HOPPEBEL (B)

Hoppebel --- fietshandelaar ----- Poperinge---- België

Poperinge:

Poperinge is een stad in de Belgische provincie West-Vlaanderen en ligt in de streek West-Vlaams Heuvelland. Samen met de steden Veurne, Ieper en Diksmuide is de stad een regionaal en verzorgend centrum voor de regio Westhoek.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Poperinge, samen met Veurne, de enige Belgische stad die niet door de Duitsers werd bezet. Gedurende de oorlog van 1914-1918 werd Poperinge, of "Pops" zoals de Britse soldaten het noemden, door het Britse leger gebruikt als toegangspoort tot de slagvelden van de noordelijke Ieperboog. Het was een belangrijk spoorwegknooppunt achter de frontlinie en werd gebruikt voor de distributie van voorraden, voor het inkwartieren van troepen, voor het opruimen van gewonden en voor troepen die rustten van hun dienst in de voorste loopgraven. Duizenden troepen trokken op enig moment door dit kleine stadje.

Het centrale plein vormde het knooppunt van vijf hoofdwegen naar de stad en was daardoor constant druk met militair verkeer, militair personeel en burgers die in de stad waren gebleven. Vanwege het belang ervan voor de militairen achter de geallieerde frontlinies, werd de stad regelmatig beschoten door Duitse artillerie met lange afstand. Tijdens de Derde Slag om Ieper (31 juli - 10 november 1917) werden Poperinge en omgeving gebombardeerd door Duitse vliegtuigen. Sommige bommen kwamen terecht op de nabijgelegen Casualty Clearing Stations ( medische hulpposten).

http://www.greatwar.co.uk/ypres-salient/cemetery-lijssenthoek.htm

De regio staat nu ook bekend om de hopteelt. Poperinge is ook de thuisbasis van het Nationaal Hopmuseum. Er zijn meer dan 800 verschillende soorten bier in België. Een van de beroemde lokale bieren is Sixtus, gebrouwen in de Sint-Sixtus abdij bij Proven, ongeveer 4 km ten noordwesten van Poperinge.

Het evenement, de driejaarlijkse Hoppefeesten brengen een hulde aan de plaatselijke hopteelt.

Belgische hop:

Eén van de belangrijkste grondstoffen bij de productie van bier is hop. Het gebruik van hop bij het brouwproces heeft een invloed op de bitterheid, het aroma, de smaak en de bewaring van bier. Reeds eeuwenlang wordt in België hop geteeld. Waar de teelt vroeger nog geografisch gespreid gebeurde, met als kernen de regio Asse-Aalst en de regio Poperinge, concentreert de Belgische hopteelt zich nu voornamelijk rond het West-Vlaamse Poperinge en in Wallonië rond Waasten, Maltonne en Vodelée. In België wordt er momenteel 181 ha hop verbouwd door een 23-tal hoptelers, waarvan 155 ha door 18 hoptelers uit de Poperingse regio.

Alle hop in België wordt geteeld op familiebedrijven die reeds generaties lang met veel liefde en vakkennis hop verbouwen. Hierdoor voelt de teler zich persoonlijk betrokken bij zijn eigen product en is hij terecht fier op het resultaat: Belgische kwaliteitshop.

Hop -- de plant:

Hop of hoppe (Humulus Lupulus) is de langste kruidachtige klimplant uit onze flora die meer dan 20 jaar oud kan worden. Ze overwintert met behulp van een wortelstok waaruit elke lente nieuwe stengels groeien. Ze behoort tot de familie van de hennepachtigen. De vrouwelijke en mannelijke bloemen komen op verschillende planten voor (tweeslachtige plant) en maken gebruik van de wind voor bestuiving. Het zijn uitsluitend de onbevruchte hopbellen van de vrouwelijke hopplant die als grondstof worden gebruikt bij de bereiding van bier. Deze bevatten een geel poeder (hopmeel) of lupuline dat aan bier een bittere smaak verleent en tevens dienst doet als natuurlijk bewaarmiddel. Hop wordt uitsluitend geteeld van de 35ste tot de 55ste breedtegraad, dit aan beide zijden van de aardbol. Wereldwijd wordt er meest hop verbouwd in Duitsland en de USA. België zelf behoort tot de kleinere hopproducerende landen, wat zich allesbehalve weerspiegelt in de excellente kwaliteit van de hop (‘small acreage, with high potential’ of ook wel ‘Belgian quality, your guarantee’). Meer nog, Belgische hop zorgt voor een uniek smaakpallet in bier, zodat sommigen zelfs over een terroir durven spreken.

Het ganse jaar door:

De wortelstok kan in de maanden december en januari genieten van de winterrust. Begin februari worden de overblijfselen van de plant van vorig jaar afgereden en wordt het veld klaargemaakt voor een nieuw seizoen. De hopdraad wordt vanuit de hopkooi bovenaan bevestigd aan de langsdraden en onderaan met een grondhaak vastgemaakt. Heel vroeg in het voorjaar ontstaan scheuten aan de wortelstokken. Daar er slechts drie à vier scheuten uit de wortelstok mogen doorgroeien, moeten de overige handmatig worden verwijderd. Deze hopscheuten zijn een heerlijke delicatesse en vind je vooral in de plaatselijke horeca. In maart en april worden de scheuten manueel rond een hopdraad gewonden. Eind juni, begin juli zijn deze rechts windende (met de zon mee) scheuten gegroeid tot een hoogte van ongeveer 7 meter met een groeisnelheid van gemiddeld 10 cm per dag; in gunstige omstandigheden zijn 25-30 cm per dag geen uitzondering. De onderste bladeren worden verwijderd.

Begin juli begint de bloei en moeten de planten heel nauwgezet opgevolgd worden en indien nodig behandeld worden tegen ziekten en plagen. Hop is zeer gevoelig voor echte meeldauw (witziekte) en valse meeldauw (peronospora ) of in de volksmond ook wel de hopplaag genoemd. Gelukkig krijgt elke teler ook een beetje hulp van insectenetende vogels en lieveheersbeestjes.

Eind augustus, begin september zijn de hopbellen rijp voor de pluk. Tot eind jaren vijftig werden de hopbellen met de hand geplukt, tegenwoordig gebeurt dit machinaal. Een speciale machine snijdt de ranken af in het hopveld; deze worden op een platte kar verzameld en naar het hopbedrijf gebracht.

Hopvariëteiten:

Het milde zeeklimaat en de vruchtbare zandleembodem in België vormen een ideale basis om een rijk palet aan hopvariëteiten uitstekend te laten gedijen.

De Belgische hoptelers bieden dan ook een uitgebreid aanbod hopvariëteiten aan, elk met hun eigen kenmerkende bitterheid en/of aangenaam aroma.

https://www.belgischehop.be/nl/bierliefhebber/belgische-hop

J.SIOEN (B)

J.SIOEN Rijwielen------- Elverdinghe (Elverdinge) ----------------- België

Elverdinge is een dorp in de Belgische provincie West-Vlaanderen en een deelgemeente van de stad Ieper, het was een zelfstandige gemeente tot aan de gemeentelijke herindeling van 1977. Tijdens de Eerste Wereldoorlog lag het dorp in geallieerd gebied, maar het werd vrijwel geheel verwoest, waarna het min of meer naar de oorspronkelijke situatie werd herbouwd

Cycle Barnum (MLD) -- Libberecht -- Roulers/Roeselare --- Belgique/België

Betekenis BARNUM:

In 1901 trok het Amerikaanse circus Barnum & Bailey door Europa om ook in Roeselare halt te houden. Meer dan een eeuw geleden sloeg het grootste en wereldberoemde spektakelcircus Barnum & Bailey haar tenten op in de wijk tussen de Stationsdreef en de Handelstraat, dat was toen nog een moerasgebied. De landerijen tussen de spoorweg en de Handelstraat waren in die tijd eigendom van de familie Dewilde. Zij bewoonden het onlangs gesloopte kasteeltje in de Stationsdreef. De wijk heette toen De Kouters en bestond uit weilanden en boomgaarden.

In het kader van de eeuwfeesten was het Amerikaanse circus Bailey in België neergestreken. Vanuit Antwerpen trok het via Aalst, Gent en Ieper naar Roeselare. Op 13 november arriveerde het circus per spoor. Vier dagen daarvoor had het café op de hoek van de ,,Avenue de la Gare'' en de Zijstraat al een nieuw uithangbord aangebracht met Café Barnum erop.

The Greatest Show on Earth stond er op de Barnumaffiche en de Barnumreclame kon van start gaan. De opbouw van het circus trok veel nieuwsgierigen. Olifanten trokken de spoorwagons door de modder naar het circusterrein tussen de Stokerijstraat en het kasteeltje Dewilde. Daar verrezen drie tenten van elk vijfduizend vierkante meter groot. De Stationsdreef werd voor de gelegenheid elektrisch verlicht. De stoommachine van Barnum leverde de energie.

Na drie dagen trok PT Barnum verder. De zompige weiden bleven achter en waren voorbestemd om als fabrieksterrein te dienen. Dewilde sprak echter le beau monde van de stad aan om langs de Statiestraat kleine paleisjes te bouwen. Het feit om vanop het terras de stoomtreinen te zien, was toen nog een aardig verkoopargument. Zijn opzet slaagde en Barnum, zoals de wijk bleef genoemd worden, werd de sjiekste buurt van de stad. De komst van Hotel des Sports, met de prestigieuze tennisvelden die op zondag zelfs de Brusselaars lokten, zorgde ervoor dat heel wat rijke lui zich in Roeselare kwam vestigen. Er kwam een knechtenschooltje in '20 en in '35 richtte de superior van 't college er het eerste meisjeslyceum van het land op. Die school nam dit jaar trouwens officieel de naam ,,Barnum'' aan.

De wijk noemen ze in Roeselare in de volksmond  nog steeds ,,Barnum'', maar slechts weinigen kennen de oorsprong van deze benaming.

Phineas Taylor Barnum (5 juli 1810 - 7 april 1891) was een Amerikaanse showman, zakenman en politicus die bekendstaat om zijn promotie van beroemde hoaxes en de oprichting, samen met James Anthony Bailey, van het Ringling Bros. en Barnum & Bailey Circus . Hij was ook een auteur, uitgever en filantroop , hoewel hij over zichzelf zei: "Ik ben van beroep een showman ... en al het vergulden zal niets anders van mij maken."  Volgens Barnums critici was zijn persoonlijke doel "om geld in zijn eigen schatkist te stoppen".  Het gezegde " er wordt elke minuut een sukkel geboren " is vaak aan hem toegeschreven, hoewel er geen bewijs is dat hij die uitdrukking heeft bedacht.

https://en.wikipedia.org/wiki/P._T._Barnum

ROLARIUS (B)

Cycles ROLARIUS -- Decroix Em. & Zn.  (later Dirk Decroix) -- Roeselare/Roulers --- België

Dit Roeselaarse fietsenmerk werd vernoemd naar de reus die volgens overlevering ooit in Roeselare woonde en leefde. Hieronder twee versies van deze legende.

DE REUS ROLARIUS

Voeger woonde er in het brede rietveld de reus Rolarius. Deze reus bouwde een sterke burcht, met dikke wallen, brede grachten en een paar valbruggen op de oever van de Mandel. Bij het voorbijvaren eiste hij tol van de schippers. Op een keer kwamen de Romeinen bij hem aankloppen om hem te melden dat zij van Doornik naar Oudenburg trokken en onderweg een weg aanlegden: de Zeeweg. Dit zinde de reus wel en de Romeinse bevelhebber werd bij de reus een graag geziene gast die verscheidene keren terugkwam, vaak in het gezelschap van zijn dochter Carlotta, waarmee de reus na verloop van tijd ook huwde.

De reus en zijn vrouw werden zeer gelukkig en de reus beschermde de inwoners van Roeselare maar al te graag. Maar, hij eiste ook een wederdienst. Om de zes maand moesten de inwoners van Roeselare een kind afstaan, dat werd dan door de reus opgegeten. Na een lange tijd was twee kinderen per jaar niet meer genoeg voor de reus en eiste hij er nu elke maand één. Voor de inwoners van Roeselare werd dit toch te veel en de hoofdman van de stad besloot om zijn nood te gaan klagen bij een oude, wijze man die helemaal alleen in een stulp in het bos woonde. De wijze man kon hem echter geen raad geven en de hoofdman ging dan naar de kabouters. De kabouterkoning beloofde hem te helpen.De kabouterkoning begaf zich naar de reus en zei: "Jij bent de grootste, ik ben de kleinste en de kleinste nodigt de grootste uit voor een Dertiendag-feestmaal". Dertiendag was dertien dagen na het feest van de Winterzonnewende, de kortste dag van het jaar. Dus, de dertiendag verliet Rolarius zijn slot en trok naar de kabouters. Tientallen schotels met gebraden lammetjes en reebokjes werden op de tafel gezet en tien kabouters hadden hun handen vol om de wijnbeker van de reus te vullen. De reus liet de wijn smaken en dit tot hij dronken achterover in slaap viel. De hoofdman van de stad werd verwittigd dat hij nu met de reus kon doen wat hij wou. De hoofdman en zijn soldaten sleetpen de reus naar buiten. Met paarden en zeker met twintig man werd de reus naar de Mandel gebracht, daar sloegen ze met een hamer een wig in het hart van de reus en rolden hem daarna in het water. Roeselare was zijn kinderbeul kwijt en de rust keerde terug in de stad.

Bron: https://volksverhalen.be/Roeselare_Rolarius

KEN JE HET VERHAAL VAN DE REUS ROLARIUS AL ? HET GAAT ALS VOLGT..............

Lang geleden was er een reus, hij heette Rolarius en werd geboren in 1324. Hij was de oudste inwoner van Roeselare. Hij trouwde met Carlotta Vulgo en samen kregen ze een zoon, Opsinjoorke. Samen woonden ze in het Gravenkasteel op de Mote ten westen van de Sint-Michielskerk van nu. Vanuit zijn kasteel beheerde Rolarius de scheepsvaart op de Mandel en beschermde hij de stad. Zolang hij in Roeselare bleef, was hij onsterfelijk. Het enige nadeel aan Rolarius? Hij at kindervlees ! Daardoor was iedereen bang van hem. Op de avond van Driekoningen besloten de Roeselarenaars dat het zo niet kon blijven duren. Om de Roeselarenaars te helpen, besloten de kabouters om Rolarius en zijn gezin uit te nodigen voor een feest in het bos, buiten Roeselare. Na veel feesten en drinken vielen de reuzen in een diepe slaap, waarop de Roeselarenaars de reuzen vastbonden op boomwagens en ze in de Mandel smeten.   Het kasteel werd afgebrand, samen met een groot deel van het bos op de Mote. Sindsdien verbouwen de Roeselarenaars daar vruchtbare landbouwgrond.

Bron: www.cultuursmakers.be

RENIER SPORT (B)

Rijwielen Renier Sport  --- 8800 Roeselare - ---België

LEEUW SPORT (B)

LEEUW SPORT------ Declercq A----------- Roeselare/Roulers---- België

RODILA (B)

RODILA ---- Declercq ----- Roeselare/Roulers --- België

SIEUW FR. (B)

SIEUW SPORT------ Declercq ------ Roeselare/Roulers------ België 

SUPRA (B)

SUPRA --- Declercq A. ----- Roeselare/Roulers ------ België

Balhoofdplaatje van fietsenfabrikant Supra uit Roeselare. Bovenaan het plaatje bevind er zich een wit tekstkader met de merknaam SUPRA. Centraal staat in een apart vlak het gekroond wapenschild van de Stad Roeselare afgebeeld.

LATEKOMERS ROESLAERE (B)  

Cycles Latekomers Roeslaere   - Roeselare/Roulers - Belgë

THE MAPLELEAF (B)

The Mapleleaf MLD - Roeselare/ Roulers  - België

THE RUDI  (B)

The Rudi agent Roeselaere / The Rudi  MLD  Libberecht  Roeselare/ Roulers   - België

BONA  (B)

BONA -----Bonaventure ----------Roeselare/Roulers ----- België

THE DURA (B)

THE DURA ---- Declercq ---- Roeselare/Roulers ---- België

Balhoofdplaatje van fietsenhandel The Dura uit Roeselare. Op het koperen plaatje staat bovenaan een leeuwenkop in profiel. Daaronder staat een tekstkader, in het kader staat in blauwe letters de merknaam ‘THE DURA’ op een witte achtergrond. Onder het kader staat een horizontaal siermotief met openstaande haken.

hoogte: 6.1 cm

breedte: 3.3 cm

diepte: 1.4 cm

materiaal: koper

opschrift: THE DURA

DEVOS (B)

L. Devos Cycles / Devos Sport -------- Ardoye (Ardooie) --------------België

Léon Devos, geboren op 17 januari 1896 in Ardoye en stierf op 23 april 1958 in Ardooie, waar hij begraven ligt. Hij was een Belgische wielrenner en was beroepsrenner van 1919 tot 1927.

In 1919 won hij Luik-Bastenaken-Luik, in 1922 de Ronde van Vlaanderen en in 1924 het Vlaams Kampioenschap en de Drie zustersteden. Hij reed 1 keer de Ronde van Frankrijk, in 1926, hij eindigde op de 25e plaats. De 6e  editie van de Ronde van Vlaanderen, die gewonnen werd door Léon Devos, werd verreden op 19 maart 1922, dit over een afstand van 253 km en met start in Gent en aankomst in Gentbrugge. De gemiddelde uursnelheid van de winnaar was 28,360 km/u. Van de 92 vertrekkers bereikten er 30 de aankomst.

Léon Devos had een fietswinkel op het marktplein van Ardooie. Later Devos Sport.

Ardoye  (in het Nederlands  : Ardooie ) is een gemeente gelegen op 4 km ten noordoosten van de stad Roeselare in de provincie West-Vlaanderen.

SERCU (B)

SERCU --- Rijwielen Albert Sercu (BERTIN) – Roeselarestraat 61 --- Izegem--- België

Albert "Berten" Sercu (Bornem, 26 januari 1918 - Roeselare, 24 augustus 1978) was een Belgische wielrenner die prof was van 1939 tot 1952.

Hij was zowel op de weg als op de baan actief. In 1947 won Sercu zilver op het wereldkampioenschap wielrennen op de weg in Reims, na Theo Middelkamp. Sercu verzamelde veel ereplaatsen, onder andere in Parijs-Brussel, het Belgisch kampioenschap op de weg, de Ronde van Vlaanderen, Parijs-Tours en de Scheldeprijs. Daarnaast kon hij ook enkele belangrijke wedstrijden winnen. Zo won hij enkele etappes in de Ronde van België, in 1947 Dwars door Vlaanderen, de Omloop Het Volk en Nokere Koerse, en in 1951 werd hij Europees kampioen Ploegkoers op de baan.

Albert Sercu is de vader van Patrick, een van de grootste zesdaagse renners aller tijden, en ook de grootvader van wielermanager Christophe.  In Roeselare is de Albert Sercustraat naar hem vernoemd. Wegens zijn inzet in de jaren zestig voor de herstelling van de openluchtvelodroom in Rumbeke werd deze eveneens naar hem vernoemd: de wielerpiste Defraeye-Sercu.

SERCU PATRICK - --- Rijwielen Albert Sercu (BERTIN)

Patrick Sercu (Roeselare, 27 juni 1944 – aldaar, 19 april 2019) was een Belgisch wielrenner en Olympisch kampioen.

De koersgenen had Patrick al mee, want hij kwam op 27 juni 1944 ter wereld als zoon van Albert of “Berten” Sercu die geen onverdienstelijk wielrenner was, zowel op de piste als op de weg. Patrick Sercu werd al op jonge leeftijd door zijn vader opgeleid als pisterenner. Amateurrenner Sercu mocht in 1964 naar de Olympische Spelen in Tokio. Deze werden een succes. Hij behaalde goud op de kilometer met vliegende start. Daarna behaalde hij in dezelfde discipline nog twee keer goud (1967 en 1969) en twee keer zilver (1965 en 1968) tijdens de WK’s voor profs.

Sercu zette de stap naar  de profs bij de ploeg Solo-Superia en zou daardoor ook op de weg actief worden. Tot op het einde van de jaren 1970 zou hij de piste en de weg blijven combineren. Op het einde van zijn loopbaan zou hij zich steeds meer op de piste toeleggen.

Sercu startte zijn profcarrière bij Solo-Superia, maar zou regelmatig van ploeg veranderen. Zo reed hij in de Faema-ploeg van Eddy Merckx en voor Dreher. Zijn grootste successen op de weg haalde hij bij Brooklyn en Fiat. Na 1977 stapte hij over naar de ploeg van Marc Zeepcentrale en zou hij vooral nog op de piste actief blijven tot hij in 1983 op wielerpensioen ging.

Op de weg eindigde hij bij de profs 287 keer bij de eerste vijf. In 1970 viel Sercu een etappezege in de Giro te beurt, de eerste van in totaal dertien. In de Tour de France zegevierde de ras sprinter zes keer: drie keer in 1974 en evenzoveel drie jaar later. Op dertigjarige leeftijd maakte Sercu in 1974 zijn Tourdebuut, dat  nadat Brooklyn hem op zijn aandringen voor de Tour  had ingeschreven. In de derde etappe was het al raak, de vierde en de achtste volgden. Dankzij die vroege zeges pakte Sercu snel veel punten voor de groene trui. Een vierde plaats in de rit van Dieppe naar Harelbeke leverde hem zelfs een halve dag de gele trui op. Tijdens de slotrit, toen de Tour voor het laatst op de piste van het Parijse Vincennes eindigde, diende hij door een spurtincident met Gustaaf Van Roosbroeck zijn zege aan Merckx af te staan en kwam hij op plaats nummer drie terecht. Dat was wel voldoende om Merckx die zijn laatste Tour won, net van het groen af te houden.  Drie jaar later zette Sercu in de Tourrit van Roubaix naar Charleroi een prestatie neer waarvoor hijzelf geen verklaring had. Van de 190 km reed hij er 176 in de aanval, om met meer dan zes minuten te zegevieren en een premie van ongeveer 2.500 euro te incasseren bij een tussensprint aan het Beursgebouw te Brussel, waar speciaal maar nutteloos een camera voor fotofinish was geplaatst.

De laatste overwinning op de weg was het criterium van Mortsel in 1982.

Met Eddy Merckx won hij in 1965 zijn eerste zesdaagse, nota bene in het Kuipke van Gent. Sercu en Merckx reden uiteindelijk 27 zesdaagsen, waarvan ze er vijftien wonnen.

Sercu vormde ook 21 keer een koppel met de Nederlander Peter Post, wat goed was voor veertien zegetuilen. In totaal betwistte de West-Vlaming 223 profzesdaagsen, met 57 verschillende ploegmaats. Hij won 88 keer, een record.

Sercu bleef na zijn wielercarrière in het zesdaagse circuit als directeur of (medeorganisator), uiteraard ook in het Kuipke, en/of vurig propagandist van het baanwielrennen. Hij zorgde achter de schermen ervoor dat zesdaagsen uitgroeiden tot een totaalspektakel.

1 - Balhoofdplaatje van wielrenner Albert Sercu. Op het koperen plaatje staat de afbeelding van ex-wielrenner Albert Sercu. Hij draagt een wit truitje en is afgebeeld op een rode achtergrond. De naam ‘SERCU’ staat in zwarte letters onderaan.

hoogte: 5.9 cm

breedte: 3.3 cm

diepte: 1 cm

materiaal: koper

opschrift: SERCU

Sercu

gerelateerde persoon: Sercu, Albert

2 - Balhoofdplaatje met de afbeelding van ex-Olympisch kampioen / ex-profwielrenner Patrick Sercu.

R. DE SMET (B)

R. DE SMET ---------- Schoolstraat 54  ------Iseghem ( nu Izegem)----- België

POLLEY (B)

POLLEY Cycles ------ Izegem ------- België

VAN GAVER (B)

Cycles Van Gaver  ---- Cachtem/Kachtem---- België

Balhoofdplaatje van fietsenhandel Van Gaver uit Kachtem.

Cycles Lion Victorieux

Cycles Lion Victorieux-- Tielt--België

De Cycles Lion Victorieux werd blijkbaar gemaakt in België in de stad Thielt, (nu Tielt). Bepaalde bronnen suggereren dat Lion Victorieux samenwerkte met het Britse merk BSA. Doch die tijd kochten veel kleinschalige, 'ambachtelijke' fabrikanten over de hele wereld BSA-onderdelen en accessoires in om hun eigen fietsen te maken. Veel merken gebruikten BSA-kettingsets op hun machines als teken van een fiets van hoge kwaliteit. Via de BSA catalogi konden ze een fantastisch assortiment van BSA accessoires aankopen en  zo fietsen in BSA-stijl kan produceren. We spreken over vele honderden fabrikanten. (meer info welkom)