Beste Tuinclubleden. Hier lees je héél wat nieuws over de moestuin, de kruidentuin, dieren in de tuin, de vijver, ... !
29-03-2009
verteerd zaadonkruid enz uitstrooien ove het gras.
Aan een uiteinde van de berm ligt een verteerhoop met in zaad gegaan onkruid plus lichtjes aangetaste groenten zoals prei met roest en ook koolstokken en ander materiaal dat er meerdere jaren over doet om te verteren. Het was nu 4 jaar geleden dat ik nog kon uitvoeren. Het was meer dan nodig. Het resultaat van het verteerproces wordt dus kruiwagen per kruiwagen open geworpen over onze grasvlakte. Het tijdstip is belangrijk. Het gebeurt best juist voor het volledig open springen van de lentegroei. Dit gebeurt altijd als de forsitia in volle bloei staat. Het nene jaar ligt dit tijdstip vroeger of later dan het andere. De onverteerde bovenlaag wordt aan de kant getrokken met de vierhaak. Met de stevige kapper wordt de hoop losgekapt en met de schop wordt de eerste kruiwagen geladen en weggevoerd naar het deel van de de tuin die het verst van de hoop verwijderd is. Daar het in kleine hoopjes uitgekieperd en met de omgekeerde hark zo egaal mogelijk verspreid. In de hoop bevinden zich veel niet veteerde elementen die gesorteerd worden en bij de bovenlaag belanden. Langzaam aan verminderd de hoop en na vijftien kruiwagens en enkele dagen later, is hij tot op de bodem leeg gehaald. Het enige wat er nu nog overblijft is om de onverteerde bovenlaag terug te brengen. Zo begint alles voor een nieuw verteerproces dat pas binnen enkele jaren voldoende resultaat zal leveren om opnieuw uitgevoerd te worden.
En ik blijf maar druk bezig. Het gaat erom de lichte werkjes, doorheen de zwaardere te weven. Zo kan je in drukke perioden, niettegenstaande een slechte rug, toch de hele dag bezig zijn zonder naar de ligzetel of de driezit te moeten om uit te rusten. Na een tijd moet je toch enkel rustdagen inlassen waar je zo nu en dan een paar prutswerkjes op je dagorde plaatst. Eerst spitten en dan,tussenin,een lichter werkje en vooral veel over en weer lopen, alles grondig bekijken, ook omdat dit mij ontspant. Het wortelland moet klaar gelegd worden om te kunnen opwarmen. Hier wordt geen mest ingewerkt en toch spit ik met de platte schop om een brede voor te hebben die ik dan met de spitvork kan omwoelen en loswerken. Dit is een vorm van diepgronden. De reden waarom ik het nu doe is o.a. omdat ik de laatste twee jaar bij het oogsten van de wortelen teveel 'sprietelingen' heb . Tussenin verplant ik de peterselie naar de kruidenhoek aan ons terras. Eens de eindvoor bereikt is vul ik die met de aarde van de beginvoor die ik in een kruiwagen bewaarde. Daarmee ligt de grond voor de wortelen klaar en kan hij wat opwarmen. De winterwortelen die ik vroeger in mei zaaide, moeten er nu in april in. Als dit werkje klaar is, la ik een rustpauze in met zelfgemaakte soep. De kruidenhoek moet eerst een beetje ontruimd worden vooraleer ik kan de peterselie kan planten. De hele kruidentuin moet veranderen omwille van de afsluiting die geplaats zal worden om de kinderen te beveiligen.Bijna alle kruiden veranderen van plaats. De vergeetmenietjes die zich daar rondomrond uitzaaiden plaats ik in bakken om op een vensterbank te plaatsen. Eens de grond ontruimd en klaar gelegd, haal ik samengestelde droge biomest in korrelvorm en die werk ik dan in het voortje waar de peterselie geplant en aangegoten wordt. Ondertussen zit de voormiddag er op. Nu is de peterselie heel praktisch binnen handbereik. Dit heb ik de vorige jaren ook gedaan maar dan meestal vóór de winter. Einde vorig jaar zat ik twee maand stil omwille van een beenkwetsuur en daarna was het telaat geworden. De achterstand is nu totaal weggewerkt. Nu kan ik stilaan de rest van de voorjaarsgroenten zaaien.
Tussen twee vlagen in heb ik eerst de kervel verplant omdat die hinderde voor de tweede rij erwten. Ook opnieuw, tussen de vlagen in maar in de zon, heb ik dan de erwten geplant. Je kan hieronder nog de koepels zien zonder hun plastieken golfplaat die er met de hevige wind was uitgewaaid . De koepels worden geplaatst boven de aangekochte ijskropsalade. In de voortjes, gevuld met jonge compost en in de putjes werp ik een beetje droge samengstelde droge mest in die begoten word om te kunnen oplossen. Als laatste bewerking plaats ik de koepels en druk die stevig in de grond zodat ze niet meer kunnen wegwaaien. Beide uiteinden zullen worden afgesloten zodat de ijskrop voldoende warmte krijgt en niet in de tocht komt te staan.
Hout zagen maakt veel lawaai maar is noodzakelijk om brandhout te bekomen voor de kachel. Er was maar een half uurtje werk meer aan maar na tien minuten moest ik reeds vlucht na vlug het machien te hebben afgedekt. Vooraleer naar binnen te gaan heb ik opnieuw genoten van de vluchtige, uitdeinende cirkels op het water. Na een kwartier kon ik reeds verder werken. Ik ben verder niet meer moeten wijken voor de regen. Het stapelen laat ik voor later op de week, gedurende de vlagen. Nu staat het houtkot onbetamelijk over hoop maar dat kan heel vlug veranderen. Van aan de stapel op het einde tot aan de deur ligt de weinige vrije ruimte volgegoten met klosjes hout. Een deel van de afsluiting voor de vijver staat hier ook, om droog te blijven zodat ik ze kan behandelen met een beschermmiddel.
Er stond maar één punt op het werkschema: het splijten en bergen van de klossen, gezaagd uit de spillen van de linde die één krans opgesnoeid werd. Zwaarder werk heb ik dit jaar nog niet gehad. Ik had de hele dag en doseren was aan de orde. De splijthamer is lastig te hanteren materiaal met schitterende resultaten. Het komt erop aan om de blokken op de juiste plaats te treffen met voldoende slagkracht.
De laatste twee kruiwagens waren lichte en wat zwaardere stukken die de spijthamer niet nodig hadden. Juist na de laatste kruiwagen begon het te regenen. De laatste van de vijf kruiwagens hout was amper binnen toen de regen reeds cirkels begon te schrijven op de vijvertjes. Zo is het mooie lentebegin even opgeschort voor hopelijk niet te lange tijd. De typische maartse buien komen er aan. Nu moet ik nog enkele spillen in klossen zagen en op hun beurt splijten. Dan is het zware werk van het einde van de winter achter de rug.
De voorbije week was er eente met veel werk en veel zon. Zacht weer en droog zet aan om in de tuin te werken maar ook om in de namiddag te genieten van de zon, in eigen tuin maar ook door fijne wandelingen in de natuur.
Ecologie leertons inzicht te krijgen in de levende wezens en hun natuurlijke samenhang onderling en met hun omgeving.Vergeten we niet dat wij in de cirkel van de levende wezens zitten en niet er buiten.
Welkom bij de TUINCLUB Velt Jabbeke. We hopen dat u veel plezier zal beleven aan deze groep !
werkje en vooral veel over en weer lopen, alles grondig bekijken, ook omdat dit mij ontspant. Het wortelland moet klaar gelegd worden om te kunnen opwarmen. 
Eens de eindvoor bereikt is vul ik die met de aarde van de beginvoor die ik in een kruiwagen bewaarde. Daarmee ligt de grond voor de wortelen klaar en kan hij wat opwarmen. 
