Een tuin is nooit af. Na verloop van tijd gaan er altijd planten dood, of ze worden te groot, blijken niet op de juiste plaats te staan en ga zo nog maar even door. Als er dan nog wat grote takken naar beneden donderen zoals onlangs tijdens een onweer wordt het tijd voor een make-over.

Een oude conifeer die vorige zomer veel te lijden had van de droogte werd verwijderd waardoor er ineens veel meer licht tot de bodem raakt wat dan weer nieuwe mogelijkheden doet ontstaan. Een nieuw aanplantschema ontstond in mijn hoofd; alle nieuwe planten zouden hun origine in het verre oosten hebben. Enkele (traaggroeiende) Japanse esdoorns zorgen voor de basis met daar tussen Heuchera, elfenbloem en Japanse herfstanemonen. De achtergrond zal gevormd worden door verschillende soorten Rododendron. De schaduw komt van enkele dennenbomen, een amberboom en een moerascypres. Die twee laatsten zijn in het najaar bladverliezend. Er werd ook nog een Koreaanse parasol den aangeplant maar die groeien echt heel langzaam. Na 20 jaar ongeveer 3 meter. Als ik dat nog mag meemaken ben ik dik tevreden!