Zondag was het hier de zoete inval zoals ze dat soms noemen… een BBQ met 16 personen, niet van de poes als de knie nog niet helemaal ok is maar de gasten hebben het fantastisch opgelost door hier en daar een handje toe te steken en te helpen aandragen. Daardoor was het een supergeslaagde dag bij super weer en iedereen zat goed want ze bleven hangen tot na 10 u ’s avonds ! Heerlijk toch. De knie protesteerde daarna wel wat maar dat is logisch. Vandaag zijn de draadjes eruit gehaald, de infectie is genezen en de knie is op de goede weg! Het komt in orde!! Niet mee in de zon komen als je geen littekenvorming wil zei de dokter! Euh .. ik ben 73, mijn fortuin is gemaakt dus ik zal wel smeren als ik buiten kom of voorlopig afdekken!
Item twee
Myette schreef op haar blog dat sennet een pestkop is omdat haar geschreven logje verdwenen was of niet geplaatst .. allé zoiets . Inderdaad niets is frustrerender dan je gedachten neer te schrijven en ze dan in het ijle zien verdwijnen. Je krijgt dat nooit een tweede keer op dezelfde manier geschreven! De wetenschappers hebben nog werk. Waarom bedenken ze geen app voor onze computer hier in onze bovenkamer om alles wat je zo mooi in zinnetjes bedacht hebt op te slaan om opnieuw te reproduceren? Dat zou toch zalig zijn want wie heeft er al niet ’s nachts een schitterend idee gehad om het tegen de morgen kwijt te zijn?
Item drie Boeken lezen.
Bij Myette en Ani oa lees ik dat die nog steeds boeken verslinden. Vroegere jaren en dan veel vroeger verslond ik ook boeken en nu geraak ik amper rond met de krant en met het oplossen van de vele puzzels en kruiswoordraadsels enz die er in staan , laat staan dat ik tijd vind om te lezen. Ook op reis kan ik het niet opbrengen om urenlang achter een boek te zitten . Concentratie problemen of een verlate vorm van ADHD…. Ach ik ga er geen probleem van maken ik weet voorlopig nog steeds mijn dagen te vullen. Misschien komt dat lezen ooit terug?
Item drie De hitte…
En of het gisterenavond heet was met die bijna “ debacle” van de Rode Duivels…maar het delirium achterna zal veel nat laten vloeien hebben. Neen ik heb het over de echte hitte! Wij kermen nu maar als kind herinner ik me veel hete zomers en daarna harde winters Dat laatste zijn we kwijt maar die zomers komen af en toe terug . Myette haar tuinplanten hangen met hun kopje naar beneden, als het een troost is die van mij staan te apegapen en smeken om water! We moeten zuinig zijn met dat vocht en hierboven houden ze de sluizen voorlopig dicht dus … ik voel enorm mee met mijn bloementuin en probeer te redden wat te redden valt maar troost de natuur herstelt zich altijd en na zon komt regen en dan smeken we weer om dat warme gele bolletje daar hoog boven ons..Ach sinds we niet mee in het aards paradijs wonen is het altijd wel iets zeker?
Laatste item ....of een korte reactie op mijn vorig logje.
Waarop ik die spreuk uitgerekend geplaatst heb , weet ik niet meer maar wat ik denk dat ik ermee bedoelde dat al staan we allemaal open voor " wij" je nooit kan wegcijferen dat in die wij alleen maar "ik" wezentjes zitten elk met zijn eigen talenten, verlangens en wil en als puntje bij paaltje komt dat steeds die "ik" zal primeren boven dat mooie wij. Noem het zelfbewustzijn. Volstaat dat lieve kritische bezoekers?
Hopelijk lijden jullie niet aan brain cooking na zo'n lang epistel, het is al warm genoeg
Hier ben ik dan in de rapte zoals ze zeggen want vandaag een heel drukke dag. We krijgen hier 16 mensen over de vloer om te BBQen en omdat de knie nog niet helemaal is "comme il faut" wordt het dus wat hectisch! Gelukkig is T er nog en zullen de jongsters die bij de bezoekers zijn ook wel inspringen.
"Waarom verzet je het dan niet? hoor ik jullie vragen?", wel omdat het al een hele puzzel was om iedereen deze zomer bijeen te krijgen en de datum dus allang vast lag. Het wordt hier dus letterlijk en figuurlijk een hete zondag!
De knie is zo en zo... de pijn die ik er nog in heb komt wellicht van de ontsteking die er in het begin van de week op de wondjes kwam en die is nog niet helemaal over niettegenstaande de antibioticazalf! Dinsdag moeten de draadjes er uit en al ben in geen janker, ik weet nu al dat het van " kajieten" zal zijn zoals wij thuis zegden. Voor de niet West Vlamingen dat is kermen . Die draadjes moeten uit een licht onstoken wondje verwijderd worden ... ik moet er geen tekening bij maken zeker? En ik ben zeker dat ze er uit moeten want wellicht hebben die ook met de onsteking te maken!
Ik was deze week al eens langs de dokter geweest om te vragen of ze er niet al uit mochten maar omdat een knie geplooid wordt en de belasting op de wondjes dus groot is, moest ik de volledige tijd wachten. Ben benieuwd of alles zal dicht zijn! Intussen blijf ik maar ijs leggen op die knie!!
Ik vergeet jullie niet hoor en bedankt voor de lieve reacties van de trouwe bezoekers.
Je hebt van die mensen die het liever wat gecompliceerder maken als er iets niet is zoals het moet , blijkbaar ben ik ook zo eentje! Nochtans alles zag er goed uit, de ingreep aan de knie was goed verlopen, de meniscus en het kraakbeen waren weer klaar om me terug " dartel " te houden. Ik "mankte" zelfs al rond zonder krukken en met relatief weinig pijn tot ik gisteren zag dat de gaatjes van de kijkoperatie wat rood aanliepen en de knie meer protesteerde dan voordien! Na een vervelende nacht toch maar naar de dokter geweest want ik dacht aan een reactie op de draadjes en inderdaad er is een begin van onsteking aan de wondjes al zitten die draadjes er voor niets tussen! ( Ach neen ze zitten er in !!!) Antibioticazalf en 4 x per dag ijscompressen en ontsmetten moeten de boel onder controle houden tot volgende week dinsdag als de draadjes eruit mogen.
Ik sakker nu wat op dat geknies in de knie maar blijf hem gebruiken en elke dag mijn minuutjes home trainer draaien kwestie van de spieren terug spoepel te krijgen want zondag hebben we hier een al lang geplande BBQ met 15 man! Het zal dus alle hens aan dek zijn en het manneke zoals Myette altijd zegt, zal een extra tandje mogen bijsteken ( en dat wordt een probleem want hij heeft nog al zijn tanden ).
Gelukkig zitten er ook 6 tieners bij en die zullen een handje mogen helpen ,vrees ik!
Wat men niet vertelde tijdens de geschiedenislessen....
Toen ik op de middelbare school zat, toch al zo'n 55/60 jaar geleden, vond ik de leerstof saai en stoffig. De lessen werden gegeven door, in mijn ogen, erg oude leraren, die een verhaal over vroeger vertelde, terwijl ik het over NU wilde hebben. De brommerige en monotone stem maakte het luisteren overigens niet gemakkelijk. Soms viel er al eens een klasgenootje in slaap, tot grote wanhoop van de docent. Het enige wat hielp, was om een bordenveger naar de slaper toe te gooien. Toon en dictie wijzigen had overigens beter geholpen. Waarom vertelde men niet wat echt de moeite was om te weten.. zoals wat hieronder staat en dat had ik ook niet geleerd op school!
De volgende keer dat je je handen wast en je vindt de temperatuur van het water niet echt aangenaam, denk er dan eens aan hoe het er ooit aan toeging... Hier volgen een aantal feiten uit de jaren 1500 :
*De meeste mensen huwden in juni, omdat ze hun jaarlijks bad namen in mei, en dus in juni nog redelijk fris roken. Tegen die tijd begon men echter toch al lichtelijk te stinken, en dus droeg de bruid een boeketje bloemen om haar lichaamsgeur te verbergen. Daar komt dus het gebruik vandaan dat ook vandaag nog de bruid een bruidsboeket draagt.*
*Een bad bestond uit een grote kuip die gevuld werd met heet water. De heer des huizes genoot het privilege van het schone water, daarna volgden de zoons en andere mannen die deel uitmaakten van het huishouden, dan de vrouwen, en tenslotte de kinderen. De baby's waren als laatsten aan de beurt. Tegen die tijd was het water zo vuil dat je er makkelijk iemand in kon kwijtraken.... Vandaar de uitdrukking "de baby met het badwater weggooien".*
*Huizen hadden in die tijd strooien daken, zonder houten gebinten. Het was de enige plek waar de dieren zich warm konden houden, en dus leefden de katten en kleinere dieren (muizen, ongedierte) in het dak. Als het regende werd het daar glibberig, en soms gleden de dieren dan uit en vielen van het dak. Vandaar het Engelse gezegde "It's raining cats and dogs".*
*Niets kon verhinderen dat er dingen in het huis vielen. Dit was een echt probleem in de slaapkamer, waar ongedierte en uitwerpselen je schone beddengoed konden bederven. Daarom werden bedden voorzien van grote palen om een laken over te hangen dat dan toch een beetje bescherming bood. Zo is het gebruik van hemelbedden ontstaan.*
*In die tijd kookte men in de keuken in een grote ketel die altijd boven het vuur hing. Elke dag werd het vuur aangestoken, en werden er ingrediënten toegevoegd aan de ketel.. Men at meestal groenten, en weinig vlees. Men at deze stoofpot 's avonds, en liet het overschot in de ketel. Dit werd dan 's nachts koud, en 's anderendaags begon men gewoon opnieuw. Zo zaten er in hun stoofpot vaak dingen die er al heel lang inzaten...*
*Wie geld had, kon zich tinnen borden veroorloven. Voedsel met een hoge zuurtegraad zorgde er voor dat een beetje van het lood in het voedsel terecht kwam, wat vaak tot een loodvergiftiging en de dood leidde. Dit gebeurde het meest met tomaten, waardoor tomaten de volgende +/- 400 jaar als giftig werden beschouwd. Brood werd verdeeld volgens je sociale status. Arbeiders kregen de aangebrande bodem van het brood, het gezin at het middendeel op en gasten kregen de bovenste, krokante korst.*
*Men gebruikte loden bekers om bier of whisky te drinken.. Die combinatie zorgde er soms voor dat de drinker een aantal dagen buiten westen was! Als de dronkaard dan bewusteloos gevonden werd langs de straat, werd hij vaak gereed gemaakt om te worden begraven . Hij werd een aantal dagen op de keukentafel gelegd, en de familie at en dronk aan diezelfde tafel, en wachtte af of hij nog wakker zou worden. Vandaar het gebruik van de doodswake.*
*Engeland is oud en klein, en de bevolking vond geen plaats meer om de doden te begraven, dus werden er kisten uitgegraven en de beenderen naar een beenderhuis overgebracht, zodat ze de graven konden hergebruiken. Bij het heropenen van deze kisten, ontdekten ze dat er bij 1 op 25 aan de binnenkant was gekrabd , ze beseften dat ze levenden hadden begraven. Van toen af werd er een touwtje rond de pols van een lijk gebonden, dat omhoogleidde en verbonden was met een belletje boven de grond. Iemand moest dan heel de nacht op het kerkhof zitten om te horen of de bel rinkelde. En zo werd er wel eens iemand "gered door de bel".*
Hadden ze de lessen zo gebracht wie zou dan gezegd hebben dat geschiedenis saai was...?
Gelukkig had ik in mijn laatste 2 jaren een topjuf die geschiedenis gaf vanuit een heel andere aanpak en keek ik zelfs uit naar haar lessen!!
Het gebeurt maar zelden dat ik de bus, tram of trein neem. Normaal brengt mijn autootje me wel waar ik wil zijn. Maar de stad mijd ik liever niet alleen omwille van het verkeer maar zeker ook omdat je er zo moeilijk je wagen kwijt kan!
Onlangs nam ik nog eens de bus. Een halte voor tijd ga ik alvast naar de achterkant van de bus, klaar om uit te stappen. Plots neemt de bus een bocht en ik raak een beetje uit mijn evenwicht. Voor mij zit een man die mij vriendelijk aankijkt terwijl ik even wankel. Net op dat moment reikt hij mij de hand. Hé, dacht ik, van waar ken ik dat gezicht? Spontaan neem ik de uitgestrekte hand aan. Dan wordt me duidelijk, uit de reactie van die man, dat we mekaar helemaal niet kenden. Zijn uitgestoken hand was er niet een van vriendschappelijke begroeting, wel van spontane hulp aan een onbekende waarvan hij dacht dat die zou kunnen vallen.
Ik voelde me heel klein, dankbaar en eigenlijk ontroerd, zijn hart stak in die hand, een normale fijne reactie die we de dag van vandaag nog te weinig zien!
Dat het jonge volkje meer op internet communiceert dan in werkelijkheid dat weten we al! Grappen daarover zijn volop "in" en toch is het niet zo ver gezocht..... Wat denken jullie?
Dochter: "Pap, ik ben verliefd op een jongen die ik heb leren kennen op een dating site, we werden vrienden op Facebook en we hebben al veel gekletst via What's app. Hij heeft me een aanzoek gedaan via Skype en we hebben erover gebeld via Viber. Geef jij ons je zegen over ons huwelijk?"
Vader: "Wauw fantastisch, ik zou zeggen: Geef je ja-woord via Twitter, beleef je huwelijksnacht via de webcam, bestel kinderen via bol. com. En als je genoeg hebt van je man; verkoop hem dan op 2dehands.be!"
Mijn pa speelde steevast op de loterij en zei steeds :" ooit luk ik het grote lot" Hij is gestorven en die ooit werd nooit en over die 2 woorden gaat nu mijn logje!
Wat me soms bang maakt is het woord "ooit". Het houdt zoveel magie en verlangens in zich schuil dat ik bang ben dat "ooit" na een lange tijd wachten verandert in "nooit" .Twee woorden met de zelfde klank maar zo verschillend wat inhoud betreft, "nooit" is een leeg woord, niets wat je verwachten kan , geen verlangens , gewoon hol klinkend met niets anders gevuld dan lucht , één grote leegte.... Geen lichtpunt aan het eind van de tunnel, geen hoera geroep of voldoening die je wacht.
Iedereen houdt het woord "ooit" achter de hand, de toekomst ligt er in te slapen, verstopt tot jij die wakker maakt als je ooit die kans krijgt. Wat zou ik nog steeds graag in het woord " ooit" willen slapen als dat zou kunnen, me wentelen in het gevoel alleen al dat het oproept en geduldig wachten op wat het me zoal kan brengen. Ik hoef het niet te weten, hou als het moet mijn ogen dicht en leef gewoon op het " ooit gevoel " Ik bewaar het heel zorgvuldig in mijn woordenlijst.
Als je in je leven het woord "ooit" nooit in één of andere levensfase bent tegengekomen, is het zonde, dan heb je gegarandeerd zonder het te weten pech gehad!
Het woord "ooit" het mooiste woord met de meeste inhoud dat er bestaat, het zet het woord "nooit" gewoon schaakmat in het leven.
"Nooit of ooit " twee woorden met dezelfde klank maar zo verschillend quasi inhoud!!!!!
Hier ben ik terug .. een paar trouwe bezoekers bleven hun dagelijks bezoekje afleggen waarvoor dank! Ik probeerde al bij enkelen te reageren maar die robottoestand is een pest! Bij Ingrid en Jos bv heb ik zomaar 12 keer opnieuw geprobeerd , de juiste plaatjes aangeduid maar steeds niets .. Sorry Ingrid en Jos... Bij sommigen gaat het via reacties bij anderen moet je via gastenboek maar als die robot erbij komt dan mag je het vergeten! Waar het zonder robot is , dan is het geen probleem om te reageren! Alleen bij Chris is het momenteel ook weer niet mogelijk.
Hopelijk doet sennet daar iets aan want het is heel frustrerend om een antwoord of reactie te schrijven en die dan niet verzonden te krijgen.
Ik zal proberen om met een zekere regelmaat hier iets neer te " krabbelen" het hangt een beetje van omstandigheden af !
Albert Hein heeft een volledig nieuwe supermarkt geopend in LOKEREN en de andere zullen volgen …
Men heeft er o.a. een nieuwe “waterverstuiver” geplaatst om in de afdeling “groenten en fruit” alles zeer vers te houden. Kort voor de verstuiving hoort de klant het geluid van een donderslag en ruikt hij de geur van neergutsende regen.
Wie de afdeling “zuivelproducten” betreedt, hoort de koeien loeien en snuift de geur van vers gemaaid gras op.
In de afdeling “vleeswaren” kan men het aroma van een lekkere steak met uien op de barbecue ruiken.
Wandel je door de gang waar “eieren” verkocht worden, hoor je de kippen kakelen en komt de geur van gebakken spek en eieren je tegemoet.
En in de “broodafdeling” worden al je zintuigen geprikkeld door het aroma van vers uit de oven gehaald brood en heerlijke gebakjes.
Hoe het ook zij.... ik ga mijn toiletpapier ergens anders kopen …
Door de overvloedige regen van de laatste week dagen zijn ze met tientallen tevoorschijn gekomen de nachtslakken en de huisjesslakken! Een echte pest zijn ze en toch...
Het is me niet vaak gebeurd want ik kijk goed uit waar ik mijn voeten zet, maar gisteren trapte ik per ongeluk op een slak. Ik hoorde een klaaglijk krakje en zag onder mijn voet een verpulverde slak liggen. Hoewel ik ze vervloek, bood ik mijn excuses aan maar daar had de slak niets meer aan. Als je bedenkt hoe lang het duurt voor hij/zij, ja de slak is hij/zij ineen, van een eitje uitgroeit tot volwassen slak en ik dat in een tel vermorzelde, dan mag ik wel even ‘ sorry’ zeggen , denk ik dan!
Even had ik een dubbel gevoel ... eentje van jakkes dat was niet mijn bedoeling en eentje van .. een slak minder op mijn bloemen!
Ken je dag gevoel?
Een toemaatje.. een griezel verhaal, echt gebeurd: een paar jaar geleden ergens in de zomer liep ik op een schemerige avond op blote voeten over de stenen terrasvloer en voelde opeens iets zachts tussen mijn tenen. Snel het licht aangedaan en toen bleek ik op een grote naaktslak te hebben getrapt. Dat was smerig en toen zei ik iets anders dan sorry.
Vroeger toen een auto nog niet zo alledaags was, kon je me zonder problemen op de weg zien tuffen ik redde het wel maar met die drukte tegenwoordig, de verkeersveranderingen en het veranderde rijgedrag van velen voel ik me niet meer zo veilig als ik naar een onbekende bestemming moet. Gelukkis is er nu de GPS !
Ik had nooit gedacht dat ik ergens heen zou kunnen rijden zomaar oeps mijn auto in en onder problemen naar een voor mij totaal onbekende bestemming en ze ook nog bereiken. Maar met een GPS wordt alles zoveel gemakkelijker dus ben ik die " MEVROUW" zo dankbaar om me met kalme zachte stem overal door te loodsen en steeds op dezelfde zachte toon... Gewoon even de navigatie instellen en dan naar het eind van de wereld rijden als het moet , ik kom zonder veel poespas op de bestemming toe en dan nog op tijd ook!!!
Wat een luxe de dag van vandaag, ik voel me niet meer afhankelijk van iemand anders om me ergens waar ook heen te brengen. Steden hebben normaal geen geheimen meer , vandaag even naar daar, morgen de andere richting uit maakt me niets uit ik kom er wel.... Ik voel me een beetje een wereldreiziger geen plaats is er nog voor me onbereikbaar.....
Ongemak was vroeger mijn metgezel als ik achter het stuur zat in een grote vreemde stad, van overal kwamen de auto's zomaar op me af gereden, verkeerslichten, éénrichtingsverkeers straten , tunnels , een nachtmerrie was het dikwijls temeer omdat ik blijkbaar op de laatste rij stond toen oriënteringsgevoel uitgedeeld werd !! Waar we ook belandden, mijn ventje zocht éénmaal de weg en reed dan zonder problemen rond. Zolang ik het niet zelf rijd, onthou ik het nooit en zeggen dat ik nochtans een sterk geheugen heb!!
Nu word ik zacht en goed op tijd door een kalme stem door het verkeer geloodst, " de weg nog 1 km volgen, aan de volgende rotonde de zoveelste afslag nemen, nog even en dan de parallelbaan oprijden....enz..." Zalig gewoon!!
Ik word een kilometervreter pur sang.....dankt zij die "Dame" van mijn GPS.... Echt waar , ik rij nooit meer alleen naar een onbekende bestemming toe ....zij is steeds mijn metgezel !!!!
Ik hou van mannen, maar per uitzondering , hou ik bij deze ook van vrouwen....!!!!
Vroeger leerde ik op school al het gezegde: In mei leggen alle vogels een ei, behalve de koekoek en de griet die leggen in de meimaand niet.
Ik heb nooit geweten wat een griet is tenzij dat het een vis is maar blijkt dat ook een grutto te zijn een weidevogel uit de familie strandlopers en snippen.
Griet
Maar terug naar het spreekwoord dat overigens ook nog enkele variaties kent, zoals:
In de maand mei leggen alle vogels een ei; behalve de koekoek en de spriet, want die kennen hun nest nog niet.
In de maand mei leggen alle vogels een ei, behalve de kwartel en de griet, die leggen in de meimaand niet. De maand mei wordt dus door velen geassocieerd met vogels en hun eieren.
Ik ben op zoek gegaan naar nestjes in de tuin en dat is wat ik vond…
<
Inderdaad in mei leggen de vogels hun ei ! Mooi toch niet?
Wat mijn vorig logje betreft .. het is ok hoor mensen ik zit niet in een dipje , maar af en toe gaat die "grijze massa" van mij nog eens aan het denken vandaar!! Toch bedankt voor jullie reacties!!
En nu iets anders ( weer een korte inspanning van dat grijs van mij )
De wereld draait dol en niet alleen door de bewoners ervan ( allé toch sommigen) maar ook de natuur geraakt het noorden kwijt.
We zaten de laatste dagen bij de “ gelukkigen” die af te rekenen hadden met hevige onweders en stortregen. In de buurt sloeg de bliksem in op een huis met brand tot gevolg en alle buren in een kleine straal hebben kapotte elektrisch apparaten… Overgelopen staten en ondergelopen kelders zijn geen uitzondering meer na stortvlagen! Is dit het gevolg van overbebouwing en teveel asfalt of beton in onze steden en dorpen? Misschien, maar feit is dat het water altijd een weg zoekt naar zee en als het dat niet vindt dan maar bij de mensen binnen loopt!!
Als ik op TV al die beelden zie, dan denk ik “ Natoken zwijg over de ravage in je bloementuin” het kon veel erger! Want inderdaad mijn bloementuin heeft het hard te verduren gehad. Ik was al een ganse maand bezig om alles piekfijn en netjes te zetten voor de zomer met aanplantingen en uitzetten van zaaiplantjes en onkruid wieden .. en was stilaan heel tevreden over al mijn werk tot die van hierboven er anders over dacht. Op twee dagen tijd kregen we zomaar meer dan 60 l water per m2 te verwerken en dat is van het goede teveel… De bloemen die al met zovelen in bloei staan ,hangen met hun kopje naar de grond als ze al niet afgeknakt zijn. De bodem is terug dichtgeslagen en mag opnieuw geharkt en bewerkt worden en mijn rozen langs de zijkant van het huis die hingen op de grond. Het heeft veel stutwerk en schrammen op handen en armen gevraagd om ze weer op de metalen bogen te krijgen en een paar volle rozentakken zijn afgerukt … Ik was er heel even niet goed van want bloemen zijn echt mijn dada en ik had er al zoveel tijd ingestoken .
even een idee wat ik bedoel
Na de stortbui
Na het opbinden en stutten
Maar soit, het kan /kon veel erger .. dit gaat voorbij en over een goeie maand geniet ik terug van de kleuren en geuren in de tuin. ( dat is toch de bedoeling) .De mensen met afgebrande of ondergelopen huizen dragen die miserie jaren mee!
Vandaag even een dag die niet echt is zoals een andere . Waarom? Omdat ik door omstandigheden even aan " later" denk en dat niettegenstaande mijn " gezegende" 73 lentes!...
Al van in mijn kindertijd kreeg ik als antwoord op vragen die men het liefst ontweek " later " als je volwassen bent dan zal je het begrijpen. Ofwel was ik te jong of was het het verkeerde moment, of men had gewoon geen zin om mijn vraag te beantwoorden, maar steeds weer kwam het woord " later" terug.
Nu zoveel jaren "later", in de herfst van mijn leven stel ik me steeds meer en meer de vraag " is dit nu later..of ligt "later " nog verder verborgen in de toekomst, blijf ik zelfs nu nog met sommige vragen en gevoelens zitten, krijg ik nog steeds na zoveel jaren later geen antwoord op mijn vraag?
Eerlijk gezegd maakt "later" me nieuwsgierig en heel ongeduldig tegelijk , wat staat er nog zo allemaal te gebeuren. Ik heb een rugzak vol bagage met levenservaringen van jaren en toch blijft de vraag "later" nog steeds door mijn hoofd spelen. Nooit heb ik me er op betrapt dat ik het gedoodverfde woord " later" zelf ooit zou gebruikt hebben om een antwoord te omzeilen, het ligt bij mij daarvoor echt wel te gevoelig. Misschien ligt " later" wel in een nog verre toekomst, moet ik wachten tot op het eind van mijn wereldse leven, voor ik het antwoord krijg. Wie weet als ik ooit dit aardse leven verwissel voor een ander leven , in welke vorm dan ook ergens in een andere dimensie, staat er bij de ingang naar dit ander leven een hele grote wegwijzer " dit is de weg naar "later".......Dit is een éénrichtingsverkeerstraat, geen mogelijkheid om terug te keren!!!!
Nog éénmaal zal ik dan vragen , als ik die éénrichtingsverkeerstraat in sla ... " is dit nu later"
Als haagplant heeft de inheemse meidoorn enkele interessante kenmerken. Eerst en vooral is meidoorn een snelle groeier die weinig eisen stelt aan de vruchtbaarheid en de vochtigheid van de bodem. De meidoorn is een grote heester met scherpe takdoornen, die de struik bijna ondoordringbaar maken en werd vroeger vaak gebruikt als veekering. Hij loopt half -maart uit en kleurt in een mum van tijd prachtig fris groen.
De struik werd vroeger veel als haag toegepast om vee binnen de weilanden te houden. Daarnaast had de struik ook een beschermende functie: ze gaf nestgelegenheid voor veel vogels (die dan weer ongewenste insecten opaten) en een beschutting tegen harde wind voor het vee.
Tot in de Middeleeuwen werd er bij veel boerderijen een meidoorntak boven de deur gehangen ter bescherming van het huis.
Langzamerhand wordt deze struik in het landschap weer meer toegepast. De meidoorn (de jonge topjes met bloemknopjes) wordt toegepast als kruid voor hart en bloedvaten.
Begin mei vormt de haag tal van bloemknoppen in grote eindtuilen. Half -mei komt het hoogtepunt, de talrijke bloemknoppen barsten nu open. Tal van kleine witte, lekker geurende bloemen kleuren nu de haag en trekken tal van insecten aan. Na de bloei, bij meerstammige heesters of bomen of indien je de haag niet zou scheren worden de bloemen schijnvruchten. De donkerrode bessen kan je vergelijken met een miniatuur rozenbottel gezien de Meidoorn tot de rozenfamilie behoort. De bessen blijven hangen in de winter en zijn zeer geliefd bij vele vogels zoals de merel de vink en de lijster.
Alleen spijtig dat de poep van die vogels zo'n vreselijk plekken nalaat op je terras en als je tegenslag hebt op je was!
Daarom is het altijd zo leuk om een reactie te krijgen op wat je schrijft, het lokt vaak een tegenreactie uit en dan ben je weer vertrokken voor een volgende bedenking..
Naar aanleiding van de reactie van Meeuw ging ik eens snuffelen tussen de oude foto’s en vond er de foto van mijn eerste communie en plechtige communie. Wat zag ik er op die eerste foto toch braaf , naïef en vroom uit… nochtans weet ik dat ons ma soms de handen vol had met mij omdat ik er altijd bij was om kattenkwaad uit te halen. De dag van vandaag hadden ze me bij de groep ADHDertjes gezet. Ik was een heel dynamisch kind, hield van ravotten en lachen en tateren maar stilzitten was heeeeel moeilijk. Gelukkig werd ik weinig gestraft want mijn kapoenstreken waren steeds kinderlijk onschuldig en mijn schoolresultaten waren steeds prima en dan werd je blijkbaar veel vergeven..
Ik zie mijn kleindochtertjes niet in die houding staan om communiefoto’s te maken… Ik denk dat ik stiekem stond te loeren naar dat vogeltje dat zou komen piepen want dat zegden ze toen toch :" Kijk eens naar het vogeltje" !!!!!
Als ik die foto zie dan heb ik zin om dat kind bij de hand te pakken en een toertje te dansen … past er veel beter bij!!
Op de tweede foto kan er al een klein lachje af …en die "missaal" met een mooie gouden snede in een sneeuwwit zakdoekje heb ik nog steeds , nu is hij eerder beduimeld want ik heb er tijdens mijn internaatsjaren VEEEEEEl in gelezen ( het was van moeten!) .
Maar om terug te keren naar de foto wat een gedoe was dat toen, we leken wel bruidjes ..eh nu ik eraan denk we werden toen ook zo geïndoctrineerd in onze opleiding naar die Plechtige Communie toe. We moesten ons voorbereiden om bruidjes te zijn van Jezus… en vonden het toen allemaal gewoon wat ons werd verteld ….
Nu zeer ruim een halve eeuw later worden die woorden door omstandigheden in een totaal andere context geplaats…en klinkt dat eerder negatief…. Tsja! Wie zonder zonde is werpe de eerste steen denk ik dan maar!
Moraal van dit korte verhaal.. geef mij maar de speelse foto's van de communicanten de dag van vandaag.. gewone kinderen met hun eigen ik en look!
Geen eerste communicant meer ten huize Natoken maar ik weet wel nog hoe het er toen ( en ik spreek van meer dan 65 j geleden ) aan toe ging!.
De voorbereiding van de eerste communie begon heel vroeg tijdens het schooljaar. Eén van de vereisten was dat de “eerste communicant” het verschil kende tussen een “geconsacreerde hostie” en een ouwel …
De “geconsacreerde hostie” was immers het lichaam van Christus, een ouwel een gewoon stukje ongedesemd brood. De Kerk verwachtte dat een eerste communicant "tot de jaren van verstand" was gekomen en dus in staat was om dit onderscheid te maken … A.u.b. ..... moet er nog zand zijn.... Tijdens de voorbereidingstijd leerden we biechten en “te communie gaan”: knielen op de communiebank, met gevouwen handen een “tafeltje” maken onder het laken van de communiebank, niet vergeten de tong uit te steken, niet bijten op de hostie maar die zorgvuldig laten smelten op de tong en pas dan binnen slikken, je nadien vergewissen dat geen restant tussen de tanden was blijven steken.
De nonnetjes brachten ons op de hoogte van allerlei noodscenario’s: wat te doen als je plots zou overgeven of hoesten en dat de hostie terug zou meekomen?
De oplossing liet geen twijfel bestaan: zeker nooit zelf de hostie aanraken (dit was immers “heiligschennis”) en een priester erbij halen om het uitgespuwd stukje hostie te verbranden.
Tot de voorbereidingen hoorden ook het aanleren van de “aktes van geloof, hoop, liefde en berouw”. Geen kind dat er iets van snapte. Alleen het woord “akte” al… De waanzinnige tekst van de Akte van Geloof luidde als volgt :
”Mijn Heer en mijn God, Ik geloof vast al wat Gij geopenbaard hebt en wat de Heilige Kerk mij voorhoudt te geloven, omdat Gij de opperste en onfeilbare Waarheid zijt. In dit geloof wil ik leven en sterven". Dat leven kon ik nog begrijpen maar dat sterven...
Het toverwoord “Supercalifragilisticsupercalidocious” uit de film van “Mary Poppins” is voor een kind nog gemakkelijker te bevatten en zeker eenvoudiger van buiten te leren dan die aktes van toen. Dat kan je tenminste nog zingen. Dat moet je maar eens proberen met die “Aktes”… Woorden als “geopenbaard”, “onfeilbaar”… waar haalden ze ’t in godsnaam vandaan om zoiets aan zes-jarigen aan te leren?…
Dat doet me er aan denken dat ik ook jarenlang het woord “win-gewest” heb gelezen als “winge-west”. De zin uit het aardrijkskundeboekje “Congo is het win-gewest van ons vaderland” is me ook jarenlang niet duidelijk geweest.
Er waren destijds nog wel meer misverstanden. Zo kwam ik eens thuis met een blinde landkaart van België waar ik als huiswerk aardrijkskundige namen op moest invullen. De namen van de steden lukte nog vrij goed maar met het woord “Kanaal” wist ik geen blijf. Ik toog dus naar ons ma en in plaats dat ze het woord op het stuk water tussen België en Engeland schreef, tekende ze ergens een kanaal bij op het blad en daar moest ik “het Kanaal” bij schrijven. Overbodig te zeggen dat het maar een 9/10 heeft opgeleverd en dat ons ma de schuld kreeg van de fout. Maar kom, het had ook erger gekund, ze had er voor ’t zelfde geld de Mandel op kunnen tekenen.( West Vlaams bijriviertje van de Schelde -Leie).
Maar we waren over de mysteries van de godsdienst bezig. En ’t waren geen blijde mysteries, geloof me… Maar ik had al de flauwekul er best voor over want ik wist dat er uiteindelijk cadeaus aan die "Eerste Communie" vasthingen. En dat maakte de martelgang wel al veel draaglijker.
)
dus ik zal wel smeren als ik buiten kom of voorlopig afdekken!
Ach ik ga er geen probleem van maken ik weet voorlopig nog steeds mijn dagen te vullen. Misschien komt dat lezen ooit terug? 
