Kanaalrat Het wordt weeral noppes vandaag, dan toch wat het buiten rijden betreft. Bij het opstaan felle rukwinden gepaard gaande met veel regen. Volgens ons aller Frankske De Boosere ging het hier om een kanaalrat die daar zo plots was opgedoken met alle gevolgen vandien: geen weer om een hond door te jagen. Dan ons maar focussen op het binnenwerk. Maar kort na de middag hield het op met regenen en ook de wind was al een beetje in kracht afgenomen, maar toch nog wel stevig. Ja, weer twijfelen wat we zouden doen, want meestal in zulk geval neem ik toch wel altijd de verkeerde beslissing. Maar gelukkig ben ik niet vertrokken naar buiten, want op de fiets binnen liep het van geen kanten. Bij de minste inspanning schoot de hartslag omhoog, zelfs bij redelijk lage weerstand. Mijn tweede adem was ver zoek. Moest ik dat zo een uur volhouden, want reeds na 20 minuten had ik al meer goesting om te stoppen dan om verder te trappen. Maar gelukkig heb ik volgehouden, ook al ging het bij momenten wel heel moeilijk. Uiteindelijk toch het uur volgemaakt, met de vrees dat er wel een iets anders aan de hand zou kunnen zijn, zoals opkomende griep of een andere kwaal. Tijd = 1u05', HR = 150/169, Kcal = 891. Daarna was er gelukkig de Omloop Het Volk om, lekker onderuitgezakt in de zetel, naar te kijken. Wat een spannende wedstrijd. Dat belooft voor de volgende weken en maanden, alhoewel het wel niet elke keer zo zal zijn. Er zullen ook nog wel eens vervelende wedstrijden komen. En nu gaan we aftellen naar de maansverduistering van vanavond. Hopelijk blijven de wolken weg zodat we toch iets van het schouwspel kunnen zien. Maar toch zal dit niet kunnen tippen aan de laatste zonsverduistering van een aantal jaren geleden. Dat was pas een geweldig spektakel waarvan ik nu nog altijd kippenvel krijg als ik er aan denk.
Het is weeral een paar dagen geleden dat er nog aan sport werd gedaan hier ten huize. Maar ik pleit verzachtende omstandigheden wegens pensioenfeest (nog niet van mijzelf maar wel van vrienden) tijdens het weekend, en daarna schilderwerken thuis. Dat moet natuurlijk ook gebeuren om moeder de vrouw een beetje gunstig te stemmen in het vooruitzicht van het komende fietsseizoen. Want inderdaad, volgend weekend is het weeral zover. Dan staat er opnieuw een stevig programma te wachten. En een mens moet toch wel een beetje proberen om de kerk zowat in het midden te houden. Dus vanavond dan nog maar eens naar de spinning, eens lekker zweten gevolgd door een drankje en dan weeral voldaan terug naar huis. Tijd = 1u14', HR = 142/173, Kcal = 928.
De racefiets staat weeral klaar voor het aankomende seizoen. Nieuwe kopserie en ook nieuwe kabels en kabelgeleiders en proper stuurlint. De rest was nog niet aan vervanging toe. Dus nu kunnen we ons reeds mentaal gaan voorbereiden op wat komen gaat. En omdat de fiets nu in orde staat, kan de moral ook weeral niet meer stuk. Eens zien hoelang dat zo zal blijven. Voor morgen zaterdag wordt weeral niet veel goeds voorspeld wat het weer betreft. Veel wind en enkele intense buien. Daarom vandaag reeds een inspanning geleverd op de spinning fiets. Dat ding moet door mij toch ook eens ingereden worden, want anders verslijten de remblokjes niet. Na de mindere dag (avond) vorige woensdag ging het nu wel echt goed. Ik kon mij dan ook weeral niet bedwingen om er eens deftig in te vliegen. En de resultaten mogen er dan ook wel zijn, al zeg ik het zelf, want ik heb deze winter nog nooit zo een hoge waarden laten optekenen. Moet ik nu tevreden zijn of toch nog niet helemaal? Dat zal de toekomst uitwijzen. In alle geval is de vrees die ik had om eventueel ziek te worden tot hier toe nog niet uitgekomen, gelukkig maar. Tijd = 1u20', HR = 154/174, Kcal = 1163.
Na een dag van deuren en deurstijlen afschuren in het vooruitzicht van de volgende verflaag, voelden de benen niet echt goed aan. Teveel trapje op, trapje af en ook vele keren doorbuigen om de onderste regionen te kunnen bereiken. Dit zal dan wel goed zijn om de beenspieren te harden, maar om dan diezelfde dag 's avonds nog lekker te gaan spinnen is dat toch een ietsie-pietsie van het goede teveel vrees ik. En inderdaad, het goede gevoel was niet echt aanwezig. Bovendien moest ik tussendoor toch al eens afhaken bij de snellere nummers en regelmatig eens blijven zitten in plaats van te jumpen, wat ik normaal gezien graag doe. Ook had ik moeite om de hartslag echt omhoog te krijgen tot 170 en meer, wat in normale omstandigheden geen enkel probleem is. Laat ons hopen dat dit alles het gevolg is van de werkzaamheden in de loop van de dag (niet meer gewoon van te werken zeker?), en niet van een of ander sluimerend virus dat zich later zou kunnen manifesteren. Tijd = 1u10', HR = 142/166, Kcal = 874.
Daar is de lente, daar is de zon...bijna, maar ik denk dat ze weldra zal komen ...... Zo klinkt het liedje, en dat is vandaag weeral waarheid geworden. Het beloofde schitterende lenteweertje met temperaturen van 15-16 graden is wel wat achterwege gebleven. Maar kom, het was droog met een flauw waterzonnetje en daar zijn we al behoorlijk blij mee na de overvloedige regen van de voorbije dagen. Dus met 15 dapperen op pad voor een lekker tochtje via de Langelede, Zuiddorpe, Axel, Absdale, en dan terug richting Nieuwkerken. Omdat ik al om 13 uur vertrokken was, kwam ik terug thuis na exact 3u30', maar hierin zit wel een kleine rustpauze van 11 minuten wegens een zoveelste lekke band deze winter (Werner) dankzij de leuke fietspaden in Vlaanderen, zodat de effectieve fietstijd 3u19' bedroeg. Maar omdat de Polar blijft registreren geeft alles een beetje een vertekend beeld. Dus de getallen zijn niet precies, maar een hartslagje meer of minder zal de zaak niet maken zeker ? Toch niet voor amateurs zoals wij. Tijd = 3u30', HR = 137/166, Kcal = 2395, Afstand = 90 km, Gem = 27,4 km/u.
Vandaag VALENTIJN. En dan wordt ge als man toch verondersteld met iets op de proppen te komen voor uw geliefde. Zo gezegd, zo gedaan en vandaag is onze spinning fiets thuis afgeleverd. Het had heel wat voeten in de aarde om dat uitgerekend op deze dag te laten gebeuren, maar de levering gebeurt via een transporteur en die gasten hebt ge natuurlijk niet zo maar onder controle. Maar eind goed, al goed, en dus kan mijne schat vanaf morgen thuis beginnen trainen en hopelijk lukt het haar om hierdoor enkele kilootjes te verliezen, want anders waren het kosten op het sterfhuis. En ikzelf kan daar natuurlijk ook mee van profiteren. Maar eerst gaan we vanavond nog naar de echte spinning les, zoals elke woensdagavond in de winter. Sociale contacten moeten onderhouden worden. Tijd = 1u10', HR = 143/174, Kcal = 904
Gisteren zaterdag reeds vertrokken naar Koksijde om daar in de namiddag al een wandelingetje te gaan doen op het strand in het vooruitzicht van de Coast Race Mountainbike op het strand in Oostduinkerke op zondagmorgen. Onderweg, zelfs tot in Koksijde, regen en nog eens regen. Dat zag er helemaal niet goed uit. Maar eenmaal binnen in het appartement trok alles open en verschenen er zowaar blauwe plekken in de lucht. Dus naar buiten voor een stevig wandelingetje, maar met een beukende wind. Zo konden we de longen nog eens goed openzetten. Het was de bedoeling om 's avonds na het eten nog eens naar buiten te gaan, maar de hemelsluizen gingen toen terug open en die intentie moesten we dus opbergen. Verder heeft het bijna de hele nacht geregend maar op het juiste moment kwam er 's morgens weer terug wat licht aan de hemel. Dus naar Oostduinkerke voor de Coast Race. Weeral spektakel gegarandeerd als ze daar zo een duizendtal moedigen loslaten in het mulle zand voor twee ronden van 22 km elk. Er zijn daar twee soorten deelnemers: de eersten zijn de echte coureurs die er een wedstrijd van maken, terwijl de grote meerderheid meedoet met de Olympische gedachte dat vertrekken en aankomen al ruim voldoende is. Het parcours was hertekend tegenover de vorige jaren (wegens wegenwerken en het niet meer mogen kruisen van de Koninklijke Baan) zodat men nu grotendeels op het strand bleef. Vertrekkend in Oostduinkerke tot aan de vaargeul in Nieuwpoort, en dan terug het hele strand af tot het einde van Sint-Idesbald, wat een afstand van ongeveer 10 km is met de volle wind op kop. Prachtig spektakel met al die grotere en kleinere groepjes in waaiervorm door het zand en door de grote plassen water. Een aanrader om dat eens te gaan bekijken of misschien zelf eens mee te doen. Spijtig dat Filip Meirhaeghe reeds na enkele kilometers uitviel met een lekke band, want dan was de strijd misschien nog spannender geweest. In de late namiddag kwam warempel de zon er volledig door, wat een stevige wandeling van Koksijde tot De Panne (en terug) over het strand tot gevolg had. Voila, die gezonde zeelucht hebben we weeral binnen, en vermits we dan 's avonds nog iets konden gaan eten in een rookvrij restaurant (leve de nieuwe wetgeving), kwamen er verder niet veel schadelijke gassen meer in de longen.
Het is inderdaad nog maar vrijdag en dus nog geen weekend. Vermits ik morgennamiddag niet kan gaan fietsen, en ze trouwens ook geen goed weer voorspellen, ben ik vandaag maar op de rollen gesprongen voor een uurtje. Dat was de bedoeling, maar ik voelde dat het redelijk goed ging, en heb er dan nog maar een kwartiertje aangeplakt. Wel geprobeerd om steeds in de aërobe trainingszone te blijven en dat is aardig gelukt, alhoewel ge dan toch steeds die hartslagmeter moet in het oog houden, want als het goed gaat heb ik toch steeds de neiging om harder te gaan trappen. Tijd = 1u15', HR = 142/154, Kcal = 931.
Een dag zonder uitschieters, en dan zeker niet de spinning 's avonds. In de namiddag een wandelingetje gemaakt rond De Ster en daarna iets gaan drinken. Geen alcohol (want straks spinning), enkel een warme chocomelk en een thee-citroen. Misschien lag het daaraan, maar het ging eigenlijk niet zo goed. Regelmatig eens moeten afhaken bij de snellere nummers op-en-neer. Ik was nochtans goed begonnen met een rustige opwarming van 20 minuten, maar het uiteindelijke resultaat gaf mij toch geen al te best gevoel. Hopelijk is dit geen voorbode van een sluimerende ziekte. Opwarming: Tijd = 20', HR = 115/131, Kcal = 172 Spinningles: Tijd = 50', HR = 138/170, Kcal = 596 De cijfers liggen nochtans in de lijn van altijd, maar toch blijft een minder aangenaam gevoel. Of zal ik volgende keer dan toch maar een pint drinken na de wandeling ???
Vandaag werd de laatste cyclocross bij de VWF gereden in Schoonaarde. Het zag er mooi zonnig en fris weer uit, dus zullen we maar nog eens gaan kijken naar die ouwe knarren van 60 tot 80 jaar, die daar als "jonge veulens" door de modder klieven. En pas op, wij gaan daar supporteren voor de wereldkampioen in category F, Willy De Clercq, die morgen maandag 5 februari de gezegende leeftijd van 68 lentes bereikt. Maar voor de wedstrijd, die de laatste proef voor het Belgische kampioenschap was, wist iedereen reeds dat hij nooit kampioen kon worden. Er bestaat namelijk zoiets als een regel die zegt dat men slechts één trui kan winnen. Bovendien kan men gedurende het seizoen ook slechts vier wedstrijden winnen, en bij de volgende overwinningen wordt men automatisch op de derde plaats gezet of zoiets. Maar bij nader inzien geldt deze regel blijkbaar niet voor iedereen en ook niet in alle reeksen. Stof tot discussie genoeg. Wie het allemaal goed begrijpt moet het mij dan maar eens in duidelijke mensentaal komen uitleggen. Ik kan mij hierbij niet van de indruk ontdoen dat er duidelijk met twee maten en twee gewichten gemeten wordt. Zo een beetje afhankelijk van met welke persoon men te doen heeft en of die persoon goed of minder goed kan opschieten met de bobos van de VWF. Ik vraag mij ook af wat er zou gebeuren bij het publiek en in de pers, indien dergelijke toestanden ook bij de grote jongens van toepassing zouden zijn. Sven Nys die na vier overwinningen altijd derde zou eindigen. En dan gaat diegene die daarna vier overwinningen behaald, bv Bart Wellens, ook naar de derde plaats ??? En daarna Erwin Vervecken, enz, enz... Ik zie de uitslag van de laatste wedstrijd van het seizoen al voor mij, bijboorbeeld: 1. Richard Groenendael, 2. Gerben De Kneght, 3. ex-aequo Nys, Wellens, Vervecken, Albert en wie weet wie nog allemaal. Misschien eens iets om over na te denken voor de UCI tegen volgend seizoen. Dan krijgen de andere jongens ook eens de kans om vier zeges te behalen, en komt dat op die manier de mondialisering van de cyclocross ten goede. Maar nu gaan we toch wel heel ver. Eigenlijk was ik hieraan begonnen met het neerpennen van een gedachte, namelijk dat we toch wel respect moeten hebben voor al die ouderen die het toch opbrengen om daar elke week aan sport te doen, door de modder te ploeteren en hun materiaal op die manier zwaar onder druk zetten. En dat allemaal voor een winstpremie van een paar eurootjes. Als ze na de koers twee pintjes gaan drinken blijft er niets meer over. Ik zie mijzelf hier nog niet aan beginnen.
Eindelijk, driewerf hoera, vandaag de eerste keer terug buiten kunnen rijden. Maar opgelet, want dat geeft toch wel een ander gevoel dan op de rollen. Rolweerstand, wind en temperatuur spelen hier een rol, dus gaan we er een basis duurtraining van maken. Een drietal uurtjes aan een matig hartslagritme en dus niet op kop rijden. Sorry jongens, dat zal dan voor een andere keer zijn. Maar de omstandigheden beslisten er anders over. Na 2u30' een sissend geluid en jawel een lekke band. Niet ik, maar zoals steeds wordt er door de ganse groep gewacht en een handje geholpen. Na enkele kilometers terug een knal, en dezelfde band lek, dit keer ook de buitenband naar de knoppen. Maar daar hebben we dan Gerard voor, die zoals steeds voorzien is van de meest noodzakelijke materialen om de meeste euvels te verhelpen. Na dit dubbel oponthoud terug vertrokken, en zie meneerke reed plots op kop. Hij kon zich weeral niet bedwingen, met als gevolg dat het laatste uur de hartslag iets hoger lag dan eerst voorop gesteld. Maar uiteindelijk viel alles nogal goed mee en kan ik terugblikken op een degelijke training. Tijd = 3u27', HR = 136/160, Kcal = 2358, Afstand = 87,5 km, Gem = 27,47 km/u. Deze cijfers geven niet de exacte gegevens weer, vermits we alles samen toch wel een kwartier hebben stil gestaan en daardoor kan de hartslag een tijdje rustig zakken.
Voila de eerste maand van het nieuwe jaar zit er weeral op. Het gaat verdorie snel. Nog 2 maanden naar de spinning en dan kunnen we op woensdagavond weeral buiten gaan rijden. Het zal er rapper zijn dan we denken, dus zullen we er vanavond nog maar eens invliegen. Alhoewel ik mij eigenlijk niet zo top voel, maar ik ken de oorzaak en die ga ik nu eens volledig voor mijzelf houden. Gewoon kwestie van niet al te veel reacties uit te lokken. We hebben ons best gedaan, en meer kunnen we niet doen. Tijd = 1u03', HR = 143/174, Kcal = 808. De getallen zien er goed uit, dus moeten we ons wel geen zorgen maken zeker ? Daar hebben we later nog tijd genoeg voor.
Jongens, jongens, dat was me het namiddagje wel op het WK Cyclocross in Hooglede. Ik had mij, zoals waarschijnlijk nog vele anderen, al voorbereid op een spannende strijd tussen Sven Nys en Bart Wellens met kort daarachter Erwin Vervecken en misschien nog een of twee buitenlanders. Maar toen ik na de wedstrijd voor vrouwen elite te horen kreeg dat het parcours veelal was opgedroogd en er sneller bijlag begon ik toch meer Vervecken naar voor te schuiven als grote medekandidaat op de titel. Aanklampen en in de slotronde of in de sprint toeslaan dat zag ik wel gebeuren. Het zou niet de eerste keer zijn. Maar, het draaide helemaal anders uit. Zelden in één uur zoveel suspens meegemaakt. Onze Belgen vlogen door de lucht en vielen of gingen overkop. Ik denk dat enkel de kleine Pauwels de hele wedstrijd is rechtgebleven en dan ook een knalprestatie heeft afgeleverd. Op een bepaald ogenblik zag het er naar uit dat geen enkele landgenoot het podium zou halen: zelden vertoond de laatste jaren. Maar eind goed, al goed, alhoewel één (gouden) medaille wel een magere oogst is voor de elite renners. Verzachtende omstandigheden genoeg natuurlijk, maar toch hoed af voor Vervecken en vooral ook voor Wellens, die met een gebroken pols de resterende 50 minuten heeft volgemaakt en nipt naast het podium viel. Een bronzen medaille had misschien de pijn een beetje kunnen verlichten. Dus ook een dikke proficiat voor Erwin Vervecken, die na zijn valpartij en koprol toch kon terugvechten en tenslotte in een superspannende laatste ronde de kroon op het werk kon zetten. De beste man van het ganse seizoen echter, Sven Nys, kende reeds voor de zoveelste keer een ongelukkig WK. Drie valpartijen, waarvan twee niet door eigen fout, gaven hem waarschijnlijk zo een morele dreun dat hij de armen liet zakken en gewoon op eigen tempo de wedstrijd uitreed. Komt dat tussen hem en de WK's ooit nog wel goed? Laat ons hopen, dan zijn we misschien nog vele jaren verzekerd van een Belgische wereldkampioen bij de elite renners.
Hoera, een stralend zonnetje aan een blauwe hemel. Wel fris maar weinig wind. Dan zal dit de eerste zaterdag van het jaar worden om nog eens buiten te fietsen. Dus fiets van de haak, banden oppompen en de gele glazen van de fietsbril vervangen door de donkere zonneglazen. Tot zover de voormiddag. Maar tijdens het middageten werd het weerbeeld volledig omgegooid. Grijze wolken stapelden zich op, en wanneer ik eens ging buiten kijken voorspelde dat al niet veel goeds meer voor de namiddag. Maar toch onszelf in volledig fiets-ornaat gestoken en klaar voor de trip. Tot ik om 13uur buitenkwam en de eerste regendruppels naar beneden vielen. Nog eventjes wachten dan, maar reeds na enkele minuten werd het lichte gemiezer vervangen door echte regen. Alles kletsnat. De goesting om nog buiten te gaan rijden was ineens over. Fiets terug in de garage, koerskledij uit en vervangen door korte koersbroek en lichte T-shirt, en onmiddelijk de rollen op. Om 13.20u was ik dan weeral in het ijle aan het trappen, zoals dat dit jaar reeds verschillende malen het geval was. En bovendien was het om half twee over (maar de banen nog wel nat). Het zal toch weer niet waar zijn zeker dat het nu de ganse namiddag niet meer gaat regenen? Maar spijtig voor de moedigen, en gelukkig voor mij, zijn er in de loop van de namiddag toch nog wel enkele buitjes gevallen. Dus moest ik eigenlijk geen spijt hebben dat ik niet meer vertrokken ben, want ik heb ook mijn deel van de beweging gehad. Tijd = 1u30', HR = 141/160, Kcal = 1099. Dan nu nog even over het WK-cyclocross. Proficiat aan Joeri Adams voor zijn prachtige prestatie. Vooral de manier waarop hij door de laatste bocht ging, langs de buitenkant, was heel professioneel gezien. Iets meer snelheid dan de anderen die de binnenkant namen, en daardoor ook sneller kunnen optrekken en overschakelen naar zijn topsnelheid. In de namiddag bij de beloften stond er helemaal geen maat op Lars Boom. Veel frisser aan de start verschenen (slechts 6 crossen gereden tegen 27 voor Niels Albert), en supergemotiveerd zoals aan zijn gelaatsuitdrukking te zien was. Het kan een grote worden, (en dan bedoel ik niet zijn lengte want die heeft hij al) maar dan moet hij wel keuzes maken in de toekomst, ofwel op de weg ofwel meer in het veld gaan rijden. Dan staan er ons nog mooie jaren van strijd te wachten, want het moeten niet altijd en overal de Belgen zijn die winnen.
Spinning !!! We zijn er nog maar pas buiten of daar zijn we reeds terug in "Het Atelier" voor onze wekelijkse spinning. Pascaleke was gaan skiën en werd vervangen door Daniel. Een totaal ander soort opvatting van de les. Voor de mannen was dat goed meegevallen, aan de commentaar in de kleedkamer te horen, maar bij de vrouwen was er nogal wat kritiek blijkbaar. Maar ja, smaken verschillen en voor iedereen goed doen is niet gemakkelijk. In elk geval, ik had er geen problemen mee: de les was goed opgebouwd met in het begin veel klimwerk en in de tweede helft het snellere benenwerk. Tijd = 1u12', HR = 135/168, Kcal = 834. Dus aan de cijfers te zien alles normaal, zoals dat meestal elke woensdag het geval is.
Het was dus inderdaad, zoals ik reeds vooraf vreesde, weeral van het goede een ietsie-pietsie teveel. Eerst op die babyborrel en daarna de clubvergadering met vooral de receptie achteraf bleken een overdaad aan alcohol te hebben geleverd. Niet dat ik daar op het moment zelf enig ongemak van voelde, maar deze morgen was het toch niet de meest frisse man die reeds vroeg uit de veren moest. De spinning marathon kwam eraan, en als ge daarvoor ingeschreven zijt moet ge daar dan ook maar naar toe, vind ik. Dat was in onze jongere tijd ook zo met voetballen: wie zaterdagavond (en nacht) kan uitgaan en veel pinten kan drinken, moet er zondagmorgen om 10 uur maar staan om tegen de bal te trappen. Ge laat uw kameraden niet in de steek voor een paar pintjes teveel. Tenslotte kiepert ge die toch altijd zelf naar binnen. Gelukkig was ik niet zo stom geweest om de grote held uit te hangen en in te schrijven voor de volle zes uren, want dat was me waarschijnlijk toch niet gelukt. Maar twee uren moesten volstaan om toch een goed gevoel te hebben achteraf dat ge toch een (kleine) prestatie had geleverd. De gegevens zeggen ook niet alles, vermits er steeds een periode van inrijden en cooldown in vervat zit, waarbij de hartslag veel lager ligt dan tijdens de echte les. 1e uur: tijd = 1u05', HR = 134/167, Kcal = 756 2e uur: tijd = 1u10', HR = 139/163, Kcal = 840 Dus in totaal 2u15' met 1596 calorien verbruikt. Al bij al ben ik toch tevreden. Verder wil ik toch nog mijn bewondering uitdrukken voor de mannen, en zelfs vrouwen, die de zes uren hebben volgemaakt. Ik vraag mij af hoeveel die uiteindelijk verbruikt hebben. Dat zullen wel andere getallen zijn, waarvan wij alleen maar kunnen dromen. Maar ja, zij zijn dan ook nog zoveel jonger. Een magere troost voor al wie al een dagje ouder wordt.
Oei, oei, oei, het wordt een drukke dag vandaag. Woensdagavond na de spinning en het gebruikelijke drankje achteraf, namen we afscheid met de woorden : "tot zaterdagnamiddag als het droog blijft". Maar nu is mijne frank (of eurocent) gevallen. Ik kan helemaal niet gaan fietsen deze namiddag. En het weer heeft er deze keer helemaal niets mee te maken. Ik moet namelijk naar een babyborrel. Dus van de nood een deugd gemaakt en weer de rollen op om wat los te rijden in het vooruitzicht van de spinning marathon morgenvoormiddag. Rustig de beentjes laten ronddraaien. Tijd = 1u30', HR = 132/142, Kcal = 982. Het is toch beter als niets doen, want wie weet wat moet ik deze namiddag allemaal achter de kiezen proppen van zoetigheid, koffie en/of alcohol. En dan volgt er vanavond nog de clubvergadering van de Schapekoppen met daarna een receptie ter gelegenheid van het 30-jarig bestaan. Jonge, jonge, dat belooft weeral voor morgenvroeg. Misschien kleine oogjes en slappe benen ? Maar dat zien we morgen dan wel weer. We hebben immers vroeger al andere watertjes doorzwommen.
Een gewone woensdag met weinig uitschieters. Alleen de spinning 's avonds staat op het programma. En ook hier niets speciaals te melden: alleen goed doortrappen op de pedalen en zien wat na de les de resultaten zijn. Tijd = 1u10', HR = 146/172, Kcal = 950. Dus eigenlijk ook niets speciaals, en in de lijn van de vorige spinninglessen. Nu hopelijk zaterdag nog eens buiten rijden (als het niet meer stormt) en dan zondag de spinning marathon. Dus toch weer iets om naar uit te kijken.
Ja, ja, ja, ik weet al wat sommigen weeral zullen zeggen : de flauwerik, bang van een beetje nat. En inderdaad, ik had nu eens effekens geen goesting om weeral ne keer op natte wegen mezelf en vooral mijne velo nog eens supervuil te maken. Dus had ik reeds voor de middag beslist dat het nog eens rollenwerk ging worden, en alles reeds klaargezet (fiets op de Tacx en radio met CD). En het ging goed. Zoals een tijdje geleden gezegd werd nu gedaan, namelijk 2 uren goed de trappers laten rondgaan, en dat in het vooruitzicht van de spinning marathon volgende week zondag. Ik had alles ingedeeld in 3 stukken: het eerste halfuur als herstel/vetverbranding, dan een uur extensieve duurtraining maar toch zonder echt te forceren, en tenslotte terug een halfuur in de herstel/vetverbrandingszone. Dit alles gaf volgend resultaat : 1. Tijd = 30', HR = 135, Kcal = 339 2. Tijd = 60', HR = 148, Kcal = 786 3. Tijd = 30', HR = 134, Kcal = 342 Als algemeen totaal kom ik zo aan 2 uur trainen met een gemiddelde HR = 141 en 1467 Kcal. Dus ge ziet, waar een wil is, is een weg. Als ge 2 uren buiten kunt rijden moet dat binnen ook kunnen. Al is het niet zo vanzelfsprekend, vermits het wel veel vlugger gaat vervelen, en er buiten de vier muren waar ge tussen zit verder niet veel te zien is. Het enige voordeel hierbij is dat het veel gemakkelijker gaat om specifiek binnen bepaalde trainingszones te blijven, tegenover buiten rijden waar de wind toch de grootste rol speelt. Maar ondanks alles gaan we toch maar hopen op beter weer volgende week.
Vandaag de Scheldecross op Sint-Anneke. Een mooie omloop met goed overzicht en alle vedetten aan de start. Maaaar, de weergoden hebben er weeral eens anders over beslist. De voorspellingen voor de namiddag waren slecht : veel wind en vooral veel regen. Dat is nu al het tweede jaar op rij dat ze voor die cross slecht weer hebben. Reken daar ook nog eens het uitgeregende dernycriterium en vooral ook het Belgisch kampioenschap bij, en dan kunt ge u al beginnen afvragen of het nog wel zin heeft om in Antwerpen nog iets met wielrennen te organiseren. Dus wij maar thuisgebleven en wachten tot 's avonds om te gaan spinnen. Na een paar rustige trainingen er nu nog eens stevig tegenaan, dat moet toch kunnen (nietwaar Hank ?) Tijd = 1u10', HR = 149/172, Kcal = 953.
Gisteren zaterdag reeds vertrokken naar Koksijde om daar in de namiddag al een wandelingetje te gaan doen op het strand in het vooruitzicht van de Coast Race Mountainbike op het strand in Oostduinkerke op zondagmorgen. Onderweg, zelfs tot in Koksijde, regen en nog eens regen. Dat zag er helemaal niet goed uit. Maar eenmaal binnen in het appartement trok alles open en verschenen er zowaar blauwe plekken in de lucht. Dus naar buiten voor een stevig wandelingetje, maar met een beukende wind. Zo konden we de longen nog eens goed openzetten. Het was de bedoeling om 's avonds na het eten nog eens naar buiten te gaan, maar de hemelsluizen gingen toen terug open en die intentie moesten we dus opbergen. Verder heeft het bijna de hele nacht geregend maar op het juiste moment kwam er 's morgens weer terug wat licht aan de hemel. Dus naar Oostduinkerke voor de Coast Race. Weeral spektakel gegarandeerd als ze daar zo een duizendtal moedigen loslaten in het mulle zand voor twee ronden van 22 km elk. Er zijn daar twee soorten deelnemers: de eersten zijn de echte coureurs die er een wedstrijd van maken, terwijl de grote meerderheid meedoet met de Olympische gedachte dat vertrekken en aankomen al ruim voldoende is. Het parcours was hertekend tegenover de vorige jaren (wegens wegenwerken en het niet meer mogen kruisen van de Koninklijke Baan) zodat men nu grotendeels op het strand bleef. Vertrekkend in Oostduinkerke tot aan de vaargeul in Nieuwpoort, en dan terug het hele strand af tot het einde van Sint-Idesbald, wat een afstand van ongeveer 10 km is met de volle wind op kop. Prachtig spektakel met al die grotere en kleinere groepjes in waaiervorm door het zand en door de grote plassen water. Een aanrader om dat eens te gaan bekijken of misschien zelf eens mee te doen. Spijtig dat Filip Meirhaeghe reeds na enkele kilometers uitviel met een lekke band, want dan was de strijd misschien nog spannender geweest. In de late namiddag kwam warempel de zon er volledig door, wat een stevige wandeling van Koksijde tot De Panne (en terug) over het strand tot gevolg had. Voila, die gezonde zeelucht hebben we weeral binnen, en vermits we dan 's avonds nog iets konden gaan eten in een rookvrij restaurant (leve de nieuwe wetgeving), kwamen er verder niet veel schadelijke gassen meer in de longen.
