De Hydrangea paniculata (pluimhortensia) behoort tot een zeer grote familie. In de natuur vind je ze terug in China, Taiwan maar ook in Japan. Het zijn meestal grote struiken die in het land van oorsprong , op volwassen leeftijd soms wel tot 6 - 7 m hoog kunnen worden, maar bij ons ruim kleiner blijven. De grootte en breedte hangt ook sterk af van de mate van terugsnoeien !!! Ze groeien tot op 2000m hoogte en zijn zeer goed winterhard.
De bloeiwijze bestaat uit pluimvormige bloemen met witte fertiele binnenbloemen en grotere witte rand-of lokbloemen, in de volksmond vaak 'schapekoppen' genaamd. De breedte van de bloempluimen kan variëren van smal tot zeer breed, naargelang de variëteit, de meeste soorten bloeien vanaf juli, augustus tot in oktober.
Hydrangea paniculata's zijn echte zonnekloppers, ze houden van een zonnige positie met een voldoende vochtige grond in de zomer, maar drogere grond in de winter. In regio's waar het in de winter veel regent is aanplanting op een lichte helling aan te bevelen. Hier in de Kempen doen ze het in de halfschaduw eigenlijk nog beter dan in volle zon omdat de grond dan minder snel uitdroogt!
Pluimhortensia's bloeien op éénjarig hout, dwz. dat je ze in de vroege lente flink kan terugsnoeien zonder daarom aan bloemen in te boeten.
Persoonlijk hou ik vooral van de meer natuurlijk uitziende soorten. Die hebben als voordeel dat ze wind- en stortbuibestendig zijn. Momenteel waait het hier flink maar dat deert ze niet. Ik vrees echter voor de "Annabellen" van de buurvrouw want die worden zo topzwaar na een bui dat de hele boel tegen de grond gaat!
|