Hoeken

In het bos vind je geen hoeken

geen kubus en geen vierkant,

Hoeken vind j' alleen in boeken

in steden en in huizen.

In de stad zijn wilde wielen rond

net als borden van dwang en verbod

en ballen van de voetbalbond

of knabbels van de burgergod.

Ik zie kringen in 't gestoorde water

van de plassen en de vijvers,

de zon, de cirkels in de krater

alle zijn het ware blijvers.




Wat rond is blijft nergens hangen

wat scherp is raakt vaak immobiel

en doet me naar het bos verlangen

met mijn hart en een ronde ziel.

12/11/2023

18-10-2023 om 00:00 geschreven door Frankie

Uitstel

Ik heb mijn reis afgelast

want mijn kippen treuren indien ik ze verlaat.

Ik betaal vandaag geen facturen

want de herinneringen zijn nog onderweg.

Ik zet de tv af eer de film gedaan is

want zo pieker ik vannacht niet over voorbije dagen.




Ik scheer mij morgenvroeg

als ik de tijd gevonden heb om mijn bril te reinigen,

dan zie ik geen vergeten stoppels, die zijn er gewoon niet.

Ik begin elke zin met ik

en dan barst ik in tranen uit van voorbij verdriet

want ik ben er en jij bent er in angstige gedachten niet.





Zeg me hoe nutteloos angst is

als ons geluk me dagelijks overvloedig overspoelt

en ik mijn tijd verlies met voorbarig uitgesteld verdriet.

27-02-2023 om 00:00 geschreven door Frankie

En berouw






Het spijt me

zo dat mijn geloof alleen op wensen steunde.

Dat mijn hoop afhangt van het wisselend lot.

Dat mijn liefde soms de weg vermeed naar God.

Het spijt me dat ik in mijn dromen bleef geloven

en niet vertrouwde op mijzelf,

dat ik in de eeuwigheid op aarde bleef geloven

en uitsluitend voor mijzelf.

Het spijt me dat ik bleef hopen op  mirakels

geprogrammeerd voor mij alleen

en dat het enig voordeel van mirakels

is: voor mij alleen

zijn er geen.



Blijft de spijt omwille van vruchteloze liefde

onvruchtbaar als een dode spiraal,

toch rouw ik niet om  de roekeloze liefde

stuwend in een nieuwgeboren spiraal.




19/07/2022

19-07-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Terminus Rubicon

De keizer sneed het zaadje los van bloem en stengel

zodat het publiek juichen ging als was het vuurwerk.

Twee borsten omhelsden de hemelwaartse ogen,

blind en onmondig speurend naar de hoogste toppen.

Dit startschot heeft de jonge spieren opgespannen,

doch dreigt het verstand te verlammen op dromen na.

Zoals het geheugen rijpt, blijft het niet langer maagd

en verslindt gretig de gigabytes van het leven .

Het traject wordt onzeker

zelfs veel illusies armer;

wielen wervelen verder,

draaien kolkend naar morgen.

Horizonnen bannen restjes spinrag van geloof

maar blijken telkens muren, kloven of ravijnen.

Gewrichten nemen wraak en weigeren elke dans

al ontluikt de hoop soms in een roes van overmoed.

In’ t puin speelt de wind met gewiste oude beelden;

in ’ t gras speelt een kind, het schopt trefzeker in het doel

zodat zijn vrienden juichen gaan, hij wint geen  beker,

één meisje echter zal dit doelpunt nooit vergeten.



27/2/2022 (gepostdateerd)

27-02-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Niet naar de overkant

Waarom wensen jullie me naar de overkant? 

Er is hier geen gevaar voor watersnood of brand;

de aarde beeft niet, tornado's zijn ver weg,

argumenten zat waardoor ik voortdurend zeg:

Waarom jagen jullie me naar de overkant 

Ik vind het hier best gezellig en amusant

ben ik te oud om iets voor ons te beslissen

of willen jullie het recht om je te vergissen?


Wat moet ik in Godsnaam aan de overkant

ik vind mijn leven boeiend en interessant

Er blijft hier op de aarde nog zo veel te doen

nog heel wat toe te voegen op mijn blazoen

Er zijn al zo veel mensen aan de overkant, 

de meesten stonden nimmer in de krant;

routine, werk en berusten was de teneur

Grijs in hun leven de overheersende kleur.


Nooit beslis ik te reizen naar de overkant

en neemt ooit een mens mij stevig bij de hand

dan nog weiger ik hierover met iemand te praten

en al mijn pijn en vreugde zomaar achter te laten.

9/2/2022

09-02-2022 om 00:00 geschreven door Frankie

Eva

Geschenk van de Almacht zonder einde of begin

kom dichter bij me, rust wat uit en laat me in.

Geschapen om te scheppen zoals je zelf bent

Geroepen, begeerd, bemind en zelden gekend

Je biedt me de vruchten van de beste bomen

ik hoef niet te raden van waar ze allemaal komen:

De hemel straalt voor 't laatst bijzonder fel

Onder ons of hier ver vandaan daar gloeit de hel.

In jouw zachte armen ben ik niet alleen of bang

voor honger, pijn, voor ziekte, leeuw of slang.

Altijd langer en intenser groeit ons genot

ik ben je slaafje, toch voel ik me rijk als God

al mis ik kennis over de donkerste nachten 

en worstel met mijn twijfels en gedachten

ook wanneer je danst in het licht van de maan

kijk ik je smekend vol passie en verlangen aan.

Jij zoekt naar bloemen met een nieuwe geur

en kiest het risico boven de veilig zoete sleur

Hoe kunnen we zo naar onze straf verlangen

dat het sap wegvloeit over ons beider wangen

Dan roffelt de donder als voetstappen naderbij

en ik gooi het klokhuis ongezien ver weg van mij.

Je hebt het koud, ik neem je ergens elders heen

en innig samen voelen wij ons plotseling alleen .

Het zilte water lokt ons naar een harder leven

waar we ons bewijzen door strijd en streven.

Lust en liefde helpen om de toekomst te bouwen

en om over het verlies van ons kind te rouwen.

Afgunst is een appel om niet meer in te bijten

Aan Eva kan ik dat moeilijk nog verwijten.

8/12/2021

08-12-2021 om 00:00 geschreven door Frankie

Ave

Dag zoekertje zoek naar Jan of Paul

dag boek op de tafel

dag stroop onder de wafel,

groet met mij de dingen:

de mensen die zingen

de kindren die swingen

de denkers die niet zeggen wat ze vinden

de vinders die niet denken wat ze zeggen

en de sprekers die denken wat ze verzwijgen

ondanks schreeuwen, zuchten en hijgen.

Dag groeter die geen afscheid nemen wil

tot hij zwijgt, bewegingloos en kil.






6/12/2021

06-12-2021 om 00:00 geschreven door Frankie

Met een beetje hulp van het rijmwoordenboek, maar gerangschikt in volgorde van de gevoelens die ons tijdens de pandemie overvallen

Pandemie





Neerslachtigheid

verdrietigheid droefgeestigheid

noodlottigheid naargeestigheid plichtmatigheid

weerbarstigheid zelfzuchtigheid

onwettigheid

Ontgoocheling

hoofdstedeling beknibbeling

ontregeling vertwijfeling boswandeling

vertroebeling vermorzeling verbrijzeling beteugeling

mishandeling ontrafeling opstandeling veroordeling omsingeling verbijstering

begoocheling grensregeling verstrengeling maanwandeling

tijdregeling rangregeling beoordeling

benadeling herindeling

behandeling

Bliksemslag

hoongelach zelfbeklag

oordeelsdag oogopslag hartjesdag

vredevlag toverslag

nieuwjaarsdag


24/1/2021

24-01-2021 om 00:00 geschreven door Frankie

Koffie

Kom niet treuren op mijn graf:

ik ontvang je niet met open armen.

Je verdient geen welkom, ook geen straf,

alleen de inhoud van mijn zieke darmen!





Kom je koffie drinken wijl ik leef,

ik ontvang je dan met open armen.

Je weet me wonen, je kent de dreef,

dan zullen we elkaar intens verwarmen.


Wil je melk, of wil je suiker?

Zeg me wat je heden bezighoudt,

breng geen wijn en ook geen ruiker,

immers, eer je het vermoedt, ben ik al koud.



15/12/2020

15-12-2020 om 00:00 geschreven door Frankie

Ademloos

Ik houd mijn adem in

en zelfs het kloppen van mijn hart wordt eindig.

Mijn honger is van geen enkel nut

en de geur van koffie gaat aan mij voorbij.




De stappen op de trap,

een tractor die davert door mijn straat:

alles bonst tussen mijn slapen

en de wind smelt tussen mijn lakens.




Ik houd mijn adem in

en denk dat ik nu nog steeds de keuze heb.

'k Heb dorst naar kille zuurstof

en je warme lippen op die twee van mij.




23/11/2020

23-11-2020 om 00:00 geschreven door Frankie

 79 jaar... op 24 mei

24-05-2020 om 00:00 geschreven door Frankie

(Vijfde versie:)

De virusrap

Mij wil je nooit meer zien

ik ben de virus covid  19

Je bent al lang naar mij op zoek.

ge doet het in uw broek

als ge van mij weer hoort

en van wie ik weer vermoord

Nu denk ik: dat is prima

Want ik kom uit China.

Zoals alles hier te koop

Die brol is spotgoedkoop!

Ze vonden mij niet leuk

 ik breng wat meer dan jeuk.

Ze zegden dan: blijf in uw kot

De winkels gaan op slag op slot.

Toen trok ik maar op wereldreis

naar Madrid en naar Parijs

Naar Afrika en Amerika, zelfs in Braziel

en joeg het volk tot in 't in asiel


Meer levens gaan verloren

meer virussen worden geboren.

Het wordt een daverend succes

Zo reizen zonder vast adres.

Stoere Trump vond ons zwakke mietjes

En zong verder zijn flauwe liedjes.

Zelfs profs en specialisten

Zegden dat ze het beter wisten.

Gedaan met samen drinken en eten.

Onze reizen mogen we vergeten:

Mijn vriendjes van COD negentien

hebben die trucjes goed voorzien,

Wie over ons heeft gebluft of gezongen

krijgt ons bezoekje in hun longen,

Ze gaan dan zweten , hoesten, beven

en zelfs vechten voor hun leven.

Wij brengen miserie in Europa

en viseren elke oma of opa.

En blijven er nog mensen gezond,

Ze reizen met ons de wereld rond.

En als je denkt ons te kunnen verslaan

des te sterker zullen wij verdergaan.

We zitten op alles wat je handen raken

op alles wat jullie fabrieken maken.


Je geld, je vrienden, de dieren die je aait,

Het fruit en de groenten die je hebt gezaaid.

En telkens je hoest of gewoon moet niezen

Ben je de strijd tegen ons aan het verliezen.

Je onderschat wat je strijd tegen ons wel kost

Volgend jaar ben je van ons nog niet verlost.

Wij zien jullie nog veel te graag

En jullie zijn blind, te dom en traag.

Wij bezoeken  elke streek,

en laten niemand in de steek!

Durf nooit denken dat wij zijn verslagen

wij komen je de dood in jagen!

28/4/2020

28-04-2020 om 00:00 geschreven door Frankie

Seriemoord

Tanske heeft haar laatste keer in de buis geblazen

want de zuurstof was niet langer voor de vrouw bestemd.

Davy wordt in de vrouw haar ververste bed gelegd

happend naar lucht en huilend van pijn.

Aan de deur staan Eline en Lukas vergeefs

te wachten op oma die ze niet meer mogen zien.

Davy ruikt naar bier van het klandestiene feest

zijn handen kleven van gemorste pinten en de shotjes

door zijn moedige trawanten met coke gekruid

die ze kochten in de avondparken van de dode stad.

Wanhopig buigen dokters zich over zijn lege blik

om zijn jonge domme leven virusloos te vrijwaren

terwijl anderen zijn slachtoffers gekwetst cremeren

maar Davy is de toekomst van ons vaderland!





22/3/2020

22-03-2020 om 00:00 geschreven door Frankie

Zaterdag

Janus keek op vrijdag naar de naaste dag

en vrijde Freya op

want hij zat gekneld

tussen dubbel geweld

van Donar en Saturnus.

Janus knikte vergenoegd

en haalde tegelijk

de kin weer stug omhoog

onzeker over wat komen zou

en gerustgesteld

dat het onweer elders heen toe vloog.



4/1/2020

04-01-2020 om 00:00 geschreven door Frankie

Onlangs vierde Frankie feest, in mineur. Tien jaar ouder, tien jaar creatief proberen te zijn, en vechten voor meer denken, voelen met een hart en met gezond verstand.

Dit poëzieblog bestaat nu tien jaar.

Begonnen als een verzameling van gedichten die ik gedurende 40 jaar laten rijpen had in mijn geest, nu een weergave van wat het kon geworden zijn,indien mijn prioriteiten (gezin en werk) niet al mijn tijd hadden opgeëist.




Meer dan 1100 gedichten, over mensen en over de vragen van hun korte leven: over vreugde, verdriet, feest, rouw, angst, geloof en wanhoop, zoals ik het zelf ervaar, maar vooral zoals ik het verwoord in een spontane stortbui van woorden, gedachten, gevoelens en tegelijk liefde voor de vormgeving.

Dank aan al mijn lezers, de oude getrouwe én de jonge nieuwe!

07-10-2018 om 00:00 geschreven door Frankie

Roosjes

Mijn rozenstruiken wortelen in nieuwe grond, 

de doornen prikken voor wie ze heeft gezocht,

en de geuren prikkelen wie zelf geen stank verspreidt.

De zomerzuchten hebben alle stengels gekromd,

mijn fruit werd, eer het rijp was, doorverkocht,

mijn bloesems hadden dit festijn goed voorbereid.

De rook vergast de buren en hun oude kippen,

de zon wrijft jeukend stof uit duizend ogen,

een duif vliegt weg naar niemandsland.






Mijn rozenblaadjes zijn slechts witte stippen,

die hun roem bezingen in felle epilogen

voor een rozenstruik, die verder brandt.


11/7/2017

11-07-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Niet gestrand

Ik wil niet terug aan wal

waar het schuim van de branding droogt

op het wrakhout van mijn vorig schip.

Ik ben hier niet gestrand

en ben dat minder dan ooit van zins,

want geen jutter schenkt mij aandacht.

Ik kom niet naar de haven

als niemand mijn lading lossen wil,

waarvoor ik al die jaren hard gespaard heb.

Ik zoek niet naar Atlantis

waarin alleen nog deze man geloofde

tot zijn virtuele dromen een gestalte kregen

en ik onverhoeds geënterd

werd, gekneveld en gekielhaald.

Met mijn sextant zwom ik naar de sterren,

vermeed de toren van vuur

en de klippen net voorbij de zandbank

waar alleen nog bootsjongens knopen leggen.

 



22/2/2017

22-02-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Ooit een kind

Ik schilder de wereld met woorden,

mijn handen kneden nog enkel teksten;

wat ik lees, doorboort de wortels van mijn hart

en verminkt de dromen van mijn stotternachten.

Ik reis door de resten van mijn streven:

de puzzelstukken kiemen in een winterstorm,

wat zoek is, leidt al jarenlang een eigen leven;

een verrassing kan troost brengen waar de hoop verdwenen is.

Ik keer terug naar de kleine boomgaard

en de hoge duiventil waar het niet langer tocht.

Vanuit mijn perenboom overzie ik het voetbalveld

en ik hoor de weefgetouwen die voor eeuwig dreunen.

Mijn moeder heeft de kachel aangemaakt

met twijgjes, verbannen in de laatste  storm.

Het gasvuur is taboe en mijn voeten bloeden;

dus raap ik vruchten zonder gaten, zonder wespen.

6/2/2017

06-02-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

Na de storm

Je haalt bakzeil

als je aan bakboord blijft

met je haren ziltend in de wind.

Je schuilt achter de fokkemast 

vertrouwend op de hoogte van de reling

en de houvast aan de knopen van het want.

Aan de loefkant sta je te druipen

al zie ik dat ternauwernood.

Je zuidwester klappert tegen je rechteroor

en het ander kleurt al purperrood.

Je gordt je vol vertwijfeling

spiraalgewijs doorheen een tros

al wil j' in eeuwigheid daar nog niet van los.

Het roer zit nauwelijks aan stuurboord,

maar wel gekneld in harde vuisten

die je langzaam overtuigen 

van de haven voor de boeg.

19/1/2017

19-01-2017 om 00:00 geschreven door Frankie

De haai voorbij

Sneller zwemmen dan een turbovis,

weten wat de toekomst is,

verder vliegen dan het zwartste gat,

leren lopen op het smalste pad.

Hoger stijgen dan een mens kan zien

horen wat alleen de blinden zien

voelen wat de doden zullen zien

denken dat je liefde echt kan zien.

Zeker weten dat een foto praat

wakker blijven of ’t is te laat;

honger hebben naar een nieuwe rots

sterker bouwen ondanks foute trots


4/12/2015

04-12-2015 om 00:00 geschreven door Frankie