|
HOPPEBEL (B)
Hoppebel --- fietshandelaar ----- Poperinge---- België
Poperinge:
Poperinge is een stad in de Belgische provincie West-Vlaanderen en ligt in de streek West-Vlaams Heuvelland. Samen met de steden Veurne, Ieper en Diksmuide is de stad een regionaal en verzorgend centrum voor de regio Westhoek.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Poperinge, samen met Veurne, de enige Belgische stad die niet door de Duitsers werd bezet. Gedurende de oorlog van 1914-1918 werd Poperinge, of "Pops" zoals de Britse soldaten het noemden, door het Britse leger gebruikt als toegangspoort tot de slagvelden van de noordelijke Ieperboog. Het was een belangrijk spoorwegknooppunt achter de frontlinie en werd gebruikt voor de distributie van voorraden, voor het inkwartieren van troepen, voor het opruimen van gewonden en voor troepen die rustten van hun dienst in de voorste loopgraven. Duizenden troepen trokken op enig moment door dit kleine stadje.
Het centrale plein vormde het knooppunt van vijf hoofdwegen naar de stad en was daardoor constant druk met militair verkeer, militair personeel en burgers die in de stad waren gebleven. Vanwege het belang ervan voor de militairen achter de geallieerde frontlinies, werd de stad regelmatig beschoten door Duitse artillerie met lange afstand. Tijdens de Derde Slag om Ieper (31 juli - 10 november 1917) werden Poperinge en omgeving gebombardeerd door Duitse vliegtuigen. Sommige bommen kwamen terecht op de nabijgelegen Casualty Clearing Stations ( medische hulpposten).
http://www.greatwar.co.uk/ypres-salient/cemetery-lijssenthoek.htm
De regio staat nu ook bekend om de hopteelt. Poperinge is ook de thuisbasis van het Nationaal Hopmuseum. Er zijn meer dan 800 verschillende soorten bier in België. Een van de beroemde lokale bieren is Sixtus, gebrouwen in de Sint-Sixtus abdij bij Proven, ongeveer 4 km ten noordwesten van Poperinge.
Het evenement, de driejaarlijkse Hoppefeesten brengen een hulde aan de plaatselijke hopteelt.
Belgische hop:
Eén van de belangrijkste grondstoffen bij de productie van bier is hop. Het gebruik van hop bij het brouwproces heeft een invloed op de bitterheid, het aroma, de smaak en de bewaring van bier. Reeds eeuwenlang wordt in België hop geteeld. Waar de teelt vroeger nog geografisch gespreid gebeurde, met als kernen de regio Asse-Aalst en de regio Poperinge, concentreert de Belgische hopteelt zich nu voornamelijk rond het West-Vlaamse Poperinge en in Wallonië rond Waasten, Maltonne en Vodelée. In België wordt er momenteel 181 ha hop verbouwd door een 23-tal hoptelers, waarvan 155 ha door 18 hoptelers uit de Poperingse regio.
Alle hop in België wordt geteeld op familiebedrijven die reeds generaties lang met veel liefde en vakkennis hop verbouwen. Hierdoor voelt de teler zich persoonlijk betrokken bij zijn eigen product en is hij terecht fier op het resultaat: Belgische kwaliteitshop.
Hop -- de plant:
Hop of hoppe (Humulus Lupulus) is de langste kruidachtige klimplant uit onze flora die meer dan 20 jaar oud kan worden. Ze overwintert met behulp van een wortelstok waaruit elke lente nieuwe stengels groeien. Ze behoort tot de familie van de hennepachtigen. De vrouwelijke en mannelijke bloemen komen op verschillende planten voor (tweeslachtige plant) en maken gebruik van de wind voor bestuiving. Het zijn uitsluitend de onbevruchte hopbellen van de vrouwelijke hopplant die als grondstof worden gebruikt bij de bereiding van bier. Deze bevatten een geel poeder (hopmeel) of lupuline dat aan bier een bittere smaak verleent en tevens dienst doet als natuurlijk bewaarmiddel. Hop wordt uitsluitend geteeld van de 35ste tot de 55ste breedtegraad, dit aan beide zijden van de aardbol. Wereldwijd wordt er meest hop verbouwd in Duitsland en de USA. België zelf behoort tot de kleinere hopproducerende landen, wat zich allesbehalve weerspiegelt in de excellente kwaliteit van de hop (‘small acreage, with high potential’ of ook wel ‘Belgian quality, your guarantee’). Meer nog, Belgische hop zorgt voor een uniek smaakpallet in bier, zodat sommigen zelfs over een terroir durven spreken.
Het ganse jaar door:
De wortelstok kan in de maanden december en januari genieten van de winterrust. Begin februari worden de overblijfselen van de plant van vorig jaar afgereden en wordt het veld klaargemaakt voor een nieuw seizoen. De hopdraad wordt vanuit de hopkooi bovenaan bevestigd aan de langsdraden en onderaan met een grondhaak vastgemaakt. Heel vroeg in het voorjaar ontstaan scheuten aan de wortelstokken. Daar er slechts drie à vier scheuten uit de wortelstok mogen doorgroeien, moeten de overige handmatig worden verwijderd. Deze hopscheuten zijn een heerlijke delicatesse en vind je vooral in de plaatselijke horeca. In maart en april worden de scheuten manueel rond een hopdraad gewonden. Eind juni, begin juli zijn deze rechts windende (met de zon mee) scheuten gegroeid tot een hoogte van ongeveer 7 meter met een groeisnelheid van gemiddeld 10 cm per dag; in gunstige omstandigheden zijn 25-30 cm per dag geen uitzondering. De onderste bladeren worden verwijderd.
Begin juli begint de bloei en moeten de planten heel nauwgezet opgevolgd worden en indien nodig behandeld worden tegen ziekten en plagen. Hop is zeer gevoelig voor echte meeldauw (witziekte) en valse meeldauw (peronospora ) of in de volksmond ook wel de hopplaag genoemd. Gelukkig krijgt elke teler ook een beetje hulp van insectenetende vogels en lieveheersbeestjes.
Eind augustus, begin september zijn de hopbellen rijp voor de pluk. Tot eind jaren vijftig werden de hopbellen met de hand geplukt, tegenwoordig gebeurt dit machinaal. Een speciale machine snijdt de ranken af in het hopveld; deze worden op een platte kar verzameld en naar het hopbedrijf gebracht.
Hopvariëteiten:
Het milde zeeklimaat en de vruchtbare zandleembodem in België vormen een ideale basis om een rijk palet aan hopvariëteiten uitstekend te laten gedijen.
De Belgische hoptelers bieden dan ook een uitgebreid aanbod hopvariëteiten aan, elk met hun eigen kenmerkende bitterheid en/of aangenaam aroma.
https://www.belgischehop.be/nl/bierliefhebber/belgische-hop
|
Ik ben Delameilleure Philippe
