Ik kijk zelden achterom. Alleen op 31 december lijkt het me enigzins gepast om het toch even te doen.
Het was me het jaartje wel. Een winter hebben we niet of nauwelijks gehad afgelopen jaar. De lente had dan weer zomerse allures en was bovendien kurkdroog. In mei moesten we de sproeier reeds bovenhalen. Juli was een maand om snel te vergeten qua zonneschijn en vanaf het einde van die maand werd het heet, heter, heetst met temperaturen tot tegen de 40°. En dat voor het tweede jaar op rij. Veel van onze tuinplantjes waren hier niet zo blij mee. En ondanks veel extra water stond het gazon er maar belabberd bij. De emelten van de langpootmug beleefden gouden tijden met die droogte en smulden zich te pletter aan de wortels van het moegeplaagde gras.
En dan werd 2020 bovendien geteisterd door een klein vies virusje. Ik hoop dat je er niet al te veel last van gehad hebt en dat de gezondheid ok is. We prijzen ons gelukkig een tuin te hebben want de voorbije lock-downs op een klein appartementje doorbrengen lijkt me helemaal niks.
Ik stel voor 2020 snel uit ons geheugen te schrappen en naar 2021 te kijken, de tuin doet dat ook al. Kijk maar naar de knoppen van Camelia, Rododendron & Co. Helleborus en Mahonia konden al helemaal niet meer wachten en zijn er nu al aan begonnen.
En wij beginnen er morgen aan. Ik wens jullie allemaal een spetterend jaar - niet alleen op tuingebied - en een goede gezondheid! Tot volgend jaar !
Storm Bella is uitgeraasd maar heeft hier wel sporen nagelaten. Een spar van de buren, al effe dood, is afgeknakt en heeft zich "sierlijk" pal bovenop mijn Fatsia japonica neergelegd. Dat de fatsia hier niet heelhuids is uitgekomen spreekt voor zich. Van de 5 of 6 hoofdtakken zijn er maar 2 die weinig of geen schade hebben opgelopen. Onze Fatsia stond hier zo'n 5-6 jaar en was ondertussen meer dan 2 meter hoog geworden.
Het ergerlijke aan heel de zaak is dat ik buurman deze zomer nog had gevraagd iets aan die boom te doen. Zijn spar was waarschijnlijk aangetast door de letterzetter, een kevertje dat lelijk huis houdt onder de naaldbomen en was al meer dan een jaar naar de eeuwige jachtvelden. Ik heb hier zelf ook dennen en sparren staan die gelukkig nog niet zijn aangetast, maar dus ik was al even vragende partij om iets aan dit probleem te doen. En dit zijn dan de gevolgen als je er geen aandacht aan schenkt ! Nu kunnen de discussies gaan beginnen, leuk is anders !
Gisteren zag ik deze merel in de tuin zitten. Niks speciaal dacht ik eerst tot ik zag dat deze mannetjes merel een zwarte snavel had i.p.v. de klassieke geel gekleurde. Daar moest ik het fijne van weten. Na niet zo lang zoeken vond ik de oplossing. Het betreft hier een jonge merel die het afgelopen jaar uit het ei gekropen is. Het gele snaveltje komt pas volgend voorjaar tevoorschijn. Het is hoopgevend dat er een jongere generatie merels klaarstaat want de merelpopulatie is de laatste jaren fel uitgedund door een gemeen virusje. Maar zijn de Kerstdagen niet de periode van hoop ?
De foto is niet 100% scherp want genomen door het raam en dan heeft de autofocus het moeilijk!
Bedenking : zouden vogels ook zeeziek kunnen worden als ze voor de storm schuilen in zo'n heen en weer wiegende boom ?
"t Is amper winter en de lente komt al voorzichtig piepen. Gisteren heb ik het eerste geopend bloemetje op mijn toverhazelaar gespot. En er zullen er nog honderden volgen. Dit jaar zijn ze er extra vroeg bij. Daar zullen de temperaturen van 13-14° ook wel voor iets tussenzitten. Dat het regent zal onze toverhazelaar een zorg zijn. Elk jaar als ik deze bloemetjes zie word ik daar blij van. Gewoonlijk is dat zo begin januari, nu enkele weken vroeger. Vorst deert de bloemetjes absoluut niet, ze hangen dan slap als een dweil om na de vorst terug op te veren alsof er niks gebeurd was.
Als je heel veel Hamamelis (zo heet ie officieel) wil zien moet je zo de tweede helft van januari eens een uitstapje maken naar het arboretum in Kalmthout (B). Daar kan je Coronaproof genieten van tientallen verschillende soorten, de ene al mooier dan de andere. Ik denk dat ik er ook nog eens op af ga. Het treintje stopt er net voor de ingang, makkelijker kan niet ! En wat is er leuker dan op een zonnige vriesdag te genieten van de bloemen en de buitenlucht. De geur krijg je er gratis bij !
Nog niet zo lang geleden was Kerstmis een familiefeest bij uitstek. Onze moderne commercie heeft er een superfeestweek van gemaakt. Niet alleen Kerstmis zelf maar ook Kerstavond, tweede kerstdag, derde kerstdag, oudjaar, nieuwjaar, driekoningen, verloren maandag, ... . Alles moet gevierd worden. Dit jaar zal het anders zijn, willens nillens ! Terug een ouderwetse Kerst, in je eigenste 'bubbel". Dat kan toch best gezellig zijn ? Een hapje en een glaasje. Je hoeft zelfs voor geen Bob te zorgen dit jaar. Wat zou onze federale politie met al die sleutelhangers gaan doen die ze anders uitdelen tijdens die Bob campagnes ?
IJzervaren (Cyrtomium falcatum) komt van oorsprong uit Oost-Azië. Deze decoratieve varen is perfect winterhard en bovendien ook wintergroen. Aan de onderzijde van de leerachtige glanzende bladeren zitten de sporen die voor de volgende generaties moeten zorgen. Sinds enkele jaren is de soort her en der uit tuinen "ontsnapt" en plant zich nu ook in de vrije natuur voort als exoot. De gevolgen hiervan zijn nog niet bekend.
In de tuin is deze plant alleszins een aanwinst. Zoals voor bijna alle varens wordt een plaatsje in de schaduw geprefereerd en voor de rest is het een probleemloze plant. Zelfs droogte wordt redelijk goed verdragen. Dat heeft waarschijnlijk te maken met de glanzende bladeren die de verdamping beperken.
Denk je eens in dat er een kamerplant zou bestaan die je gewoon in de volle grond kan zetten. Met weelderig tropisch uitziend blad, winterhard en wintergroen en met bloemetjes tot in december. Enkel in een droge zomer moet je af en toe wat extra water geven. Bestaat niet zei je ? Wel da's dan verkeerd gedacht ! Fatsia japonica voldoet volledig aan de beschrijving hierboven. Nu op dit eigenste moment zijn de laatste bloemetjes aan het verwelken maar ze zijn wel al van in september in de weer om vooral zweefvliegen van nectar te voorzien. Elk bloemetje is maar één of twee mm groot maar ze zijn wel met honderden ! Ze hebben wat weg van de bloemetjes van klimop. En van het diep ingesneden blad kan je heel de winter door blijven genieten. Alleen bij echt strenge vorst, min tien of lager, laat de plant zijn blad vallen. Da's geen probleem want in het voorjaar loopt alles terug netjes uit. Ik heb hier al meer dan 10 jaar probleemloos Fatsia staan zonder enige winterbescherming en in de Kempen kan het nochtans behoorlijk frisjes zijn in de winter!
Je zet de plant best ergens in de schaduw en voor de rest heb je er geen omkijken naar.Voorzie wal wat plaats want na een jaar of 5 kan je plantje al zo'n twee meter hoog geworden zijn!
Welke winter? Met temperaturen van 12° en meer is het alles behalve winters. Een witte Kerst zal het waarschijnlijk ook dit jaar weer niet worden. Voor alle duidelijkheid : de foto hieronder dateert van februari dit jaar. Toen lag er heel even een ietsiepietsie dun laagje van het witte spul in de tuin. Voor de laatste serieuze sneeuwval in december moeten we al een jaar of tien teruggaan. Ik herinner me dat ik toen naar het Ruhrgebied in Duitsland moest voor het werk en zondagnamiddag in een echte sneeuwstorm ben vertrokken. Zo'n uur of 6 later kwamen we uiteindelijk in Essen aan. Hetzelfde traject doe je met normaal weer op 2.5 uur. En nu ik van de sneeuw zou kunnen genieten komt er niks. Nooit goed ! Je kan het vergelijken met een skiverlof. Iedereen wil pistes met veel sneeuw en zon maar het mag vooral niet sneeuwen tijdens ons verlof ! Ja sorry, wanneer dan wel ? Er is altijd wel iemand anders met verlof of op de weg !
Gelukkig wordt het weer nog niet op bestelling geleverd, het zou niet lang duren of we zaten middenin W.O. III !
Dus, als je een witte Kerst wil zien kan je best een Kerstkaartje kopen of heel ver weg gaan. Dat laatste is ook weer niet zo evident tegenwoordig ! Je kan ook genieten van wat op je afkomt, kan ook leuk zijn.
Deze foto is ongeveer een jaartje oud. Mijn jongste berner was toen zo'n maand oud en zat nog met zijn broertjes en zusjes bij mama woef. Van een bolletje pluis van enkele honderden gram tot een klein monster van zo'n 50 kg in één jaar tijd, je moet het maar doen ! Om dat te bewerkstelligen is er al veel eten ingegaan en bijproducten terug uitgekomen maar dat weet je als je er aan begint. Ons monster is een lieve sociale hond geworden die met iedereen vriendjes wil worden. Of dat nu een mens of een hond of kat of kip is maakt niks uit. Heel de wereld is er om te knuffelen. Soms denk ik dat het goed zou zijn als mensen dat ook wat meer zouden hebben !
Terwijl ik dit schrijf is het toch al zo'n 9 uur en nog steeds niet echt licht buiten. De zonnepanelen zijn ook nog aan een winterslaapje bezig. Wat we met het relatief zachte weer uitsparen aan verwarming zijn we terug kwijt aan verlichting. Maar niet getreurd, nog een weekje en dan worden de dagen weer terug langer ! Voor we het weten zitten we terug in de tuin op het terras ! De toverhazelaar (Hamamelis) is ook al druk bezig met zijn voorjaar voor te bereiden. De knoppen waaruit binnen enkele weken de bloemetjes zullen ontluiken worden elke dag een beetje dikker.
Voor januari denk ik eraan om mijn gratis "Corona" railpas eens te gebruiken om naar Kalmthout te sporen. Het arboretum van Kalmthout ligt slechts 50m van het stationnetje en is beroemd voor zijn Hamamelis collectie. Zo kunnen we eens elders een frisse neus halen en het fototoestel mag ook mee op uitstap. Wel niet vergeten te reserveren ! De wereld is net iets minder geschikt gemaakt voor "Last Minute" bevliegingen.
Maar volgend jaar gaan we dat virusje een kopje kleiner maken en wordt alles hopelijk terug zoals we het gewoon waren.
Eén van de sterke punten van de tuin in mijn ogen is dat er veel wintergroene afscherming aanwezig is. Dat heeft zo zijn redenen. Ten eerste experimenteer ik nogal graag met plantjes uit verre oorden, een aantal daarvan zijn niet 100% betrouwbaar winterhard in de doorsnee tuin in de Kempen. Door wintergroene afscherming wordt de koude noorden- en oostenwind enigzins gebroken. Bovendien zorgen de dennenbomen achteraan voor een wintergroen dakje boven dat deel van de tuin. En geloof het of niet, dat scheelt een paar graden. De voorbije ochtenden zag het grote gazon telkens wit van de rijm terwijl achteraan in de tuin onder de bomen het gras nog mooi groen was. Die paar graden kunnen voor sommige planten wel degelijk het verschil meken tussen overleven of niet.
Voorts heb ik door deze afscherming wat meer privacy. In de zomer eet ik wel eens graag in de tuin maar de buren hoeven niet noodzakelijk te weten wat er op mijn bord ligt en omgekeerd hoeft voor mij ook niet.
En dan zijn er nog de vogeltjes, die verblijven ook graag in zulke struiken. Die zitten ook graag droog en uit de wind. Geen kat die het in zijn hoofd haalt om ze te achtervolgen in een stekelige hulst of mahoniastruik ! Zelfs de kippen voelen zich veiliger tegen roofvogels met zo'n groen dakje boven hen. Nu zijn hier niet zo veel roofvogels maar dat weet zo'n klein kippenkopje niet.
Iedereen tevreden dus, behalve dan de kat van de buren maar die waagt zich hier toch niet zo dikwijls. Hier lopen ook nog Berners rond weet je en die vinden het enig om de kat de stuipen op het lijf te jagen!
Gisteren was er bezoek op Bernerhof (alles uiteraard binnen de Coronaregels). Zoals gewoonlijk was het weer dolle pret bij mijn jongste Berner (ondertussen 1 jaar) en de bezoekende Old English Bulldog (4,5 maanden). Na een aantal rondjes Grieks-Romeins worstelen ontdekte de jongste dat je ook met hondenspeeltjes leuke dingen kan doen.
Gisterenavond hebben die 2 goed geslapen, dat kan ik je wel garanderen.
De pluisjes her en der zijn ontstaan in het heetst van de strijd maar daar trekken die 2 zich niks van aan, 't zal wel terug bijgroeien.
De Sint heeft geluk gehad. Vorige nacht was wel koud maar hier was het niet glad. Volgende nacht zou dat anders kunnen zijn maar tegen dan is de Goedheilige man al terug op weg naar warmere oorden.
Als ik aan mijn eigen -niet meer zo jonge- rug denk, kan ik alleen maar respect opbrengen om de manier waarop hij op zijn leeftijd nog kwiek elk dak op en afgaat. Ik had mijn virtueel schoentje gisterenavond klaargezet en ja hoor, deze morgen lag er een vriendelijk mailtje in mijn inbox van de computer. Sinterklaas gaat met z'n tijd mee !
Ik had gevraagd om volgend jaar wat minder engerlingen en leliehaantjes op bezoek te krijgen in de tuin. De brave man gaat het probleem bekijken. Er zat ook PDF bij met een bon voor een pakket gratis leliebollen. Dat lijkt me een goed voorteken !
Onlangs heb ik hier een aantal foto's gepost van de veranda waar je amper nog door kan omdat ze vol met exoten staat die hier overwinteren tussen 10-15°.
Nu wil ik het even hebben over de serre die met behulp van een elektrische warme lucht blazertje net vorstvrij gehouden wordt. De temperatuur daalt normaal niet lager dan +1 of +2°C. Vermits dit enkel glas is is een hogere temperatuur aanhouden niet aan te bevelen want dan gaat mijn bankrekening snel onder nul ! Hogere temperaturen zijn voor de Chamaerops palmen, agave, phormium en yucca & co ook niet nodig. Ik hou alles hier ook aan de droge kant zodat een enkel nachtje -1° ook weinig kwaad kan. Deze serre staat ook achterin de tuin en grotendeels in de schaduw. Dan kan gek klinken maar dat is het (volgens mij) niet. Moest ze namelijk in de zon staan wordt het temperatuursverschil tussen dag en nacht op een zonnige winterdag veel te groot. Dan kan het overdag makkelijk 20° of meer worden en 's nachts valt de temperatuur de dieperik in. Bij 20° moet je wel meer water geven en dan kan het 's nachts wel kritisch worden als de temperatuur richting vriespunt gaat ! Met een serre in de schaduw zijn de temperatuursverschillen tussen dag en nacht veel kleiner en blijven de planten in rust. Dat ze iets minder licht hebben is in de praktijk niet zo erg ze groeien toch niet of nauwelijks.
PS : vergeet je schoentje vanavond niet klaar te zetten voor de Sint !!!
Het doet me plezier van verschillende mensen commentaar te krijgen over de zaaddoosjes van de judaspenning. Deze worden kunnen inderdaad in droogboeketjes worden verwerkt, eventueel samen met de zaaddozen van de lampionplant. Misschien ga ik er wel een kerststukje mee maken om de feesttafel wat op te fleuren. Wat is mooier dan iets zelfgemaakt uit eigen tuin ?
Eén van winterbloeiende heesters in de tuin is Mahonia. Er zijn zo'n 70 verschillende soorten, sommige worden slechts 30 cm groot, andere 3 meter. Eén ding hebben ze allemaal gemeen, ze zijn groenblijvend en hebben allemaal dezelfde karakteristieke gele bloeiwijze. Ze bloeien van november tot februari-maart. Op een zonnige dag zonder vorst in januari-februari zijn de bloemetjes zeer gegeerd bij de eerste hommeltjes die uitvliegen. Om die hommels te lokken hebben ze een geur ontwikkeld die vanop meters afstand waar te nemen is. Niet alleen hommels zijn er gek op, je kan er zelf ook met volle teugen van genieten !
Afhankelijk van de soort komen ze oorspronkelijk uit de Himalaya of uit Noord of Midden Amerika. Het zijn trage groeiers die tevreden zijn met een plekje in de halfschaduw. Zeker niet in de volle zon. De meest courante soorten zijn perfect winterhard.
Mahonia behoort tot de Berberisfamilie. Plantkundigen kunnen het onderling niet eens worden of ze eventueel tot een aparte familie moeten behoren. Dat zal mij echter worst wezen ! Ik geniet er gewoon van in een periode van het jaar dat er minder kleur in de tuin is te bespeuren.
Nog een klein nieuwsje : gisterenavond was er hier nog een vleermuis aan het rondfladderen in het schijnsel van de straatverlichting. Opmerkelijk want vleermuizen zijn verondersteld nu in winterslaap te zijn ! En nog geen dag eerder vroor het -4° !
Ik ben Roger
Ik ben een man en woon in de Kempen (België) en mijn beroep is jong gepensioneerde.
Ik ben geboren op 29/05/1954 en ben nu dus 69 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tuinieren, fotografie, zeewateraquarium, modelbouw, ....
Bernerhof
