Overal hier

 Schuif eens op,

er is nog ruimte in de kosmos.

Naast dat zwarte gat van die verdwaalde melkweg:

een bord met STOP,

wetenschappelijk hypothetisch omdat ik het zelf zeg.

Laat de axioma's los

en schuif eens op,

want daar is hier als je daar bent.

En nergens is nooit wat je goed kent:

overal  waar je toeven kan of toch iets verder.

Schaapje,  graas eens wat dichter bij je herder

en schuif die omheining op.

25/2/2013

25-02-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Meegezogen in de draaikolk van de klok

die tikt

en rondjes draait als in een bodemloze wok

maar stikt.

Zo slanken de kalenderblaadjes hevig af,

te snel,

Terwijl de jaren galopperen na de draf

Jawel,

alsof z' uiteindelijk seconden zijn geworden

zo kort.

ik Zie geen mensen, lees geen aanplakborden

Het wordt

Hels ongrijpbaar hoe toch schraal ongrijpbaar

De tijd

mij naar dat naderend eind totaal onaaibaar

23-02-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Hoogtepunt # 42
  

Ik dacht nooit dat jij de Eiffeltoren kon vergeten,

met haar spots die stilte priemen door de duisternis,

opdat de hoogste hemel ooit zou weten

hoe monotoon beneden ’t saaie suizen is.

Ik dacht nooit dat jij de boetieken zou negeren

met hun dreunen, glitter en hun flashy kleuren,

die halsstarrig de passanten provoceren

en ze lokken met gestold vernis en open deuren.

Ik dacht nooit dat jij de Seine zou verwensen,

jij leek mij niet emotioneel en veel te wijs

om net als ik en miljoenen andere mensen

een hekel te hebben aan iets aparts zoals Parijs.

Ik dacht nooit dat het jou eens zou berouwen

en je mij die rechtuit rare revelatie zelfs niet gunt

om alles wat fataal verleden wordt te aanschouwen

met mij samen, hoog vanop het torenpunt .

13/2/2013

13-02-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Verborgen schroom

Was je gewoon vergeten

dat ik eerst moest leren vliegen

eer ik naar je haven zwemmen kon?

Kon je niet meer lezen

wat ik die nacht in je hart geschreven heb

met de beweging van mijn wimpers op je huid?

Wou je soms niet horen

Hoe de klokken van het belfort luiden

Als de wereld kreunen gaat in wind en regen?

Mocht je dan niet buiten

Kijken hoe de verre vluchten

Lijnen trekken door de wolken van mijn lust?

Had je willen proeven

Van de laatste appel uit mijn tuin

Een jaar te lang gekoesterd en te warm gehouden?

Durf je nog te dromen

Van de kleuren in de regenboog

Die treuren tot de zon verlegen ondergaat ?

 11/2/2013

11-02-2013 om 00:00 geschreven door Frankie

Verzuchting

Er was ergens een brug over 't diepe water

maar de mist van de jaren onttrok die aan onze ogen.

Dus wandelden wij elk op onze oever tot de zon in het lover lonkte

spottend met de poppen en de soldaatjes,

weggemoffeld op een vergeten zolder.

Soms was er aan de overkant de schaduw van een schim

bevallig in de stengels van het wijkende riet

of de flits van een druppel dauw op een halm geroerd

(door de vingers van je zoekende handen)

ontsnapt aan de snelle passen van je tocht door de dampende plassen.

Als ooit de schaduw van de twijgen de avondschemering verslindt

zal het water rimpelen door het vallen van de traan

Die ik bewaarde voor het ogenblik dat het lijkt alsof de wade van de maan

Het woud van al mijn dromen toedekt

en jij je ogen sluit.

10/2/2013

10-02-2013 om 00:00 geschreven door Frankie