Soms wou ik dat sommige dingen anders waren. Neem nu de tuin,elke maand word ik jaloers als ik in mijn tuintijdschrift naar de foto's kijk van de quasi perfecte tuinen die daar gepresenteerd worden. Blijkbaar bestaat er ergens een land waar geen onkruid bestaat, geen slakken en leliehaantjes die gaten in de bladeren vreten. Waar dat dan juist zou gesitueerd zijn word er nergens bij verteld.

Zelf heb ik het al lang opgegeven om de perfectie na te streven, het is toch een utopie. Zeker als je nog enkele viervoeters hebt rondlopen mag je al blij zijn dat je 's avonds nog een gazon overhoudt. Wat mij wel opvalt is, dat als je een foto van je eigen tuin bekijkt, er minder onkruid op staat dan er in werkelijkheid te vinden is. Ik ga niet zover te beweren dat er een soort automatische fotoshop op mijn toestel staat maar het effect is wel mooi meegenomen. Als je dan volgende winter die foto's nog eens bekijkt ben je de realiteit toch al lang vergeten en kan je nog eens nagenieten.

Dus daarom, laat die laatste spriet onkruid voor wat het is, neem je fototoestel en trek de tuin in.