ROLARIUS (B)

Cycles ROLARIUS -- Decroix Em. & Zn.  (later Dirk Decroix) -- Roeselare/Roulers --- België

Dit Roeselaarse fietsenmerk werd vernoemd naar de reus die volgens overlevering ooit in Roeselare woonde en leefde. Hieronder twee versies van deze legende.

DE REUS ROLARIUS

Voeger woonde er in het brede rietveld de reus Rolarius. Deze reus bouwde een sterke burcht, met dikke wallen, brede grachten en een paar valbruggen op de oever van de Mandel. Bij het voorbijvaren eiste hij tol van de schippers. Op een keer kwamen de Romeinen bij hem aankloppen om hem te melden dat zij van Doornik naar Oudenburg trokken en onderweg een weg aanlegden: de Zeeweg. Dit zinde de reus wel en de Romeinse bevelhebber werd bij de reus een graag geziene gast die verscheidene keren terugkwam, vaak in het gezelschap van zijn dochter Carlotta, waarmee de reus na verloop van tijd ook huwde.

De reus en zijn vrouw werden zeer gelukkig en de reus beschermde de inwoners van Roeselare maar al te graag. Maar, hij eiste ook een wederdienst. Om de zes maand moesten de inwoners van Roeselare een kind afstaan, dat werd dan door de reus opgegeten. Na een lange tijd was twee kinderen per jaar niet meer genoeg voor de reus en eiste hij er nu elke maand één. Voor de inwoners van Roeselare werd dit toch te veel en de hoofdman van de stad besloot om zijn nood te gaan klagen bij een oude, wijze man die helemaal alleen in een stulp in het bos woonde. De wijze man kon hem echter geen raad geven en de hoofdman ging dan naar de kabouters. De kabouterkoning beloofde hem te helpen.De kabouterkoning begaf zich naar de reus en zei: "Jij bent de grootste, ik ben de kleinste en de kleinste nodigt de grootste uit voor een Dertiendag-feestmaal". Dertiendag was dertien dagen na het feest van de Winterzonnewende, de kortste dag van het jaar. Dus, de dertiendag verliet Rolarius zijn slot en trok naar de kabouters. Tientallen schotels met gebraden lammetjes en reebokjes werden op de tafel gezet en tien kabouters hadden hun handen vol om de wijnbeker van de reus te vullen. De reus liet de wijn smaken en dit tot hij dronken achterover in slaap viel. De hoofdman van de stad werd verwittigd dat hij nu met de reus kon doen wat hij wou. De hoofdman en zijn soldaten sleetpen de reus naar buiten. Met paarden en zeker met twintig man werd de reus naar de Mandel gebracht, daar sloegen ze met een hamer een wig in het hart van de reus en rolden hem daarna in het water. Roeselare was zijn kinderbeul kwijt en de rust keerde terug in de stad.

Bron: https://volksverhalen.be/Roeselare_Rolarius

KEN JE HET VERHAAL VAN DE REUS ROLARIUS AL ? HET GAAT ALS VOLGT..............

Lang geleden was er een reus, hij heette Rolarius en werd geboren in 1324. Hij was de oudste inwoner van Roeselare. Hij trouwde met Carlotta Vulgo en samen kregen ze een zoon, Opsinjoorke. Samen woonden ze in het Gravenkasteel op de Mote ten westen van de Sint-Michielskerk van nu. Vanuit zijn kasteel beheerde Rolarius de scheepsvaart op de Mandel en beschermde hij de stad. Zolang hij in Roeselare bleef, was hij onsterfelijk. Het enige nadeel aan Rolarius? Hij at kindervlees ! Daardoor was iedereen bang van hem. Op de avond van Driekoningen besloten de Roeselarenaars dat het zo niet kon blijven duren. Om de Roeselarenaars te helpen, besloten de kabouters om Rolarius en zijn gezin uit te nodigen voor een feest in het bos, buiten Roeselare. Na veel feesten en drinken vielen de reuzen in een diepe slaap, waarop de Roeselarenaars de reuzen vastbonden op boomwagens en ze in de Mandel smeten.   Het kasteel werd afgebrand, samen met een groot deel van het bos op de Mote. Sindsdien verbouwen de Roeselarenaars daar vruchtbare landbouwgrond.

Bron: www.cultuursmakers.be