Ik ben Bompapatje
Ik ben een man en woon in Wilrijk/Antwerpen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd bediende.
Ik ben geboren op 02/10/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Bier, amateurtoneel en schrijfselen.
Ik heb mezelf voorgenomen om gezond en volledig bij mijn verstand 120 jaar te worden
Hier se, hier se een bezoeker se.....
Welkom in mijn nederige blog...
Iets drinken?... Als je een biertje wenst, klik dan even op de foto onder de datum en kies maar... keuze genoeg. Gezondheid!
29-03-2013
Zomeruur
't Zomeruur komt er weer aan! Voor veel mensen een plezier; iets waar ze een heel jaar naar uitkijken... Maar geloof het of niet... IK ZIE DAAR VERSCHRIKKELIJK TEGEN OP! Mijn biologische klok is daar niet tegen bestand.... dagen... misschien wel weken moet ik daar tegen vechten... aanpassen... 't gevoel van een jetlag die maar niet overgaat. Dagelijks zal ik weer moeten uitleggen dat mijn humeurigheid het gevolg is van dat stom zomeruur... dat het sterker is dan mezelf... En weer zullen ze mij niet kunnen geloven... En 't ergste is dat ik net uit Afrika terug ben en dus al twee keer een uur aanpassen heb moeten doorstaan... alhoewel ik het dit keer toch redelijk kranig heb doorstaan... maar daar zal de verlofstemming wel mee te maken hebben zeker? WANNEER SCHAFFEN ZE DAT STOM ZOMERUUR NU EINDELIJK EENS AF?... En tegen dat ik d'r helemaal door bent, mag m'n biologische klok zich opnieuw aanpassen aan het winteruur!...
Vanmorgen bij het opstaan zie ik de sneeuw al door het raam... met ontroering overvalt het mij: "Oh dennenboom... oh dennenboom..." Vandaag afspreken met 't vrouwtje wat we met de Kerst gaan doen... ik krijg plots zin in gevulde kalkoen: " Oh dennenboom... oh dennenboom..." Toch maar 't fietske laten staan en met de bus naar 't werk... al iets minder enthousiast; maar toch: "Oh dennenboom... oh dennenboom..." Dan plots het besef dat het nog maar maart is en Pasen nog moet komen.... OEPS!!... dus helemaal niks geen: "Oh dennenboom... oh dennenboom..."
Deze middag kijk ik door de venster en zie de zon al volop schijnen... met vreugde overvalt het mij: "Daar is de lente... daar is de zon..." Straks thuis bespreken met 't vrouwke hoeveel paaseieren per kleinkind... niet te veel, wel of geen chocolade; enfin: "Daar is de lente... daar is de zon..." Och, was ik maar met de fiets gekomen in plaats van met de bus... maar de zonnebril zit wel al in de rugzak: "Daar is de lente... daar is de zon..." Dan eindelijk tijd om naar huis te gaan, maar buiten is 't één ijs- en sneeuwbrij en nog bitter koud... DUS!!... helemaal nog geen: "Daar is de lente... daar is de zon"
Die ochtendknuffel... met zachte kus. Dat lieve woord... en simpel gebaar. Het wederzijds begrip... nog even samen zijn. Zo simpel,... maar het kleurt wel je hele dag.
Onze kat Mikka wil, na een nachtje buiten, terug naar binnen... maar... daarvoor moet ze over het terras en door het kattenluik... Onze hond Bikkel heeft haar in de gaten... en haast zich alvast om het kattenluikje te bewaken... Ettelijke seconden aarzelt de kat om de stap door het luikje te wagen.... het lijken wel ettelijke minuten... Bikkel staat paraat... alle spieren gespannen... de staart bewegingloos... geconcentreerd... blik vastgepind op het luikje... Dan gaat het luikje héél voorzichtig open... en verschijnt aarzelend het kattenhoofd van Mikka... Bikkel beweegt niet... of toch... één petieterig stapje dichterbij... dreigender... Mikka sluipt - zoals alleen katten dat kunnen en ondanks haar veel te dikke buik - heel behoedzaam door het luikje naar binnen... Ze spant eveneens al haar spieren... Haar blik scherp gericht op die van Bikkel... Zijn blik al even scherp gericht op die van Mikka... Geen beweging... niks... er hangt spanning in de lucht ... Hij denkt (waarschijnlijk): "Gij komt hier alleen maar binnen als 'ik' dat wil!... dat weet ge toch... dikke mol!' Zij denkt (eveneens waarschijnlijk): " Denkt gij nu echt dat ik niet durf binnen komen?!.... Boejoemboera!' Poker... dreiging... seconden lang... het lijkt wel een eeuwigheid... Kat tegenover hond... rivalen voor het leven... Plots een lichte kwispel in de punt van de staart van Bikkel... gevolgd door een bescheiden grommetje... De staart van Mikka gaat recht omhoog staan... even kromt ze haar rug... Maar dan wandelt zij parmantig rakelings voorbij haar rivaal... ze gunt hem zelfs geen blik... Hij besnuffelt haar en haalt dan even (niet echt) dreigend (maar toch) uit... alsof hij nog eenmaal wil laten voelen wie er de baas is... Mikka kijkt nog één keer om: "pffffft... loser!" denkt ze voorzeker. Bikkel komt terug bij ons zitten met een air van: "Voila sé!... goed gedaan van mij hé?!"
Tgenwordig moet men veel shreifvouten makken peins ik of ge doe ni mee op facebook. En voral ni int schoen Nederlants hé!!... dt, lang ei of korte ij, sch of sg... t maakdt alemaal ni uit; ast mor vekierd is en lifst zonder leestekenen. En as'k zo nor mn eigen schrijfselkes zie, ben ik goe besig.... amaai. t Is pertang simpel: Ik drink nooit thee, alleen maar bier en koffie Gij drinkt altijd; van s morgens tot s avonds Hij drinkt alleen als hij op café tegenwoordig is Of zo iets
Ik heb dan af en toe wel eens moeten babysitten, maar toch heb ik de bierindex nog wat kunnen bijwerken. Er staan nu 2014 lekkere biertjes op... Ga maar eens kijken en doe een keuze... Gezondheid
Ik ben Bompapatje
Ik heb dan af en toe wel eens moeten babysitten, maar toch heb ik de bierindex nog wat kunnen bijwerken. Er staan nu 2014 lekkere biertjes op... Ga maar eens kijken en doe een keuze... 
