Ja mannekes, dat de modernisme alles veranderd heeft, dat weten we allang hé.

Ik weet het nog heel goed, toen ik nog ne kleine snotter was, waren de winters zodanig streng dat we liepen te bibberen van de kou, en de zomers weer te veel te warm, zodat het zweet met liters van onze voorhoofd naar beneden liep.

De winters begonnen dan ook wat vroeger dan nu, en het was zoeken achter ne warme wollen trui en een warme broek ,om aan te trekken.

Men begon er tijdig aan om de kleerkast leeg te maken, om toch maar de gepaste wintertrui en de gepaste winterbroek klaar te leggen, voor de strenge wintermaanden die voor onze deur stond te wachten.

Ja mannekes, want iedereen wist al dagen op voorhand dat het ne barre koude winter ging worden, met vriestemperaturen van min 17 en zelfs nog meer.

Amai, azo koude winterdagen zeg. Dus was ne warme wollen trui, een warme flanellen onderbroek, een warme wollen flanellen sjaal, een warme flanellen wintermuts waar de oren het warm hadden onder moeders paraplu en een paar warme wollen witerhandschoenen ook geen overbodige luxe hoor.

Om nog maar te zwijgen over onze warme wollen winterkousen, waar onze tenen ervan begonnen te koken. Nen trui waar onze moeder er drie weken aangewerkt had, om deze toch maar op tijdig klaar te krijgen.

Een warme broek die van binnen met wollen stof gevoerd was, om onze flinke gespierde benen toch maar warm te houden en al de rest die erin zat.

Ne sjaal die gebreid werd met den overschot van de spagetti die we niet opgefret kregen,omdat onze maag opgepropt zat met die ouderwetse smoutebollen.

Ja mannekes, in onze hof stond ne spagettiboom die mijne pa gekregen had, omdat hij al 25 jaar lid was van de boerenbond.

Een beremuts van ne beer, die waarschijnlijk te oud was geworden of zich eenzaam voelde en waar onze beide oren een winterslaap konden in doen.
Een paar handschoenen die gemaakt werden van ne gepensioneerde fret, die van verdriet was overleden was.  

Af en toe breide mijn moeder daar nog een speciale mouw aan, met langs beide kanten vijf vingers aan. Als die speciale mouw af was, werd die in twee gelijke stukken gesneden, om dienst te doen als handschoenen.

Onze voeten staken we in houten klompen, waar we een beetje stro of hooi in staken, voor de warmte van onze voeten.

Af en toe liep daar éne te bibberen van de kou, of werd er éne doodgevroren, omdat hij waarschijnlijk niet tegen die strenge winters kon zeker.

Die doodgevroren mannen werden dan in de grond gestoken en gebruikt als ne waspaal. Sommige werden ook gebruikt als fietsrekken, maar daad werd er wel ne punt aangescherpt hoor.

Dat waren vroeger strenge winters zeg,maar we hadden wel ieder jaar ne witte Kerstmis,omdat er sneeuw in overvloed was.

't was precies of we zaten in Siberië en het water vriesde toe, terwijl we erop stond te kijken.

Maar stilaan kwamen die lange verwachte hete zomers eraan, en al onze winterkleren werden vervangen naar zomerkleren.

Dan werden de kleerkasten weer overhoop gehaald en terug volgepropt met onze wollen of flanellen winterkleren, voor de volgende strenge en koude wintermaanden.

De zomers waren zo heet dat ge een ei kon bakken en een tas tomatensoep op de snikhete ondergrond, want diene snikhete ondergrond lag juist onder onze verbrande voeten.

En op diene appelboom zat ieder jaar ne vogel met ne bril op zijne neus, omdat de zon teveel in zijn ogen scheen. De mensen zaten dan ook meer buiten dan binnen, en voor de boeren was het wreed afzien en zweten hoor.

Ook de kolenhandelaars mochten in de zomer een winterslaap doen, want de leuvense stoof werd in de zomer wat minder aangestoken. Met Pasen smolten de paaseieren als sneeuw voor de zon, toen ze uit de hete lucht naar beneden vielen. Toen we op het veld de rogge of de tarwe hadden afgemaaid, werden de uitstekende stroppels direct afgebrand, door de brandende zon die erop scheen.

Maar ja, de dag van vandaag hebben zowel de zomers en de winters teveel van hun temperaturen verloren hé. En of we daar echt kwaad moeten om zijn, in feite niet hoor.

De dag van vandaag kunt ge in feite geen vergelijking meer maken met vroeger, omdat vroeger verleden tijd is hé.

Maar toch blijven die herinneringen in onze kop hangen, en toch zijn we verplicht van hem los te laten. Herinneringen om te bewaren of om ze af en toe weer tot leven te brengen, door een verhaal op papier neer te schrijven voor degeene die ze graag lezen en willen herbeleven.

Groetjes van flipper de flip.