Als er ooit één ding is geweest waar ik nooit spijt van gehad heb dan is het de aanleg van mijn tuinvijver. De vorm is min of meer niervormig en beslaat ongeveer zo'n 50m². Aan één zijde kan je via een grindstrandje het water in dat daar slechts 10 cm diep is. Naarmate je verder gaat neemt de diepte toe om aan het vlonderterras ongeveer 1.5m te bereiken. Langs de boorden is een strook die ongeveer 20cm diep is wat een goede diepte is voor veel moerasplanten. Er zijn ook waterplanten die vanaf de bodem groeien. De vijverwanden zijn gemaakt van een rubberfolie die zo'n 20-25 jaar zou moeten kunnen meegaan alvorens te gaan degenereren en lekken. Tegen dan ben ik ook al een stuk in de 80 dus er is een goede kans dat de vijver mij nog zal overleven!
Vis heb ik er doelgewust niet opgezet. Als je vissen houdt moet je ze voeren en dat belast het water met nitraten en fosfaten die er via de achterkant van de vis uitkomen. Vermits ik geen zuiveringspompen heb staan zou het water snel een groen algensoepje worden. Nu gebeurt er enkel biologische zuivering door de waterplanten die de voedingsstoffen uit het water halen zodat algen weinig of geen kans krijgen. Het water is bijna altijd glashelder. Zelfs op het diepste punt kan je de bodem duidelijk onderscheiden.
Ik heb de vijver indertijd gevuld met grondwater, geen leidingwater. Ik schat dat er zo ongeveer 35m³ water ingegaan is ! Het ding was amper een week gevuld en de eerste kikkers kwamen op verkenning. Ze zijn nooit meer weggegaan. Ik schat dat er zo'n 50-70 kikkers aanwezig zijn. De drie soorten groene kikker (poelkikker, bastaardkikker en meerkikker) zijn vertegenwoordigd. Af en toe zie ik een rare snuiter verschijnen zoals vorig weekend. En sinds gisteren weet ik ook dat er bruine kikker(s) aanwezig zijn. Twee soorten salamanders (alpenwatersalamander en kleine salamander) wonen hier ook. Misschien zit er ook nog een familie kamsalamanders maar daar ben ik nog niet zeker van. Water trekt ook andere beestjes aan. Ik heb al zo'n 20 verschillende libellensoorten gezien waar ik zeker van ben en allerlei waterinsecten. En, niet te vergeten onze gevederde vriendjes die hier komen drinken of een badje nemen.
Ik ga soms gewoon op een stoel zitten kijken en genieten, minstens even onderhoudend als een documentaire van National Geographic, en zonder reclame er tussen !
Op de foto nog een iets of wat vreemd aandoende kikker, een meerkikker dat wel. Maar ik denk dat mama of papa vreemd gegaan is (zou een Anatolische meerkikker kunnen zijn). Dat gaat dan goed samen met de Turkse Torteltjes die ook regelmatig passeren.


|