Ik ben Toujour André
Ik ben een man en woon in Sint-Pieters-Leeuw (Vlaams Brabant) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tennis voetbal en schaken.
In ben de trotse vader van Christophe, Nathalie, Caroline en Pauline.
Ik heb een vaste relatie met de liefste Martine die bestaat.
Ik ben gemeenteraadslid voor Vlaams Belang en zet mij in voor Vlaamse belangen, normen en waarden. Recht door zee !
In een tot de nok gevuld Congrescentrum hield het Vlaams Belang zondag in Gent zijn Europacongres. De meeste aandacht ging naar Marie-Rose Morel, die met een gesmaakte speech de zaal in vuur en vlam zette.
Morel toonde zich eurokritisch en bracht hulde aan het moedige Ierse volk dat de Europese elite een neus zette door het Lissabonverdrag bij referendum te verwerpen. De lijstduwster bij de Europese verkiezingen noemde Europa een continent om trots op te zijn en ziet in de verscheidenheid tussen de volkeren net de rijkdom van de Unie.
Dit door de eeuwen gegroeide, mooi Europees lappendeken is duizendmaal waardevoller en leefbaarder dan de artificiële eenheidsworst die Louis Michel en co voor ogen hebben.
Morels uitspraak dat Vlaanderen in Europa nood heeft aan politici die bereid zijn de beerputten van de Unie uit te mesten en bereid zijn om te vechten voor de belangen van hun volk, kon op grote instemming van het publiek rekenen.
Tijdens de voormiddag hadden werkgroepen gediscussieerd over meer democratie en grenzen van de Europese Unie.
Werkgroepvoorzitters Karim Van Overmeire en Koen Dillen namen tevens deel aan een panelgesprek, en kregen daarbij het gezelschap van Hugo Coveliers, Filip Dewinter en Marijke Dillen. Voorafgaand aan het congres had het Vlaams Belang zijn speerpunten voor de Europese verkiezingen bekendgemaakt, maar daarover leest u elders meer.
Uw vertrouwen waard
In zijn toespraak noemde partijvoorzitter Bruno Valkeniers het ondemocratische Europa de bondgenoot van het ondemocratische België. Volgens Valkeniers is Europa als de dood voor onafhankelijkheidsbewegingen in Catalonië, Baskenland, Bretagne, Schotland én Vlaanderen.
De toekomst is duidelijk: het Europa van de volkeren, en daar moet en zal Vlaanderen een leidende rol in spelen!
De Vlaams Belang-voorzitter maakte duidelijk waar onze partij voor staat: Geen halfslachtige oplossingen, geen staatshervorming, maar een staatsvórming. Tegenover de ongeloofwaardigheid van de andere partijen, tegenover hun geilheid om erbij te zijn, staan wij het Vlaams Belang. Wij zijn zoals u ons kent: geen enkele macht toebehorend en juist daarom het vertrouwen van de kiezer waard.
Frank Vanhecke, op 7 juni Europees lijsttrekker, hekelde onder meer het democratisch deficit van de Europese Unie. Neem bijvoorbeeld die kwestie Turkije, zo klonk het.
Men wil ons binnen afzienbare tijd opzadelen met een nieuwe lidstaat die voor 97 procent niet eens geografisch in Europa ligt, die historisch nooit tot de Europese beschaving heeft behoord tenzij als wrede bezetter, die economisch aan geen enkel criterium voldoet en dat bovendien een islamitisch land is waarvan binnenkort 100 miljoen inwoners straks vrijelijk ons continent zouden mogen overspoelen.
Voor de erevoorzitter van het Vlaams Belang is het duidelijk: Turkije mag nooit ofte nimmer toetreden tot de Europese Unie !
Geen onderstaatssecretaris van sport en vermaak Vanhecke, die tot tweemaal toe op een staande ovatie werd getrakteerd, gaf de aanwezige Vlaams Belangers nog mee waarom onze partij ook bij de komende verkiezingen verrassend goed zal scoren: Omdat er maar één partij is die het anti-Vlaamse, Belgische establishment en straks ook het eurocratische establishment schrik aanjaagt.
Omdat er maar één partij is die er trots op is niet op de theekransjes van het koninklijk paleis geïnviteerd te worden, en die misprijzend kijkt naar zogenaamde republikeinen die plots afkomen met een dertig jaar achterhaald met België als het kan en toch zo likkebaardend de felicitaties van de koning in ontvangst nemen.
Omdat er maar één partij is die niét pleit voor open grenzen, voor meer immigratie en voor Turkse toetreding.
Omdat er maar één partij is die rechts is, maar sociaal rechts, bekommerd om de kleine Vlaamse man en vrouw die al werkloos is of het straks dreigt te worden, rechts, maar huiverend van het blinde roofdierkapitalisme dat sommigen prediken.
Omdat wij onze ziel en onze overtuiging niet verkopen om onderstaatssecretaris van sport en vermaak te worden."
Ik kan u met geen woorden zeggen hoé blij ik ben hier vandaag voor jullie te mogen spreken.
Ontzettend blij én dankbaar. Niet alleen omdat het op de valreep fysiek nog gelukt is, maar ook omdat ik trots ben hier het woord te mogen voeren als lijstduwer van de Europese lijst van het Vlaams Belang. En ik beschouw het als een eer dat ik mijn schouders mag zetten onder een lijst die aangevoerd wordt - niet enkel door een goede kameraad en vriend - maar ook door een van de meest integere politici die ik ken, Frank Vanhecke.
Het is dat soort politici waar het in het Europees parlement aan ontbreekt. Het Europees parlement is verworden tot een rusthuis voor oud-premiers,partijbonzen en gewezen VRT journalisten, die in Straatsburg ver weg van die vervelende kiezers van hun oude dag mogen genieten.
De lijsttrekker van de CD&V bij deze verkiezingen, Jean-Luc Dehaene liet in 2006 nog optekenen dat hij zich verveelde in het Europees Parlement.Dat hij zijn tijd had gehad en geen zin meer had om te investeren in kennis over technische dossiers.Grootmoedig zei hij : Ik blijf er zetelen voor de partij maar op termijn zou ik het willen afbouwen. Dat was in 2006. Nochtans is dat de man, die de CD&V, opnieuw, vijf jaar naar Europa wil sturen om uw en mijn belangen, de belangen van Vlaanderen te behartigen.
En VLD-er Dirk Sterckx die wou het eigenlijk wat rustiger aan doen, maar ja, zijn arm deed pijn van eraan te trekken dus zal hij ook nog maar eens 5 jaar zijn partij plezier gaan doen. Van minachting voor de kiezer gesproken
Vlaanderen heeft geen nood aan Europese parlementsleden die hun partij plezier gaan doen,maar aan politici die geen enkel taboe uit de weg gaan, die bereid zijn de beerputten van de Europese Unie uit te mesten tot op de bodem, die geen enkel misbruik tolereren. Kortom aan strijdbare mannen en vrouwen die tenminste bereid zijn te véchten voor de belangen van hun volk.
Klink ik Eurokritisch ? Ik hoop het. Ik ben ook Eurokritisch. En iedere politicus die beweert de belangen van Vlaanderen te dienen, kan niet Eurokritisch genoeg zijn. De Europese Unie wil als een vijandelijke bezettingsmacht het leven in de lidstaten beheersen, zonder ooit de mening van de burger te vragen. Dus ja, ik ben eurokritisch. Want als democraat weiger ik te aanvaarden dat een zelfverklaarde elite met mijn belastingsgeld het schone weer maakt en manifest de belangen van mijn volk schaadt.
En waarom is die Unie dan niet democratisch kan u zich afvragen ? Het Europees parlement wordt toch verkozen ? Dat klopt, maar in dat parlement worden de belangen van de volkeren en de vaderlanden niet verdedigd. En bovenal wil het parlement niet de macht om de niet verkozen regering van Europa de Europese Commissie te controleren. En die Europese Commissie bestaat uit door niets of niemand verkozen, zuiver politiek benoemde ambtenaren. Een zeer gegeerde post trouwens voor oud-Ministers. Ook hier in België.
We worden dus bestuurd door een club die we niet kunnen verkiezen. En dat terwijl de greep van Europa op ons dagelijkse leven zienderogen toeneemt. Onze wetgeving wordt al gestuurd door Europese regels. Onze handelsmarkt kreunt onder de regelneverij en onze lange moeizaame strijd voor onze eigen taal ligt onder vuur in de Unie. Daarbovenop wil de Europese Unie ons via een grondwet ondertussen vermomd als verdrag van Lissabon volledig vleugellam en monddood maken.
Nochtans verwezen de Nederlanders en de Fransen die Grondwet in 2005 via een referendum al naar de prullenmand. Paniek. Het stemvee bleek een mening te hebben, en die mening die stond haaks op de plannen van de Commissie. Met veel bombarie werd de weggestemde Europese Grondwet heruitgevonden als Verdrag van Lissabon en hierover werd er aan de Nederlanders en de Fransen gewoon geen oordeel meer gevraagd. Probleem opgelost. Zo werkt dat in het Democratische Europa.
Maar dat was buiten Ierland gerekend. Het land van de klavertjes had de grondwettelijk plicht een referendum over het verdrag van Lissabon te organiseren. En het kleine Ierland, de keltische tijger, verkocht de zelfgenoegzame eurocraten een uppercut van jewelste. De Ieren stemden massaal tegen en deden wat de meerderheid van de Europeanen had willen doen maar niet mocht. Ondanks de politieke druk, ondanks de dreigementen, ondanks de immense budgetten die Europa besteedde om een pro campagne te voeren. Ierland was Ierland en wou ook onder een Unie, Ierland blijven. De vloek van de eurocraten en de politiek correcte wereld werd over Ierland uitgesproken en mei 68-er Paul Goossens verweet hen met het schuim op de lippen de kenmerken van kneuterigheid, traditie, schraapzucht, katholicisme en alcohol. (Dat laatste vond ik van hém een beetje ongepast). Dat deze als verwijt uitgesproken woorden door de Ieren als eretekens werden ontvangen, bewijst hoe pijnlijk diep de kloof tussen de Eurocraten en de Europese bevolking wel is.
De Euro-elite blijkt niet de begrijpen dat volkeren hun eigenheid willen behouden en dat de Ieren gewoon trots zijn op hun kneuterigheid, hun traditie, hun schraapzucht, hun katholicisme en hun uitstekende alcohol. En nooit hun eigenheid, hun waarden en normen willen opgeven voor meerdere eer en glorie van een wereldvreemde Unie. Bravo voor Ierland. We hebben er menige Guinness op gedronken
Jammer genoeg werd ons in Vlaanderen geen referendum gegund. Als enige partij pleiten wij hier nochtans al lang voor. Want laat ons maar eens vragen aan de Vlamingen wat ze vinden van de toetreding van Turkije tot de unie. Laat ons maar eens vragen aan de Vlamingen wat ze vinden van de 25 miljoen euro die de Europese Unie nu al besteedde voor een campagne om nieuwe Afrikaanse migranten aan te trekken.
Laat ons maar eens vragen aan de Vlamingen wat ze vinden van de belastingsvrijstelling, BTW-vrijstelling, vorstelijke wedden en vergoedingen van de Europese zelfverklaarde elite van ambtenaren en aanhangsels. Laat ons maar eens vragen aan de Vlamingen wat ze ervan vinden dat enkel de maandelijkse verhuis van Brussel naar Straatsburg jaarlijks al 200 miljoen euro belastingsgeld kost.
Ik ben ervan overtuigd dat de menig van de Vlamingen haaks staat op de koers die nu gevaren wordt. Ik ben ervan overtuigd dat de mening van de Vlamingen haaks staat op wat De Dehaenes, Mia de Vitsen, Kathleen van Brempten, Sterckxen en Beletten van deze wereld zo hartstochtelijk verdedigen. En daarom is het Vlaams Belang meer dan ooit nodig in Europa.
Omdat wij ons niet neerleggen bij de ondemocratische dictatuur van de Europese Unie. Omdat wij de stem van de gewone man in de straat wel laten klinken in het halfrond in Brussel en Straatsburg. Omdat wij nooit zullen collaboreren voor welk postje dan ook.
Omdat wij nooit onze Vlaamse eigenheid zullen opgeven waar zoveel generaties voor gevochten hebben.En beste vrienden Het zou niet de eeste keer zijn dat het Vlaamse volk het glansrijk wint van een vreemde elite. Wij zullen de Vlaamse leeuw laten klauwen in de Europese salons !
En die ondemocratische Unie blijkt dan ook nog een potverterende instelling te zijn. Het sprookje dat de Europese Unie Vlaanderen rijk maakt, is ondertussen al lang doorprikt, maar de recente cijfers tarten toch alle verbeelding.Van de 4 miljard euro die België jaarlijks afdraagt aan Europa, wordt 75 % opgehoest door Vlaanderen en Brussel. En de 3,3 miljard euro die dan van Europa terug naar België komt in de vorm van subsidies gaan quasi volledig naar Wallonië. De zoveelste Vlaams-Waalse miljardenstroom, ditmaal georganiseerd door de Europese Unie.
Misbruiken bij de Unie zijn ondertussen iedereen bekend. Van hele families die als overbetaalde medewerkers worden ingeschreven tot EU fondsen die uiteindelijk besteed bleken aan Ferraris en luxejachten. De lijst is ellenlang. En een jaar geleden besliste het bureau van het Europees Parlement dat een vernietigende audit over de wanpraktijken in het Parlement zelf, niet mocht openbaar gemaakt worden. En de anti-fraude cel die als taak heeft alle Europese instellingen te controleren dient zelf rechtstreeks onder de Europese Commissie. De Europese Unie is zeker in de leer gekomen bij de Belgische vakbonden
Ook de wirwar van regeltjes en wetten zorgen ervoor dat de Europese Unie onwerkbaar en peperduur is. Is het trouwens de taak van Europa zich te bemoeien met het eeuwenoude recept van Stilton, de samenstelling van heerlijke Franse wijnen, de plaats van Yakult in het zuivelrek, de grootte van de achterlichten op landbouwvoertuigen, de samenstelling van gehaktballen, en nog niet zo lang geleden zelfs over de lengte van komkommers of de krommingsgraad van bananen ?
De stroom van Europese richtlijnen is niet meer te stuiten. De laatste 9 jaar zijn er al meer richtlijnen doorgevoerd dan in de veertig jaren daarvoor en de kostprijs van deze regelneverij overstijgt veruit de winst die een nationale economie maakt dankzij haar lidmaatschap van de unie. Dit is complete waanzin. Een op hol geslagen computer die zonder enige kennis van zaken onophoudelijk papieren uitbraakt. Nieuwe wetten, nieuwe normen, nieuwe verordeningen en wij moeten ons leven telkens opnieuw aanpassen aan de grillen van die zotte computer.
En daarom is het Vlaams Belang méér dan ooit nodig in Europa. Om te vechten tegen de ziekelijk regelneverij en bemoeizucht. Om consequent en onderbouwd misbruiken aan te kaarten, zoals we dat al drie jaar succesvol hier in Vlaanderen doen bij de potverterende en graaiende kleurenvakbonden. Om een halt toe te roepen aan die op hol geslagen computer en indien nodig de stekker uit te trekken ! Om eindelijk de misbruiken met tak en wortel uit te roeien en de Europese Augiasstallen voor eens en altijd uit te mesten.
En die ondemocratische, potverterende en regels spuiende unie houdt bovendien niet van ons Europa. De grote droom van de Unie is om van ons Europa een kleur- geur en smaakloze wereldmix te maken. De unie investeert intensief in het aantrekken van steeds nieuwe migranten en zoals Frank Vanhecke daarstraks al aanhaalde wordt er al openlijk gesproken om na Turkije landen als Marokko, Tunesie en Algerije de Unie binnen te loodsen. Dit alles onder de noemer vandiversiteit.
Nochtans is er in Europa diversiteit genoeg te vinden, al eeuwenlang. Wat is er eigenlijk mis met onze natuurlijke diversiteit ? De Griekse Ouzo, portugese Porto, spaanse sangria, franse bourgogne, duitse sekt of toch een vlaams pint ? Feta, Stilton, brie, passendale of Leerdammer. Kilt, lederhose, bolletjessjaal of klompen. Sirtaki, polonaise, flamenco, weense wals of een vlaamse volksdans. Van de Spaanse senioritas en jodelende Heidis over de gesofisticeerde Parisiennes naar de blozende hollandse meiden. Of voor de dames is er keuze uit flamboyante Italianen, degelijke Duitsers, blonde Zweden of toch liever een geweldige Vlaamse man ?
De Unie zou beter de aanwezige diversiteit naar waarde schatten en koesteren. Deze door de eeuwen gegroeide mooie Europese lappendeken is 1000x waardevoller en leefbaarder dan de artificële eenheidsworst die Louis Michel en co voor ogen hebben.
Maar opkomen voor de waarden en normen die Europa groot gemaakt hebben, levert je het brandmerk onverdraagzaam, bekrompen, rechts en racist op. Want wat hebben wij als Europeanen de rest van de wereld toch niet aangedaan ? Kruistochten, Kerstening en Kolonisatie. En als boetedoening moeten we ons continent nu overleveren aan de wereld en stilletjes kapot laten gaan. Wel, ik voel mij helemaal niet schuldig voor de Kruistochten, de Kerstening of de Kolonisatie. En als er al mensen zijn die beschaamd zijn over hun rol als vooraanstaande Europeanen in de geschiedenis, dan stel ik voor dat ze eerst hun eigen erfschuld aflossen met het terugbetalen van het familiefortuin verdiend door het leegplunderen van Congo en het afhakken van duizenden zwarte handen. Maar dat men stopt met de lofzang van de multiculturele Unie te bezingen terwijl men ondertussen de ganse Europese bevolking probeert op te zadelen met een schuldgevoel omdat Europa in de wereldgeschiedenis inderdaad bepaalde en grootste dingen verwezenlijkte.
Beste Vrienden, als de Eurocraten het niet gezegd willen hebben, dan zal ik het u zeggen. Europa is een continent om trots op te zijn. Een continent dat beschavingen als Rome en Griekenland onder de zijne kon rekenen, waar democratie het daglicht zag. Het continent waar de Magna Charta en het Groot Privilege geboren werden en poorters de steden tot bloei konden brengen. Het continent waar in de 12de eeuw al de scheiding tussen Kerk en Staat werd vastlegd en in de 18ste eeuw het algemeen stemrecht ontstond. Het continent waar Emmeline Pankhurst vocht voor de emancipatie van de vrouw, en won - volgens sommigen het begin van alle miserie.
Het continent van Archimedes, Petrarca, Columbus, Erasmus, Luther, Kant en Schiller. Het continent van Socrates, Thomas van Aquino, Shakespeare, Agatha Christie, Goethe en pater Damiaan. Het continent waar goddelijke gregoriaanse muziek geschreven werd, waar Bach, Beethoven, Haydn, Händel, Vivaldi en Mozart het daglicht zagen.Het continent van Michelangelo zijn Sixtijnse kapel en Da Vincis laatste avondmaal.Het continent van Van Eyck, Memling, Rembrandt, Rubens, Picasso en Dali. Dat beste vrienden is allemaal Europa.
En hier voor u staat een Vlaamse vrouw die ongeloofelijk trots is deel uit te maken van dat prachtige continent !
Beste Vrienden, Achter mij ziet u de affiche van dit Europa congres. De Titanic Europa stevent af op een ijsschots. En onze huistekenaar Fre had geen betere vergelijking kunnen maken. Europa is inderdaad een Titanic. Net zoals het legendarische schip is Europa een prestigeproject, verkocht als onzinkbaar. En terwijl het water de kajuiten al binnenstroomde, bleef men ook op de Titanic verkondigen dat er niks aan de hand was.
Een schip, dat moet varen en veilig zijn. En aan die basisomschrijving voldeed de Titanic niet. Een Unie moet rendabel en betrouwbaar zijn. En aan die basisomschrijving voldoet de Europese Unie niet. En zoals bij de Titanic zullen de meeste slachtoffers vallen onder de gewone bevolking, die de overtocht benedendeks moest maken, ver weg van de dansende elite op de bovendekken. Ook in de Europese Unie is het de gewone man en vrouw in de straat die de prijs moet betalen voor het vertier van de Unie en als eerste het slachtoffer zal worden van de moeilijke tijden die ons te wachten staan. En net zoals op de Titanic, wil Europa niet investeren in reddingsboten
Beste vrienden, We staan op exact 3 maanden van de verkiezingen. Drie maanden waarop we iedere Vlaming moeten overtuigen van het belang van hun Europese stem. Moeten overtuigen dat enkel het Vlaams Belang de strijd aanbindt met een Unie die destructief is voor de Vlaanderen. Economisch, cultureel, maatschappelijk en moreel.
Deze campagnestrijd kan ik fysiek niet aan uw zijde voeren. Maar weet dat ik waar mogelijk, vanachter mijn pc, vanaan mijn baxter of van in mijn ziekbed elk mogelijk seconde zal benutten om mijn steentje bij te dragen. Als we allemaal samen, alle hens aan dek, nog drie maanden keihard werken, kunnen we op 7 juni hopelijk de steven van de Europese Titanic alsnog wenden. Ik weet dat ik op uw steun, op uw vriendschap maar ook politieke inzet kan rekenen om van deze Europese Verkiezingen een klinkende overwinning te maken. En ik ben vandaag naar hier gekomen omdat u zou weten dat u ook op kan rekenen.
Marie-Rose Morel
Op de tonen van "You"ll never walk alone" kreeg Marie-Rose een staande ovatie, met vreugdetranen in de ogen bij haar maar ook bij honderden leden in de bomvolle zaal.
Erevoorzitter Frank Vanhecke was ook op dreef in zijn toespraak met zijn strijd tegen de toetreding van Turkije en de honderdduizenden euro's verspillingen in tientallen nutteloze Europese commissies en organisaties.
Het was één van de beste congressen ooit, de meest emotionele alleszins en de meest strijdbare ook. Het was echt genieten voor alle congresleden. De emoties werden doorgespoeld met menig pintje of frisdrank, zodat de tientallen autocars toch even moesten wachten. Intussen signeerde Filip Dewinter zijn zoveelste verkochte exemplaar van "Ich Allah".
Nog amper drie maanden scheiden ons van de verkiezingen van 7 juni 2009, nog drie maanden van verkiezingsstrijd, waar alles mogelijk is. De peilingen zijn steeds slecht geweest voor het Vlaams Blok en Belang. Wij deden altijd beter en moet ons sterken in onze Vlaamse strijd en met de kracht van een echte Vlaamse Leeuw alles geven.
Marie-Rose Morel gaf het voorbeeld voor iedereen : niets zal ons tegehouden ! We gaan voor de zoveelste overwinning van het volk en voor Vlaanderen !
Drie CD&V-burgemeesters maken zich zorgen over de Vlaamse idealen binnen hun partij. Ze maken zich zorgen over de komende verkiezingen, want je kunt toch niet je beloftes breken en daarna zeggen dat je ze deze keer wél zult houden.
Vijf jaar geleden, op 14 februari 2004, kondigden CD&V en N-VA hun kartel aan. Het Vlaams alternatief was geboren: een krachtige politieke formatie die zou spreken voor het algemeen belang van zes miljoen Vlamingen. En die dus meer en volwaardige bevoegdheden zou bewerkstelligen voor Vlaanderen. Maar die ook zou zorgen voor een ander en beter bestuur.
Het kartel volbracht zijn eerste opdracht in 2004 door een sterke Vlaamse regering op de been te brengen. De tweede opdracht was om via een grote staatshervorming eindelijk institutioneel en financieel orde op zaken te stellen. De hernieuwde machtsdeelname op het federale niveau, leidde CD&V echter langzaam maar zeker weg van deze belangrijke, eigenlijk essentiële, doelstelling. De gevolgen daarvan zijn vandaag zeer pijnlijk: geen kartel meer, geen staatshervorming (noch enig vooruitzicht in dat verband), geen splitsing van B-H-V, een weinig inspirerende noodregering, een dieptepunt qua geloofwaardigheid.
De reactie van de CD&V-partijtop is er een van berusting. De boodschap aan de militanten: 'steun en volg de leiders', zij zullen wel weten hoe en waarom. 'Op die manier kunnen we ook in juni winnen', schrijft Yves Leterme aan elke CD&V-mandataris. Het kartel was een middel, geen doel. Het doel was de realisatie van het kartelprogramma. Voor ons blijft dat ook zo. Immers, is het toeval dat het kartel bijna nergens op lokaal vlak werd opgeheven? Is het geen teken dat velen aan de basis blijven geloven in dat kartelprogramma, in elkaar en in de samenwerking met elkaar ? Hoe dan, met welke doelstellingen en met welke geloofwaardigheid? Je kunt toch niet eerst al je beloftes overboord gooien en vervolgens zeggen dat we onze beloftes volgende keer wél zullen houden?
Inmiddels ontspoort het budget, is goed bestuur ver te zoeken, wordt de staatshervorming op de lange baan geschoven, gaat men over B-H-V dan toch onderhandelen en staan de zowel CD&V als Open VLD te kijken naar de allesverlammende oorlog tussen de MR en de PS.
Alleen de N-VA gaat nog voor de realisatie van het kartelprogramma in woord en daad. Wij menen dat deze partij daarvoor beloond mag worden. Daarom dit signaal van grote bezorgdheid. Wij willen van onderuit, als lokale mandatarissen, uiting geven aan het vertrouwen dat op lokaal vlak nog steeds bestaat tussen CD&V en N-VA. Omdat de geest en het programma van het kartel verre van dood zijn. Dat is onze oprechte hoop.
CV&V en Kris Peeters met lege handen naar de kiezer
Traditionele partijen moeten niet enkel stekker uittrekken, maar kortsluiting veroorzaken. Vandaag besliste Vlaams minister-president Kris Peeters (CD&V) een einde te maken aan de communautaire dialoog, nadat Didier Reynders duidelijk had gemaakt dat er voor de verkiezingen geen deelakkoorden meer mogelijk zijn. Eigen schuld, dikke bult: Kris Peeters blijft door zijn eigen schuld met lege handen achter. Nu zelfs van een minimale staatshervorming binnen deze Vlaamse legislatuur geen sprake zal zijn, staat CD&V helemaal met de billen bloot. De CD&V/N-VA-strategie heeft hopeloos gefaald.
De communautaire dialoog is nooit van start gegaan omwille van twee redenen: de Walen wilden niet en Kris Peeters durfde niet. De Waalse garanties die Peeters bij het begin zei op zak te hebben, blijken uiteindelijk niets meer dan gebakken lucht. Een plan B om bij een mogelijke mislukking als alternatief te dienen was er al evenmin. Nochtans was het plan B van de Vlaamse onafhankelijkheid de enige stok achter de deur om de Walen rond de onderhandelingstafel te krijgen.
De stoere Vlaamse verklaringen van de minister-president zijn totaal ongepast. De Walen zijn de enigen die hun slag thuishalen: geen staatshervorming. Niet alleen blijft het Vlaams regeerakkoord hierdoor dode letter, bovendien blijkt opnieuw dat de Waalse chantage werkt. Het antwoord van Kris Peeters op het Waalse njet, is zwak en laf. Peeters legt zich neer bij de feiten en gaat over tot de orde van de dag. In plaats van enkel de stekker uit de dialoog te trekken, moet hij een kortsluiting veroorzaken. Dat kan alleen indien CD&V, SP.A en VLD zich niet neerleggen bij het Belgische status quo, en eindelijk durven te kiezen voor Vlaamse onafhankelijkheid.
NVA kreeg gelijk
Oppositiepartij N-VA zegt dat Vlaams minister-president Kris Peeters de bevolking een rad voor de ogen heeft gedraaid door te zeggen dat er 'garanties' waren op succes in de communautaire dialoog, zegt N-VAer Geert Bourgeois. Hij stapte destijds uit de Vlaamse regering omdat hij niet geloofde in de communautaire dialoog. 'Er waren geen garanties bij de opstart van de dialoog. Peeters is altijd blijven volhouden dat er garanties waren op deelakkoorden. Maar zelfs die zijn er niet. Hij geeft ons met zeven maanden vertraging gelijk', zegt Bourgeois. 'We komen nu tot de vaststelling dat een belangrijk luik van het Vlaams regeerakkoord niet uitgevoerd wordt en dat de 'copernicaanse omwenteling', waarbij het zwaartepunt van de bevoegdheden bij de deelstaten zou liggen, er niet komt', zegt Bourgeois.
Bruno Valkeniers Voorzitter Vlaams Belang Filip DewinterVlaams parlementslid
Vlaams Belang wist op voorhand dat deze onderhandelingen op niets zouden uitdraaien. CD&v stelde elke ernstige poging de Vlaamse eisen te verdedigen uit, vond nooit de "vijf minuten politieke moed", werd steeds gedwarsboomd door madam NON en de MR met pitbull Mangain op kop, Di Rupo liep er losjes tussendoor met af en toe een kirrend geluidje van een valse vredesduif.
NVA verliet tijdig het zwalpend schip, Leterme verliet het toen het begon te zinken. Gelukkig zijn de verkiezingen in aantocht en strandde het regeringsschip op een zandbank net voor de kust.
CD&v krijgt een dikke nul op tien voor haat verkizingsbeloften ! Ze hebben er geen enkele van waargemaakt.
Erger nog het land zit in de diepste crisis ooit. Er zullen enkele mirakels moeten gebeuren om dit land nog te redden. Trek de stekker uit, verlos ons van dit gedrocht en redt wat er nog te redden valt : Vlaanderen !
Marokkaanse overheid verplicht gebruik Arabische namenlijst
Indien de Marokkaanse overheid de integratie van Marokkaanse allochtonen blijft tegenwerken moet het Marokkaans consulaat in Antwerpen gesloten worden.
Filip Dewinter
Dienst Burgerlijke Stand van de stad Antwerpen verplicht allochtonen van Marokkaanse origine om de Arabische namenlijst van de Marokkaanse overheid te gebruiken. Antwerpse stedelijke overheid ondersteunt, faciliteert en voert anti-integratiebeleid van de Marokkaanse overheid uit Naar aanleiding van het debat in het Vlaams Parlement betreffende de Arabische namenlijst die door de Marokkaanse ambassade opgedrongen wordt aan allochtonen van Marokkaanse origine die over de dubbele nationaliteit beschikken, bleek dat slechts 10% van de Vlaamse steden en gemeenten bij de diensten van de burgerlijke stand deze namenlijst gebruiken. 88% van de steden en gemeenten gebruiken deze Arabische namenlijst uitdrukkelijk niet.
Ook nadat Vlaams minister voor inburgering, Marino Keulen, vorig jaar reeds op vragen van Filip Dewinter antwoordde dat de diensten van de burgerlijke stand deze Arabische namenlijst beter niet gebruiken, blijft o.a. de stad Antwerpen de lijst niet alleen gebruiken, maar legt de dienst bevolking van de stad Antwerpen allochtonen van Marokkaanse origine een tweetalig Nederlands-Arabisch formulier voor waarin gewezen wordt op het feit dat de naam die ouders kiezen niet voorkomt op de door de Marokkaanse overheid ter beschikking gestelde namenlijst. Omdat dit problemen zou kunnen geven om een Marokkaans nationaal paspoort te verkrijgen en om moeilijkheden te besparen wordt de ouders aangeraden contact op te nemen met de Marokkaanse ambassade of het Marokkaanse consulaat om de aanvaarding van de naam te bekomen.
Los van het feit dat dit tweetalig formulier een inbreuk vormt op de bestaande taalwetgeving die verplicht dat overheidscommunicatie met de burger in Vlaanderen in het Nederlands dient te gebeuren, is het ongehoord dat de Antwerpse stedelijke overheid het beleid van niet-integratie ten aanzien van de hier verblijvende Marokkaanse allochtonen van de Marokkaanse overheid ondersteunt, faciliteert en uitvoert.
In een schrijven van de verantwoordelijke ambtenaar voor loketwerking wordt gesteld dat: Wanneer deze ouders hun kind, dat eveneens de dubbele nationaliteit heeft, een naam willen geven, moet die naam voor de Marokkaanse overheid voorkomen op de namenlijsten die opgesteld worden door die overheid. Deze lijsten liggen bij onze diensten burgerlijke stand ter beschikking van de ouders.
Voor de Marokkaanse overheid zijn de hier verblijvende Marokkaanse allochtonen de 17de provincie van Marokko. Door de integratie van Marokkaanse allochtonen tegen te werken, probeert de Marokkaanse overheid de allochtonen van Marokkaanse origine om economische en politieke redenen te binden aan de Arabische en islamitische cultuur en de Marokkaanse identiteit.
Het is meer dan onverantwoord te noemen dat het Antwerpse stadsbestuurde kaart van de Marokkaanse overheid trekt en hierdoor de integratie van de hier verblijvende Marokkaanse allochtonen bemoeilijkt. Opvallend is ook dat de Marokkaanse Consul in Antwerpen, de heer Mohammed Benali, iedere allochtoon van Marokkaanse origine die huwt persoonlijk aanschrijft (zie brief als bijlage) met de mededeling dat: Je vous informe que la loi est claire : le prénom de votre enfant doit être authentiquement arabe ou marocain. en aan de jonggehuwden een 15 bladzijden tellende Arabische namenlijst met 1298 toegelaten Arabische namen bezorgd. Ook hiertegen treedt het Antwerpse stadsbestuur niet op.
Filip Dewinter eist dat de fameuze namenlijst niet langer gebruikt wordt door de diensten van de burgerlijke stad van de stad Antwerpen. Tevens wil Filip Dewinter dat de Antwerpse burgermeester de Marokkaanse Consul op het matje roept en hem vraagt te stoppen met zijn briefschrijfactie en zich in te schakelen in het integratiebeleid. Indien het Marokkaanse Consulaat zich hiertoe niet bereid verklaart, moet het Antwerpse stadsbestuur overwegen het consulaat te sluiten.
16.02.2009 - De Vlaamse trommels hebben even dienst gedaan om de verkiezingen te winnen, maar het Belgische staatsmanschap heeft alweer geroepen. De Vlaamse vleugel van de CD&V is vleugellam. Lancien CVP est arrivé. Zo veegde Erik Stoffelen de CD&V-top de mantel uit op het jongste Vlaams-Nationaal Zangfeest. De bolwassing volgde kort na een al even striemende aanklacht van enkele dissidente CD&V-burgemeesters.
Nul procent
Huub Broers, Hendrik Verbrugge en Dirk Brancaer maakten in een open brief de tragische balans op van de regeringsdeelname: Geen kartel meer, geen staatshervorming noch enig vooruitzicht, geen splitsing van BHV, een weinig inspirerende noodregering, een dieptepunt qua geloofwaardigheid.
De opstandige burgemeesters werden niet teruggefloten door hun partijtop, want iedereen weet dat ze gelijk hebben, dat het palmares bedroevend is. Leterme schreef in een brief aan alle CD&V-mandatarissen wel dat zijn partij de verkiezingen gaat winnen, maar aan de basis zien ze de bui al hangen. Intussen ontspoort het budget, is goed bestuur ver te zoeken, wordt de staatshervorming op de lange baan geschoven, gaat men over BHV dan toch onderhandelen en staan zowel CD&V als VLD te kijken naar de verlammende oorlog tussen de MR en de PS, aldus de opstandige burgemeesters.
Iedereen weet dat je de verkiezingsbeloftes van de traditionele partijen best met een korreltje zout neemt, maar de kloof tussen de beloftes en de resultaten was zelden zo schrijnend. Of, om het met de woorden van de CD&V-burgemeesters te zeggen: Op dit moment hebben we nul procent bereikt. Nul % ! Alstublieft.
Fortis
Leterme struikelde over het Fortis-dossier, na mogelijke druk vanuit de regering op rechters die zich over de verkoop van de bank moesten uitspreken. Een ezel stoot zich geen twee keer aan dezelfde steen, denk je dan, maar Reynders lapte het weer. Hij schudde op de valreep nog wat oneerbare trucjes uit de mouw om de stemming van de aandeelhouders van Fortis in zijn voordeel te laten beslechten. Maar toen dat uitlekte was de verontwaardiging zo groot dat de verkoop aan het Franse Paribas werd weggestemd. Niemand weet hoe het nu verder moet.
In een normaal land zouden er meteen na de val van de regering-Leterme verkiezingen worden uitgeschreven. Maar neen, in België worden democratische verkiezingen door politici en opiniemakers opgevoerd als de ultieme nachtmerrie. Dit land heeft stabiliteit nodig, zo wordt georakeld. We kunnen ons niet veroorloven dat de regering valt want de economische crisis moet aangepakt worden, de bankcrisis opgelost. En daarvoor heb je bekwame leiders nodig We kennen het resultaat.
Wat een zootje, wat een puinhoop. In een beschaafd land zou de regering al lang de eer aan zichzelf gehouden hebben en ontslag genomen. Maar neen. Luid applaus voor de change-praatjes van Barack Obama, maar in eigen land luidt het leidmotief van Herman Van Rompuy en zijn regering: No change. Je moet het maar doen. Het land zakt weg in het moeras en het immobilisme, en wat zegt de regering: laten we er maar van genieten
KBC
Alles in dit land is communautair, zei Karel De Gucht ooit. Dat werd met de bankcrisis nog eens ten overvloede bewezen. Didier Reynders aarzelde geen seconde om de Vlaamse bank KBC mee de dieperik in te sleuren. Vorig jaar al zorgde Guy Quaden (PS) voor onrust door te suggereren dat KBC kampte met liquiditeitsproblemen. Een kapitaalinjectie bij KBC werd verzilverd met compensaties voor de noodlijdende Waalse vliegtuigonderdelenbouwer Sabca. En daarmee werd de oude Belgische wafelijzerpolitiek terug uit de mottenballen opgevist.
Maar daarmee was de Waalse afgunst en de nijd over de Vlaamse welvaart, de Vlaamse begrotingsoverschotten en het economische succesverhaal van Vlaanderen nog niet gesust. Reynders strooide opnieuw valse geruchten rond over banken in moeilijkheden lees KBC. Beursspecialisten wezen er dan ook op dat de koersval bij KBC vooral te wijten is aan geruchten uit overheidskringen en meer bepaald Didier Reynders.
Toen een dijkbreuk onafwendbaar was geworden, haastte Laurette Onkelinx zich met de kurkdroge mededeling dat er van Belgische overheidssteun aan de (Vlaamse) bank om ideologische redenen geen sprake kon zijn. Als grof staaltje van Waalse solidariteit en Belgische loyaliteit kan dat tellen.
Het bedenkelijke optreden van Reynders en co. is geen toeval, maar kadert in een doelbewuste strategie van de Franstaligen om het Vlaamse autonomiestreven met alle mogelijke middelen te dwarsbomen. Maar, helaas voor Reynders en co., wie een put graaft voor een ander, loopt het risico er zelf in te tuimelen. Ze kregen de KBC-boemerang terug, recht in het gezicht.
Wat kan Vlaanderen nog met dit Wallonië aan?, vroeg Guido Meulenaer zich af in Trends. Aan Vlaamse kant groeit de consensus dat een staatshervorming noodzakelijk is. De zaak-KBC zal dat bewustzijn nog doen toenemen, en komt die staatshervorming er niet, dan zijn een big bang en een onafhankelijk Vlaanderen de enige uitweg.
Yes, we can!
De CD&V-top heeft er zich bij neergelegd dat er van een staatshervorming niks in huis komt. De partij heeft zich weer tot België bekeerd. Herman Van Rompuy zweert bij de Belgische status quo. En de VLD? Die voert Guy Verhofstadt straks op als de redder des vaderlands. De man die van België een modelstaat zou maken, maar die alle netelige dossiers in de koelkast stopte en liet wegrotten
No change, inderdaad. En dat terwijl het land snakt naar verandering. De begroting rammelt langs alle kanten. De communautaire onderhandelingen zitten muurvast. Justitie is nog altijd een puinhoop. En intussen gaat de miljardendiefstal van Vlaams geld en Vlaamse welvaart dag in dag uit gewoon verder.
Verandering? Ach, Jean-Marie Dedecker belooft het wel, maar droomt al luidop van een regering met CD&V en VLD, de partijen die het no change tot hoogste vorm van staatsmanschap hebben verheven. Maak u dus geen illusies, ook LDD zal straks niet voor de noodzakelijke verandering zorgen.
Die levensnoodzakelijke verandering is binnen België niet mogelijk en kan alleen in een eigen Vlaamse staat. Luc Van der Kelen (Het Laatste Nieuws), is geen flamingant, maar hij trekt uit de KBC-crisis wel de enig mogelijke conclusie: Als er ooit een bewijs is geweest voor de levensvatbaarheid van een zelfstandig Vlaanderen, is dat in de zaak-KBC geleverd. Vlaanderen heeft België niet nodig. Vlaanderen heeft gedaan wat het moest doen. Weg met die verlammende koudwatervrees en de Belgische ziekte. Vlaanderen moet eindelijk zijn lot in eigen handen nemen. Vlaamse onafhankelijkheid? Yes, we can!
Aanval in druk metrostation, maar niemand helpt behalve 2 agenten in burger
BRUSSEL - Een meisje van vijftien is aan een Brussels metrostation getrapt en geslagen door twee jongeren die het gemunt hadden op haar iPhone. Dat gebeurde allemaal terwijl heel wat reizigers toekeken, maar niemand kwam het meisje te hulp.
Daags na ons verslag over Jonathan die 17 messteken heeft gekregen om hem van zijn gsm te beroven, duikt opnieuw een verhaal op van een brutale diefstal die herinnert aan wat Joe Van Holsbeeck in het Centraal Station in Brussel is overkomen.
'Ik kwam woensdag in de vooravond terug van bij een vriendin. In de bus belde ik mijn moeder om haar te vertellen wanneer ik thuis zou zijn. Ik deed dat met mijn iPhone, al had mijn moeder mij op het hart gedrukt om het dure apparaat zo weinig mogelijk in het openbaar te voorschijn te halen. Maar ik wou niet dat ze ongerust zou worden', vertelt Marie (15).
In diezelfde bus hadden twee jongeren van 15 en 16 gezien dat Marie in het bezit was van een van de meest begeerde gsm's op de markt. En die wilden zij te pakken krijgen. Zij volgden Marie toen zij aan het metrostation Bockstael overstapte van de bus op de ondergrondse. 'Op de roltrap die naar het station afdaalt, kwam de grootste van de twee plots voor mij staan terwijl de kleinste op dezelfde tree stond als ik. Toen ik weigerde mijn gsm af te geven sloeg hij me meteen in het gezicht. Ik huilde en smeekte dat ze me door zouden laten. Maar in de plaats daarvan greep die woesteling me bij de keel in een echte wurggreep. Hij drukte mij tegen de leuning van de roltrap. Ik zag op de andere roltrap de reizigers naar boven gaan die net uit een aankomend stel waren gestapt. Maar niemand hielp mij', zegt Marie.
Al die tijd hield Marie haar hand in de broekzak van haar jeans stevig op haar iPhone gedrukt. Zij kreeg harde klappen te verduren. Een van de aanranders trachtte het toestel uit haar broekzak te rukken. De broek van Marie scheurde, maar nog liet zij niet begaan. Op dat ogenblik kwamen politiemannen in burger haar te hulp. De twee aanranders werden in de boeien geklonken. Zij bleken minderjarig en allebei gekend bij de politie voor gewelddadige feiten.
Politiemannen in burger kwamen het slachtoffer te hulp. De twee aanranders werden opgepakt. Zij bleken minderjarig en gekend bij de politie voor gewelddadige feiten. "Nog terwijl mijn dochter verzorgd en verhoord werd, werden haar aanranders, die bekentenissen hebben afgelegd, door het parket weer vrijgelaten. Dat is toch hemeltergend", zegt de vader van het slachtoffer. (belga/dea)
'Nog terwijl mijn dochter verzorgd en verhoord werd, werden haar aanranders, die bekentenissen hebben afgelegd, door het parket weer vrijgelaten. Dat is toch hemeltergend?', zegt de vader van Marie. De ouders van het meisje vragen zich af hoe zij het voorval zal verwerken. Psychologische steun van slachtofferhulp zal zeker welkom zijn. (yb)
Minderjarig meisje slaat rivale met honkbalknuppel
BRUSSEL - Een 17-jarig meisje is doorverwezen naar het Brusselse parket omdat ze een 18-jarige rivale heeft aangevallen met een honkbalknuppel. Het voorval vond donderdag in Molenbeek plaats onder de ogen van verschillende voorbijgangers. Dat meldt de politie.
Het slachtoffer raakte geblesseerd aan haar rug en werd voor verzorging naar het ziekenhuis overgebracht. Het voorval zou draaien rond een openstaande schuld van 20 euro. Tijdens een afspraak donderdag liepen de gemoederen hoog op. Het jongste meisje vertrok daarop naar huis waar ze een honkbalknuppel ophaalde en keerde daarna terug met haar moeder. Volgens het slachtoffer werd ze verschillende keren geslagen op haar ribben en handen. Ook de moeder raakte lichtgewond bij het gevecht. Het meisje van 17, dat niet bekend staat bij de politie, ontkent de feiten.
Stadsbende steekt jongen (16) halfdood voor gsm
Een 22-jarig lid van een stadsbende heeft een 16-jarige Congolese jongen in Anderlecht op straat zeventien keer gestoken met een mes om hem van zijn gsm te kunnen beroven. Aan het Sint-Guidoplein in Anderlecht werd het slachtoffer, Jonathan, door een kerel aangesproken die hem zijn gsm vroeg om een berichtje te versturen. Jonathan ging daarop in, maar toen hij zijn gsm terug wou krijgen, beweerde de andere kerel dat hij het toestel al had teruggegeven. Er ontstond een ruzie die snel ontaardde en waarbij de tegenstrever van Jonathan, een zekere Mamadou (22), steun kreeg van een tiental jongeren uit de buurt.
Hoofdverdachte opgepakt Uiteindelijk zette de groep aanranders het op een lopen. Jonathan bereikte bloedend en strompelend het metrostation, waar een paar reizigers zich over hem ontfermden en hem naar het ziekenhuis begeleidden. De hoofdverdachte is ondertussen opgepakt door de politie.
Vier Noordafrikaanse overvallers gevat in Menen, vijfde dader spoorloos
Na een achtervolging door verschillende politiediensten zijn in Menen kort voor de middag vier overvallers gevat. Een vijfde dader is spoorloos. De vijf mannen van Noord-Afrikaanse origine zijn verantwoordelijk voor enkele overvallen en een carjacking eerder op de dag in Moeskroen en het noorden van Frankrijk.
Achtervolging en vier daders gevat De politie van de zone Grensleie kreeg deze voormiddag een bericht uit Henegouwen dat een Audi, met aan boord vijf overvallers, vanuit Moeskroen op de vlucht was richting Menen. Vermoedelijk snelden de verdachten in de richting van Frankrijk. Enkele wegen werden afgezet. Achtervolgd door de politie, reden de daders een zijstraat van de Moeskroenstraat in. Ze lieten hun auto achter en probeerden te voet te ontkomen. Vier van de vijf verdachten werden vrij snel gevat. Met een speurhond en een helikopter met warmtecamera werd nog gezocht naar de vijfde dader, die erin slaagde te ontkomen.
Tigerkidnapping in Ternat mondt uit in schietpartij
In Ternat zijn vanochtend een bankbediende en zijn gezin het slachtoffer geworden van een tigerkidnapping. Drie overvallers namen de man mee naar een Dexia-filiaal in Jette, maar daar werden ze verrast door de politie. Na een schietpartij en een klopjacht zouden de drie overvallers opgepakt zijn. De slachtoffers zijn bevrijd. Er zouden geen gewonden gevallen zijn, zo melden politie en parket.
Zowel man als vrouw werken in afzonderlijke Dexia-kantoren in Jette. Beide ouders alsook de twee kinderen van het gezin zijn bevrijd en zijn ongedeerd. Het Brusselse parket geeft deze namiddag meer uitleg. De juiste omstandigheden van de tigerkidnapping zijn nog onduidelijk. Wel kon het gerecht bevestigen dat drie gewapende mannen vanmorgen de woning van een bankbediende in Ternat binnenvielen en daar de bediende en zijn echtgenote bedreigden. Ze reden met de man naar een Dexia-filiaal aan het Koning Boudewijnpark in Jette.
Helikopter ingezet Daar kwamen de kidnappers oog in oog te staan met de politie en kwam het tot een schietpartij. De overvallers staken de wagen in brand waarmee ze naar Jette waren gereden en vluchtten te voet naar de Wemmelsesteenweg waar ze een andere wagen stalen. De politie zette de achtervolging in kreeg daarbij steun van een helikopter van de federale politie. De bankbediende en zijn echtgenote zijn ondertussen bevrijd en zouden ongedeerd zijn.
Daders tigerkidnapping Ternat niet opgepakt
HLN updateIn Ternat zijn vanochtend een bankbediende en zijn gezin het slachtoffer geworden van een tigerkidnapping. Vier overvallers namen beide ouders en de twee kinderen van 3 en 7 jaar oud mee naar Jette. Daar moesten de ouders de kluizen leegmaken van de twee Dexia-kantoren waar ze werkten. Nadien werden de gijzelaars vrijgelaten en gingen de overvallers op de vlucht. Er zouden geen gewonden gevallen zijn.
In het Koning Boudewijnpark beschoten ze een parkwachter die hen betrapte toen ze de gijzelaars vrijlieten. De overvallers staken de wagen in brand waarmee ze naar Jette waren gereden en vluchtten te voet naar de Wemmelsesteenweg waar ze een andere wagen stalen. De politie zette de achtervolging in kreeg daarbij steun van een helikopter van de federale politie. In tegenstelling tot wat eerder gemeld werd, zijn de vier kunnen ontkomen, meldt het Brusselse parket. Over de omvang van de buit wenst het parket geen informatie vrij te geven. (belga/ka)
Duizenden euro's buit bij overval Carrefour Kontich
Twee gemaskerde mannen hebben vanavond een gewapende overval gepleegd op het warenhuis Carrefour in Kontich. Dat meldt de lokale politie. De overvallers drongen de winkel iets na 20 uur binnen langs de dienstingang achteraan de zaak. Op dat moment waren nog twee winkelbediendes aanwezig. Ze werden onder bedreiging van pistolen op hun knieën gedwongen en moesten naar de safe kruipen waar alle opbrengsten van de dag in lagen. Daarna moesten de personeelsleden ook nog een laatste losse kassalade afgeven.
MIVB blijft Nederlandstalige klanten in Brussel beledigen
Het gebruik van het Nederlands bij de MIVB laat vaak te wensen over. Het Vlaams Belang stelde hierover in het verleden reeds vaak vragen aan de bevoegde minister Pascal Smet (SPa). Zo stelden we onlangs nog vragen bij schabouwelijke taalfouten in metrostation Rogier (stijle trappen, handlopen, ...).
Minister Pascal Smet, een meester in het gebruik van de paraplutechniek om zelf geen verantwoordelijkheid te moeten opnemen, antwoordde toen letterlijk : de schuld daarvoor ligt bij Nederlandstalige medewerkers van de MIVB en Mobiel Brussel die de fouten niet opmerkten. Zoals u weet, gaat de kennis van de Nederlandse spelling achteruit bij veel Nederlandstaligen.
Het Vlaams Belang kwam echter in het bezit van een officieel schrijven vanwege de commerciële directie van de MIVB, met betrekking tot de aanvraag van een MOBIB-abonnement. Het taalgebruik in dit schrijven is maar al te grof. Een kleine bloemlezing :
- Van gedaan van uw verandering van adres het formulier MOBIB zal willen opnieuw vullen - Het adres in de zomer corrigeren, opnieuw het formulier MOBIB zal willen invullen. - Het nummer van voorgevel moet inscri zijn - Vooral niet gesneden het formulier in twee - Niet schrijven gezet van de hokjes
De Nederlandstalige klant die dit gewauwel begrijpt en het formulier alsnog juist kan invullen wordt daarvoor vriendelijk bedankt : Bedankt voor uw goed flinkheid, zal weten dat het een computer is die verzoeken is om uw informatie te lezen vandaar het nut om de hokjes te eerbiedigen en om de hokjes te laten niet bezet leeg.
Waarna men het formulier in de envelop préaffranchi zal willen terug sturen.
Het lijkt ons weinig waarschijnlijk dat ook dit de fout is van een Nederlandstalige werknemer wiens spelling niet optimaal is.
Het is onbegrijpelijk dat dit soort van brieven in Brussel anno 2009 nog wordt gestuurd naar Nederlandstalige klanten. Het argument van een paar taalfoutjes is toch niet zo erg gaat hier dan ook niet meer op. Het is een (zoveelste) bewijs dat het serieus mangelt bij de communicatie van de MIVB met haar Nederlandstalige klanten, en dat iemand voor deze manifeste onbeleefdheid naar deze klanten toe verantwoordelijkheid dient op te nemen.
Daarom zal ondergetekende minister Smet hierover in het Brussels Hoofdstedelijk Parlement interpelleren. Het kan niet langer dat de MIVB haar Nederlandstalige klanten op zulke manier behandelt; en het wordt hoog tijd dat minister Smet eindelijk eens de moed zal vinden om zijn verantwoordelijkheid ter zake op te nemen !
De twee minderjarigen die gisteren zijn opgepakt nadat ze in Halle een superette hadden overvallen, stonden al gekend bij het gerecht. De twee, de zestienjarige S. en de zeventienjarige M., komen allebei uit Anderlecht en waren eerder al in aanraking gekomen met de jeugdrechter. Zij zullen vandaag opnieuw voor de jeugdrechter verschijnen. Dat meldt het Brusselse parket. Van hun kompaan, de derde overvaller, is voorlopig nog geen spoor.
Overval op superette Het drietal drong gisterochtend kort voor 10.00 uur een Proxy Delhaize-superette binnen op de Alsembergsesteenweg in Buizingen, een deelgemeente van Halle. Ze droegen alledrie bivakmutsen en zwaaiden met een vuurwapen, waarmee ze de bedienden en een twintigtal aanwezige klanten bedreigden. Nadat ze de inhoud van de kassa's in een plastic zak hadden gestopt, gingen de drie er vandoor in een wagen.
Ontsnapt Die wagen werd korte tijd later opgemerkt in Ukkel en klemgereden door de politie. Eén overvaller kon onmiddellijk opgepakt worden, de twee anderen zetten hun vlucht te voet verder. Daarbij wierpen ze een heleboel spullen weg, ondermeer een gedeelte van de buit. De politie kon nog één vluchter oppakken maar de derde kon ontsnappen.
Crimineel verleden De twee opgepakte daders werden geïdentificeerd als de zestienjarige S. en de zeventienjarige M., beiden uit Anderlecht en beiden met een verleden bij de jeugdrechter. Die zal deze namiddag beslissen wat er met het tweetal moet gebeuren.
Marokkaanse Belgen die willen dat hun kind de Marokkaanse nationaliteit krijgt, moeten het een Marokkaanse voornaam geven, te selecteren uit een door de Marokkaanse overheid vastgelegde lijst. Kamerlid Ben Weyts (N-VA) wil dat minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht (Open Vld) die praktijk laat stopzetten.
In Nederland loopt die discussie al langer. Daar wil het parlement dat de regering de Marokkaanse overheid ertoe beweegt om niet alleen Arabische voornamen te aanvaarden, maar ook Nederlandse en zeker ook berberse, die sinds kort taboe zijn verklaard. Ben Weyts wil nu dat Karel De Gucht gelijkaardige stappen zet bij zijn Marokkaanse collega.
Weyts eist ook van minister van Binnenlandse Zaken Guido De Padt (Open Vld) dat die de ambtenaren van de Burgerlijke Stand verbiedt de Marokkaanse regels toe te passen. Twee jaar geleden kaartte Vlaams minister van Inburgering Marino Keulen de zaak al eens aan bij de Marokkaanse consul in ons land, zonder concreet resultaat. (belga/ka)
Bijna de helft van de Vlaamse kiezers heeft een uitermate negatieve opvatting over de islam en de moslims. Maar liefst 46 procent van de Vlaamse kiezers is van mening dat de islam geen bijdrage kan leveren aan de Europese cultuur. Amper 18 procent denkt dat dat wel het geval is. Nog meer kiezers (48 procent) vinden dat de islamitische waarden een bedreiging zijn voor Europa en 37 procent meent dat de meeste moslims geen respect hebben voor de Europese cultuur en levenswijze.
Onderzoek
Dat blijkt uit een onderzoek van het Instituut voor Sociaal en Politiek Opinieonderzoek (Ispo) van de KU Leuven. Het Ispo-team, onder leiding van Jaak Billiet en Marc Swyngedouw, ondervroeg tussen september 2007 en januari 2008 1.084 Vlaamse kiezers over hun stemgedrag. In de marge van dit onderzoek werd ook het concept "islamfobie" of de negatieve houding tegenover de islam gemeten. (belga/mvl)
Islam bedreigt Europa
26.01.2009 12.04u - De islam heeft een imagoprobleem. Bijna de helft van de Vlaamse kiezers (46%) is van oordeel dat moslims profiteren van onze sociale zekerheid en dat de islam geen wezenlijke bijdrage levert aan de Europese cultuur. Slechts 18 procent meent van wel. 48 procent van de kiezers vindt dat de islamitische waarden een bedreiging zijn voor Europa en volgens 37 procent hebben de meeste moslims geen respect voor de Europese cultuur en levenswijze.
Een en ander moet blijken uit een recent onderzoek van het Instituut voor Sociaal en Politiek Opinieonderzoek (Ispo) van de KU Leuven. Het team van Jaak Billiet en Marc Swyngedouw ondervroeg een duizendtal Vlaamse kiezers over hun stemgedrag en hun houding tegenover de islam. De resultaten van de peiling komen niet als een verrassing, maar liggen in de lijn van eerdere studies in binnen- en buitenland.
Men kan die resultaten betreuren. Men kan die houding wijten aan vooroordelen. Men kan ze zelfs gemakshalve in de schoenen van rechtse politici of partijen schuiven. Men kan de negatieve houding klasseren als islamofobie, maar met dat alles is het probleem niet van de baan. Swyngedouw wil dat de (Vlaamse) overheid een tandje bijsteekt om de verhouding tussen de bevolkingsgroepen te verbeteren. Maar of dat volstaat? Het is immers niet de schuld van de overheid en al helemaal niet de schuld van de zogezegd onverdraagzame Vlamingen. De goede wil moet van beide kanten komen
Elke Vlaming zou arafatsjaal moeten dragen zegt Anciaux.
"Vandaag zou elke rechtgeaarde Vlaming, elk rechtgeaard mens, een arafatsjaal moeten dragen. Uit solidariteit met elke onderdrukte, uit verbondenheid met iedereen die in gevaar is, voor diegenen die elke dag hun leven riskeren". Dat schrijft Vlaams minister Bert Anciaux op zijn site naar aanleiding van het feit dat De Lijn recent een chauffeur verbood de sjaal nog langer te dragen op straf van ontslag.
De arafatsjaal was volgens Anciaux nooit een agressief of negatief symbool. Door het te verbieden wordt elke drager ten onrechte als potentiële agressieveling gestigmatiseerd. Hij koestert evengoed het Joodse keppeltje.
"Elk symbool dat met warmte en liefde wordt gedragen, is de moeite waard getoond te worden. Niemand hoeft bang te zijn zijn identiteit te uiten. Voor mij zijn die symbolen waardevol. Vol diepgang en idealen. Getuigenissen van inzet en droom. Symbool voor strijd tegen onrecht, symbool voor respect voor eigenheid en verscheidenheid", aldus Anciaux. (belga/lpb)
Bertje is helemaal de pedalen kwijt en gaat over de schreef ! Bert, ge moest u schamen - als Vlaming uit een VU-nest -voor dergelijke onzin, tenzij ge u nu al indentificeert met terrorisme van Hamas en Hezbolah.
Anciaux weer uit de bocht
28.01.2009 13.38u - Enkele dagen geleden riep Bert Anciaux iedereen nog op om een Arafatsjaal te dragen uit solidariteit met het Palestijnse volk. Ach, Bert laat zich wel vaker meeslepen en verleiden tot dwaze acties en uitspraken. Maar even later was het pas echt goed raak en vloog de notoire brokkenpiloot helemaal uit de bocht. Anciaux vergeleek het drama in Dendermonde met het lot van de Palestijnse kinderen in Gaza
Hier gaat het over 15 slachtoffers, waarvan 14 kindjes. Het choqueert ons allemaal. Ik moest ook denken aan de honderden dode kinderen in de Gazastrook, ook bewust door een agressor omgebracht en zonder dat die agressor opgepakt werd, schreef Anciaux op zijn weblog.
Zoals hier al vaker gezegd en geschreven, kunnen er vragen gesteld worden bij het militaire optreden van Israël en bij het hoge aantal burgerslachtoffers in de Gazastrook. Maar beweren dat Israël bewust en doelgericht Palestijnse kinderen vermoordt, is nog wel wat anders. Dat is een gratuite beschuldiging. De vergelijking met het weerzinwekkende drama in het kinderdagverblijf in Dendermonde is van de pot gerukt en ruikt naar lijkenpikkerij.
De Vlaamse regering zit ondertussen erg verveeld met het zoveelste Anciaux-incident. Bertje haast zich nu om te zeggen dat hij het zo niet bedoeld had en dat hij ook het geweld van Hamas veroordeelt. Die uitleg komt rijkelijk laat en een scherpe veroordeling van Hamas hebben we vroeger nooit gehoord. Wat men van de oorlog in het Midden-Oosten ook moge denken, de vergelijking met het drama in Dendermonde is bijzonder ongelukkig en ongepast.
Bert is al lang de pedalen kwijt, dit is de zoveelste blunder in een paar dagen tijd. Bombardementen in een land in oorlog met terroristen als Hamas mag je nooit vergelijken met een gruwelijke moord als in Dendermonde. Anders bel je Abou Jahjah maar, die heeft wel nog een kamertje vrij. Vergeet je sjaal niet ! Sjalom.
Ik heb deze morgen op internet de krantenkoppen gelezen en ben geschokt door dit vreselijke nieuws.
De vuile oorlog in de media zal nu misschien stoppen en je de rust geven die je zal nodig hebben om te vechten tegen deze vreselijke ziekte. Hopelijk gaan nu de pennen met zwavelzuur stoppen met gruwels te schrijven, gaan de vijandige journalisten en intervieuwers nu menselijker vragen stelllen, gaan andere poltici stoppen met hun vuile insinuaties en valse beschuldigingen. Zo kan je vooral tot rust komen en je batterijen positief opladen. Je zal alle energie kunnen gebruiken.
Je moet als mama van twee jonge kinderen vechten om te leven en te overleven, voor jezelf en je kinderen.
Vergeet even het Vlaams Belang en geef prioriteit aan eigen belang, voor je kinderen en jezelf !
In 2009 zal je moeten je belangrijkste strijd leveren, de strijd om een plaats te behouden hier op aarde... honderdduizenden keren belangrijker dan een verkiesbare plaats op één of andere lijst.
Geert Wilders, de populaire voorman van de Nederlandse PVV, zal dan toch vervolgd worden wegens zogenaamd discriminerende en haatzaaiende uitlatingen. Dat heeft het Amsterdamse gerecht gisteren beslist.
Het zat er al een tijd aan te komen. Wilders zit nooit verlegen om wat verbale krachtpatserij of provocerende uitspraken aan het adres van de radicale islam, maar vorig jaar besliste het Openbaar Ministerie nog om Wilders niet te vervolgen voor discriminatie van moslims. In april van vorig jaar oordeelde een rechter in Den Haag ook dat Fitna, de omstreden anti-koranfilm van Geert Wilders, niét oproept tot haat of geweld. Wilders laat zich soms provocerend uit, maar in een democratie moet dat kunnen, klonk het in het vonnis. Verschillende linkse clubjes en professionele anti-racisten namen geen genoegen met die uitspraak en gingen in beroep. Ze halen nu hun (eerste) slag thuis.
Wilders ging vaak heel wat verder dan het Vlaams Blok/Vlaams Belang en we zijn het niet altijd met hem eens, maar in een echte democratie heeft ook Wilders het recht op een eigen mening en het recht om die mening te uiten.
De zaak roept heel wat wrange herinneringen op aan het beruchte Vlaams Blok-proces. Tot gisteren leek het Nederlandse gerecht de vingers niet te willen verbranden aan zon politiek proces, maar plots liggen de kaarten helemaal anders. Wilders is net zoals het Vlaams Blok dat was en het Vlaams Belang dat is een geduchte concurrent op het politieke schaakbord en een lastige luis in de pels van het establishment. Hij riskeert nu een jaar cel.
De poging om Wilders langs juridische weg monddood te maken en politiek uit te schakelen is een gewaagde gok. In eigen land leidde zon proces tot de historische verkiezingsoverwinning van het Vlaams Blok (2004). Zover is het met Wilders nog niet. En misschien zijn er in Nederland wel rechtvaardige rechters met haar op hun tanden
Wilders en vrije meningsuiting
26.01.2009 11.01u - De beslissing om Geert Wilders te vervolgen, zorgt in Nederland voor heel wat beroering. De liberale voorman Mark Rutte (VVD) stelt dat de vrijheid van meningsuiting te vaak aan banden wordt gelegd en dat burgers en politici altijd en overal moeten kunnen zeggen wat ze willen, zolang er niet wordt aangezet tot geweld tegen personen of hun bezittingen. Dat is ook altijd onze opvatting geweest.
Rutte wil beperkingen zoals de wet op godslastering overboord gooien. In Amerika weegt de vrijheid van meningsuiting zwaarder dan de inhoudelijke waardering voor de uitgesproken boodschap. Dat zou in Nederland ook zo moeten zijn.
Klare taal en een stevige portie gezond verstand, denk je dan. Al is een beetje hypocrisie ook de Nederlandse politiek niet vreemd. In een reactie laat Wilders weten dat de liberale VVD van Mark Rutte vorige week nog tegen een motie heeft gestemd, waarmee de PVV (van Geert Wilders) beperkingen voor kritiek op godsdiensten wil opheffen.
Intussen rukt de Partij Voor de Vrijheid steeds verder op. Nadat bekend werd dat er een proces komt tegen Geert Wilders, schoot de partij omhoog in de peilingen. De PVV zou nu al goed zijn voor 20 zetels, een winst van elf of meer dan een verdubbeling. Het politieke establishment en de antiracisme-clubjes gaan zich dat proces nog zwaar beklagen
Geert Wilders: 'Dit is ook een belediging voor de mensen die op mij hebben gestemd.'
Internationale kritiek op vervolging Wilders
De Amerikaanse zakenkrant Wall Street Journal heeft in een opiniestuk zware kritiek op de vervolging van de Nederlandse politicus Geert Wilders voor het beledigen van moslims.
'Er zijn uiteraard beperkingen aan de vrijheid van meningsuiting. Zo is het oproepen tot geweld niet aanvaardbaar', is te lezen in de krant. 'Maar ook wie het niet eens is met Geert Wilders moet vaststellen dat hij die lijn niet overschreden heeft.'
'Als vrijheid van meningsuiting belangrijk is, dan is het net om het recht op controversiële meningen te vrijwaren. Conventionele meningen hebben geen bescherming nodig.'
'De beslissing van het Nederlandse gerecht om Wilders nu toch te vervolgen, is een grote overwinning voor islamistische regimes die hun censuur overal waar moslims wonen, willen opleggen', klinkt het in de Wall Street Journal. 'Succesvolle integratie van moslims in het Westen vraagt net dat moslims zich aanpassen aan de westerse normen en niet omgekeerd.'
Gisteren raakte bekend dat Wilders voor de rechter moet verschijnen wegens zijn anti-islamitische uitspraken. In juni vorig jaar had het Openbaar Ministerie nochtans besloten niet te vervolgens wegens discrimiantie of haatzaaien.
22.01.2009 10.12u - Het kan niemand ontgaan zijn dat een aantal Franstalige autoriteiten de voorbije maanden een doelbewuste raid op de Vlaamse bank KBC heeft uitgevoerd. In oktober vorig jaar verwezen onder meer Guy Quaden (PS) en Bernard Clerfayt (FDF) al naar vermeende liquiditeitsproblemen bij KBC, waardoor de bank in een lastig parket kwam.
Uiteindelijk kochten de Vlaamse meerderheidspartijen de kapitaalinjectie bij KBC af met een compensatie voor de Waalse vliegtuigonderdelenbouwer Sabca. De Belgische wafelijzerpolitiek was daarmee terug van nooit echt weggeweest.
Deze week deed Didier Reynders (MR) het opnieuw: hij maakte zich openlijk zorgen over sommige banken, waarmee hij duidelijk op KBC doelde. Ook het beurscommentaar van De Standaard stipte gisteren aan dat de recente koersval vooral te wijten is aan geruchten uit overheidskringen en meer bepaald Didier Reynders.
Tegelijk kant de PS zich bij monde van Laurette Onkelinx om ideologische redenen tegen overheidssteun aan de bank. Het mag dus duidelijk zijn dat dit alles geen toeval is, maar integendeel kadert in een doelbewuste (Franstalige) strategie. Hoelang zullen de Vlamingen dit nog verdragen?
Vlaanderen kon wat Belgie niet kon... beslissen. De federale regering was 'in de onmogelijkheid te regeren'. En dus trok KBC naar Vlaanderen.
Het was niet de eerste keer dat er contact was tussen de KBC-top en de top van de Vlaamse regering. Dat was bij de vorige steunvraag van KBC aan de federale overheid ook gebeurd. De Vlaamse minister-president Kris Peeters had al gevraagd aan ceo André Bergen: 'Kunnen we helpen?'
De bank vond het toen niet nodig. Ook toen al was er dreiging dat de federale regering niet kon beslissen omdat de Franstalige regeringspartijen niet wilden beslissen voor KBC 'zonder compensaties voor Waalse bedrijven'. Toen werd door federale Vlaamse politici gedreigd met het overhevelen van het dossier naar de Vlaamse regering, en dat volstond om toen een uitweg te vinden voor de geëiste compensaties. Maar nu lukte dat niet meer. Dinsdag was er eerste contact tussen de bank en de federale regering en kreeg de bank te horen 'dat het zeer moeilijk was'. Didier Reynders (MR) had de 'bad bank' op tafel gegooid en dat leidde tot ideologische tegenstellingen in de regering. Daarnaast speelde de communautaire tegenstelling, en de 'gewone' naijver tussen PS en MR. De zaak werd verwezen naar de pilootgroep van federale technici die woensdag niets anders kon melden aan KBC dan 'dat het zeer moeilijk lag federaal'. Daarop stapte André Bergen naar Kris Peeters. Na een lunch was meteen duidelijk dat Vlaanderen klaar stond 'om te doen wat moet'.
En Vlaams zaten alle regeringspartijen op die lijn. In de namiddag werden de technische voorbereidingen getroffen. KBC-topman Bergen koppelde nog eens terug naar het federale niveau en daar bleek niets veranderd te zijn. Om 20 uur begon de Vlaamse regeringskern te vergaderen, en om 24 uur was er een oplossing die aanvaardbaar was voor KBC, die beantwoordde aan alle juridische en Europese normen en waarin alle regeringspartijen ook hun accent konden terugvinden. Dat werd 's nachts meteen in een duidelijk contract omgezet, niet in een vage tekst. Om halfzeven werd de zaak nog even doorgepraat met de KBC-top. Om zeven uur keurde de voltallige Vlaamse ministerraad het dossier goed en om kwart voor acht werd het akkoord bekendgemaakt.
De federale overheid wist dat Vlaanderen bezig was en kon dat niet tegenhouden, als ze dat al gewild zou hebben. De dramatische gevolgen van het tegenhouden voor de bank zouden trouwens door geen enkele publieke opinie in dit land aanvaard worden. De federale regering had trouwens destijds de deelstaten zelf te hulp geroepen voor Dexia en Ethias. Bij Fortis, Dexia en zeker Ethias (vroger OMOB) zit wel veel frans geld en een aantal franstalige mensen in de directieraden. Dus daar moest geld in gepomt worden !
Bij KBC zit enkel Vlaams geld en Vlaamse bestuursleden : dus geld van de nationale regerin met een franstalige meerderheid ? NON !!
Dus heeft Vlaanderen maar de KBC alleen moeten redden. Ze deed het voorlopig met glans.
Bij de PS, CDH en de MR zijn er nu een paar in een franse colère geschoten.
Abou Jahjah, een creatie van de traditionele partijen
Wat Jahjah hier deed, had niets met emancipatie te maken, maar alles met het opruien van een bepaalde bevolkingsgroep tegen onze beschaving, onze manier van leven, onze waarden en normen.
En wie heeft die AEL-generatie gecreëerd? Alle politici die decennialang een slap integratiediscours hebben gevoerd en nu oogsten wat ze hebben gezaaid. Abou Jahjah is het symbool van die mislukte integratiepolitiek. Hij was een asielbedrieger die de intifada naar de straten van Antwerpen wilde importeren.
Patrick Janssens en co.
Ik verwijt Abou Jahjah veel, maar ik verwijt de Patrick Janssensen en Paula DHondts dezer aarde nog veel meer. Zij hebben de indruk gewekt dat die allochtone groep hier kan verblijven zonder zich te hoeven aanpassen. Men heeft nooit tegen die mensen gezegd: het is kiezen of delen, het is aanpassen of terugkeren. Men heeft hen gepamperd en geknuffeld.
Racisme als alibi
Men heeft de allochtonen in de watten gelegd en positief gediscrimineerd, met miljarden franken subsidies, duizenden projecten en straathoekwerkers Men had moeten zeggen tegen die mensen: doe wat harder uw best, maak uw school af, wentel u niet langer in zelfbeklag en stop ermee racisme als alibi te gebruiken wanneer het niet lukt.
We mogen niet meer wegkijken van de problemen en moeten de allochtonen confronteren met hun eigen falen.
Zelfverdediging
Kiezen voor het eigen volk is geen racisme, dat is kiezen voor het welbegrepen eigenbelang, dat is zelfverdediging.
Veranderde omstandigheden
De samenleving is veranderd. Dat betekent dat hier een grote groep mensen opgroeit van de tweede en derde generatie. Voor een groot deel van hen is het een illusie te denken dat ze ooit nog zullen terugkeren.
Deuren dicht
Het uitgangspunt is simpel: een immigratiestop, de deuren dicht. We kunnen niet dweilen met de kraan open. Als de (bestaande regels op de) gezinshereniging blijven bestaan en het aantal illegalen blijft toenemen en de asielprocedures worden niet bijgestuurd en het aantal naturalisaties blijft toenemen, en de dubbele nationaliteit verdwijnt niet tja, dan zijn alle inspanningen nutteloos. Dan heeft het geen zin om de mensen die hier zijn, te laten inburgeren.
Loyauteit
Om te beginnen schaffen we de dubbele nationaliteit af. We laten die mensen weten dat er maar één loyauteit kan bestaan, die aan onze gemeenschap, aan onze waarden en normen. Punt twee: dat moet dan maar eens zwart op wit gezegd worden, in een loyauteitsverklaring, zoals die al bestaat in de Verenigde Staten van Amerika.
Integratie wordt niet aangemoedigd
Het zijn de extremisten die de touwtjes van de islamzuil in handen hebben. Bovendien worden vele allochtonen helemaal niet aangezet om te integreren, omdat ze in wijken wonen met alleen maar Marokkaanse winkels met moskee en Koranschool erbovenop, in een soort geïmporteerde soek. Waarom zouden ze moeten integreren?
Als ik naar Marokko zou verhuizen, zou ik begrijpen dat ik mij moet aanpassen. En dat wil ik niet. Daarom verhuis ik niet naar Marokko.
Vlaming worden
Vreemdelingen zijn hier te gast en moeten zich als gast gedragen. Er zijn misschien gasten die wat langer blijven, maar ze zijn nog steeds te gast.
Het duurt wellicht een paar generaties vooraleer men volledig geassimileerd is. Maar dat is uiteindelijk wel de bedoeling: Vlaming onder de Vlamingen worden.
Rechten? Ja, maar ook het recht om terug te keren
Mensen die onze waarden niet delen, die vinden dat onze maatschappij decadent is, hebben behalve het recht op vrije meningsuiting en het recht op betogen ook het recht om terug te keren naar de plek waar ze vandaan komen.
En wie hier geboren is?
Als u hier geboren bent en het staat u hier niet aan, dan kunt u dit land altijd inruilen voor een land waar uw wereldbeeld wel wordt aanvaard: Iran, Afghanistan, Egypte
Islam is veroveringsgodsdienst
Vergis u niet: de islam is een veroveringsgodsdienst. Er zijn vandaag al dertig miljoen moslims in de Europese Unie. De islam is een koekoek die zijn ei legt in het Europese nest, en wij zijn dat aan het uitbroeden
Ik ben het eens met Willy Claes die ooit zei dat na het communisme de radicale islam onze nieuwe vijand is. Dat is volop aan het gebeuren en dat kan op termijn leiden tot net geen etnische burgeroorlog in de straten van onze steden.
De confrontatie aangaan met de radicale islam
De erkenning en subsidiëring van de islam moet worden ingetrokken. Radicale moskeeën moeten dicht. Oproerkraaiers moeten het land worden uitgezet.
Met de culturele moslims, die net zoals vele geseculariseerde christenen niet meer diepgelovig zijn, heb ik geen problemen. Maar met de kleinere groep van pakweg 20% die streng islamitisch is, heb ik wel problemen. Die mensen moeten wij aan het verstand brengen dat de islam niet in onze samenleving past. Dat die hoofddoek helaas uit moet in het onderwijs en het openbaar ambt.
En op straat?
Op straat doet men maar wat men niet laten kan. Het ergert mij als ik hoofddoekjes zie, maar het is niet aan mij om het kledijgedrag van mensen te bepalen.
Discriminerend discours?
Wat is discriminerend? Opkomen voor de belangen van uw eigen volk is niet discriminerend. Zeggen dat vreemdelingen die niet over onze nationaliteit beschikken minder rechten hebben dan mensen die wel Belg zijn, is dat discriminatie? Nee, dat wordt in praktijk gebracht in steeds meer Europese landen.
Demografie als wapen
De linkerzijde is zeer naïef. De islam voert momenteel een oorlog zonder wapens. Zonder geweld. Via de weg van de demografie. Europa wordt gekoloniseerd via de macht van het getal. U moet dat niet zien op termijn van enkele jaren, maar op termijn van decennia. Dat is de schrik van de autochtone bewoners van de volkswijken, die vreemden zijn geworden in hun eigen straat.
Niet veralgemenen
Onze tegenstanders doen altijd of wij handelsreizigers zijn in angst en haat. Maar dat zijn wij niet. Wij vertolken alleen maar wat er leeft bij de man in de straat.
Ik viseer de moslim in de straat niet. Ik spreek over de godsdienst die politieke ideologie die de islam is. Dáár heb ik het over. En dat debat moet gevoerd worden.
Onze achilleshiel is het multiculturalisme, dat antiracisme dat ons verlamt. Daarom is de islam aan de winnende hand.
Wat hebben de andere partijen fout gedaan in hun strijd tegen Vlaams Blok/ Vlaams Belang?
Men had de problemen die wij hebben aangekaart, moeten erkennen in plaats van ze te negeren. En men had ons mee in bad moeten nemen. Ik hoop dat we die sirenenzang hadden kunnen weerstaan, dat zeg ik er meteen bij. Maar had men het geprobeerd, dan had men het ons moeilijk kunnen maken
Christelijke waarden?
Bemin uw naasten gelijk uzelf, zegt het christendom. En die naaste, dat is de persoon die het dichtste bij u staat. Het is geen schande om eerst te kiezen voor je familie en dan voor iemand anders. Eerst voor je vrienden en dan voor de mensen die je niet kent. Eerst voor je eigen volk en dan pas voor vreemdelingen. Dat is ook christelijk.
Weet u wie de zwaksten zijn in deze samenleving? Dat zijn de mensen die op het einde van de maand niet rondkomen van hun pensioentje, de mensen die werkloos zijn, die het moeilijk hebben Voor die mensen kom ik op, meer dan wie ook. Met die mensen van mijn eigen volk voel ik mij het meest verwant. Met hen wil ik in eerste instantie solidair zijn. Ik veeg eerst voor mijn eigen deur, en dan voor de deur van iemand anders. Als iedereen dat deed, zou de wereld er een stuk beter uitzien.
19.01.2009 11.19u - De politieke partijen organiseren dezer dagen hun traditionele nieuwjaarsrecepties, waarin ze het startschot geven voor de verkiezingscampagne en elk hun eigen klemtonen leggen. De Vlaamse Volksbeweging (VVB) is natuurlijk geen politieke partij, maar wil niet achterblijven. Op hun nieuwjaarsreceptie heeft voorzitter Eric Defoort alvast klare wijn geschonken. Dat mocht ook wel, na enkele ongelukkige uitspraken in de pers.
Maar afgelopen zaterdag sloeg Defoort nagels met koppen. België is kitch, sneerde de VVB-voorzitter. En binnen die kitch triomfeert de anti-democratie. Defoort verwees naar de ridicule carroussel waarin Vlaamse meerderheidspartijen Franstaligen telkens weer smeken om een belangenconflict in te roepen, en dus een minderheid vragen om, s il vous plait, bitte, de parlementaire werking te blokkeren
De VVB-voorzitter haalde ook zwaar uit naar CD&V en stelde dat hun hele communautaire verkiezingsprogramma van 2007 dode letter is gebleven. Die dode letter probeert men nu, al te doorzichtig, te verbergen achter het scherm van Belgische retoriek. U kent het wel: Het Land moet bestuurd worden, wij laten het Land niet in de steek.
De interinstitutionele gesprekken van weleer herinnert u zich die duidelijkheid zijn nu gesprekken waarin men oh heerlijkheid spreekt maar niet onderhandelt. Een partijvoorzitster wil verder regeren, zodat de kans blijft dat we oh nieuwe heerlijkheid, oh wonder van preciesheid het een en ander kunnen realiseren.
Joëlle Milquet ziet dat het een en ander zeker zitten, want ze kraaide een weekje geleden: het wordt zelfs een mooie staatshervorming. In CD&V-rangen viel bij zoveel trefzekere spot pijnlijk tandengeknars te horen
Eric Defoort maakte brandhout van de goedkope praatjes over de financiële en economische crisis, en de problemen waar de mensen echt van wakker liggen. Welnu, België staat een adequate aanpak van al die problemen in de weg. Juist vanuit onze zorg voor de welvaart en het welzijn van de Vlamingen willen wij een eigen Vlaamse natie opbouwen.
Ik kies voor Vlaanderen, met die klare en zelfbewuste boodschap stapt de Vlaamse Volksbeweging de komende weken en maanden naar de Vlaamse kiezer.
De Vlaamse Volksbeweging laat er geen onduidelijkheid of misverstanden meer over bestaan. Ze willen zo snel mogelijk beslissende stappen zetten naar de onafhankelijkheid van Vlaanderen.
Een open Vlaamse republiek, bevrijd van de Belgische democratievervuiling en betrokken op de buitenwereld. Leve het onafhankelijke Vlaanderen! Zo horen we het graag.
Goede vrienden, partijgenoten, dames en heren, ook van de pers.
Niets is zo moeilijk als de toekomst te voorspellen. Buiten Madame Blanche met de glazen bol, die nog steeds onze traditionele Vlaamse kermissen afdweilt, behoren waarzeggers en helderzienden tot de mythologie. Behalve blijkbaar in de politiek en in de media. Daar duiken die mythologische figuren met de regelmaat van de klok opnieuw op. Voor het overige blijf ik van mening zoals de Engelse dichter Lord George Byron: The best of prophets of the future is the past, de beste profeet voor de toekomst is het verleden.
Ik ga er mij vandaag dus niet aan wagen de toekomst te voorspellen maar via een korte terugblik een aantal stapstenen aan te reiken voor die toekomst.
Goede vrienden, 2008 is tegen alle verwachtingen en voorspellingen in een bewogen jaar geweest.
Bewogen voor onze wereldwijde en dus ook Vlaamse economie, bewogen voor België, het vaderland dat het onze niet is en tenslotte bewogen voor onze partij het Vlaams Belang.
Laat mij voor wat onze sociaal economische toestand betreft klaar en duidelijk zijn. Wat begon als een
financiële crisis in de USA werd al snel een wereldwijde bankcrisis en vandaag beleeft de wereld een
economische crisis, een recessie van ongekend allure. En uiteraard liggen er aan de basis internationale feiten en redenen, die vooral te maken hebben met het misbruik maken op grote schaal van een globale vrije markt, door mensen en systemen met een eigen a-sociale en egoïstische agenda.
En België verging het niet anders. Zij het dat er bij ons een aantal typische Belgische fenomenen optraden die maken dat we veel minder gewapend zijn dan onze buurlanden om de crisis aan te kunnen. Jarenlangpotverteren, jarenlange typische Belgische compromissen en wafelijzerpolitiek, hebben er bij ons voor gezorgddat de kas leeg is. Meer zelfs: dat België en dus helaas ook Vlaanderen geen oorlogskas heeft om in tijden van nood zoals Nederland, Duitsland en Frankrijk de vitale economische sectoren in eigen handen te kunnen houden. En dan heb ik het nog niet over de immorele houding van de blauwbloedige nobiljons en andere Lippensen die met het geld van de kleine aandeelhouder en spaarder de zot hebben gehouden om aan la patrie, le royaume, sa majesté uit pure hoogmoed een wereldbank aan te bieden. Mét schuldig verzuim van de aanwezige bestuurders,
inclusief politici. Weg bank, weg geld, Beter ware wat ons betreft: weg België.
Ook bij ons slaat de recessie dus ongenadig toe, het vertrouwen van en in de banksector is weg. Het aantal faillissementen neemt overhand toe net zoals de werkloosheid trouwens. Gedaan met het opbod van 200.000 nieuwe arbeidsplaatsen. En wat ons betreft moet het dan ook meer dan ooit gedaan zijn met een verder gezette immigratiepolitiek. Stop het belonen van illegalen met een job en uitzicht op regularisatie. Het enige tijdelijke soelaas waar sommigen zich pogen aan op te trekken is een deflatie die zowaar voor toegenomen koopkracht zou zorgen. Ga dat maar eens op de straat vertellen. De opdracht die de rompregering Van Rompuy 1, zonder Vlaamse meerderheid, zich nu stelt is te redden wat er nog te redden valt met zware budgettaire tekorten en onbevredigende relanceplannen van dien. Maatregelen, die alleen maar tot gevolg zullen hebben dat we de komende generaties nog zwaarder gaan belasten en de risicos op een verdere verpaupering reëel zijn. Après nous le déluge!
Nochtans, nochtans hebben, hadden de Vlaamse politici de oplossing of althans het begin van oplossing in de hand. Dank zij een min of meer radicale Vlaamse profilering tijdens de verkiezingscampagne 2007 heeft de kiezer een meer dan duidelijk mandaat gegeven om Vlaanderen uit te bouwen tot meer staat. Meer staat die we, ook volgens werkgeversverenigingen, meer dan nodig hebben om de sociaal economische uitdagingen aan te kunnen.
Maar helaas, zoals zo dikwijls voorheen, heeft de Belgische korte- termijn raison détat het opnieuw gehaald van het staatsmanschap dat rekening houdt met de komende generaties. Het werd voorgesteld als een keuze tussen België of de chaos, waar iedereen, zelfs de traditionele politici zeer goed weet en iedereen tijdens het voorbije bewogen jaar heeft kunnen vaststellen dat juist België de chaos is. En die chaos zal alleen maar toenemen. En dus was 2008 ook voor België én voor Vlaanderen een bewogen jaar. Voor België een jaar van verdere verrotting: financieel zowel als politiek. Een jaar dat de panische angst regelmatig toesloeg om het lijfsbehoud van koningshuis en Belgisch establishment. Het jaar dat regeringen en meerderheidspartijen alle democratische spelregels opzij gezet hebben, of het nu gaat om het Fortis of het B-H-V dossier.
Voor Vlaanderen was het een jaar van afgewisseld hoop en teleurstelling. Het jaar van net gemiste kansen om het eigen lot in handen te nemen. Het jaar waarin Vlaamse politici hadden kunnen bewijzen dat geloofwaardigheid, kiesbeloftes, goed bestuur en vertrouwen wel degelijk een betekenis hebben. Het jaar waar 5 minuten moed verworden is tot eeuwige platbroekerij. Het jaar waar een onafhankelijkheidspartij zoals N-VA zichzelf niet separatistisch noemde en de LDD het gezond verstand verloor en begon te zwalpen tussen met België als het kan en zonder België als het moet.
En toch ben ik ervan overtuigd dat 2008 als een kantelmoment zal beschouwd worden in de geschiedenis. De Fortis zaak met alle financiële, politieke en juridische gevolgen, de massaal verbroken kiesbeloftes, het aanhoudende knoeiwerk om vanuit België de economische crisis te lijf te gaan met nepmaatregelen, radicaliseren de publieke opinie aan een hoog tempo.
Volg de discussies maar eens van vooral de jeugd- m.a.w. de toekomst - op internetfora, facebook, de nieuwe media. Volg het intellectueel reveil dat opbloeit in niet-traditionele nationalistische middens, zoals bij professoren Peter De Graeve en Bart Maddens, bij mediamensen zoals Chris Michel en Luc Van Doorslaer, bij filosofen zoals Etienne Vermeersch en Johan Sanctorum.
En terwijl wij vandaag hier zijn, is een grote delegatie van onze partij onder leiding van Gerolf Annemans op dit moment in Brugge op de nieuwjaarsreceptie van de VVB, waar Johan Sanctorum zijn nieuwste boek voorstelt: De Vlaamse republiek van utopie tot project. Wij wensen hen alle geluk toe, hun strijd en de onze is dezelfde.
Het bewustzijn groeit dat onze republic, dat ons onafhankelijk Vlaanderen nodig is om de uitdagingen van de 21e eeuw te beantwoorden: een nieuw republikeins project dat begeestert en dat mensen opnieuw in politiek doet geloven. In een propere politiek die radicaal breekt met België en met de ingebakken wantoestanden en mentaliteit van ons kent ons, I scratch your back, you scratch my back.
Die republiek, dat toch van het Latijn res republica komt, is de zaak-van-iedereen, datgene wat alle Vlamingen bindt en via de democratie tot uiting komt. Een zo direct-mogelijke vorm van democratie, met bindende referenda en zo min mogelijk obscure tussenschotten. Het is dat project waar wij willen voor gaan.
Het is mijn oprechte overtuiging, goede vrienden, dat dit alleen gerealiseerd kan worden met een sterk en eendrachtig Vlaams Belang. Ook voor onze partij was 2008 een bewogen jaar! Een jaar waar sociologisch het cordon meer en meer irrelevant werd en verdampte, maar waar het voor de galerij politiek en mediatiek nog een beetje werd aangescherpt.
Het jaar waar de SP-A, sociaal progressief-Anciaux, en de zogenaamde nieuwe concurrentie van LDD en N-VA te pas en te onpas werden opgevoerd als de enige alternatieve oppositie, vergetende dat zij hetzij in vorige regeringen, hetzij in hun vorige partij, hetzij in kartel al bewezen hebben dat ze het niet kunnen of willen.
Het jaar dat zelfs het privéleven van politici door de media misbruikt werd om een politieke boodschap te fnuiken. Het jaar dat politieke processen en klachten als ondemocratisch wapen gehanteerd bleven tegen een partij die in naam van een miljoen kiezers de vinger op de wonde blijft leggen.
Goede vrienden ook dat zijn de stuiptrekkingen van een verrot en vermolmd Belgisch establishment. Het mag en zal ons niet afschrikken om in 2009 verder de ingeslagen weg te bewandelen.
Wij zullen onze beste krachten blijvend inzetten om onze partij verder structureel, organisatorisch, qua
bemanning, kwaliteit en stijl uit te bouwen als dé onafhankelijkheids- en leefbaarheidspartij van de 21e eeuw.
Politieke ervaring zal daarbij gecombineerd worden met het aantrekken van jonge idealistische krachten, die vandaag meer dan ooit kritisch zijn tegenover de maatschappij en een ingebakken anti-establishment gevoel hebben.
Wij moeten en zullen de themas blijven aansnijden waar in Vlaanderen meer en meer mensen van wakker liggen. Wars van elk racisme maar tevens wars van elke politieke correctheid zullen wij er blijven op wijzen dat er in Vlaanderen geen plaats is voor een financiële solidariteit via transfers indien er toch maar stank voor dank komt en indien Vlaanderen daardoor verpaupert en Wallonië er, door intern politiek gekonkel, niet beter van wordt.
Dat er in Vlaanderen geen plaats is voor een fanatieke Islam, wiens waarden en normen haaks op de onze staan. Dat in Vlaanderen geen allochtonen, francofonen of anderen, uitgesloten worden op voorwaarde dat ze zich aanpassen aan onze taal en cultuur. En dat indien zij zich niet wensen aan te passen het recht op vrije terugkeer naar waar het beter is humanitair begeleid en ondersteund maar kordaat moet toegepast worden.
Dat het in Vlaanderen onduldbaar is dat mensen, jong en oud, niet meer durven buitenkomen eens de zon is ondergegaan of waar het nemen van tram, trein en bus voor chauffeur en passagier een spelletje Russische roulette wordt. Dat we in Vlaanderen radicaal komaf moeten maken met Belgische toestanden waarin zware criminelen fluitend de gevangenis verlaten wegens procedurefouten.
Dat is het Vlaams Belang van 2009 en de volgende jaren: een partij die het ideaal voorop stelt en de
onafhankelijkheid en de leefbaarheid van Vlaanderen op de kaart zal zetten. Daarvoor zullen wij op 7 juni in de Vlaamse en Europese verkiezingen aan de kiezer het mandaat vragen.
Goede vrienden, het worden opnieuw belangrijke verkiezingen, waarbij ongetwijfeld reikhalzend zal worden uitgekeken naar het resultaat van dé Vlaams-nationale partij. Wij hebben de laatste maanden allesbehalve stilgezeten. Als eerste en tot nog toe enige partij heeft het Vlaams Belang maanden geleden al de lijsttrekkers vastgelegd. De prominente plaatsen op de West-Vlaamse en de Limburgse kandidatenlijst werden de voorbije weken onthuld, en binnenkort maken we ook de overige provinciale lijsten en de Europese lijst bekend. De lijstvormingsprocedures zijn met andere woorden zo goed als afgerond, waardoor we vanaf nu de handen vrij hebben voor het werk op het terrein. Vandaag hebben we aan de pers ook reeds een tipje van de sluier van onze campagne gelicht. Een campagne die crescendo naar de dag van de waarheid voor Vlaanderen zal gaan.
De komende weken en maanden zetten we dan ook alles op alles om, zogenaamde concurrentie of niet, van 7 juni een succes te maken. We hebben drie onmiskenbare troeven: de beste militanten van Vlaanderen, het beste programma én de kracht van onze overtuiging!
Goede vrienden om met de Franse politieke schrijver Georges Bernanos te besluiten: men ondergaat de toekomst niet, men maakt haar. Het wordt tijd dat men dit in Vlaanderen leert en het Vlaams Belang zal die les blijven geven!
Nieuwjaarsboodschap Vlaams Belang
17.01.2009 12.55u - Vanmiddag hield het Vlaams Belang in Borgerhout zijn jaarlijkse nieuwjaarsreceptie. Voor de aanwezige pers werd een aandachtstrekker in de komende verkiezingscampagne voorgesteld: de VL-krant. In die laagdrempelige verkiezingskrant zullen de meest uiteenlopende onderwerpen aan bod komen. Uiteraard zullen ook de kernthemas van het Vlaams Belang uitvoerig worden belicht: Vlaanderen, Veiligheid, Vreemdelingen en Vrije meningsuiting. Zoals steeds zullen de traditionele partijen en sommige media er immers alles aan doen om die themas uit de campagne te weren. Deze VL-krant wordt op regelmatige tijdstippen verspreid op 2,4 miljoen exemplaren en zal dus in alle bussen van Vlaanderen vallen.
Hoop en teleurstelling In zijn nieuwjaarstoespraak noemde Vlaams Belang-voorzitter Bruno Valkeniers 2008 een bewogen jaar: de wereldwijde bankencrisis en economische crisis hadden onmiskenbaar een weerslag op onze economie. Valkeniers hekelde onder meer de blauwbloedige nobiljons en andere Lippensen die met het geld van de kleine aandeelhouder en spaarder de zot hebben gehouden om la patrie, le royaume et sa majesté uit pure hoogmoed een wereldbank aan te bieden.
Voor Vlaanderen was het een jaar van hoop en teleurstelling, zo klonk het nog. Het jaar van net gemiste kansen om het eigen lot in handen te nemen. Het jaar waarin 5 minuten politieke moed verworden is tot eeuwige platbroekerij. Het jaar waar een onafhankelijkheidspartij zoals N-VA zichzelf niet separatistisch noemde en de LDD het gezond verstand verloor en begon te zwalpen tussen met België als het kan en zonder België als het moet. De radicalisering in Vlaanderen neemt echter hand over hand toe, stelde de partijvoorzitter. Op 7 juni is het woord aan de kiezer.
Drie troeven Wij hebben de laatste maanden allesbehalve stilgezeten, aldus Bruno Valkeniers aan het slot van zijn nieuwjaarsboodschap. Als eerste en tot nog toe enige partij heeft het Vlaams Belang maanden geleden al de lijsttrekkers vastgelegd. De lijstvormingsprocedures zijn zo goed als afgerond, waardoor we vanaf nu de handen vrij hebben voor het werk op het terrein. De komende maanden zetten we dan ook alles op alles om, zogenaamde concurrentie of niet, van 7 juni een succes te maken. We hebben drie onmiskenbare troeven: de beste militanten van Vlaanderen, het beste programma én de kracht van onze overtuiging!
Bokshandschoen en desinformatie
Voor het politieke debat in De Zevende Dag waren vanmorgen vertegenwoordigers van VLD (Tommelein), CD&V (Verherstraeten), SP.A (Vanvelthoven) en LDD te gast. Aansluitend mocht Caroline Gennez (SP.A) terugblikken op de voorbije week. Dat het VRT-programma ook dit keer geen vertegenwoordiger van het Vlaams Belang uitnodigde, verbaast ons al lang niet meer. Waar we echter wél van opkeken, was de desinformatie waarmee sommige media meer bepaald de openbare omroep en De Standaard Online gisteren uitpakten. Aan de essentie van de boodschap van Bruno Valkeniers de Belgische constructie laat het niet langer toe om het hoofd te bieden aan socio-economische uitdagingen zoals de vergrijzing gingen de media doodleuk voorbij. De stelling dat België is verworden tot een ondemocratische constructie die enkel nog de belangen van de elite verdedigt, kreeg evenmin aandacht.
In hun verslagen over de Vlaams Belang-nieuwjaarsreceptie stelden bovengenoemde media dat het Vlaams Belang teruggrijpt naar recepten uit het verleden: de bokshandschoen. Aanleiding was de VL-krant die het Vlaams Belang gisteren voorstelde. In het eerste nummer komt onder meer gewezen bokser Jean-Pierre Coopman aan het woord. De Leeuw van Vlaanderen schreef in 1976 boksgeschiedenis door het op te nemen tegen Mohammed Ali. Vlaanderen moet een vuist leren maken, stelt Coopman in de VL-krant. Op de cover prijkt de kampioen met - hoe kan het ook anders - een paar bokshandschoenen. Dat sommige journalisten uit die onschuldige foto concluderen dat het Vlaams Belang een agressieve campagne met de bokshandschoen zal voeren, is werkelijk hallucinant. Nochtans werd het opzet van de VL-kranten en de inhoud ervan uitgebreid toegelicht tijdens een persconferentie. Zien wij spoken, of is hier echt kwade wil mee gemoeid?
Vlaams Belang geboycot voor deelname aan De Slimste Mens
Filip Dewinter wil via nieuw decreet lat gelijk leggen voor iedereen : geen politici meer in spel en kwis !
Dewinter : Binnen de VRT geldt al sinds Bert De Graeve de regel dat Vlaams Belangers enkel voor een VRT-programma worden uitgenodigd als het politiek relevant is. Het kan niet dat VRT zich gedraagt als communicatie- en imagobureau van bevoorrechte politici en politieke partijen.
De Vlaams Belang-fractie in het Vlaams Parlement stelt met verwondering vast dat politieke imagocampagnes ten voordele van bepaalde politici tegenwoordig georganiseerd worden door tv-, spel- en kwisprogrammas zoals De Slimste Mens en De Tabel van Mendeljev. De invloed van dergelijke programmas op de publieke opinie kan en mag niet worden onderschat. Toch valt op dat er bij de VRT geen duidelijke en vooral geen objectieve criteria worden gehanteerd omtrent het optreden van politici in spel- en kwisprogrammas.
Zo stelt de eindredacteur van De Slimste Mens, Sam De Graeve in het tv-weekblad Primo : We hanteren geen zwarte lijsten maar we ons wel houden aan de regels van het huis. Binnen de VRT geldt al sinds Bert De Graeve de regel dat Vlaams Belangers enkel voor een VRT-programma worden uitgenodigd als het politiek relevant is. En wij zijn een entertainmentprogramma, geen politiek magazine. Als wij iemand uit bijvoorbeeld die partij zouden uitnodigen, zou dat een politiek statement zijn, en dat is niet onze opdracht, noch onze bedoeling. We willen graag een beetje stout zijn, zelfs lichtjes provoceren, maar we zijn zeker niet gericht op conflict..
Blijkbaar wordt het Vlaams Belang dus bewust geweerd uit dergelijke programmas, terwijl de kopstukken van alle andere partijen wel overvloedig de kans krijgen om de vrolijke Frans uit te hangen en op die manier kunnen proberen om bij de bevolking sympathie te winnen. Het Vlaams Belang vraagt zich overigens ten gronde af wat politici in dergelijke spelprogrammas komen doen. Voormalig Mediaminister Geert Bourgeois stelde in oktober 2005 nog het volgende : Als de politiek niet meewil, nemen misschien beter anderen hun maatschappelijke verantwoordelijkheid.
Ik doe hier een duidelijke oproep, een uitnodiging aan de zenders: nodig politici uit voor informatieve of zelfs infotainmentprogrammas, maar hou ze alstublieft weg uit entertainmentprogrammas. Als de politiek zich niet wil beschermen tegen verkleutering, dan moet de politiek maar beschermd worden tegen zichzelf. Het Vlaams Belang was en is het volledig eens met de visie van Bourgeois. Steeds meer gedragen politici zich als BVs en zijn alle middelen goed om mediabekendheid te verwerven. De aanwezigheid van politici in spel- en kwisprogrammas verhoogt misschien wel de populariteit van de politici maar ondermijnt de geloofwaardigheid van de politiek !
Het Vlaams Belang is van oordeel dat politici in dergelijke programmas niet thuishoren. De lat moet trouwens voor iedereen gelijk liggen. Daarom dient Vlaams Volksvertegenwoordiger Filip Dewinter een voorstel van decreet in waarin duidelijk gesteld wordt dat politici geweerd dienen te worden uit spel- en kwisprogrammas allerhande en dat de deelname van politici aan infotainment zoals De Laatste Show en politieke nieuws- en duidingsprogrammas volgens objectieve criteria dient te gebeuren. Ondertussen heeft Filip Dewinter trouwens al een aantal schriftelijke vragen gesteld over de richtlijnen die gelden bij de VRT voor de deelname aan spel- en kwisprogrammas.
Hoe dan ook is het onaanvaardbaar dat uitgerekend de openbare omroep zich gedraagt als het communicatie- en imagobureau van bepaalde bevoorrechte politici en politieke partijen terwijl andere partijen op diezelfde openbare omroep geboycot en uitgesloten worden.