Bonn 1770 –Wenen 1827 Duits componist, behoort tot de meest bewonderde componisten uit de westerse muziekgeschiedenis.Uitgaande van de Weense klassieke traditie ontwikkelde hij geleidelijk een individuele stijl, waarmee hij de voorbode werd van de romantiek. Hij heeft in de 19de eeuw een zeer grote invloed uitgeoefend.
____________________________
Mozart
Salzburg 1756 – Wenen 1791
Oostenrijks componist, geldt als een van de grootste fenomenen uit de muziekgeschiedenis. Zoon van Leopold Mozart en Anna Maria Pertl (1720–1778), toonde al zeer vroeg een grote muzikale aanleg, die vanaf 1760 door zijn vader werd ontwikkeld.
____________________________
Chopin
Frédéric François (Pools: Fryderyk Franciszek) Zelazowa Wola, bij Warschau, 1810 – Parijs 1849
Pools componist en pianist Chopin was de zoon van een Franse vader en een Poolse moeder.
Schreef vrijwel uitsluitend pianomuziek, waarin elegante, expressieve melodieën. Experimentele harmonieën en vrije vormen worden gecombineerd met een briljante pianotechniek. Zijn werk vormt het hoogtepunt van de romantische pianomuziek en is excellent voor het instrument geschreven. Het vormt een persoonlijke synthese van Pools-traditionele en West-Europese klassieke elementen. Aanvankelijk trad hij op als concertpianist. Later echter trok hij zich steeds meer uit de openbaarheid terug en concentreerde hij zich op het lesgeven.
____________________________
Mensen kun je vergelijken met muzieknoten . Als ze eenmaal op elkaar zijn afgestemd , vormen ze een prachtig orkest. Deze mooie tekst schreef Amouretje in mijn gastenboek.
Einstein noemde geloof in god "kinderlijk bijgeloof"
Einstein noemde geloof in god "kinderlijk bijgeloof"
Een ongepubliceerde brief van die fysicus Albert Einstein, waarin hij schrijft dat het geloof in God een "kinderlijk bijgeloof" is, wordt donderdag in Londen te koop aangeboden. Dat meldde het veilingshuis Bloomsbury.
Menselijke zwakte Van de vader van de relativiteitstheorie werd eerst gedacht dat hij een "ambivalente" houding had tegenover religie. Maar in een brief, die 3 januari 1954 gedateerd werd, aan filosoof Erik Gutkind is van enige ambivalentie geen sprake: "Het woord Gods is voor mij niets meer dan een expressie en het product van menselijke zwakheid. De Bijbel is een verzamelwerk van legendes die achtenswaardig zijn maar ook primitief en kinderachtig".
Joodse geloof De brief, die in het Duits geschreven werd, behoorde een vijftigtal jaren tot de collectie van een privé verzamelaar. Volgens de krant The Guardian kan het schrijfsel 8.000 pond (10.000 euro) opbrengen. In de brief schreef de beroemde Duitse fysicus dat de joden niet het verkozen volk zijn en dat "het joodse geloof, net zoals andere religies, een belichaming is van kinderlijk bijgeloof". Albert Einstein, die zelf jood was, bekende dat hij een geestelijke verwantschap had met zijn geloofsgenoten maar maakte geen enkel onderscheid tussen joden en niet-joden.
Zonder dubbelzinnigheid Eerdere wetenschappelijke commentaren op religie, zoals "de wetenschap zonder religie is mank, religie zonder wetenschap is blind", zijn het object van ontelbare uiteenlopende interpretaties. Volgens Rupert Powell, directeur van Bloomsbury, illustreert deze nieuwe brief "zonder dubbelzinnigheid" de visie van Einstein op religie. (afp/tdb)
For all those times you stood by me For all the truth that you made me see For all the joy you brought to my life For all the wrong that you made right For every dream you made come true For all the love I found in you I'll be forever thankful baby You're the one who held me up Never let me fall You're the one who saw me through it all
You were my strength when I was weak You were my voice when I couldn't speak You were my eyes when I couldn't see You saw the best there was in me Lifted me up when I couldn't reach You gave me faith 'coz you believed I'm everything I am Because you loved me
You gave me wings and made me fly You touched my hand I could touch the sky I lost my faith you gave it back to me You said no star was out of reach You stood by me and I stood tall I had your love I had it all I'm grateful for each day you gave me Maybe I don't know that much But I know this much is true I was blessed because I was loved by you
You were always there for me The tender wind that carried me A light in the dark shining your love into my life You've been my inspiration Through the lies you were the truth My world is a better place because of you
Andrea Bocelli - Con Te Partiro
(Words and music by Francesco Sartori and Lucio Quarantotto)
Quando sono solo sogno all'orizzonte e mancan le parole, Si lo so che non c'è luce in una stanza quando manca il sole, se non ci sei tu con me, con me.
Su le finestre mostra a tutti il mio cuore che hai acceso, chiudi dentro me la luce che hai incontrato per strada.
Con te partirò. Paesi che non ho mai veduto e vissuto con te, adesso si li vivrò, Con te partirò su navi per mari che, io lo so, no, no, non esistono più, con te io li vivrò.
Quando sei lontana sogno all'orizzonte e mancan le parole, e io sì lo so che sei con me, tu mia luna tu sei qui con me, mio sole tu sei qui con me, con me, con me, con me.
Con te partirò. Paesi che non ho mai veduto e vissuto con te, adesso si li vivrò. Con te partirò su navi per mari che, io lo so, no, no, non esistono più, con te io li rivivrò. Con te partirò su navi per mari che, io lo so, no, no, non esistono più, con te io li rivivrò. Con te partirò. Io con te. _______________
I'LL GO WITH YOU (English translation)
When I'm alone I dream on the horizon and words fail; yes, I know there is no light in a room where the sun is absent, if you are not with me, with me. At the windows show everyone my heart which you set alight; enclose within me the light you encountered on the street. I'll go with you, to countries I never saw and shared with you, now, yes, I shall experience them. I'll go with you on ships across seas which, I know, no, no, exist no longer; with you I shall experience them. When you are far away I dream on the horizon And words fail, and, Yes, I know that you are with me; you, my moon, are here with me, my sun, you are here with me, with me, with me, with me. I'll go with you, To countries I never Saw and shared with you, now, yes, I shall experience them. I'll go with you On ships across seas which, I know, no, no, exist no longer, with you I shall experience them again. I'll go with you On ships across seas Which, I know, No, no, exist no longer; with you I shall experience them again. I'll go with you, I with you.
Het idee achter de Il Divo kwam van Simon Cowell, na het luisteren Con Te Partirò in de uitvoering van Andrea Bocelli en Sarah Brightman. Cowell bewonderde de lyrische stemmen en klassieke muziek, en besloot een internationaal kwartet (Spanje, Zwitserland, Frankrijk en Verenigde Staten) te vormen. Met dit idee begon Cowell een wereldwijde zoektocht naar jonge zangers die bereid waren om mee te doen aan dit project. Zijn zoektocht duurde twee jaar, vanaf 2001 tot december 2003, toen het vierde lid van Il Divo, de Amerikaanse tenor David Miller zijn contract ondertekende.
David Miller (tenor). Urs Bühler (tenor) Carlos Marín (bariton) Sébastien Izambard (popzanger)
Mensen over de hele wereld hebben moeders al duizenden jaren geeerd. In de oudheid werd de naam moeder gegeven aan dingen en plaatsen waarvan zij hielden en eerden. Moeder aarde, moeder natuur, etc. 'Moeder Zondag' was een kerkelijke feestdag in Europa lange tijd geleden in de middeleeuwen. Het werd op de zondag voor Pasen gevierd. In die dagen verlieten mensen hun thuis op jonge leeftijd om te werken of te leren. Elke lente kwamen de kinderen thuis op deze zondag. Zij bezochten hun kerk en moeder en namen geschenken voor beiden mee.
De vrouw die moederdag zoals we het nu vieren 'uitgevonden' heeft was Anna Jarvis. Ze was geboren in Crafton, West Virginia. Ze is nooit getrouwd en heeft nooit zelf kinderen gehad. Anna Jarvis zei dat haar belangrijkste werk het liefhebben en eren van moeders was. Ze begon bij haar eigen moeder, Anna Reeves Jarvis. Zeven kinderen van moeder Jarvis stierven toen ze jong waren. Alleen Anna, een zus en twee broers leefden. Moeder Jarvis was erg bedroefd om de dood van haar kinderen maar na een tijdje besloot ze dat de beste manier om haar verdriet te vergeten was door anderen te helpen. De rest van haar leven hielp ze anderen in Crafton.
Moeder Jarvis stierf in 1906 op de tweede zondag in mei met Anna bij haar zijde. Op deze dag besloot ze om iets te organiseren om alle moeders te eren. Ze vertelde kerk leiders wat ze wilde. Deze vonden het een goed idee en de eerste moederdag zou plaatsvinden in 1907 in Crafton op de tweede zondag in mei. Anna bracht 500 anjers met zich mee en gaf deze aan iedere moeder in haar kerk op die dag. Deze dag zou ieder jaar herhaald worden in Crafton maar Anna wilden dat moederdag in meer steden gevierd werd. Anna praatte met uitgeverijen, zakenlieden en kerkleiders in het hele land en ze schreef meer dan 10.000 brieven onder andere aan de gouverneur van West Virginia. In 1910 de gouverneur riep de hele staat op moederdag te vieren. Opnieuw op de tweede zondag in mei.
Anna ging met haar idee naar de toenmalige president van de Verenigde Staten, Woodrow Wilson, die moederdag in 1914 tot nationale feestdag uitriep. Sinds dat jaar wordt iedere tweede zondag in mei moederdag gevierd.
Frans en Louis, twee patiënten van het gekkenhuis, wandelen op een mooie ochtend samen langs de vijver van het gesticht. Plots springt Louis, die niet kan zwemmen, in het water en gaat onmiddellijk kopje onder. Frans bedenkt zich geen moment, springt hem achterna en slaagt er met veel moeite in om Louis op het droge te brengen.
's Namiddags wordt Frans ontboden bij de directeur van het gekkenhuis waar het volgende gesprek is:
Directeur: ' Frans jongen, ik heb goed nieuws en slecht nieuws. - Het goede nieuws is dat zowel de hoofdgeneesheer als ikzelf van mening zijn dat iemand die zo een heldendaad heeft verricht, voldoende bij zijn verstand is om niet langer in een inrichting te moeten verblijven. - Het slechte nieuws is dat jouw moed uiteindelijk tevergeefs is geweest want Louis heeft zich opgehangen in de badkamer.' Frans : ' Maar nee directeur, Louis heeft zich niet opgehangen! Ik heb hem daar gehangen om te drogen!!'
Van oeraardappel tot frietrobot - Allereerste frietmuseum van België opent donderdag in Brugge
BRUGGE - Een nationaal Belgisch symbool waren ze al en nu heeft België ook officieel een heus museum over de friet. Van 15.000jaar oude oeraardappelen tot de jammerlijk geflopte Frit-o-Matic: zes dingen die u nog niet wist over het gele goud.
'Een museum over frieten, ongelooflijk dat daar nooit eerder iemand opgekomen is.' Oprichter Eddy Van Belle had al een chocolademuseum, donderdag 1 mei opent hij in het hart van Brugge een museum over die andere nationale trots: frieten. 'Wij Belgen zitten met zoveel vragen over frieten dat het gewoon een pure noodzaak was om hier een museum te openen', zegt Van Belle. Wij lossen zeven prangende vragen op.
1 Zijn frieten nu Belgisch of niet?
'Uiteraard brengen wij hier het verhaal dat frietjes uit België komen', zegt Van Belle. 'Maar jammer genoeg kunnen we dat niet bewijzen, noch op historisch noch op wetenschappelijk vlak.'
Toch hangt in het museum een bordje met daarop een mogelijk bewijs: 'In de 18de eeuw hadden mensen in de Maasstreek de gewoonte om kleine visjes te frituren en op te eten. Toen rond 1750 een strenge winter heerste, kon niemand nog gaan vissen en frituurde men dan maar aardappelen. De friet was geboren.'
'Maar nogmaals, dat is geen staalhard bewijs', zegt Van Belle. 'Er zijn evenveel theorieën die iets anders beweren.'
2 Waarom noemen Engelsen frieten 'french fries'?
Die benaming ontstond volgens het museum tijdens de Eerste Wereldoorlog. Franstalige Belgische soldaten leerden hun Amerikaanse medestrijders toen frietjes eten. De Amerikanen zijn frieten sindsdien altijd french fries blijven noemen. 'Misschien nog beter die naam dan walloon fries ', zegt Van Belle. 'Wie weet wat die benaming hier in België teweeg had gebracht.'
3 Hoe bak ik de ideale frieten?
'Niet simpel om ze zelf te bakken. Je gaat beter naar de frituur', zegt frietspecialist Eddy Cooremans. Hij geeft bij Syntra in Leuven zelf les aan aspirant-frituristen, bakte ooit frieten voor de koning en schonk zijn uitgebreide verzameling frietrelikwieën aan het frietmuseum in Brugge.
'Eerst en vooral moet je goede aardappelen zien te vinden', zegt Cooremans. 'Goede bintjeaardappelen vind je niet zomaar in de supermarkt, hoewel alle winkels vlotjes maar vaak onterecht de term bintje gebruiken. Bintjeaardappelen uit Vlaams-Brabant zijn de beste, omdat ze het stevigst zijn.'
'Frieten moet je tweemaal bakken', zegt Cooremans. 'Een eerste keer een zestal minuten op 130 of 140 graden. Daarna moet je de frieten tien minuten laten rusten of uitzweten, zoals we dat noemen. Daarna bak je ze nog anderhalve minuut op 165 of 170 graden.'
De perfecte friet is 11 millimeter dik, zegt Cooremans. 'Dan proef je echt de smaak van de aardappel. In Wallonië hebben ze de gewoonte om dikkere frieten te maken, van 12 of 13 millimeter. En in fastfoodketens als Quick en McDonalds maken ze dunne frieten, maar dat komt omdat zij met minderwaardige aardappelsoorten werken.'
4 Is mayonaise altijd al de favoriete saus geweest bij frieten?
Neen. Het begon allemaal rond 1950 met een soort ajuinsaus, lezen we in het museum. De ingrediënten van die oersaus: gefrituurde uislierten, gebakken witte bonen, azijn, bloem en room. Het frietmuseum maakt ons ook wegwijs in de geschiedenis van de andere klassieke frietsauzen: mayonaise, mosterd en ketchup.
5 Hoe lang eten we al aardappelen?
De oudste restanten zijn gevonden in Peru, waar rond 13.000 voor Christus al een soort aardappel zou hebben bestaan. Het ging om een kleine knol, die oneetbaar was. Vijfduizend jaar later werd, ook in Peru, een aardappelsoort geteeld die groter en wel eetbaar was.
'Hoe de aardappel uiteindelijk bij ons terecht is gekomen, is niet helemaal duidelijk', zegt Eddy Van Belle. 'De theorie die het meest wordt aangenomen, is dat de aardappel via Chili, de Canarische Eilanden en uiteindelijk Spanje Europa bereikte.'
6 Waarom werden frietrobots nooit een succes?
Het was Bruggeling Jean Marie Hoeberigs die in 1965 dacht de jackpot gewonnen te hebben toen hij zijn Frit-o-Matic ontwikkelde. Zijn frietrobot moest het mogelijk maken om zonder menselijke tussenkomst frietjes te bakken. De Frit-o-Matic kon 70 porties voorgebakken frieten in frietvet laten vallen en zo volautomatisch bakjes friet produceren. Hoeberigs kreeg voor zijn uitvinding een gouden medaille op het uitvinderssalon in Brussel. Maar de machine kampte met tal van technische problemen en werd nooit een commercieel succes. Tegen 1970 was de Frit-o-Matic een stille dood gestorven.
Vrouwen kunnen hun man toch niet zo goed inschatten.
Mannen vinden het niet zo erg dat hun vriendin niks van sport kent.
Vrouwen weten niet wat mannen willen, ook al denken ze nog zo graag van wel. De vrouwen slaan de bal behoorlijk mis in wat mannen van een vrouw verwachten, zo ontdekte Brits onderzoek.
Geen sport, wel shoppen Een kwart van de vrouwen dacht dat mannen graag een vrouw wilden die iets van sport kende, maar dat is slechts bij 10 procent het geval. Vier op de tien vrouwen denkt dat hun man niet wil luisteren naar vragen als 'Is mijn kont niet te dik in deze rok?', maar nog geen kwart van de mannen ergert zich echt aan die vraag.
En terwijl drie op vier vrouwen denkt dan hun mannen niet mee wil gaan shoppen, wil vier op tien mannen dat écht niet. De meerderheid wil het dus wél!
To do or not to do? Ook wat het huishouden betreft gaapt een grote kloof: 84 procent van de mannen vindt dat zowel man als vrouw hun deel van het huishouden moet doen. Vrouwen denken echter dat 65 procent van de mannen denkt dat het huishouden een vrouwenzaak is.
Is het dan werkelijk zo dat mannen wel willen helpen, maar vrouwen het hen gewoon niet vragen? Of dat vrouwen de taken uit handen nemen 'omdat ze het toch beter en sneller kunnen? In dat geval: zou het niet gemakkelijker zijn dames, om goede afspraken te maken en je man gewoon te vertrouwen? Denk aan de extra tijd die jullie kunnen gebruiken om te shoppen bijvoorbeeld! (edp)
Relaties, daar moet je aan werken. Iedereen weet het, maar toch denkt de meerderheid stiekem dat de beste relaties 'vanzelf' goed gaan, en dat er iets fout is als er toch aan gewerkt moet worden. Daar zijn mannen en vrouwen het over eens, al verschilt hun interpretatie wel lichtjes, legt psychotherapeut Terrence Real uit.
Gedachten lezen "Mannen willen niet aan relaties werken, 'omdat ze al hele dagen door werken'; voor vrouwen geldt dat 'het minder echt is, als een man aan hun verjaardag moet herinnerd worden. Wie echt om hen geeft, moet hun gedachten kunnen lezen', schijnen ze te denken." Niet dus. Het uitvechten met je partner en doen wat nodig is gezien de omstandigheden, dát is belangrijk.
Spontaan = scheiding Real is er van overtuigd dat we nieuwe relatieregels nodig hebben omdat de relatie-eisen drastisch zijn veranderd."Onze ouders gingen nog akkoord met een vriendschappelijk huwelijk, maar in de 21ste eeuw wordt ook nog passie verwacht. Op dit moment hebben mannen en vrouwen nog niet de vaardigheden om dat soort relaties te onderhouden.
"Zeker als alles 'spontaan' moet gebeuren, zal het 'spontane' verloop ertoe leiden dat de helft van de relaties op de klippen loopt, en dat de andere twee ongelukkig zijn in hun huwelijk", luidt het harde oordeel van de therapeut.
Meer drama Onze partner is meestal iemand waarin we kwaliteiten herkennen die die van ons aanvullen, of toch ten minste een gezond tegengewicht bieden. "De bedoeling hiervan is iemand te worden die we altijd al wilden zijn. Het probleem is echter dat ze vaak de drama veroorzaken die je net probeerde te vermijden.
"Resultaat? Mensen raken teleurgesteld en kiezen een 'verliesstrategie' waarbij ze hun partner vaak kwetsen. Dat kan gaan van gelijkhebberij, het controleren van de partner, ongebreidelde zelf-expressie tot terugtrekking."
Winnen Fout natuurlijk. "Wat je moet leren, is jezelf onder controle houden als je uitgedaagd wordt. Dat is een keuze, net als door het lint gaan een keuze is." Daartoe definieerde Real vijf winstrategieën.
1) Vecht voor wat je wil - maar vraag je eerst wel af wat je écht wil
2) Zaag en klaag¿ op een constructieve manier. Dus niet over wat je niet krijgt, maar over wat je graag zou willen. "Elke klacht is een verborgen wens. Sla het klagen over en ga naar de wens, dat werkt veel beter."
3) Leer luisteren. Echt luisteren, ook naar wat de ander nét niet zegt. Toon ook je waardering voor wat de ander doet.
4) Minder controle. "Kwaadheid komt voort uit de poging iets of iemand te controleren, maar die iets of iemand werkt niet echt mee. De enige manier om minder boos te zijn, is minder controle te willen uitoefenen."
5) Waardeer wat je hebt, in plaats van te focussen op wat je niet hebt. Ook dit vraagt werk: je moet actief terug denken aan 'gouden tijden' en mooie herinneringen, én proberen dat te evenaren. (edp)
Vroeger zei mijn grootmoeder altijd als zij schapen zag: "Ge moet op uw buik wrijven dat brengt geluk" . Waar zou zij dat uitgehaald hebben...of waarop zou dat slaan? Wie weet meer daarover?
In het platte vlak zien we óf de vaas óf de gezichten, nooit beide afbeeldingen tegelijk. Met één tekening kunnen twee 'dingen' worden waargenomen, afhankelijk van waar de toeschouwer de begrenzende lijnen aan toekent: als de contouren van een vaas of als twee gezichtsprofielen.
De oorspronkelijke tekening, in 1915 ontworpen door de Deense kunstenaar (en psycholoog) Edgar Rubin, werd het 'logo' van de Gestaltpsychologie. Die theorie benadrukt dat wij van nature geneigd zijn in de chaos aan prikkels die op ons netvlies terechtkomen, direct verbanden aan te brengen. We zien automatisch een figuur (Gestalt) tegen een achtergrond, dat wil zeggen: de vaas tegen de zwarte achtergrond of de twee gezichten tegen een witte achtergrond. We zien ook slechts een van beide, we kunnen onmogelijk zowel de vaas als de gezichten zien. De Gestalt-vaas bestaat ook in driedimensionale vorm. Het Britse koningspaar bezit een exemplaar waarvan de contouren hun beider profiel volgen.
Bij een object is het moeilijker de gezichten te zien dan in de Rubin-versie. Het dingachtige van de vaas staat meer op de voorgrond, nog geaccentueerd door inscripties op de vaas.
Dit bewijst alleen maar de stelling dat we geneigd zijn concrete objecten als eerste waar te nemen.
Désiré is een onverbeterlijke dronkaard. Zijn vrouw roept buiten zijn weten de hulp in van hun huisdokter, en rekenend op de nogal naïeve natuur van Désiré, spreekt die hem op een dag aan.
- Désiré, ik ben een man van de wetenschap en je moet naar mij luisteren: mensen die zo veel drinken als jij worden beetje bij beetje kleiner en ik heb zelfs van iemand gehoord die nauwelijks nog groter was dan een muis.
Om van de schrik te bekomen gaat Désiré pinten pakken en wanneer hij 's nachts in bed kruipt, fluistert hij tegen zijn vrouw: - Alice, als je soms mocht merken dat ik alsmaar kleiner word, wil je dan de kat buitensluiten?
Men overtuigt zichzelf er vaak van dat het leven beter zal zijn nadat men getrouwd is, nadat men een kind heeft en nadien, nadat we een tweede kind gekregen hebben...
Later voelen we ons gefrustreerd want de kinderen zijn nog niet groot genoeg en we denken dat we beter af zullen zijn als ze groot zijn. Men is er dan van overtuigd dat men gelukkiger zal zijn als éénmaal deze stap voorbij is. Men zegt zichzelf dat het leven vollediger zal zijn wanneer de dingen beter zullen gaan voor ons, voor onze partner, wanneer men een schone wagen zal hebben of een groter huis, wanneer men op vakantie zal gaan, of wanneer men met pensioen zal zijn.
De waarheid is dat er geen beter moment is om gelukkig te zijn dan het huidig moment. Indien het niet nu is, wanneer zal het dan zijn? Het leven zal altijd gevuld zijn met te bereiken objectieven of af te maken projecten. Het is beter om dat toe te geven en om te beslissen om nu gelukkig te zijn, nu het nog kan.
Heel lang heb ik gedacht dat mijn leven eigenlijk ging beginnen.
Het echte leven !
Maar er is altijd een hindernis op de weg, een op te lossen probleem, een onbeëindigd project, nog door te brengen tijd, een te betalen schuld.
En dan, dan zal het leven beginnen!
Totdat ik besefte dat deze hindernissen juist mijn leven zijn. Dit inzicht heeft mij helpen begrijpen dat er geen weg bestaat dat naar het geluk leidt.
Het geluk is de weg.
Aldus passeert ieder moment dat we hebben, en meer nog, wanneer men dat moment deelt met een speciaal iemand, speciaal genoeg om onze tijd ermee te delen, en dat men zich herinnert dat de tijd niet stilstaat. Dan moet men stoppen met stoppen met studeren, met zijn loon te verhogen, met te trouwen, met kinderen te hebben, met te wachten dat de kinderen het huis uit zijn, of gewoon met te wachten op vrijdagavond, op zondagmorgen, op de lente, de zomer, de herfst, de winter, om te beslissen dat er geen beter moment is dan nu om gelukkig te zijn.
HET GELUK IS EEN WEG MAAR GEEN BESTEMMING
Er is niet veel nodig om gelukkig te zijn.
Het is voldoende om ieder klein moment te appreciëren en om het te beschouwen als een der beste momenten uit zijn leven.