De meeste rododendrons in onze tuinen zijn van nature afkomstig uit de uitlopers van het Himalaya gebergte (Bhutan, N-India, Nepal), NW China tot Japan. Uit N-Amerika komen ook een aantal soorten.

Ze zijn nauw verwant met de Azalea’s, veel van onze tuinazalea’s worden tegenwoordig mee tot de Rododendron familie gerekend als dwergrododendron.

Rododendrons zijn bijna allemaal zuurminnende struiken tot kleine bomen met verspreid staande bladeren. Ik heb ze zelf nog nooit geteld maar volgens de” boekskes” zijn er 5, 10 of 27 meeldraden per bloem. De meestal altijd groene bladeren hebben een gave rand en kunnen gegroepeerd staan aan het eind van de tak, wat tot een schijnkrans leidt. De bloemen staan vaak in eindstandige dichte of losse tuilen, maar kunnen ook alleenstaand zijn. Bloeien doen ze tussen april-juni. Je kan bijna geen kleur vinden die niet voorkomt bij rododendron (wit, allerlei tinten roze tot lila, rood, purper, geel, oranje, ...) Sommige soorten krijgen nog een (bescheiden) tweede bloei in september-oktober. 

Rododendrons staan graag in een zure bodem in de lichte schaduw tot halfschaduw. Eventueel kan je turf en/of dennennaalden in de grond inwerken om dit te bereiken. Is het te donker, dan bloeien ze slecht. Bij te veel zon verdrogen ze gemakkelijk. De wortels moeten gelijkmatig vochtig worden gehouden, niet te nat of te droog.  Je zou haast gaan denken dat dit allemaal nogal ingewikkeld is en dat het moeilijke planten zijn. Niets is minder waar. Dek de bodem gewoon af met een laagje schors of bladeren en je hebt aan alle voorwaarden voldaan. Ik tuinier hier op de droogste zandgrond van België maar ik de Rodo’s nog bijna nooit extra water moeten bijgeven (het eerste jaar van de aanplant uitgezonderd). Op echt hele donkere plaatsen kan de bloei wat tegenvallen. De dwergrodo's hebben dezelfde eisen qua grondkwaliteit maar staan wel liever in het zonnetje.

Geef ze na de bloei wat extra voedsel onder de vorm van wat compost of een organische meststof. Als de bladeren gelig worden duidt dit op een tekort aan ijzer en/of magnesium. Strooi eerst wat turf om de bodem te verzuren en geef dan een extra meststof met ijzer en magnesium. Een pH waarde tussen 5 - 5.5 is ideaal voor de meeste Rodo’s.

Veel Rododendrons zijn giftig maar ik heb nog nooit gehoord van iemand die een overdosis Rododendron genomen heeft en daar iets van overgehouden heeft. Kijken is totaal ongevaarlijk!

Morgen volgt nog een artikeltje over ziektes bij Rododendron (wat gelukkig weinig voor komt).