Wie kent nu niet het gevoel

Van ik ben moe, maar ik wil het niet

Laat me gerust; ik wil slapen

Me wentelen in de eenzaamheid

Ongewild genieten van rust

Hoofdpijn, stress en onrustig

Nood aan aandacht en wat troost

Een schouder als het kan

Maar niet de moed om er een te zoeken

Opgesloten in je koppigheid

Wie kent er niet dat gevoel

Zo af en toe en onverwacht

Zonder reden, zonder zin

Maar er tegen geen verweer

De moed is op; fysiek kapot

Een dagje rust kan geen kwaad

Even weg van alles en iedereen

En morgen, als het even kan

Er weer volop tegenaan

Wie kent er nu niet dat gevoel?

30-07-2017 om 17:30 geschreven door Bompapatje

Als de storm is gaan liggen

En de rust is weergekeerd

Ook al druppelt het nog een beetje

Dan kan men weer genieten

Van die alles omvattende rust

Als de storm is gaan liggen

En de rust is weergekeerd

Zal de zon weer schijnen

En is de angst verdwenen

Als de storm is gaan liggen

En de rust is weergekeerd

Worden we vanzelf weer vrolijk

Sterker, rustiger en zelfzeker

Als de storm is gaan liggen

En de rust is weergekeerd

Maken we weer plannen

Voor nu en (wie weet) later

24-07-2017 om 16:58 geschreven door Bompapatje

Wanneer onrust mij doet twijfelen

Of twijfels mij onrustig maken

Kruip ik stilletjes in een hoekje

Geruisloos, klein en uit het zicht

Daar overschouw ik mijn emoties

Daar bid ik tot God

Mediteer of filosofeer

Alleen! Alleen met mijn gedachten

Een vlucht uit onzekerheid

Dan kruip ik in mijn schelp

Onbereikbaar, zwijgzaam

Besluiteloos maar hopend

Luisterend naar het kloppen van mijn hart

Kom ik weer rustig uit mijn schuiloord

Om alles alweer bij het oude te laten

Wat komen zal, is toch al voorbestemd

Maar met hoop op beterschap

Geloven in mijn koppigheid

Bewust dat ik eigenlijk gelukkig ben

Gerust, gesust, gelaten in mijn lot.

21-07-2017 om 15:43 geschreven door Bompapatje