Ik moet u mededelen dat flipper de flip daarnet op staande voet zijn tweelingsbroer heeft ontslagen, en de deur voor onbepaalde duur heeft uitgewezen om de volgende reden: Hij heeft namelijk bij zijn Happy afternoontekst een artikel geplaatst die daar niet thuis hoort, en op één, twee, drie stond hier dienen telefoon roodgloeiend van colere, om mij te zeggen dat het moest gedaan zijn om tussen de geschreven regels iets te plaatsen die niet thuis horen of dat ik zelf ontslagen ging worden.

Amai zeg, ne mens word tegenwoordig rap ontslagen, en is hij dan verplicht zijnen mond toe te plakken met kouwgom en zijn twee linkse handen vast te binden met plakband die niet plakt.

Ik moet u eerlijk zeggen dat ik al dikwijls ontslagen ben, maar 't was ieder keer maar tijdelijk hoor. Ik ben in mijn leven vier keer volledig en voor altijd ontslagen geweest, en van de drie eeste heb ik geen spijt maar van de vierde wel.

- Mijn eerste ontslag dat was den dag van mijne doop, omdat ik per toeval wreed moest niezen en al dat wijwater opdronk van den dorst.

- Mijne tweede ontslag dat was juist na mijn eerste communie, want nen mens word elk jaar een jaartje ouder en als ge twintig jaar zijt moogt ge uw eerste communie niet meer doen hé.

- Mijn derde ontslag was juist den dag na mijn plechtige communie, want als ge vijftig jaar zijt dan kan u maar moeilijk uwe wekker vijftig jaar acheruit te draaien hé.

- En dan mijne vierde en tragisch ontslag was toen mijn vrouw naar de winkel ging achter bloemkolen, voor in hare hutsepot te doen en nog altijd niet thuis is met die inmiddels rotte bloemkolen.

't Is daarom dat ik tot den dag van vandaag nog altijd geen bloemkolen moet hebben, want bloemkolen van een paar jaar lust ik toch niet. Toen ik nog thuis bij ouders woonde vroeg mijn moeder aan mij om op de patatten te letten die op het vuur stond, terwijl mij ma onze kanarie zijn papfles moest geven. Ondertussen kwam de facteur aan onze voordeur bellen om een pakske af te geven, en rende ik naar de voordeur om het pakske in ontvangs te nemen.

Maar ondertussen waren de patatten aan het aanbranden, en aangebrande patatten eten smaakt niet. Wat later kwam ons ma in de keuken, om te kijken wat er aan de hand was, maar ze zag dat de patatten aangebrand.

Awel mannekes, ge gaat me niet geloven, maar ik werd op staande voet uit de keuken ontslagen. Maar dat was maar tijdelijk hoor, want nu sta ik na zoveel jaar nog steeds in de keuken zonder dat de patatten aanbranden.

Op ne zekere dag ging ik te biechte bij pastoor Voortverteller, om mijn wekelijkse zonden te biechten. Hij kwam nog maar net, en het stond al in de gazet van 't leugenaarke te lezen.

En ik kan u verzekeren, als ge van kindsaf aan zo vergeetachtig zijt, dan is het best om al uw zonden die ge maakt op een klein papierke te schrijven om ze toch maar niet te vergeten.

Ik zat in den biechtstoel te wachten tot pastoor Voortverteller kwam, want hij zat vanachter in het portaal aan het vertellen welke zonden mijn voorganger hem had vertelt.

Ondertussen was ik in slaap gevallen en opeens maakte hij me wakker, en van 't verschieten was ik als mijn zonden vergeten. En als ge van het verschieten al uw zonden kwijt zijt, dan weet ge ook niet meer wat ge moet zeggen. En omdat ik niet meer wist welke zonden het waren, werd ik tijdelijk ontslagen en uit de kerk gezet tot ik zeker wist welke zonden het waren.

Awel mannekes, tot de dag van vandaag weet ik nog altijd niet welke zonden het waren., en als ik ze weet dan ga ik zeker niet meer te biechte bij pastoor Voortverteller, want hij vertelt het toch door.

PS: 't Is maar om u te zeggen, dat 't leven niet altijd even simpel is hoor.

Groetjes van flipper de flip.

Dat lachen wreed gezond is om onze lachtspieren een beetje losser te maken en om onze humeur wat op te krikken, dat weten we allemaal.
Maar als ge niet kan lachen, is dat een wreed groot probleen hé.

Allé, bij mij was dat tocht zo, dus heb ik moeten leren lachen.

Awel mannekes, ik ga daar ne keer verandering in brengen en u een verhaaltje vertellen waar ge dan ook uw lachtspieren moeilijk zult kunnen tegen houden. Maar ge moet toch uw lachtspieren heel goed in de gaten houden dat ze niet weglopen, want anders moet ge ze nog gaan zoeken ook.

Bij mijn geboorte kon ik nog helemaal niet lachen, want ik wist precies nog niet goed hoe ik dat moest doen. Het eerste wat ik deed bij mijn geboorte was bleiten, of was het nu een gebrul of nen luide schreeuw. Ja mannekes, dat weet ik precies niet meer, want ik was aan het slapen. Ik had zodanig gebleit in dat moederhuis (kraamkliniek), dat al de kleine mannekes die geboren werden direct wakker schoten van mijn luid gebrul. Zelfs onze kanarie was er wakker van geschoten, die tien kilometer verderop in zijn alleminium kooi zat te wachten op mijne thuiskomst. Ik hoor mijn kleine broer nog altijd zeggen tegen onze ma:

- Ma, ons klein boeleke doet niet anders dan bleiten, inplaats van 't lachen.

Maar daar kwam direct verandering in hoor. Mijne pa die zei altijd tegen mij dat ik hem wreed goed in de gaten moest houden, want dat ik er veel kon van leren. 's Avonds bij het tv kijken trok mijne pa af en toe van die rare smoelen, en ik moest proberen van hem na te doen.
En ik moet u zeggen dat ik daar wreed van verschoten was,van die rare smoelen trekken. 't Was precies of hij had nen zure sitroen naar binnen gespeeld. Want ik was zo wreed verschoten dat ik op één, twee, drie, op onze ma hare schoot zat. Dat was waarschijnlijk van het verschieten, en onze kanarie viel omver van 't lachen.
En ons ma viel om van de colére:

- Awel kleine pruts, wat komt gij hier doen.

Ja mannekes, ik moet u wel zeggen dat mijn ma juist bezig was met de patatten aan het ontdoen van hun veldkledij. Want patatten die nog niet zijn geschild, noemen wij patatten in veldkledij. Enkele maanden later was het Sinterklaas, en de dienen was toch wel door ons schoorsteen naar beneden gevallen zeker. En van 't verschieten schoot ik in ne luide lach, zodat ik nu als lachend door 't leven ga. Maar ik moet u zeggen dat ik nu soms teveel lacht, maar dat is dan wel voor drie dagen, tot ik uitgelachen bent.

't Is maar om u te zeggen dat lachen gezond is voor hart en bloedvaten, maar ook gezond is voor onze humeur. En toch wordt er den dag van vandaag nog maar zelden gelachen, of kunnen en durven we niet meer lachen. Wie zal het zeggen?.

Groetjes van flipper de flip.