Foto
Zoeken in blog

Beoordeel dit blog
  Zeer goed
  Goed
  Voldoende
  Nog wat bijwerken
  Nog veel werk aan
 
Inhoud blog
  • praktisch
  • bloemen
  • vogel
  • de jonge
  • lied
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Altijd in beweging met van alles en nog wat...

    09-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.geboortedag

    Een gedicht van E.J. Potgieter 1808-1875

    WILLIAM SHAKESPEARE'S GEBOORTEDAG

    23 april 1564.

    1

    Geen poëzie als die van 't moederharte,
    Wanneer ze bij de wieg haars eerstlings zit,
    Niet zalig door vergetelheid van smarte,
    Gelukkig wijl zij mijmrend dankt en bidt!
    Hoe was ze uw deel voor lange reeks van jaren,
    Aan Avon's boord, gij bleke jonge vrouw!
    Die 't venster uit het landschap in mocht staren,
    Die droomde wat uw Billy worden zou!
    Het eerste groen zag wit van bloesemregen,
    Een blij gegons zwierde om door geur'ge lucht :    
    Och! lache 't lot als 't jaargetij hem tegen!
    Die zoete wens werd hoorbaar in uw zucht.
    Wat vreesde gij dat hij uw wichtje wekte?
    Wat gluurde gij om 't kleed een lange poos?
    Zie, 't armpje rust, dat straks zich kozend strekte,
    Zie, 't mondje zwijgt, aanvallig als een roos!

    schrijver

    09-04-2016 om 21:41 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    08-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wolk

    Een gedicht van Abraham van Collem 1885-1933

    Liever dan mens te zijn, werd ik een wolk

    Liever dan mens te zijn, werd ik een wolk,
    Te drijven tussen woeste vlammenzeeën;
    Zij groeien aan het ochtendfirmament.

    Liever dan wolk te zijn, werd ik een boom,
    Hij staat hoog op in het heet licht te kijken,
    Iedere gedachte is een blad.

    Liever dan boom te zijn, werd ik een zee,
    De zee wordt door oud gouden licht begoten,
    Duizenden gestalten neemt zij aan.

    Liever dan zee te zijn, werd ik een God,
    God maakt zonnen, manen en de sterren,
    Met zijn hand raakt hij den einder aan.

    Liever dan God te zijn, werd ik een mens,
    Ik zou de mensheid maken tot een God
    Van alle goden, zonnen en planeten.

    Nieuwe liederen der gemeenschap (1920)

    schrijver

    08-04-2016 om 22:03 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    07-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sterren

    Een gedicht van Albert Verwey1856-1936

    De deizende sterren

    De deizende sterren, zij tink'len
    Hun vesper mij na, waar ik rijs,
    Tot die tonen mijn voeten besprink'len
    Op de trappen van 't zonnepaleis.

    Verzamelde Gedichten (1891)

    schrijver

    07-04-2016 om 16:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    06-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.acaciabosje

    Eengedicht van Jacqueline van der Waals 1868-1922

    Acaciabosje

    Klein, fris plekje
          Groen gras in bronzen heide,
    Teergroen bosje
          Van lichte acacia's,
    Omringd door donker dennenhout,
          Hoe slaat mijn hart zo blijde!
    Hoe slaat mijn hart zo lustigjes,
          Zo jolig en zo dwaas!

    Bén ik een kind?
          Mijn jeugd moest lang voorbij zijn,
    Mat ik mijn ouderdom
          Naar mijner jaren tal.
    Bij grijzend haar,
          Hoe kan het hart zo blij zijn
    Met zulk een kleinigheid,
          Een niets, een niemendal?

    Lief, klein bosje
          Van jong acacialover,
    Lief, blij weitje,
          Omringd door sombre hei!
    Hoe wordt mijn hart zo stil, zo blij,
          Zoo dwaas-gelukkig over
    Een bosje groene acacia's,
          Een kleine, groene wei!

    Nieuwe Verzen

    schrijver

    06-04-2016 om 22:22 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    05-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.drank

    Een gedicht van Jacob Cats 1577-1660 

    Van de drank

    De wijn is voor de mens en voor de rapste geesten,
    Maar water uit de beek ten dienste van de beesten,
    Al wat de wijngaard geeft dat is een schone vrucht,
    Om al wat droefheid smaakt te drijven op de vlucht.
    Wijn dient van goede reuk en goede smaak te wezen,
    Dan nog een klare glans die wordt er in geprezen,
    Ook dient hij niet verschraald, maar vers getapt te zijn,
    En vocht aldus gesteld dat noem ik goede wijn.
    Maar wijn van rode verw dient niet te veel geschonken,
    Want 't maakt de buiken hard in overmaat gedronken.

    Ik moet in dit geval de vrienden doen gedinken,
    Van al te nieuwe most niet al te veel te drinken,
    Want dat en doet de blaas noch ook de mage goed,
    Dus gaat niet tot de most met al te rasse spoed
    't Is beter dat de wijn haar klaarheid mag bekomen,
    Eer dat ze wat te veel dient in te zijn genomen,
    Men heeft van oude tijd die luiden wijs geschat,
    Die dronken klare wijn en uit het oudste vat.

    schrijver

    05-04-2016 om 22:05 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    04-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.wagen

    Een gedicht van Guido Gezelle 1830-1899

    DE WAGEN DES TIJDS

    Daar kwam er een wagen
    vol nachten en dagen,
    vol maanden en uren en stonden gereen,
    fel trokken en weerden
    hen' de edele peerden,
    die zesmaal vier hoefijzers kletteren deen.
    Al rijdend, al rotsend,
    al bokkend
    en botsend,
    al piepend en krakend, zo vloog hij door stee;
    en, als hij was henen
    en verre verdwenen,
    toen waren de dagen en maanden ook mee.
    Het spreken en 't peinzen,
    het gaan en het reizen,
    en al wat wij deden, 't zij droef, het zij blij;
    't mocht tijlijk
    of laat zijn,
    of goed zijn of kwaad zijn,
    't was al op de wagen, 't was alles voorbij.
    Toch nimmer vergaat het
    en altijd bestaat het,
    wat God door zijn heilige gratie ons geeft,
    het deugdzame leven
    dat is ons gebleven,
    al 't ander, hoe zoet en hoe schoon, het begeeft.
    Nooit zal ons de wagen
    der tijden ontdragen
    't sieraad en de rijkdom der edele ziel;
    de deugd zal geduren,
    schoon rotsen en muren
    en torens en al wat maar vallen kan - viel.

    schrijver

    04-04-2016 om 21:34 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    02-04-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.schaduw

    Een gedicht van Alica Nahon 1896-1933

    SCHADUW

    Ik heb de liefde liefgehad;
    daarom wellicht heeft zij me niet bemind.
    Zo doet de mooie minnaar
    met een zeer verliefde kind.

    Ik heb de zon te lief gehad
    en beu van beedlen
    aan de deuren van de dagen
    ben ik geworden als een varenblad
    dat liever in de lommer leeft
    dan zon te dragen.

    En daarom bouwt mijn kommer aan een huis
    waar lamp- en zonnelicht
    getemperd zijn voor de ogen
    en waar de soobre lijn van een gelaat
    en waar de vrede van een vriendschap staat
    lijk schaduw van een boom
    over mijn hoofd
    gebogen.

    Alice stierf in armoede aan TBC  37 jaar. Op haar graf staat: God ziet mij geerne.

    schrijver

    02-04-2016 om 21:34 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    31-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.knaap

    Een gedicht van P.A. de Génestet 1829-1861

    TOEN IK EEN KNAAP WAS

    Toen ik een knaap was in ’t zorgloze leven,
       Gordde ik mij-zelve en liep naar mijn lust;
    Vrij in mijn wandlen en zoeken en streven,
    Vrij in mijn reizen, mijn dromen, mijn rust.

    Straks ook voor mij is een ure gekomen,
       Ure van roeping, van ernst, van genâ,
    Dat in mijn boezem die stem werd vernomen
       Hebt gij mij lief? – en mijn ziele sprak : Ja.

    Sinds mij dat uur uit mijn dromen kwam wekken,
       Leidt mij een ander, ook waar ik niet wil,
    Leert mij de handen steeds williger strekken,
       Volgen en dragen, ach, vrolijk of stil.

    Toch, nu die Meerdre gebiedt in mijn leven,
       Vinde ik, trots banden en zielstrijd en smart,
    Wat ik eens vruchteloos zocht in mijn streven:
       Vrijheid en vrede voor ’t rusteloos hart.

    1854

    schrijver

      

    31-03-2016 om 21:48 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    30-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.liedje

    Een gedicht van Hein Boeken 1861-1933

    Nacht-liedje

    Was niet je mond dan kussen mild
    En bloeide niet je lijf in pracht,
    Wanneer wij minden in de stilt’
    Van de besternde nacht?

    Jouw hart lag aan mijn hart, jouw oog
    Staarde in mijn oog zo lang en diep,
    Tot je gelaat glimlachend boog
    En zwijgend in m’n armen sliep.

    Dan zong mijn bloed zo sterk en blij,
    Mijn arm omving je glanzend lijf;
    Zo voegden wij ons leven beî
    Tot één bedrijf.

    Wij ‘schermden roerloos in de nacht,
    Elkander: één geklonken beeld
    Van schoonheid en bezonken kracht,
    En soobr’re weeld’.

    De hoge nacht schreed zwijgend voort,
    Het licht verglom van ster en maan,
    Totdat ons oog aan oosterpoort
    De dag was opgegaan.

    Nagelaten verzen (1918)

    schrijver

    30-03-2016 om 21:52 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    29-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.menselijk leven

    Een gedicht van Rhijnvis Feith 1753-1824

    Het Menselijk Leven

    ‘Helaas! helaas! hoe vlieden onze dagen,
    Hoe spoedt zich ieder uur met onze luister heen!
    Hoe flauwe vreugd, hoe bittre plagen,
    Hoe min vermaak, hoe veel geween!

    O dierbaar perk van drie tot zeven jaren,
    Als ieder voorwerp 't oog bekoort, het harte streelt:
    Och, of ze zonder einde waren,
    Als alles lacht, als alles speelt!

    Beminlijk kind, speel, nuttig u deez' dagen,
    Want 's werelds grootheid schaft aan ons 't genoegen niet,
    Dat u door uwe houten wagen
    En door uw kaartenhuis geschied.

    Haast zal men u door strenge meesters leren,
    Wat taal Demosthenes verkondde in Pallas stad
    En Cicero voor 's werelds heren,
    Toen Rome nog de kroon op had.

    O moeilijk werk, benauwde en pijnlijke uren
    Ze is maar een schets, deez' roe, waarmee men u kastijdt,
    Der slagen, die ge eens zult verduren
    Van 't stuurse lot in later' tijd......

    In zulk een strijd ziet gij de dagen klimmen,
    Gelijk het fris gebloemt zich opheft in een' tuin,
    En wordt een man. Maar, ach! wat schimmen
    Omsingelen op nieuws uw kruin!

    Nu vlucht de slaap reeds in de vroege morgen,
    Ja, somtijds heeft de nacht geheel voor u geen rust.
    Vermoeden, vrees, wantrouwen, zorgen
    Verdoven kennis, ijver, lust.

    Nu ziet ge eerst klaar de broosheid aller dingen,
    Hoe min het wuft geluk naar breidel hoort en toom,
    En hoe de staat der stervelingen
    Gelijk is aan een vlugge droom.

    Terwijl de vreugde u bloemen schijnt te geven,
    Ach, zieldoorgrievend nieuws! ontrukt u 't lot een' vrind,
    Een vrouw, beminder dan het leven,
    Of 't waardste pand, het liefste kind.

    Vlucht dan, reis vrij naar afgelegen staten;
    Zeil door de middellijn naar 't verre Zuiderland;
    Hun denkbeeld zal u nooit verlaten,
    Het staat, het wacht u reeds op strand.

    De droefheid is gelijk aan wrede dieren,
    Verwoeder dan een leeuw, in netten stijf verward,
    Doorknagende, als een worm, de nieren,
    Verscheurende als een gier het hart.....

    Somwijlen rukt, voor 't eind van uwe dagen,
    Fortuin uw staat ter neer, gelijk men in het woud
    Een hoge eik, omverr' geslagen,
    Na 't woeden van de wind aanschouwt.

    Dan wordt een dwaas op uwe stoel verheven,
    't Geweld verwoest uw erf; de laster verft uw kleed;
    Geen vriend durft zich naar 't huis begeven,
    Daar 't bleek gebrek de vloer betreedt.

    Wat is de mens, hoe machtig, hoe vermetel?
    Genaakt het uur, al staat een heir rondom het hof,
    De Koning valt van zijne zetel
    En wordt een handvol as en stof....’

    schrijver

     

    29-03-2016 om 21:33 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    28-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.bergmeer

    Een gedicht van  Jacob Winkler Prins 1849-1907

    Bergmeer

    Wie op de spiegel drijft weet niet, wat hij moet denken
    Of onder boven is, nu boven onder schijnt,
    Want heel de gladde wand, die in het meer verdwijnt,
    Staat met zijn dennenlast in ’t zonnelicht te wenken.

    En waar de wateren de groene kegels drenken,
    Volgt ’t oog, diep in het nat, de duidelijke lijn
    Van uitgestoken tak in water-zonneschijn,
    Wiens onbewogen rust geen stormen kunnen krenken.

    Geen kabling komt er in. De stralen, die zich deelden,
    Weerkaatsen ’t bodembos tot in de volle dag.
    Men ziet hoe rond de stam de groene mossen geelden.

    Tot kussen van fluweel, alsof een lijkkleed lag
    Op de verdronken boom. Zo zijn er spiegelbeelden,
    Die boven schijnen, door wat men diep onder zag.

    Gedichten (1910)

    schrijver

    28-03-2016 om 21:56 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    26-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.aggy

    Een gedicht van Marie Boddaert 1844-1914

    Aggy.

    De morgen droomt in de lichte tuin:
    Een lichtfestijn
    Midde' in bloemgeschijn,
    En in die droom lichtkindje klein,
    Grootogig, op voetjes fijn.

    Geurenneurende zachte jasmijn,
    En vrolijke roosjes, mondjes half open,
    En gouden regen,
    Neergezegen
    Om haar te vertellen die aan komt lopen,
    Hoe mooi een morgen kan zijn.

    En paarse seringen die 't groen doen lachen,
    En in het gras zóvele gele
    Boterbloempjes op gouden stelen,
    - Heel de tuin door!
    En vlinders daartussen,
    En grappige mussen,
    't Kopje op de grond of zij grond willen kussen.
    Zij - in àl kijken en wondren er vóór.

    Heel hoog òp nu haar hoofdje klein;
    Beweeg der voetjes..... Een àlverblij'n
    Waarheen die gaan langs het licht gelover;
    Gans haar slank gestaltetje over
    Tover
    Van lenteschijn.

    De Gids (1897)

    schrijver

    26-03-2016 om 22:18 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    25-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.knollenland

    Een gedicht van J.J.A Gouverneuer 1809-1898

    In een groen, groen, groen, groen knollen-knollenland

    In een groen, groen, groen, groen knollen-knollenland
        Daar zaten twee haasjes heel parmant
        En de één die blies de fluite-fluite-fluit
        En de ander sloeg de trommel

        Toen kwam opeens een jager-jager-man
        En die heeft er één geschoten
        En dat heeft naar men wel denken denken kan
        De ander zeer verdroten

    De zingende kinderwereld voor school en huisgezin (1866)

    schrijver

    25-03-2016 om 21:58 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    24-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.liedeken

    Een gedicht van Louis Couperus 1863-1923

    Liedeken

    Ik minde u zo teder, ik minde u
    Zo teder met heel mijn ziel,
    Wanneer door deze armen omwingerd
    Uw hoofd mij ten boezem viel...

    Ik aêmde op uw lippen mijn leven,
    Ik smolt in een kus aan uw mond;
    Ik smachtte om een hemel te geven...
    Ai, ’k gaf maar mijzelve in die stond!

    Er flikkerde een vlamme in uw blikken,
    Waar de flonkrendste starre voor taan’...
    Ik minde u zo teder, ik minde u...
    Hoe ziet ge zo koud nu mij aan?

    schrijver

    24-03-2016 om 21:54 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    23-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.dichter

    Een gedicht van Jan Prins 1876-1948

    Aan een Dichter

    Dichter, van uw zachte woorden
    waar gij omgaat begeleid,
    aan de nooit betreden boorden
    zwervend uwer eenzaamheid,

    uit de weelderige wegen
    van het leven tot de rots
    van uw vast geluk gestegen
    langs de paden van uw trots,

    als de morgenzon gerezen
    boven damp en duisternis,
    Dichter, uit de streek der vrezen
    in het rijk, waar vrijheid is,

    breng ons bij de forse pijnen,
    waar uw grote weemoed ruist,
    bij de bochtige ravijnen,
    waar uw diep verlangen bruist,

    breng ons in de wijde hemel,
    die uw snelle licht doorschiet,
    waar men 't wereldse gewemel
    ver-omneveld overziet,

    en geleid ons, waar bewogen
    ons uw sterke wijsheid noodt,
    onverschrokken, voor de hoge
    stille velden van de dood.

    De Beweging (1909)

    schrijver

     

    23-03-2016 om 21:48 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    22-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.beeld

    Een gedicht van van Edgar du Perron 1899-1940

      

    Ander beeld

    ‘Uw hart, mijn lief, en voelt het geen bewegen?’
    zo vroeg eens Hooft, men weet, die vroegre Hooft,
    die aan de min deed, aan de min-god heeft geloofd,
    een dichter met een baard, wiens taal was ingeregen.

    De vreemde vraag! en vreemd moet het verlegen
    glimlachje zijn geweest de schone ontroofd.
    De vraag is in mijn stem het boek ontstegen:
    de schone lachte en schudde koel het hoofd.

    Ik heb haar hand genomen toen; zij keek
    of ik mijn nagels had geknipt; waar bleek
    van niet, riep zij een roodverlakte doos te wapen.

    Blinkende punten, wat gekriebel en een knap
    bij iedre tel... Zij was zo wijs en knap!
    Hoog boven ons was haar hart ingeslapen.

    Parlando (1941)

    schrijver

    22-03-2016 om 21:44 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    21-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.sarlotteken

    Een gedicht van René de Clercq  1877-1932

    Sarlotteken.

    O, als ik u zacht in mijn armen neem,
    lief zotteken,
    En weet-je voor ons niet een hutje van leem,
    Sarlotteken?
    Jochei, jochei,
    een hutteken in de hei!

    Uw oog is zo bruin en zo zoet als zeem,
    van 't potteken.
    En weet-je voor ons niet een hutje van leem,
    Sarlotteken?
    Jochei, jochei,
    een hutteken in de hei!

    Van liefde de valheid, van valsheid geen zweem,
    hertbotteken!
    En weet-je voor ons niet een hutje van leem,
    Sarlotteken?
    Jochei, jochei,
    een hutteken in de hei!

    Ach, kussen we elkander, gij lacht en ik schreem,
    lief zotteken.
    En weet-je voor ons niet een hutje van leem,
    Sarlotteken?
    Jochei, jochei,
    een hutteken in de hei!

    Gedichten (1911)

    schrijver

    21-03-2016 om 22:06 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    19-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.antwoord

    Een gedicht van Frans Bastiaanse 1868-1947 

    Haar antwoord

    Wanneer zal de ure zijn, dat gij als bruid
    Met mij zult staan in wit-satijnen kleren?
    "Wanneer de stromen naar hun bronnen keren,
    De raaf het lied der nachtegalen fluit."

    Had gij mij dan niet lief in vroeger tijd,
    Was dan Uw hart niet naar mijn hart genegen?
    "Mijn hart was vól van U, maar heeft verkregen
    Tot loon alleen leed, leed in eeuwigheid."

    Kan dan het eens verbleekte morgenuur,
    Daar alles toch herleeft in de natuur,
    Niet met een nieuwe dag de kimmen kleuren?
    Wat eens gebeurd is kan nooit weer gebeuren,
    Men kan maar ééns een blad aan stukken scheuren
    En wat het vuur verkrijgt, verslindt het vuur."

    Gedichten (1918)

    schrijver

    19-03-2016 om 19:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    18-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.profeteren

    Een gedicht van F.H. Greb 1813-1868

      

    Profeteren en gezichten zien.

    De Dichter toch is zoon van God,
    De heemlen zijn zijne opperzalen.
    't Verleden moet hem cijns betalen,
    Hem, Ziener in 't verborgen lot.

    - - - - - - - - - -

    Heil ons! het schoon verleden keert,
    De heuglijke eeuw van Gods Profeten;
    Gezalfde zal ons hart u heten,
    Die ons de Toekomst kennen leert.

    .................

    Laat u, om Godswil, de kroon niet ontroven,
    Die, als profeet, u omhoog is bewaard!

    De Gids (1843)

    schrijver

    18-03-2016 om 22:45 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)
    17-03-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.huil niet

    Een gedicht van J.M.W Scheltema 1921-1947

    Huil niet, Majorca

    Huil niet, Majorca,
    Want je vader zal komen en zal je slaan
    En zijn hand zal rood op je lichaam staan.
    Hoor je de honden,
    De honden, Majorca,
    Heel in de verte blaffen gaan?
    Hoor je de dronkenmanspraat in de wind?

    Je dronken vader komt er aan.
    De weg is te smal en het meer is diep:
    Hoorde je, hoe hij mijn naam daar riep?
    ‘Maria!’
    Zet het raam wijd open, dan kun je goed horen,
    ‘Maria... Maria!’
    Heeft dovemansoren,
    We doen net alsof we niets verstaan,
    ‘Maria! Kom hier!’
    Nee, Majorca, niet gaan.
    Hoor je de plons in het zwarte meer?
    Zijn vuist slaat vergeefs in het water neer
    En de golven klotsen in zijn mond;
    Drink! Als je drinken zo lekker vond.
    Luister, zijn stem is al zwakker gaan klinken:
    ‘Maria...’ Ja, jongen, ik laat je verdrinken,
    Sst! Nog eenmaal zijn stem in de wind:
    ‘Maria... vergeef me... en zorg voor...’

    Langzaam verstrijken de rimpels in 't water
    En langzaam verschijnen ze op mijn gezicht;
    Drie jaar geleden is vader verdronken,
    Slaap zacht, Majorca, want morgen is 't licht.

    Chansons, gedichten en studentenliederen (1948)

    17-03-2016 om 21:46 geschreven door Dora


    >> Reageer (0)


    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Archief per maand
  • 09-2020
  • 08-2020
  • 01-2019
  • 12-2018
  • 11-2018
  • 10-2018
  • 09-2018
  • 08-2018
  • 07-2018
  • 06-2018
  • 05-2018
  • 04-2018
  • 03-2018
  • 02-2018
  • 01-2018
  • 12-2017
  • 11-2017
  • 10-2017
  • 09-2017
  • 08-2017
  • 07-2017
  • 06-2017
  • 05-2017
  • 04-2017
  • 03-2017
  • 02-2017
  • 01-2017
  • 12-2016
  • 11-2016
  • 10-2016
  • 09-2016
  • 08-2016
  • 07-2016
  • 06-2016
  • 05-2016
  • 04-2016
  • 03-2016
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 12-2015
  • 11-2015
  • 10-2015
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 07-2015
  • 06-2015
  • 05-2015
  • 04-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2006


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!