuurlui staan aan wal. Soms kan je in een situatie komen dat je aan lager wal kan raken en dan moet je het hoger op gaan zoeken. Goed dan kan je het wel van de daken schreeuwen, maar de meeste mensen zijn Oost-Indisch doof. Dan sta je voor doven mans oren te kletsen maar praatjes vullen geen gaatjes. Zie je er echt geen gat er meer in gooi dan maar de knuppel in het hoenderhok maar zorg wel dat je er als de kippen bij bent. Blijf op je tellen passen want alle begin is moeilijk, pas dan goed op want voorzichtigheid is de moeder van de porseleinkast en bij haar kan je wel een potje breken. En kijk eens wat vaker om je heen, op elk potje past een deksel. Ook jij hoeft niet in de put te zitten en als je éénmaal door de zure appel heen bent dan kan je ook de koeien bij de horens pakken mits je geen ouwe koeien uit de sloot gaat halen. Doe je dat wel, dan kom je in twee sloten tegelijk en staat het water je aan de lippen. Dat staat als een paal boven water. Soms moet een mens wat rustiger aan gaan doen want de kruik gaat net zolang te water dat hij barst. Ja en dan? Eerst moet een kalf verdronken zijn voordat men de put dempt. Ja, zo kan je water wel naar de zee blijven dragen. Waar je ook eens aan moet denken is al te goed is buurmans gek. Toch is het beter een goede buur te hebben dan een verre vriend, want dan ben je uit de brand, mits je niet met vuur speelt. Doe je dat toch dan verbrand je je vingers en wie niet luisteren wil moet maar voelen. Dat kan je op je vingers natellen. Daar sta je dan met je mond vol tanden en eigenlijk zie je er geen gat meer in. Maar heus geloof mij, alles komt op zijn pootjes terecht als je niet op je poot gaat spelen. Als je iemand een poot uittrekt, garandeer ik je dat je van hetzelfde laken een broek krijgt. Soms zijn dingen het sop van de kool niet waard. Blijf jij nu maar recht voor de raap dan gaan alle deuren voor je open. En als je je hoofd niet op hol laat slaan, gooi dan je kop niet in de wind. Doe je dat wel, dan ga je met je hoofd in de wolken lopen, dan is het in je bol geslagen en ga je negen van de tien keer naast je schoenen lopen en op grote voet leven. Je zal het merken, want een ander gaat dan de lakens uitdelen. Dat kan je op je klompen aanvoelen. Ja, dan kom je er niet meer onderuit en hebben ze bij jou de gevoelige snaar geraakt.. Toch eigen schuld, dikke bult, moet je maar niet altijd de eerste viool willen spelen. Je kan niet altijd haantje de voorste te zijn want anderen willen ook wel graag een graantje meepikken. Je moet iemand in de ogen kunnen blijven kijken want als je iets achter iemands rug doet dan neemt hij jou ooit te grazen. Laat eens iets van je horen want ik zet er een punt achter. En denk er aan, wie schrijft die blijft.....
PS:Ani zei in haar reactie iets over kleine letters! Ik ben gaan zien en bij Mozilla is alles goed leesbaar maar inderdaad IE zet de tekst kleiner. Waarom, weet ik veel maar een tip om te lezen. Druk op ctrl ( control) toets en houd die aan terwijl je aan het wieltje van de muis draait en kies jouw lettergrootte.
Zondag een reünie van de familie van T en er werd wat afgeklets over pijnlijke ruggen en hernia's en osteopaten en krakers ,want meer dan eentje heeft er meer of minder last van. Dat zette mij aan het denken wat je bij die " dokters" allemaal kan meemaken en zo borrelden een paar tips naar de oppervlakte... jullie krijgen ze helemaal gratis en voor niks!
- Bij zo'n osteopaat word je verondersteld alles uit te doen, behalve jouw ondergoed, dus zie dat je niet jouw meest uitgerafelde onderbroek aanhebt in het gedacht dat de osteopaat enkel naar jouw schouder gaat kijken. Dus een mooie blauwe BH met een witte bommabroek eronder is belachelijk.
- Probeer ook in gedachten te houden dat waar het ook zeer doet, jouw achterkant gaat geëxposeerd worden, dus dat frivoolste onderding is ook geen goed alternatief.
- Zie dat jouw voeten verzorgd en proper zijn, want je zal op je buik moeten gaan liggen en dan springen ze in het oog. Meer nog, hij gaat ermee wiebelen, dus doe die brave mens het plezier om niet op jouw vuile onderdanen te moeten kijken. Dat je ze wel gewassen hebt 's ochtends maar dat de vloer een puinhoop is en derhalve jouw voetzolen ook, is geen excuus.
- De osteopaat propageert de techniek van 'zachte handen'. Maar je kan er donder op zeggen dat hij jou op een gegeven moment op je zijde draait, jouw benen in een knoop legt en met zijn volle gewicht jouw bekken kraakt, hoorbaar en voelbaar kraakt, zodat er jou een belachelijk gilletje van verbazing en pijn ontsnapt. Dat is prima trouwens, hij is dat gewend en de volgende keer overkomt het jou niet meer. Dan uit je jouw emoties alleen nog met grote ogen en een vertrokken gezicht.
-Idem voor jouw nek trouwens. De ruk aan jouw hoofd lijkt alsof de wervels kraken maar dat is slechts schijn of zoiets. Je zal heus niet achterblijven met de nek van een lappenpop, slapjes van links naar rechts zwalpend, tenminste niet als je naar een echte osteopaat gaat, want er schijnen nogal wat charlatans in het vak te zitten.
- Nogmaals : wat je ook mankeert, hij gaat ook iets geks doen met jouw buik nl jouw ingewanden als het ware eruit tillen en gelukkig ook weer op zijn plaats leggen. En dan zal hij vragen dat thuis zelf te doen, 2X5 keer per dag daarom moet je het eens voordoen! Je zal je belachelijk voelen want zelfs de meest vetloze buik ziet er onnozel uit als hij uit zijn holte wordt getild. En uiteraard doe je het thuis nooit want wie wordt er nu wakker met het idee om eerst eens even zijn ingewanden te manipuleren? En om daarvoor nu speciaal terug te gaan liggen, daar kom je toch niet aan toe.
- Hij gaat achter jou komen staan en vragen om achterover te hangen tegen hem aan zodat hij je wat kan uitrekken. Heb vertrouwen, hij laat je niet vallen, hopelijk!.
Gelukkig dat zo'n bezoek ook echt wel helpt, want een mens zou al een stressnek krijgen van het vooruitzicht op een osteopaatbezoek alleen. Jij niet natuurlijk, want je bent gewaarschuwd. Helemaal zonder dank en altijd tot jouw dienst!
Bij Ani las ik ook over vroeger. Zij schreef dat haar zonen vroeger in hun jeugd tabak gingen steken. Hewel dat heb ik ook gedaan toen ik zo'n 14 jaar was en dat niet alleen, ook massa's bonen heb ik getrokken. Misschien zijn er nog onder jullie die weten waar ik over praat!
Ik woonde op "den buiten " en leefde als kind ook meestal buiten. Toen ik 14 was, mocht ik met de CM naar Zwitserland met de veertienjarigen en had zo graag een fototoestel gehad maar daar hadden ze thuis geen oren naar.
De meeste van mijn vroegere klasgenootjes gingen op hun 14 al uit werken en in hun verlof nog wat bijverdienden op de velden. Soms was iedere cent welkom! Toen was van reizen in het verlof nog geen sprake! Mijn grootmoeder vond dat een goed idee en zat maar steeds hinten te geven over " welke dulle werkers " die anderen wel waren en dat ik in de vakantie toch maar liep te " lanterfanten". Ons ma die ook altijd aan het werken was als kapster vond het ook geen slecht idee toen ik besloot zelf voor dat cameraatje te werken.
Ik heb geen foto uit die tijd maar zo ongeveer zag ons werk er uit. We zaten ook op zo'n stoeltje om de bonen te plukken en dat soms met wel 25 op één veld!
We ( vriendinnen en vrienden) spraken af 's morgens om 7u30 en met de fiets, stoeltje en emmer achterop , trokken we in groep naar het bonenveld dat moest kaalgeplukt worden. Meestal waren de volwassenen al bezig en de beste plaatsten ingenomen want vooraf werd het veld gekeurd en ging men zien waar de dikste bonen stonden die brachten meer op zie je! Ons stoeltje werd klaargezet, de jutezakken aangebracht en zo schoven we in rij naast elkaar vooruit. We trokken de ene bonenstruik na de andere uit de grond om dan de bonen af te trekken en in de emmer te gooien.Telkens die vol was, werd de inhoud in de zak gegoten. Iedereen wist perfect waar zijn/ haar zak stond want uiteindelijk was dat heel belangrijk naar de afrekening toe!! Ik kan jullie verzekeren dat het best een lastig werkje was want we moesten meeschuiven aan het tempo van de groten anders stuurde de boer ons van het veld! Praten en zingen mocht zolang we maar verder werkten, spelen dat zat er niet in!. En zo zaten we in mooi of slecht weer bezig, Soms met een stuk plastiek over ons hoofd om de zomerregens te trotseren ofwel in een los bloesje te zweten onder de blakende zon! Op de middag was er een pauze en aten we onze boterhammetjes op allemaal samen op het veld en dat was het plezantste moment van de dag en ... ik weet niet of boterhammen ooit beter gesmaakt hebben dan toen? We stopten meestal rond 7u 's avonds en dat was het beste moment van de dag toen we 120,150 of soms 200frank in handen kregen. Sommige volwassenen plukten zelfs tot 250 kg per dag. Af en toe -als we er echt zin in hadden - wilden we voor hen niet onder doen en haalden we ook boven de 200 kg maar dan was ons pijpje behoorlijk leeg! Hier kreeg iedereen loon naar werk jong of oud.
Dat was niet altijd zo, ik heb het ook anders geweten. De boeren hadden nogal rap door wie er flink tegenaan ging of gewoon wat rondlummelde. Zo werden we met een drietal ook gevraagd om tabak te helpen steken. De boer haalde de bladeren van het veld gehaald. Daarna moesten ze per grootte op stapels gelegd worden en daarna werden ze met een lange brede , platte naald op een koord gestoken ,elk blad zo'n halve centimeter van het andere om dan de touwen op te hangen om te drogen.
(De tabaksbladeren hingen bij ons ook zo te drogen maar dan aan een touw)
Aanvankelijk kregen wij jongeren maar 75 centiemen per rank terwijl de volwassenen 1 fr kregen voor hetzelfde werk! Rebellie zal altijd een beetje in mij gestoken hebben zeker want op een dag wilden wij niet meer steken tenzij we evenveel kregen. Er waren niet zoveel kandidaten om tabak te steken want dat verdiende niet veel en bonen plukken bracht meer op, dus gaf de boer toe na veel gezaag en discussie maar .. hij haalde zijn gram dan op een andere manier, wij mochten pas beginnen te steken als de bladeren in mooie gelijke hoopjes verspreid lagen en de tijd die we daarvoor nodig hadden werd niet vergoed!! Dus .. profiteren van kinderen bestond en bestaat altijd al .
Nu ik eraan denk, dan zie ik de jongeren dat niet meer doen hoe graag ze ook dat centje meer willen. Natuurlijk heb ik ook dagen gehad dat ik mopperde en niet ging maar dan was mij cameraatje en later mijn polshorloge veraf... Dus beet ik door en ik heb het overleefd en die vuile handen en dat eten op het veld.... dat heb ik ook overleefd!! En die herinneringen blijven hangen zolang ik herinneringen meedraag want ze hebben van mij gemaakt wie ik nu ben en eerlijk gezegd...ik heb daar geleerd dat niets zomaar in je schoot geworpen wordt , dat werken geen schande is en iedereen op de één of andere manier probeert een extra cent te verdienen maar vooral dat ik heel veel geluk gehad heb dat mijn ouders mij de kans gegeven hebben om te studeren om zo mijn leven iets gemakkelijker te maken!
Onze kleinzoon 2 was ziek en is twee dagen komen uitzieken bij oma en opa de voorbije week. Opa heeft zich wat op afstand gehouden want als er hier eentje jaloers is van griep en andere verkoudheden dan is hij het wel!!! Nu maar hopen dat de zon van de laatste weken wat extra weerstand heeft gegeven!! Maar blijkbaar was ons ventje niet de enige zieke. Als er in een klas ééntje " snottert" dan heeft in een mum van tijd gans het klasje een snotneus! Als ik het zo allemaal bekijk dan vraag ik mij soms af of onze kinderen en kleinkinderen niet overbeschermd zijn op alle gebied? Het ging er vroeger toch een ietsie pietsie anders aan toe....
Ben jij als kind opgegroeid in de jaren 50 of daar omtrent dan is het, terugkijkend, onvoorstelbaar dat je zo lang hebt kunnen overleven. Als kind zaten we in de auto zonder gordel en zonder airbags. Onze bedjes waren geschilderd in prachtige kleuren met verf vol met lood en cadmium. De medicijnflesjes uit de apotheek konden we gewoon open krijgen geen gesukkel met die speciale doppen, evenals de fles met bleekwater.
Deuren en ramen bedreigden continue onze vingertjes. Op de fiets hadden we nooit een helm op, dat was voor motorrijders. We dronken water met de mond aan de pomp of kraan in plaats van uit een fles. 's Morgens gingen we naar buiten om te spelen. We bleven de hele dag weg en moesten pas thuis zijn om te eten of als de schemering inviel. Niemand wist waar we waren en we hadden geen mobiele telefoon mee. We sneden ons, braken onze botten en tanden en er werd niemand voor aangeklaagd. Het waren gewoon ongelukken en de enige die schuld had waren we zelf. Hoeveel "ongelukken" hebben we niet gehad? Daar moesten we mee leren leven. We aten koekjes, brood met een dikke laag boter, dronken water met grenadine en werden evengoed
niet te dik. We dronken met vrienden uit dezelfde fles en niemand ging daar dood van. We hadden geen: Playstation, Nintendo, X-Box, tientallen tv zenders,video, DVD, MP3, surround sound, een eigen TV, computer en internet. Wat wij hadden waren vrienden.
We gingen gewoon naar buiten en daar kwamen we elkaar tegen. We gingen naar hun huis en belden aan. Of we gingen soms gewoon naar binnen zonder aan te bellen. En dat zonder van te voren af te spreken en zonder dat onze ouders dat wisten. Niemand bracht ons en niemand haalde ons weer op. Hoe was het in hemelsnaam allemaal mogelijk?
We bedachten spelletjes met stokken, ballen, springtouwen, knikkers, hinkelblokjes.... Sommige kinderen waren niet zo goed op school als de andere kinderen. Ze haalden onvoldoendes en bleven dan zitten. Dat leidde niet tot emotionele ouderavonden of tot veranderde prestatienormen. Soms deden we iets wat consequenties had en je kon je niet verstoppen. Als iemand van ons iets had uitgehaald, dan was het normaal dat je ouders je niet uit de problemen haalden, integendeel ze waren het vaak roerend eens met het gezag. En toch is het met onze generatie goedgekomen. Ze heeft vele mensen voorgebracht die bereid zijn risico's te nemen, die durven te leven en te ondernemen, probleemoplossers, dokters, wetenschappers, uitvinders en ondernemers. We hadden vrijheid, namen verantwoordelijkheid en hadden succes of het viel tegen en we vonden een weg om ermee te leven. Hoor jij bij die generatie? Wees dan blij dat je er bij was want nu is alles zoveel ingewikkelder!
)
){kind=link}
){kind=link}
){kind=link}