Nieskruid is de (oudere) Nederlandse naam voor Helleborus. Ik ken geen tuinplant die zo lang bloeit als de Helleborus. Soms beginnen ze er al mee einde november en ze stoppen niet voor april-mei.
Ze staan graag op een beschaduwd plekje. De grondsoort op zich is niet zo belangrijk mits deze maar voldoende vruchtbaar is. Natte voeten vinden ze echter niet zo leuk. Hier groeien ze op zandgrond die is aangerijkt met bladeren (liefst niet teveel eikenblad want dat ontbindt veel te traag). Om dat composteren van het blad te versnellen ga ik in het najaar met de grasmaaier over het gazon. Deze fijngemalen (berken)blaadjes strooi ik tussen de planten in de schaduwborders Twee vliegen in één slag, het gazon krijgt licht en lucht en dit verhakselde blad ontbindt veel sneller dan anders het geval zou zijn. En het houdt nog onkruid tegen ook!
Na een paar vorstdagen hangen de bloemen er bij als natte dweilen. Geen probleem echter voor onze Helleborus, eens de vorst voorbij is veren ze recht en zie je er niks meer van. Het schijnt de planten niet te deren.
Helleborus heb je in alle formaten en kleuren. Als je hier je gading niet vindt ben je volgens mij een moeilijke mens!
|