|
Ja mannekes,'t is hier de laatsten tijd ne echte dierentuin geworden hoor.
Ne mens weet niet meer waar hij zijn voeten moet zetten en waar hij moet neerzitten, om te rusten als hij moe is. Af en toe gaan er ook beesten weg, en andere nemen dan weer hun lege plaats in.
Allé, verleden week heb ik nog mijne donkerbruine zeehond zijn pensioen bevierd, en terzelvertijd mijne gele kanarie zijn afscheid.
Ja mannekes, mijne gele kanarie was al twee maanden niet goed, volgens de dierenarts leed hij aan lukemie en had hij reuma tot in de derde graad.
Volgende maand doe mijne grijze gekleurde zeerob zijn eerste communie, en mijne blinde geverde vink die vertrek volgende week voor vijf weken op oefenkamp naar de atlantische zuidwoestijn, om zich voor te bereiden voor zijne eerste vlucht naar de noordpooleilanden in Turkye.
Mijn klein zorroke, dat is een klein geel geverfd varken die ik gekocht heb op de rommelmarkt, de diene was over een paar dagen bezig met turnles te volgen voor de komende olympische winterspelen in het natte waterland.
Awel, de diene heeft nu zijne nek gebroken tot aan zijne zijrug, die op zijn linker zij staat, met ne driedubbele salto te maken op zijn twee achterpoten.
Mijne flappie heeft van colére zijn rechter poot afgebeten tot aan zijne korte nek, waarschijnlijk van de honger. Hier in huis vliegen nog twee verdwaalde vliegen rond, die geen paspoort bij hebben.
Op het dak van mijn huis staat daar ne eenzame haan, alle dagen te tetteren achter zijn gevluchte famillie die gevlucht zijn.
In mijn straat lopen er ook nog een paar verdwaalde hanen rond, die waarschijnlijk op zoek zijn kun verloren gelopen kiekens.
Die zoemende vliegende mugge, die mij af en toe ne goeie nacht kwam wensen, die heeft verleden week een wreed luchtaccident gehad en is aan hare verwondingen overleden, na vier dagen in coma te hebben gelegen met een gebroken linker vleugel.
En die grijze oude wintermier, die komt hier alla hare winterslaap doen, om in de zomer hare vlucht te kunnen nemen naar verre warme zomeroorden.
Die bruine mus die hier in hare jaarlijkse gehuurde treurwilg komt zitten, die kijk af en toe ne keer naar binnen, om te zien hoeveel serieuze personen er hier wonen.
Awel mannekes, 't is maar om u te zeggen dat het leven tussen mens en dier maar heel kort is. Ne vogel vliegt uit zijne warme nest, als hij er klaar voor is.
Ne mens verlaat zijn ouderlijke woning, als hij of zij er klaar voor is. Maar wij hebben wat dieren niet hebben, en dat is dat we zelf bepalen hoe we leven en dat noemen we onze levensloop.
Dus beste mailers en niet mailers, geniet van het leven naar je eigen normen hoor.
Ik wens ieder van u nog veel leesplezier met dit humoristisch verhaal.
Groetjes van flipper de flip.
|
