Ik ben Bompapatje
Ik ben een man en woon in Wilrijk/Antwerpen (België) en mijn beroep is Gepensioneerd bediende.
Ik ben geboren op 02/10/1953 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Bier, amateurtoneel en schrijfselen.
Ik heb mezelf voorgenomen om gezond en volledig bij mijn verstand 120 jaar te worden
Hier se, hier se een bezoeker se.....
Welkom in mijn nederige blog...
Iets drinken?... Als je een biertje wenst, klik dan even op de foto onder de datum en kies maar... keuze genoeg. Gezondheid!
30-01-2017
I'm only human after all
Ik wil graag je steun en toeverlaat zijn Mijn schouder lenen om op uit te huilen Luisteren, aanvaarden, proberen te begrijpen
Ik wil graag je vriend zijn Er zijn als je me nodig hebt of niet missen kan Verdrietig of vrolijk zijn als jij dat bent
Ik wil je graag helpen waar het kan Naar je toe komen door weer en wind Mijn dak en bezittingen met je delen
Ik wil graag je redder zijn In nood en tegenspoed, in moeilijke momenten Ook al heb je al eens iets verkeerd gedaan
Ik wil je graag veel vergeven Ook al heb je me wel eens pijn gedaan En heb je meermaals iets verkeerd gezegd
Maar overweeg, dat ik m’n grenzen heb Dat ik beperkt ben; fysiek, metaal, emotioneel Zelf ben ik toch ook maar mens.
Soms kunnen mensen zo DOM zijn Zo onbeschoft en marginaal Om de dood van een jonge landgenoot Weliswaar met vreemde roots Maar geboren en getogen hier bij ons Dus gewoon één van ons Maar slachtoffer van terreur Slachtoffer van de waanzin Wat zulke extremistische mensen Alleen maar voeding geeft Door hun waanzinnig racisme Hun onverklaarbare haat Om die jongen openbaar te beledigen De familie en vrienden te kwetsen … Erger nog … Sommigen van die marginalen hebben dezelfde roots Sommige van die marginalen zijn zelfs buren / stadsgenoten Begrijpen die idioten dan niet Dat terrorisme niet alleen met wapens wordt gevoerd Maar ook door onzin uit te kramen, kwetsende woorden Zogenaamde ironie, flagrant sarcasme Pure provocatie … MARGINAAL … fascisme.
Tweeduizendzeventien, wat gaan we dit jaar wel niet zien? Meer vrede en begrip, gezondheid, voorspoed en meer geld, veel liefde zonder overspel, alles wat ons hart beliefd, de beste wensen voor elkaar?
Of blijft alles bij het oude zoals in tweeduizendzestien? Haat en onbegrip, terreur en onverdraagzaamheid, rampen, oorlog en armoede, teleurstelling om de onverschilligheid. Geloven we zelf onze beste wensen noch?
Ach, hoop doet leven en daarom elkaar het beste wensen en optimistisch naar de toekomst kijken, is het enige wat ons rest.
Het is nooit fijn om iemand pijn te doen maar soms gebeurt het onbewust een goed bedoelde opmerking met de verkeerde woorden op het foute ogenblik gaan vaak door merg en been het kwaad is dan geschied.
Het is nooit fijn om iemand pijn te doen maar als het is gebeurd komt die goed bedoelde troost dat wel gemeend gebaar altijd weer te laat de pijn zit dan al veel te diep al was dat de bedoeling niet.
Een sorry is niet genoeg, maar minstens op z’n plaats… “SORRY !”
iedereen heeft het wel eens moe … oververmoeid mentaal en fysiek totaal op tijd voor rust en wat eenzaamheid weg van alle drukte en verplichte evidenties tijd voor meer ik, myself and me soms wordt het ons echt te veel maar schaam je niet om het te bekennen ’t is zo menselijk … heel normaal er zijn grenzen voor iedereen gewoon even rusten en dan herpakken optimisme, humor en geloof zijn de sterkhouders in ons zijn alleen vol verwachting naar de toekomst kijken het verleden is voorgoed en voor altijd voorbij.
Waar een wil is, is een weg Waar een weg is, is een wil Waar is de weg naar de wil? Waar is de wil naar de weg? Waar wil de weg naar? De wil is weg naar Waar? Naar waar wil de weg? Naar dat de weg wil. Naar dat de wil weg is. En toch is er een weg naar de wil!
De storm heeft de wind gevangen Hard tegen hard Niet alle takken blijven hangen Of bomen blijven staan Huisdieren zijn verward Daar komt weer zo’n windstoot aan Van links naar rechts Over en weer Tuinmeubelen vallen Bloempotten vliegen Gelukkig blijft het droog En staat de vuilbak uit de wind Staat mijn fiets nog wel recht? Och … ’t zal wel overwaaien.
Piekeren Is de verkeerde kant op fantaseren Geef kabouters en elfen Weer een plaatsje in je fantasieën Laat het licht weer schijnen Verban duivels en demonen En geniet van de nachtelijke duisternis Om hoop en vreugde weer een kans te geven En alleen nog in de juiste richting te fantaseren … Laat het piekeren maar aan negatievellingen.
Op de dag dat mensen verjaren dat je die mensen van harte geluk wenst met kussen, cadeautjes en bloemen en samen met familie en vrienden een heerlijk feest beleeft …
op een dag dat je geniet van het mooie weer lekker lui in je stoel in de schaduw van de zon met een leuk of een spannend boek rust en stilte, alleen de wind zen, en met je eigen zelf …
op de dag dat kennissen in het huwelijk stappen een liefdevolle toekomst tegemoet je deel mag nemen aan de festiviteiten met je mooiste kleren aan naar het feestmaal en het avondbal …
op zo’n dag sterven in stilte vrienden of familie voor hen is het leven voorgoed voorbij we zullen hen zeker missen maar voor ons gaat het leven verder alsof er geen einde aan komt …
Slaap eeuwig zacht lieve dierbaren wij hadden nog graag met jullie verder gefeest maar aan alles komt een eind behalve aan onze innige band die was, is en zal altijd blijven.
Grijs en rimpels hier en daar hangbuikje, slechte tanden, hardhorend en bijziend en de haren dunnen uit maagzweren met chronische slokdarmontsteking slechte ruggenwervels, restless leg syndroom onrustig, niet genietend, voortdurend afwezig en verward vergeetachtig en dromerig met de gedachten heel ver weg angstig om wat onverwacht nog komen kan ongeduldig, humeurig en kort van stof oververmoeid, maar toch nog heel veel goesting maar vooral dorstig om rust en stilte opvallende nostalgie naar die onbezorgde kinderjaren.
Is dat nu gewoon oud worden of de gevolgen van teveel stress?
Wanneer ik later groot zal zijn word ik cowboy of indiaan brandweerman of wel soldaat misschien wel poortensluiter van de Zoo.
Wanneer ik later groot zal zijn word ik koning van de Galliërs ik ben Belg en dus dapper Julius Caesar zei het al.
Wanneer ik later groot zal zijn word ik priester op de barricades voor vrijheid, gelijkheid en solidariteit dat worden mijn idealen voor eeuwig en altijd.
Maar wanneer ik later groot geworden ben doe ik het allemaal wat kalmer aan moe van al dat strijdgewoel maar ‘mijn’ vader is ‘echt’ soldaat … echt waar.
Later als ik oud zal zijn zal ik dan nog helder zijn of moe en verbitterd teleurgesteld het leven beu wachtend op het eind?
Later als ik oud zal zijn wil ik nog bij de pinken zijn energiek met volle moed vol goesting om wat nog komen zal een toekomst voor de boeg!
Later als ik oud zal zijn zal ik denken dat ik nog helder ben wel moe maar niet verbitterd voldaan om wat ik wel goed heb gedaan trots met opgeheven hoofd.
Ooit had ik een roeping luid en duidelijk ik wou wel maar gehoorzaamde niet en ging mijn eigen weg volgde verkeerde idealen evolueerde tot de mens die ik nu ben sceptisch, kritisch; een weegschaal op en top zelfzeker, maar vanbinnen heel onzeker optimistisch … emotioneel en ‘k kan de mensen om me heen niet missen ik hou van iedereen echt haten is me vreemd maar ’t wordt zo evident allemaal zo heel gewoon alsof ik Petrus ben, de rots maar ‘k ben zwak, gewoon een mens beperkt en gevoelig had ik maar naar mijn roeping geluisterd … maar dan was ik niet de mens wie ik nu ben.
slapeloos, onrustig, slecht gevoel, twijfels, onbegrepen, er licht een grote knoop in mijn maag! waarom lijkt alles zo evident? is alles dan zo normaal? ben ik dan zo naïef?
naïef dat ben ik zeker! maar normaal is dat toch niet! en evident al helemaal niet! vandaar die knoop in mijn maag. want onbegrepen, vol twijfels en slechte gevoelens ongerust dus slapeloos.
Ik ben Bompapatje
