De laatste tientallen jaren is er een beweging ontstaan die het ecologisme wil stellen tegenover zowel het kapitalisme als het socialisme. Het heet dan dat de wetenschappen op hol zijn geslagen, dat er een breuk is tussen een steeds verder hollende economie ingekaderd in een kapitalistische of socialistische groeifilosofie, en de toekomst, ja het overleven zelf van de mensheid. Er wordt dan verwezen naar de toenemende milieuproblemen, die hoe langer hoe meer een mondiaal karakter krijgen.
De vraag is echter: de mensen die ook tot de natuur behoren, met hun vermogen om te denken, te onderzoeken, uit te vinden (of beter: te bevinden) en toe te passen, zijn zij dan plots in een onomkeerbaar proces terecht gekomen van vervreemding van hun eigen moeder aarde? Volgens de marxisten is dat niet het geval, en we willen daarbij verwijzen naar Friedrich Engels, één van de grondleggers van het marxisme, die in zijn werk Dialectique de la Nature1 dit onderwerp behandeld heeft.
Alexander Kempeneers
05-01-2008 om 11:22
geschreven door tuinblog d
|