Eén van de sterke punten van de tuin in mijn ogen is dat er veel wintergroene afscherming aanwezig is. Dat heeft zo zijn redenen. Ten eerste experimenteer ik nogal graag met plantjes uit verre oorden, een aantal daarvan zijn niet 100% betrouwbaar winterhard in de doorsnee tuin in de Kempen. Door wintergroene afscherming wordt de koude noorden- en oostenwind enigzins gebroken. Bovendien zorgen de dennenbomen achteraan voor een wintergroen dakje boven dat deel van de tuin. En geloof het of niet, dat scheelt een paar graden. De voorbije ochtenden zag het grote gazon telkens wit van de rijm terwijl achteraan in de tuin onder de bomen het gras nog mooi groen was. Die paar graden kunnen voor sommige planten wel degelijk het verschil meken tussen overleven of niet. 

Voorts heb ik door deze afscherming wat meer privacy. In de zomer eet ik wel eens graag in de tuin maar de buren hoeven niet noodzakelijk te weten wat er op mijn bord ligt en omgekeerd hoeft voor mij ook niet.

En dan zijn er nog de vogeltjes, die verblijven ook graag in zulke struiken. Die zitten ook graag droog en uit de wind. Geen kat die het in zijn hoofd haalt om ze te achtervolgen in een stekelige hulst of mahoniastruik ! Zelfs de kippen voelen zich veiliger tegen roofvogels met zo'n groen dakje boven hen. Nu zijn hier niet zo veel roofvogels maar dat weet zo'n klein kippenkopje niet.

Iedereen tevreden dus, behalve dan de kat van de buren maar die waagt zich hier toch niet zo dikwijls. Hier lopen ook nog Berners rond weet je en die vinden het enig om de kat de stuipen op het lijf te jagen!