|
Dag 14 Hellevoetsluis - Middelburg
zondag 11-07-2021
Vandaag wordt het onze Zeeuwse eilandendag. Maar eerst nog genieten van het ontbijt bij onze optimistische gastvrouw Ria. We zouden hier nog uren kunnen keuvelen….. Toch moeten we opkrassen. Het verloopt wat trager dan normaal. ’t Is druilerig en we weten niet goed, moeten we wel of niet onze regenkledij aantrekken? Om 9h30 nemen we afscheid van Ria en hopen dat het gedruppel snel stopt.
We volgen het “Kanaal door Voorne” tot aan het Haringvliet, een afgesloten zeearm. Er is een dam van +/- 4,5km aangelegd bij de Deltawerken. We volgen de LF1 over de Haringsvlietdam naar het eiland Goeree-Overflakkee. Bij Stellendam rijden we langs de Noordzee tot Havenhoofd. Dit is een liefelijk minidorpje aan het afgedamde kanaal van Goedereede naar het Haringvliet. We stoppen bij het beeld van “De Visserman” een symbool van hoe vroeger de vis hier aan wal werd gebracht in manden.
We blijven het duinpad volgen door “de Kwade Hoek” een prachtig en goed bewaard natuurgebied. Het is een duingebied met doornstruiken afgewisseld met waterplassen en bosjes. Ondertussen is de zon tevoorschijn gekomen, we zien een blauwe hemel. Na een uitkijktoren, komen we voorbij de uitgestrekte zilveren stranden, ze liggen achter de smalle duinendijk. Af en toe zien en horen we de ruisende zee. Eenmaal voorbij de statige vuurtoren, weten we dat we moeten afbuigen naar de Brouwersdam. Nog een van die Deltawerkdammen. In mijn herinneringen, zie ik nog steeds de lange kabelbaan met de caissons eraan, die zware betonstukken werden in zee gestort en tot zinken gebracht, om zo de dijk te bouwen. Waar is de tijd dat ik op studiereis, met onze Bouwkundeklas, al die grote kunstwerken bezocht heb.
We geraken over deze 6km lange dam op het volgende eiland Schouwen-Duiveland met links het Grevelingenmeer en rechts de Noordzee. We dwarsen het eiland op zijn kortste kant, van Scharendijke tot Serooskerke, aan de Oosterschelde. We krijgen stillaan dorst en zien net bij het water een terras, er heerst een gezellige drukte. Niet twijfelen, we vleien ons neer, op een vrij zonnig plaatsje van restaurant De Schelphoek. N’n frisse Omer en een Zeeuwse vissoep, met erna een ijsje, is het genieten van een lange rustpauze.
Enkele kilometers verder rijden we op een smalle dijk en zien rechts van ons een restant van een toren. We lezen dat de Plompetoren 23m hoog is, het enige restant van Koudekerke. Een van de vele verdwenen dorpen van Schouwen eind 15° eeuw. De toren heeft daarna dienstgedaan als baken voor de scheepvaart.
We hebben 50km op onze teller staan wanneer we aan de “Stormvloedkering” zijn en het grootste en bekendste kunstwerk van de Deltawerken overrijden. We hebben geluk, er is in tegenstelling met de vorige keren bijna geen wind. Rustig keuvelend zijn we zonder dat we het goed beseffen in Noord-Beveland. Net vóór de Veersedam wordt het plots erg druk, van overal komen trosjes fietsers op ons af.
Na een sanitaire stop, is onze vriend Antoine tussen de zondagse menigte verdwenen. We zullen hem wel inhalen, zo denken we. Maar enkele kilometer verder bij de Lekkerbek aan Vrouwenpolder, is onze vriend, nergens te vinden. Een telefonische oproep is, zo weten we, hopeloos. We besluiten tot Veere te rijden, op hoop van zegen, dat Antoine daar op het, ons gekende terras aan de jachthaven Veere zal wachten. Na een poos, plots toch een telefoonseintje…..Antoine is rechtstreeks naar Middelburg gereden. Hij lest zijn dorst op het terras van café Bommel. We zijn uitgenodigd!!!
We laten onze vriend een uurtje vrijspel. Toch zijn we blij, als hij ons met zijn gekend enthousiasme toeroept….Jaja hij mist ons, we krijgen onmiddellijk een dorstlessende La Trappe met een portie bitterballen. Een oma met haar pas afgestudeerde kleindochters, geniet duidelijk mee van Antoine zijn uitbundigheid.
Om 18h melden we ons bij de Familie Blauw, het is een blij weerzien na 2 jaar zijn we terug, op het ons bekende Vrienden op de Fietsverblijf. Als we een uurtje later de stad in wandelen is het opvallend stil en leeg. We hebben ons niet gerealiseerd dat de Europese voetbalkampioenschappen finale deze avond betwist wordt. In restaurant “De Vriendschap”, waar je anders zeker moet reserveren, is er plaats in overvloed. We worden echt in de watte gelegd en genieten van een laatste overvloedig avondmaal….
Plots realiseren we ons dat : het alweer voorbij is, onze 14 daagse tocht door het altijd verrassend mooie en erg leerrijk Nederland.
Morgen nog een korte rit naar Brugge en dan is het hopen op een gunstige periode op het eind van de zomer om, de Westhoek en Frans-Vlaanderen aan te doen.
Bedankt Antoine en Pol voor jullie gezelschap.
Robrecht, vriend we hebben je gemist!
Bij leven en welzijn volgen in de winterperiode de PowerPoints.
verslag door Bob
|
