Awel, ik ga nog ne keer terugkeren naar mijne kindertijd, dus terug naar den boerenbuiten waar flipper de flip geboren is en dat is in Sleidinge. Voor de mensen die Sleidinge niet weten liggen, zal ik in het kort even uitleggen hoe ze er best geraken.
Sleidinge ligt nog op grond hoor, dus ge moet niet naar boven of naar beneden rijden met uwe wagen.
‘t Is daar zo plat als een vijg, dat komt van al die zware karren die voortgetrokken werden door 4 sterke boerenpaarden.
Een klein boerendorpke, maar waar er wel veel te beleven valt.
Ge moet weten dat we verschillende dieren hadden, vooral koeien, paarden, varkens, kiekens, en noem maar op.
- Onze koeien die konden loeien zeg, die loeiden zo hard dat iedereen er wakker van werd.
- De mensen die 's morgens vroeg moesten opstaan om te gaan werken, die moesten 's avonds hun wekker niet meer zetten.
- Onze paarden die hinnikten af en toe ne keer, maar dat was meestal van blijdschap, omdat ze op tijd hun droge haver kregen.
- Onze varkens liepen de ganse dag luidop te knorren, maar dat was dan weer omdat die moesten luisteren naar hun baas en dat was de zeug.
- Onze legkiekens kakelden alleen maar wanneer ze een ei hadden gelegd, want die vonden dat er al lawaai genoeg was op de boerderij.
- Maar onze hanen, dat waren kadee's zeg.
- Om het kwartier koekeloerdern ze, maar dat was dan wel uit fierheid hoor, want hij was wel baas over legkiekens hé.
- Dan hebben we nog onze vissen die buiten onder water zwemmen, want die bibberden altijd van de kou, als die boven kwamen om nen goeien dag te zeggen.
Die dieren hadden ook elk ne naam gekregen, want af en toe miste ik me weleens van naam. Maar na lang zoeken had ik daar iets op gevonden, ik liet die dieren allemaal inschrijven in de bevolkingsregister. Na een veertien tal dagen kregen we voor elk dier een paspoort die ze rond hun nek moesten dragen, en ieder jaar werd er dan ook hun verjaardag gevierd.
Af en toe werden ze ook in een ander kleurtje gestoken, om een beetje meer afwisseling te hebben op onze boerderij. Ook het gras in de weide kreeg af en toe een ander tintje verf, om de natuur wat schoner te maken.
En de varkens liepen daar als zebra's te pronken met ne schonen witte band rond hun nek, met daar tussen ne zwarte band. De mensen dachten direct dat onze zebravarkens aan karate deden, om hun te kunnen verdedigen, wanneer ze aangevallen werden.
- Onze Blesse, dat was de oudste koe van den hoop, die werd om de twee dagen gewassen met waspoeder en ingewreven met shampoo, tegen de vliegen die uit Zuid Amerika kwamen. - Onze steenezel die moest in het veld staan als vogelschrikker, omdat dienen wreed schoon kon roepen. - Onze haan moest dan op de schouw gaan staan, om de windrichting aan te duiden en om te koekeloeren, als het ging regenen.
Als die dieren op het veld rond liepen en het begon te regenen, dan liep die blinkende verf daaraf en kon ik opnieuw beginnen schilderen.
Af en toe ging ik ne keer gaan wandelen met die varkens, die hunne piksplinternieuwe zebra-kostuummeke aan hadden, om naar de schoon madammekes te kijken.
Maar daar had flipper de flip ook iets op gevonden, ik legde al die gestreepte zebravarkens plat op de grond naast mekaar, zodat de mensen en de kinderen die van 't school kwamen, rustig op hun gemakske de straat konden oversteken. We hadden ook nog ne hond thuis en die heette:
Wief Waf Woef, maar met zijne ouderdom vergat da beest af en toe ne keer woef te roepen.
Als onze hond (Blakkie) gestorven is aan reuma en aan ouderdomsverschijnselen, nam onze kat zijn plaats in.
- Onze kat kon wel niet bassen (blaffen) gelijk onze Blakkie, maar ze kon wreed schoon miauwen op de muziek van Beethoven of Chopin.
Op ne zekere dag is onze bok ne keer over zijn harde kop gevallen, zijne nek was gebroken en zijn twee voorste snijtanden waren kapot.
Ja mannekes, mijn moeder gebruikte altijd onze bok om te schilderen, want ze kon zo hoog niet springen met hare korte beentjes.
't Is maar om u te zeggen dat het bij ons af en toe ne keer karnaval was, maar als er gewerkt moest worden, dan werd er ook wreed hard gewerkt hoor.
Ja mannekes, waar is de goeie ouwe tijd naartoe?.
Awel, achter ons hé, want de modernisme heeft zijne plaats ingenomen.
Een klein manneke zit in een bar naar zijn glas te staren en een half uur beweegt hij zich totaal niet. Er komt een levensgrote trucker binnen en deze gaat naast het klein manneke zitten.
De trucker pakt het glas van het manneke en drinkt die leeg. Het arm manneke barst in tranen uit, waarop de trucker zich omdraait en zegt: Kom op man, het was maar een geintje hoor.
Ik bestel wel een nieuwe voor je, waarop het manneke zegt: Nee nee, dat is het niet, vandaag is het de ergste dag uit mijn leven. Ik heb me deze morgen overslapen, en was te laat voor een belangrijke vergadering. Mijn baas werd zo kwaad, dat hij me op staande voet heeft ontslagen.
Toen ik naar mijn auto wilde stappen, bleek deze gestolen te zijn. Toen ik aangifte deed, zeiden ze op het politiebureau dat ze niets voor me konden doen. Vervolgens nam ik dus maar een taxi.
Nadat ik betaald had en de taxi was weggereden, merkte ik dat ik mijn portefeuille op de achterbank had laten liggen. Toen ik thuiskwam trof ik mijn vrouw in bed aan met mijn beste vriend.
Totaal gedeprimeerd ben ik toen naar deze kroeg gegaan. En nu ik eindelijk de knoop heb doorgehakt en zelfmoord wilde plegen, kom jij binnen en drinkt je mijn vergift uit.
Ik stond in de winkel en achter mij stond een oud vrouwtje en die zei:
Jij lijkt sprekend op mijn overleden kleinzoon. Dan zei de vrouw: Kom mee naar mijn huis, dan kunnen we samen wat foto's bekijken.
Allé, ik ga mee naar die haar huis en we zijn wat aan het bladeren in dikke fotoalbums.
Ineens staat het oude vrouwtje recht, ze wil aanstalte maken om naar boven te gaan, nog andere albums halen ik zeg nog:
Nee, ik zal ze wel gaan halen, maar dat was te laat, want ze was al naar boven.
Ik ben dus beneden gegaan en ik hoor hard gestommel en na een tijdje hoor ik niks meer dan hoor ik iemand de trap afgaan en ineens gaat de deur open die vrouw staat daar in het deurgat in haar blote en met een pistool. Ik denk, nu moet ik toch gaan lopen hoor.
Allé, ik spring uit diene zetel, ga naar de achterdeur, doe die open en spring over het hek in de tuin en net wanneer ik spring, gaat er een schot af en weet je wat: Sindsdien heb ik dat gaatje in mijn buik.
Er zijn drie eilanden. Je staat op het eerste eiland. Op het tweede eiland staat een ezel, en op het derde eiland een kokosnotenboom. Je moet een kokosnoot pakken.
Alles wat je bij je hebt is een zware zaklamp. In het water zitten krokodillen.
Wat moet je doen?. Je gooit de zaklamp in het water. Die zinkt, dat staat als een paal boven water. Op die paal ga je zitten, en je wacht tot je een ons weegt.
Als je een ons weegt laat je je meedrijven door de wind naar het tweede eiland.
Je trekt de ezel aan zijn staart. Die gaat balken. Van die balken maak je een vlot, en met het vlot ga je naar het derde eiland. Je probeert de kokosnoot te pakken. Je kan er niet bij, dus je gaat bij de pakken neer zitten.
Je gaat op die pakken staan. Je kan er nog net niet bij, dus je gooit het bijltje erbij neer.
Je raapt het bijltje weer op en slaat de kokosnoot uit de boom. Gelukt.
Drie kabouters zijn aan het opscheppen wie van hun de kleinste vader heeft.
De eerste zegt: Mijn vader is zo klein, die kan rechtop onder een tafel doorlopen.
Da's niks zegt de tweede, de mijne is zo klein, die kan rechtop onder een stoel doorlopen, hierop begint de derde keihard te huilen, verbaast vragen de andere waarom de derde begint te huilen en zegt:
Mijn vader heeft gisteren zijn been gebroken, toen hij van de ladder af is gevallen bij het aardbeien plukken.
Een echtpaar had een tweeling van twee jaar, maar het éne kind kon praten en het andere niet. Alles hadden ze al geprobeerd, en uiteindelijk besloot de vader om met het kind naar Lourdes te gaan.
Daar aangekomen dompelde hij het kind onder in gewijd water. Het kind kwam half verzopen boven en schreeuwde opeens: Domme aap. Vader duwde het nog eens onder en het kind schreeuwde weer:
Domme aap. Vader was in de zevende hemel, belde moeder thuis op en vertelde dat het kind domme aap had geroepen. Dat ben je ook, zei moeder, want je hebt de verkeerde meegenomen.
Er kwam de negenjarige jongen de klas binnen, met zijn hoofd helemaal in een verband.
De meester vroeg aan de jongen wat hem overkomen was. Er heeft een wesp op mijn gezicht gezeten, kreunde de jongen.
Amai, ventje toch, dan heeft die wesp u goed gestoken, zegt de meester met veel medeleven. Ja, en vooral toen mijn vader de wesp doodsloeg met zijn spade, zei de jongen.
Twee Belgen moeten een heel eind lopen naar Antwerpen. Gelukkig komen ze een garage tegen, waar alle stadsbussen geparkeerd staan. Zeg de éne Belg, laten we een bus stelen.
Een goed idee zegt de tweede Belg, dan ga ik wel op de uitkijk staan. De eerste Belg ga naar binnen om een bus te stelen, terwijl de andere Belg buiten staat te wachten. Na enige tijd komt hij buiten aangereden met een stadsbus. Waarom heeft dit zolang geduurd, vroeg de tweede Belg?.
Hij stond helemaal achteraan geparkeerd.
Er zit in een vliegtuig een priester, een prins, een moeder met haar zoontje en een president.
Er waren maar vier parachutes. Het vliegtuig gaat neerstorten en de Prins zegt: Ik ben belangrijk, hij neemt een parachute en hij springt naar beneden. Dan zegt de priester:
Ik moet voor mijn volk zorgen, hij neemt een parachute en hij springt naar beneden.
Dan zegt de president: Ik moet nog dingen regelen, ook hij neemt een parachute.
Tot de moeders verbazing ziet ze nog twee parachutes. Dan ziet ze haar zoontje huilen.
Wat is er schat?. vraagt de moeder. Nou, de priester heeft mijn rugzak meegenomen.
Een sigaret en een patatje liggen in het ziekenhuis. De sigaret vraagt aan het patatje:
Wat heb jij?, en het patatje zegt: Ze hebben mijn benen opgegeten, en wat heb jij?.
Ze stoken mijn kop in brand en zogen aan mijn kont.
Nu zullen we geen last meer hebben van die vervelende mollen, want ik heb hen een half uurtje geleden gevangen, levend nog wel te verstaan. Zegt Jan tegen zijn buurman.
En wat heb je ermee gedaan?, vraagt de buurman. Ik heb een put gegraven en hem levend begraven, zegt Jan.
Elke vrijdagavond ontvangt een café-eigenaar het doofstomme vrijgezellenclubje.
Als hij op vrijdagochtend ziek blijkt te zijn, belt hij zijn broer op: Zeg Jan, ik ben ziek.
Maar vanavond komt dat doofstomme vrijgezellenclubje, en dat zijn goeie vaste klanten.
Dus ik kan het niet maken om het café gesloten te houden. Zou jij vanavond voor mij willen invallen?. Zijn broer vindt het niet erg om in te vallen.
Hij gaat van tevoren nog even langs bij Kees om instructies te krijgen.
Het is helemaal niet moeilijk, zegt Kees, die jongens drinken de hele avond alleen maar bier en borrels.
Als ze een vinger opsteken, dan willen ze bier en als ze twee vingers opsteken dan willen ze een borrel. Dat is alles.
Die avond gooit Jan het café open, en daar komt de doofstomme club.
Jan neemt de bestellingen op: Bier, borrel, bier, bier, borrel.
Alles gaat goed. Maar plotseling beginnen de doofstommen allemaal met hun hoofden te draaien en hun monden te happen. Jan weet niet goed wat hij moet doen.
Hij gooit 50 frikadellen in de frituur, en serveert daarna broodjes frikadel uit.
De doofstommen beginnen te eten, drinken nog wat, en even later beginnen ze weer met hun hoofden te draaien en hun monden te happen.
Ten einde raad belt Jan zijn broer op:
Zeg Kees, in het begin ging het goed, maar nou beginnen ze steeds met hun hoofden te draaien en hun monden te happen.
Ik snap echt niet wat ze willen. O sorry, zegt Kees, dat ben ik vergeten te zeggen:
Dan zitten ze het clublied te zingen.
Een cowboy rekent na het drinken van een paar whisky's af in een saloon.
Buiten gekomen ziet hij dat het zadel van zijn paard is gestolen. Hij gaat terug naar de saloon, schiet een paar keer in de lucht en zegt: Mijn zadel is gestolen.
Ik geef jullie 5 minuten om het zadel weer terug op mijn paard te doen, zo niet dan gebeurt hier precies hetzelfde wat vorige week in Texas gebeurde. Na 5 minuten gaat hij weer naar buiten en ziet dat het zadel weer terug is op zijn paard. De barman holt hem achterna en roept:
Meneer, meneer, wat is er dan vorige week in Texas gebeurt?.
Waarop de cowboy zegt:
Wel toen ben ik zonder zadel weggereden.
Een taxichauffeur haalt drie straalbezopen kerels op bij een beruchte kroeg in het centrum van de stad Gent. De cafébaas zet die drie straalbezopen kerels op de achterbank en zegt tegen de chauffeur: De eerste moet naar de Kongostraat, de tweede naar de Muide en de derde naar de Rooseveltlaan. Tien minuten later staat de taxi weer voor de deur van die beruchte kroeg.
De chauffeur gaat naar binnen en vraagt aan de cafébaas:
Kun je ze nog even weer in volgorde zetten, want ik moest hard afremmen voor een tram en nu liggen ze door elkaar.
Een man en een vrouw zijn 20 jaar getrouwd en de man gaat met zijn vrouw mee om kleren te kopen voor een feest. De vrouw zoekt tussen de kleding en de man staat maar een beetje achteraf te wachten tot zijn vrouw klaar is. De vrouw loopt naar haar man en zegt:
Waarom doe je nou niet eens als vroeger?. Toen hielp je me altijd met kleren uitzoeken, waarop de man zegt: Ja, wat zoek je dan?. Gewoon, zegt de vrouw, iets dat past bij mijn gezicht.
Kijk schat, zegt de man, hier hangen de plooirokken.
Moet een blondje geopereerd worden en de chirurg is benieuwd of er nou echt niks in het hoofd van een blondje zit. Dus de chirurg snijdt de schedel van het blondje open en treft er niets behalve een soort touwtje dat van de linkse kant van de schedel naar de andere kant gaat.
De chirurg wil er beter na kijken maar snijdt het touwtje per ongeluk door.
Weet je wat je er gebeurt?. Haar oren vallen er af. De paus heeft zijn mond verbrandt.
Hij kuste de grond maar het vliegtuigstond nog niet stil.
Een Belg huurt een kano en peddelt het water op.
Midden op de plas kiept zijn kano om.
De kano komt niet meer overeind.
De man komt niet meer boven.
Enkele omstanders springen in het water en halen de bewusteloze Belg naar de kant.
Ze beginnen te beademen en te reanimeren.
De politie komt erbij. Ze kijken in zijn binnenzak.
Daar zitten een Belgisch paspoort en drie zwemdiploma's in.
Als de Belg bijkomt, vraagt een agent: Kon je jezelf nou niet redden?.
Je hebt verdorie drie zwemdiploma's, en de Belg zegt:
Maar ik wist niet dat die hier ook geldig waren.
Marie heeft haar een papegaai gekocht en zegt tegen de verkoper:
Waarom heeft hij aan iedere poot een kettinkje hangen?.
Als ik aan het linker kettinkje trek, zegt hij goedemorgen.
Als ik aan het rechter kettinkje trek, zegt hij goedenacht.
En als je aan beide trekt?, dan valt hij op zijn bek.
Op een kerkhof gaan er twee graven open en er komen twee skeletten uit die op een brommer stappen. Zegt het éne skelet: Wacht even:
Hij loopt naar zijn grafsteen en trekt deze uit de grond. Vraagt het ander skelet:
Waarom doe je dat nou?. Zegt het eerste skelet:
Ik ga nooit rijden zonder mijn papieren.
Een man rijdt met zijn brommer langs een weiland met een zwart en een wit paard.
Plots begint de brommer te stotteren en slaat af.
Een vette bougie, zegt het wit paard.
De man kijkt verbaasd naar het wit paard en kijkt zijn bougie na en jawel hoor, inderdaad een vette bougie.
Hij herstelt dit en rijdt verder.
Verbaasd als hij is, gaat hij naar de boer en vertelt hem het hele verhaal.
Oh, zegt de boer, dan heb je geluk dat het zwarte paard zich er niet mee bemoeid heeft, die heeft alleen maar verstand van auto's.
Drie haaien die in de Noordzee aan het zwemmen zijn, zien een surfer en zegt de éne haai tegen de andere haai:
Kijk jongens, ons eten word geserveerd op een bordje.
Ik heb vijf vliegen doodgeslagen, zegt vader:
Drie mannetjes en twee vrouwtjes.
Hoe wist je welke vliegen mannetjes of vrouwtjes waren?, vraagt Jantje.
Twee zaten op de poederdoos, die voor de spiegel stond en de andere drie zaten op een fles cognac.
Een vrouw belt de krant op en zegt: Wat kost een overlijdensadvertentie?.
Veertig frank per milimeter.
Dat is erg veel. Mijn man is namelijk een meter negentig lang.
Een man krijgt een hartaanval en zakt midden op straat in elkaar.
Een doodgraver, schreeuwt hij. Een doodgraver, en een voorbijganger zegt:
U bedoelt zeker een dokter?. Nee, kreunt de man.
Ik bedoel wel degelijk een doodgraver, en hij zegt: Ik haat namelijk tussenpersonen.
Hoe drijft een Hollandse politieagent een betoging uiteen?.
Hij rammelt met een collectiebus.
Hoe heb jij eigenlijk je vrouw leren kennen?, vraagt zijn vriend.
Door een huwelijksadvertentie in de krant, zegt hij.
En, ben je gelukkig?, vraagt zijn vriend. Nee, ik heb de krant opgezegd.
Ja mannekes, terwijl het buiten grijs, koud en nat is, zal ik ne keer heel goed aan mijne duim moete zuigen, om u verhaaltje te kunnen vertellen. Het is meer een fantasie verhaaltje, want in mijne duim zit er nog veel hoor.
Nee nee, het was géne gewone fietstocht, maar wel een fietstocht van een paar dagen door het heelal.
Want ik heb me ooit ne keer laten wijsmaken, dat er in het heelal ook schone fiets en wandelpaden zijn.
En zoals bij elke meerdaagse fietstocht, hoort daar ook een voorbereiding bij. Ik had ondertussen naar ne boekenwinkel geweest, achter fietsroutes van het heelal.
Maar nergens was er één te vinden en zonder een fietsroute van het heelal, kunt ge niet doen hé.
Awel, ik heb ne keer gebeld naar de Zoo van Antwerpen, om te vragen of ze mij geen paar ooievaars kunnen opsturen voor een paar dagen.
Dat was geen probleem zeiden ze, want ze waren wreed content dat die beesten voor een paar dagen mee mochten.
Ik was wreed content dat vier ooievaars mee mochten, want die beesten kennen overal hun weg.
Normaal gezien neem ik altijd ne rugzak mee, als ik gaan fietsen. Maar nu was ik wel verplicht van een paar valiezen vol te proppen, om mee te nemen hé.
Ik had een paar valiezen klaargezet: Een paar met eten en een paar met kledij.
De vraag was natuurlijk, wie die valiezen gaan dragen?.
De avond voor mijn vertrek heb ik nog ne keer mijne koersfiets wat opgeklonken met boenwas, en een paar extra's kilo lucht in mijn dunne tubekes gepompt, om zeker te zijn dat ik met mijn korte beentjes een trapke minder ging moeten duwen.
Ondertussen waren die vier ooievaars met op hunne rug een porte bagage gebonden ook al geland aan mijn voordeur.
- Riiiiiiing.....riiiiiiiing......triiiiiing.....triiiiiing. - Ja ja, ik kom al.
Ik deed de deur open en daar staan vier uit de kluiten gewassen ooievaars klaar, met op hun platgestreken rug elk een porte bagage, precies of ze gingen naar het zuiden vliegen op kamp.
- Is dat hier dat flipper de flip woont, en dat we al die valiezen moeten komen opladen?. - Ja ,maar ik heb maar dertien valiezen hoor. - Awel, ge moogt ze al op onze porte bagage leggen, dan vliegen we weer weg naar de plaats waar ge moet zijn. - Ja maar, ge weet nog niet waar ik naartoe fiets, en waar ik ga overnachten. - Maakt u maar geen zorgen, we hebben onze ruimtekaart bij en we weten ook waar we precies moeten zijn.
Awel merci, die ooievaars zijn nog slimmer dan ik dacht, en hadden ze nu nog een spraakvermogen ook, dan zou de dierenwereld er beslist heel anders uit zien.
Ik heb die valiezen op hun platte rug geladen en weg waren ze.
En ik kon aan mijne ongewone fietstocht beginnen.
Potverdikke zeg, ik was nog maar juist vertrokken, en er was al een hele lange file achter mij.
Ik keek even om, om te zien wat er precies gebeurd was. Want ik moet eerst ne aanloop hebben, voor ik het luchtruim kon binnendringen.
Amai zeg, zo'n een rook dat ik zag en de oorzaak was, dat mijne achterband aan het slepen was en de macadam aan het verbranden was, door de wrijving zeker.
Op één, twee, drie waren de pompiers daar, en begonnen die te blussen met schuimwater, terwijl de gemeentemetselaar van de gemeente flink bezig was met die puttekes op te vullen met kauwgomcement.
Na een klein uurke fietsen begon het ferm bergop te lopen, zodat ik in de wolken terecht kwam. De plastieken glazen van mijne zonnebril werden aangetast door de naamloze waterdamp van dat laaghangend wolkendek.
Ik moet u wel zeggen, als ge met uwe fiets in een laaghangende wolkendek terechtkomt, dat ge plots voor een mistig wolkenmuur staat.
Plots kwam er ne vliegende auto voorbijgevlogen en ineens was dat mistig wolkendek opgeklaard, zodat ik weer verder kon rijden. Hoe hoger ik het luchtruim binnenreed, hoe mooier en plezanter het werd.
Ik was daar wreed aan het afzien en zweten dat ik deed.
Het was precies een beek die aan het overlopen was, terwijl er juist boven mijne kop een vliegtuig vloog.
Waarschijnlijk had dienen piloot hem vergist van vliegroute, want volgens het schijnt was de luchtpolitie aan het staken gegaan.
Op een gegeven ogenblik kom ik daar toch wel aan een luchtspoorweg zeker, die in de lucht aan onzichtbare luchtkabels waren vastgemaakt.
Potverdikke zeg, daar kwam toch wel ne luchttrein in volle vaart aangevlogen zeker, en dan nog in zijnen achteruit.
Ondertussen had ik op mijne gsm een berichtje gekregen van één van die ooievaars, om mij te zeggen dat mijn valiezen in mijn hotel waren aangekomen.
Opeens zie ik daar een verkeersbord aan een wolk hangen, met daarop:
Hotel: De luchtkoker, hoog en droog.
Potverdikke zeg, ik kom daar toch wel in twee luchtwolken terecht zeker, die aan mekaar waren vastgeplakt.
Waarschijnlijk waren die tijdens hun vlucht in de dikke mist op mekaar gebotst en zijn ze blijven plakken.
Toen ik daar in dat hotel aankwam, dat juist boven de laaghangende wolken hing, lagen die ooievaars daar al goed te snurken op zo'n een luchtwolk.
Die ooievaars waren dat niet gewoon, om met zo’n gewicht op hun rug door het luchtruim te vliegen.
Eén van die ooievaar had zijne dunne steltpoot verstuikt, want hij was toch wel over één van die valiezen gestruikeld zeker.
Hij is dan met een vliegend tapijt naar de luchtkliniek gevlogen, waar hij een speciale behandeling kreeg.
Maar het merkwaartigste was toch wel in de luchtkeuken, want die luchtkoks hadden daar ne hele hoop van die luchtwolken liggen, om er het luchteten van te maken.
En hoe meer ik van die luchtwolken at, hoe mager ik werd.
De dag nadien wou ik nog ik nog wat verder omhoog rijden, naar mijn volgende bestemming.
Ik was noodgedwongen om terug te keren, want mijn zadel was eraf gevlogen, van in een wolkputteke te rijden. Ik had ondertussen al naar ne fietswinkel gezocht, maar nergens één gevonden.
Midden in de nacht waren daar tocht wel een paar luchtwolken tegen mekaar gebotst zeker, en kort daarop was er al een luchtaardbeving geweest in de lucht. Alles was daar al afgezet door de luchtpolitie, en die luchtwolken waren daar ferm aan het branden.
't Was precies het vagevuur die in brand stond, en de luchttreinen die waren tegen de luchtvliegtuigen gereden.
Ondertussen waren die ooievaars van ‘t verschieten ook wakker geschoten, en kwamen kijken naar het luchtspektakel die in de lucht bezig was.
Ja mannekes, zo een luchtspektakel in de lucht is niet elke dag te zien hoor, en trekt dan ook heel wat nieuwsgierigen aan, zelfs de openbare luchttelevisie was daar.
Met tegenzin was ik verplicht om rechtsom te keren en huiswaarts te rijden, en in volle vaart daalde ik af.
Tijdens het dalen kon ik af en toe mijn korte beetjes wat laten uitrusten, want die begonnen ook al moe te worden.
Ik moet u wel zeggen dat ik rapper daalde, dan dat ik naar boven reed, want ik had meewind. Ik had nog het geluk dat de luchtpolitie in de lucht het verkeer aan 't regelen was, zodat ik minder file had onderweg.
Potverdikke zeg, ik was nog geen vijfhonderd meter aan het dalen, als daar plots ne blinde luchtmol uit één van die luchtkokers kwam gekropen en mij een aalmoeske vroeg.
Achteraf ben ik dat te weten gekomen, dat diene blinde luchtmol, ne bedelaar was.
Ne euro wordt daar in de lucht niet aanvaard hé, nee nee, daar wordt nog altijd betaald met luchtroepies of met luchtbellen. Tijdens het dalen, heb ik nog ne omweg moeten maken.
Twee wolken waren tegen mekaar gebotst, en waren in brand gevlogen.
En tijdens het blussen ben ik van ’t verschieten uit mijne diepe slaap gewekt, door mijn wekker die zei dat het tijd was om op te staan.
't Is toch raar dat ne mens tijdens zijne diepe rustige slaap zo kan wegzakken, om in ne mooie droom te belanden hé. Al was het maar ne droom, toch ben ik blij dat ik nog altijd met mijn beide voeten op de grond sta, en hier rustig kan en mag rondlopen.
Met dit verhaaltje wil ik u allen de goeie raad meegeven, blijf met beide voeten op de grond en begint vooral niet te zweven. Want eens men begint te zweven, dan blijft ge maar zweven hé. En wat gebeurt er dan?.
Boer Charel zat in zijn stamcafé en ze hadden hem vertelt dat het in de hemel veel beter is dan hier op aarde. Als boer Charel thuis kwam maakte hij direct een afspraak met Sinte Pieter, om voor een paar dagen op bezoek te mogen komen.
Ze hadden boer Charel ook vertelt dat in de hemel veel volk aanwezig is, en dat de engelen ginder rond vliegen.
Na een paar dagen krijgt boer Charel bericht van de Sinte Pieter, dat hij voor een paar dagen op bezoek mag gaan.
Boer Charel had er allang naar uitgekeken en eindelijk was het zover. Sinte Pieter stond aan de hemelpoort hem op te wachten, en in de verte zag hij Boer Charel komen.
- Dag Boer Charel.
- Dag Sinte Pieter.
- Kan ik de grote baas eens spreken?.
- Ja hoor, de diene is in den hof bezig (hof van Eden).
Amai, is dat ne lange hof zeg, want na tien minuten stappen komt boer Charel eindelijk bij de grote baas (Jezus), en Hij zegt:
- Bent u boer Charel, die voor een paar dagen op bezoek komt?.
- Awel, komt dan maar mee, ik zal u een rondleiding geven.
De eerste dag kreeg boer Charel een rondleiding in de hemel, maar hij was helemaal alleen.
Boer Charel is verbaasd, maar hij ging toch verder. Boer Charel is daar al een paar uur aan het rond wandelen, maar hij had nog niemand gezien of gehoord en hij vraagt aan Jezus, hoe het komt dat hij maar alleen is en niemand ziet?.
- Ik heb mijn personeel naar huis gestuurd, ze hebben allemaal verlof gekregen.
Ondertussen was het al avond geworden, en boer Charel begon al ne grote honger te krijgen.
- Ga meer aan tafel, ik zal u brengen, zegt Jezus.
Boer Charel ga aan tafel zitten, en twee minuten later komt Jezus af met twee boterhammen met choco. 's Morgens boterhammen met choco, 's middags boterhammen met choco en 's avonds boterhammen met choco.
De twee dag kreeg hij een rondleiding in d' helle (de hel), warm dat het daar was en zoveel volk dat daar rond liep. Alé, ' was daar alle dagen feest:
Kalkoen, kroketten en champagne en 's avonds: Kreeft of oesters, kroketten en champange.
Als het tijd was om terug te keren, naar de aarde vroeg boer Charel hoe het komt dat in de hemel alle dagen maar twee boterhammen kreeg met choco?, en in de hel zo warm was en elke dag feest was met: Kalkoen, kroketten, kaviaar, champagne enz....
- Wij kunnen maar moeilijk voor éne mens koken hé, zei Jezus en in de hel hebben ze toch personeel genoeg, om te koken.
Jan en zijn vrouw verlangen al een paar jaar naar een baby. Op eer zekere dag de pastoor langs om afscheid te nemen, want hij gaat in Lourdes gaan wonen.
Hij hoorde hier en daar al iets zeggen over hun kinderwens, en hij belooft om een kaars voor hun aan te steken.
Na enkele jaren keert de pastoor terug, en hij ziet vijf kinderschoentjes voor de deur staan.
Hij gaat naar binnen en feliciteert de vrouw, en hij vroeg meteen naar haar man om hem ook te kunnen feliciteren, waarop de vrouw zegt:
Meneer pastoor, Jan is nog maar net vertrokken naar Lourdes, om de kaars uit te blazen.
Een goedgelovige man telefonert naar God en zegt:
God, luister eens naar wat ik u vertel, want het is hier nogal een spel. We werken hier in ploegen: De laten en de vroegen. We krijgen maar een hele kleine pree, en krijgen maar tien minuten om naar de WC te gaan. Twintig minuten schof, en maar één maand verlof.
Het uur moet ge hier ook al niet vragen, omdat ge hier geen horloge moogt dragen.
Wel een vals gebit, omdat het aan de binnenkant vastzit. We moeten hier werken gelijk ne zot, en worden door de direktie bedot.
We hebben hier wel een paar vakbonden, maar hun handen zijn ook toe gebonden.
Onze premie die maar steeds verminderd, en er is niemand die dat verhinderd. God, kunt U er niets aan doen, maar wacht niet te lang, want we gaan met zijn allen op pensioen.
Twee Waalse staalarbeiders komen bij de Sinte Pieter terecht en doch worden ze in de hemel niet toegelaten, omdat ze veel te vuil zijn en worden naar de hel gestuurd.
Na drie dagen krijgt de Sinte Pieter een telefoon van Satan, die zegt:
Kom zo vlug mogelijk die twee staalarbeiders terughalen, want op drie dagen tijd hebben reeds twee ovens moeten stil leggen.
Een man was beland in de binnenlanden van Amerika bij de Indianen. Hij had een hutje gebouwd en was bezig hout te hakken voor de winter. Er komt een Indiaan voorbij en de man vraagt: Krijgen we een strenge winter?, en de indiaan zegt: Het wordt een koude winter, zegt de Indiaan. Zo, zegt de man, ik hak nog wat hout meer. En zo heeft hij een stapel van twee meter hout liggen, en hij heeft het er warm van gekregen. Weer komt er een Indiaan voorbij en hij vraagt weer of we een strenge winter krijgen. De Indiaan zegt: Het wordt een strenge winter. Dan hakken we nog maar wat meer hout, zegt de man. Nu heeft hij een stapel van drie meter hout liggen. Alweer komt er een Indiaan voor bij en hij vraagt wat voor winter we krijgen. De Indiaan zegt: We krijgen een zeer strenge winter. En hoe weet u dat?, vraagt de man. Nou, dat zie ik aan de stapel brandhout, zegt de Indiaan.
Twee gekken gaan samen een heerlijk fietstochtje maken. Het fietstochtje loopt echter een beetje uit de hand, en het is al donker voordat ze het echt door hebben. Laten we maar hier langs de weg overnachten, zegt de éne gek tegen de andere gek. Want terug fietsen in het donker zie ik echt niet zitten, en ik ben al zo moe. De andere gek gaat akkoord met het voorstel, en ze proberen wat te slapen in de berm. Hé gek, wat is het koud, zegt de éne gek tegen de andere gek. Zullen we de fiets over ons heen leggen als deken, dat scheelt vast een hoop, zegt de andere gek. Dus, gaan ze samen onder de fiets liggen. Na een half uurtje zegt de éne gek tegen de andere gek: Joh, ik kan maar niet slapen, want ik vind het nog steeds koud hoor. Oh, zegt de andere gek, ik zie het al: Er is een spaak uit je wiel.
Op een avond keek een oud vrouwtje naar een griezelfilm op tv, en plots ging de telefoon. Ze nam op en een man zei: Ik ben de man met de bloedende vinger, en ik zit nog vijf straten van u. De vrouw was niet echt bang, maar toch sloot ze alle deuren en ramen. Plots ging de telefoon weer, ze pakte hem op en weer zei de man: Ik ben de man met de bloedende vinger, en ik zit nu nog twee straten van u. Ze was nu wel wat ongerust en stak alle lichten aan. Een ogenblik later ging de telefoon weer, ze nam op en weer dezelfde man die zei: Ik ben de man met de bloedende vinger, en ik zit nu één straat van u. Ze was nu wel erg bang geworden, en keek nog eens of alles wel op slot was en ging in een hoekje zitten. Plots ging de deurbel, en met bevende handen deed ze de deur open. Een klein jongetje stond voor haar deur en zei: Ik ben de man met de bloedende vinger, heeft u soms een pleister voor me?.
De CIA organiseert een vergelijkend examen voor moordenaars. Een paar honderd kandidaten leggen een aantal proeven af, waarna er maar drie finalisten overbleven: twee mannen en een vrouw. De eerste man wordt bij de jury geroepen die zegt: Meneer, u moet nu een allerlaatste proef afleggen, om aan te tonen dat u in alle omstandigheden welke dan ook zult uitvoeren. Ok, zegt de man. Hier is een geladen pistool, uw vrouw zit in het lokaal hiernaast op een stoel. Ga naar binnen en schiet haar dood. De man zegt verontwaardigd: Mijn vrouw?. Nooit van mijn leven, en hij is gebuisd. Hetzelfde senario bij de tweede kandidaat, en de man zegt: Ik zal het proberen, gaat het lokaal ernaast binnen, en na een paar minuten komt hij terug met de tranen in de ogen en zegt: Ik hou echt teveel van haar. Ik kan het niet, en hij is ook gezakt. Nu is het de beurt aan de vrouw en haar wordt verteld dat in het lokaal hiernaast haar man zit. De vrouw neemt het pistool aan, en gaat het lokaal binnen. De jury hoort zes schoten, vervolgens een geschreeuw en een hoop hels kabaal, gevolgd door een veelzeggende stilte. De vrouw komt binnen bij de jury en wrijft het zweet van haar voorhoofd, en zegt: Jullie hebben me daar wat gegeven, dat pistool was geladen met losse flodders. Ik heb hem met zijn stoel moeten doodslaan.
Een man loopt dorstig door de woestijn en opeens ziet hij een kraampje staan. Hij loopt er naar toe en vraagt of hij iets te drinken kan krijgen. Nee, zegt de verkoper, want ik verkoop alleen stropdassen. Teleurgesteld loopt de man verder op zoek naar iets te drinken en na een tijdje komt hij weer een kraampje tegen. Heeft u ook iets te drinken?, vraagt hij aan de verkoper. Nee, ik heb alleen maar stropdassen, zegt de verkoper. Weer loopt de man verder en na enkele kilometers staat hij plotseling voor een café. Hij juicht en wil meteen naar binnen gaan, totdat de portier hem tegenhoudt en zegt: Sorry makker, maar hier mag je alleen naar binnen met een stropdas.
Een man heeft in de kroeg een stevig stuk in zijn kraag zitten drinken. Als hij naar buiten stapt, heeft het flink geregend en het asfalt glimt van de regen. Verdomme, zegt de man, nu moet ik nog een rivier overzwemmen ook. De man neemt een aanloop en maakt een duik. Hij komt hard op het asfalt en is meteen een paar tanden lichter. Verdomme, zegt hij, het heeft nog gevroren ook.
Een man en een vrouw waren aan het scheiden, maar wilden elk het hoedenrecht over de kinderen krijgen. Ze kregen beiden de gelegenheid van de rechter, om uit te leggen waarom zij het hoedenrecht moesten krijgen. De moeder was vastberaden dat zij het hoedenrecht zou moeten krijgen, want zij had de kinderen tenslotte op de wereld gebracht. De man wilde echter ook graag het hoedenrecht over de kinderen hebben, en vroeg aan de rechter naar zijn motivatie. Na een lange stilte, stond de man voorzichtig recht en zei: Edelachtbare, als ik één euro in een automaat steek en er komt een frisdrank uit, is de frisdrank van mij of van de automaat?.
Jezus loopt op de dijk in Blankenberge, en Hij ziet een man in een karretje. Hij gaat er naartoe, en zegt: Sta op, mijn leerling, en gij zult opnieuw wandelen. De man in het karretje kijkt ne keer naar Jezus, en rijdt verder. Jezus loopt hem achterna, doet hem stoppen en terug zegt Hij: Sta op, mijn leerling, en gij zult opnieuw wandelen. De man in het karretje werd kwaad, maar rijdt toch verder. Jezus loopt hem weer achterna, doet hem terug stoppen en sprak dezelfde woorden: Sta op, mijn leerling, en gij zult opnieuw wandelen. De man begon nu serieus kwaad te worden, en zegt tegen Jezus: Gade gij nu eindelijk ne keer stoppen, ik heb godverdomme betaald voor een uur mee die go-cart te mogen rijden en gij houdt mij iedere keer tegen.
Drie kabouters zijn aan het opscheppen wie van hun de kleinste vader heeft, en de eerste kabouter staat recht en zegt: Mijn vader is zo klein, die kan rechtop onder tafel doorlopen. Dat is nog niks, en de tweede kabouter zegt: Mijn vader is zo klein, die kan rechtop onder een stoel doorlopen. En de derde kabouter begint keihard te huilen en zegt: Mijn vader heeft gisteren zijn been gebroken, toen hij van de ladder af is gevallen bij het aardbeien plukken.
Een man leest een advertentie in de krant over: Koken zonder pannen. Het lijkt hem wel wat en gaat naar het adres toe, dat in de advertentie staat vermeld. De man belt aan en er doet een naakte vrouw open. De man is verrast en vraagt aan de vrouw: Is het hier dat ik moet zijn de cursus: Koken zonder pannen? en de vrouw zegt: Nee meneer, die is volgende week, deze week is er de cursus: Naaien zonder garen.
Een dom blondje wil een nieuwe tv kopen en gaat naar de elektrozaak. Daar ziet ze een tv staan die haar bevalt en zegt tegen de verkoper dat ze deze wilt kopen. Sorry mevrouw, maar wij verkopen niets meer aan domme blondjes. Het domme blondje gaat teleurgesteld naar huis en besloot haar haren bruin te verven. De volgende dag staat ze weer bij de verkoper voor dezelfde tv. Sorry mevrouw, maar wij verkopen niets meer aan domme blondjes. Verbaasd gaat ze weer naar huis, daar scheert ze haar hoofd kaal en zet een zwarte pruik op. De volgende dag gaat ze weer naar de verkoper, weer voor dezelfde tv. Sorry mevrouw, maar wij verkopen niets meer aan domme blondjes. Waarop ze zegt: Maar hoe weet je nu verdomme dat ik een dom blondje ben?. Nou, zegt de verkoper, dat is helemaal geen tv, maar een magnetron.
Er zijn drie eilanden, en je staat op het eerste eiland. Op het tweede eiland staat een ezel, en op het derde eiland een kokosnotenboom. Je wilt een kokosnoot pakken, en alles wat je bij je hebt is een zaklamp. In het water zitten krokodillen, en je wil dolgraag een kokosnoot. Wat moet je doen?. Je gooit de zaklamp in het water. Die zinkt, dat staat als een paal boven water. Op die paal ga je zitten, en je wacht tot je een ons weegt. Als je een ons weegt laat je je meedrijven door de wind naar het tweede eiland. Dan trekt je aan de ezel zijn staart, en die gaat balken. Van die balken maakt je een vlot, en met dat vlot ga je naar het derde eiland. Je probeert de kokosnoot te pakken, maar je kan er niet bij. Dus je gaat bij de pakken zitten, en je gaat op die pakken staan. Je kan er nog niet bij, en je leg het bijltje erbij neer. Je raapt het bijltje weer op, en slaat de kokosnoot uit de boom.
Een man zit op zaterdagavond op zijn dooie gemak op de bank de krant te lezen. Zijn vrouw staat achter hem met een koekenpan, en slaat deze op zijn hoofd. Waarop hij zegt: Schat, waarom doe je dat?. Waarop de vrouw zegt: Ik vond dit briefje in je broekzak, en ik denk dat jij mij bedriegt. Ze laat het briefje zien met de naam Maria op. Waarop de man zegt: Maar schat, dat is het paard waarop ik heb gewed. Zijn vrouw verontschuldigt zich, en maakt het die avond nog goed. Een week later slaat ze hem weer met de koekenpan op zijn hoofd. Waarop hij zegt: Maar schat, wat heb ik nu weer gedaan?. Waarop ze zegt: Jouw paard heeft net gebeld.
Een man komt schreeuwend van de pijn bij de dokter en zegt: Alstublieft dokter, u moet me helpen, want ik ben gestoken door een west. Rustig maar, ik doe er wel wat zalf op. Waarop de man zegt: Ja, maar die wesp vindt u nooit meer terug, want die is al kilometers ver weg. U begrijpt me niet, zegt de dokter. Ik doe wat zalf op de plaats waar u bent gestoken en de man zegt: Ik was in de tuin en zat onder de appelboom, waarop de dokter woedend zegt: Ik bedoel: Op welke gedeelte van je lichaam heeft die wesp je gestoken? en de man zei: Die wesp heeft in mijn vinger gestoken en het doet echt pijn hoor. De dokter slaat met zijn vuist op tafel en vraagt welke wesp het was. Waarop de man zegt: Hoe weet ik dat, alle wespen zien er voor mij hetzelfde uit hoor.
Een man ligt helemaal van kop tot teen in het gips in het ziekenhuis. Hij kan niks eten of drinken, zes weken lang. Op een dag kan hij het niet meer uithouden en drukt op de alarm. Vijf minuten later komt er een zuster naar hem toe en vraagt wat er is?. Oh, ik kan het niet meer uithouden zonder drinken, zei de man. De zuster gaat naast hem zitten en begint hem een beetje te troosten. Plotseling schiet de zuster van haar stoel en zegt: Ik heb een idee. We boren bij je achterste een gat in het gips, duwen een slang naar binnen en giet dat wat thee naar binnen. Oh, dat is een goed idee, zegt de man. Vijf minuten later komt de zuster met de nodige spullen terug. De zuster boort een gat in de gips, duwt de slang erin en giet uiteindelijk de thee naar binnen. Opeen laat de man een scheet en vliegt alle thee door de slang naar buiten, over de zuster heen. Wat doet u nu?, vraagt de zuster. En de man zegt: Ik mag toch wel blazen, als het heet is.
Een man komt diep in de nacht dronken thuis en staart met een dwaze blik naar de koekoeksklok. Juist op dat moment klapt het luikje open en roept het vogeltje vier keer koekoek. Houd je snavel, klerebeest. Zegt de man. Ik weet heus wel dat het één uur is, en dat hoef je me niet vier keer te vertellen.
Jan kom Karel tegen op straat en Jan zegt tegen Karel: Maar man, wat zie jij er slecht uit. Waarop Karel zegt: Ja, ik weet het. Ik werk in de haven van Gent, schepen lossen en laden. Een echte slavenarbeid. 's Morgens om vijf uur beginnen en om drie uur thuis, zo kapot als 'k weet niet wat. En hoelang doe je dat al?, vraagt Jan. Ik moet maandag beginnen, zegt Karel.
Jan en Karel wandelen door een weiland en plots valt Jan in de gracht. Help, roept Jan en Karel zegt: We hadden afgesproken van geen oude koeien uit de gracht te halen.
De meester vraagt aan Jan of zijn moeder kan koken?. Ja, van woede.
Ja mannekes, ik heb vandaag voor de zoveelste keer door de Vlaamse Ardennen gefietst, om te zien of alles nog op dezelfde plaats ligt. Want met al die hitte dagen en die hoge tempraturen kan er gemakkelijk ne berg smelten en ook kasseistenen.
Awel, ik heb vandaag veel harder moet trappen dan anders, omdat sommige wegen wreed aan het smelten waren en andere waren zodanig aan het krimpen, dat ik er veel rapper voorbij was dan anders.
Van Gent naar Oudenaarde is alles plat, uitgenomen een brug die wat naar omhoog loopt.
Als ge een brug moet overrijden die een beetje naar omhoog loopt, dan zijt ge beter van wat kleiner te trappen dan anders. Als ge in Oudenaarde zijt en ge rijd met uwe vélo de hellingen op en af, die op het parcours ligt van de Ronde van Vlaanderen, dan ziet ge wreed veel af, zeker als ge dat niet gewoon zijt.
Voor ik aan een lange fietstocht begin, dan eet ik de avond ervoor een bord volkoren spaghetti op, want in volkoren spaghetti zitten er veel vitaminnen en koolhydraten in.
Tijdens mijn fietstocht door de Vlaamse Ardennen, heb ik toch 't één en 't ander gezien hoor, die ik niet elke dag zie.
Zo ben ik ne keer voorbij een weide gereden, waar de koeien wreed aan het zweten waren, precies of ze hadden een lange marathon gelopen. Op de kanarieberg waren de brandweer bezig met de kasseien nat aan het spuiten, want die waren al meer dan de helft gesmolten.
In Ronse heb ik dan weer een half uur in de file moeten staan, omdat er een trage slak de weg aan het oversteken was. Amai zeg, azo een trage slag die daar op haar duizend gemakske naar boven kroop. Maar ik peis dat die trage slak al van deze morgen aan het klimmen was, ofwel was ze niet gewoon van te klimmen. En op de oude kwaremont waren ze bezig met te staken, want er waren daar een paar kasseistenen verdwenen.
Tijdens de beklimming van de Muur van Geraardsbergen heb ik halverwege de beklimming een kwartier moeten wachten om boven te komen, want tijdens de beklimming had toch wel ene zijn mattentaart verloren zeker. Toen ik boven kwam waren de mensen al naar beneden aan het gaan, want van dat lange wachten hadden ze honger gekregen. Ik ben dan maar in het café hemelrijk binnengestapt, om van een frisse cola te genieten.
Er zaten daar een paar wielertoeristen bij die mij kenden van vroeger, maar er waren er ook bij die zaten te wachten om volgend jaar te mogen starten.
Amai zeg, die mannekes waren er vroeg bij, terwijl ik juist op tijd was, om zeker te zijn dat ik nog dezelfde dag mocht vertrekken. Tijdens de beklimming van de Bosberg ben ik toch wel mijn stuur verloren zeker. Ik was daar per ongeluk in een putteke gereden, omdat er juist voor mijne zonnebril ne vogel voorbij vloog.
Achteraf heeft dienen vogel hem komen excuseren en is hij weer weggevlogen, want hij had een klein papierke in zijne bek zitten, waar dan al zijn boodschappen opstonden.
Wat ik echt wel raar vind, zijn de namen die ze aan een beklimming geven.
- De Molenberg: Maar boven staat er toch helemaal geen molen. - De Wolvenberg: Maar ik ben daar nog geen wolven tegengekomen hoor. - De Oude Kwaremont: Ik peis niet dat dienen berg al zo oud is hoor. - De Patersberg: Maar daar wonen toch helemaal geen paters?. - De Koppenberg: Ik heb daar boven toch een paar kale koppen gezien hoor. - De Steenbeekdries: Ik vraag me toch wel af, waar die beek ligt?. - De Taaienberg: Dat hij taai is, is wel waar, want ik heb daar al mijn valse tanden op stuk gebeten, om naar boven te fietsen. - De Eikenberg: Ik heb daar maar éne eik zien staan hoor. - De Steenberg: Dienen oplopende berg is wel echt van steen hoor. - De Leberg: Waarschijnlijk wonen er daar boven een paar lepe mensen. - De Berendries: Ik denk niet dat er daar beren zitten, maar wat ik wel weet is dat er triestige wonen. - De Valkenberg: Waarschijnlijk wordt dienen berg dikwijls beklommen door valkeniers hé. - De Muur van Geraardsbergen: Waarschijnlijk omdat dienen Muur in Geraardsbergen ligt, denk ik toch. - De Kapelmuur: Daar staat inderdaad een kapel op en 't is misschien den enige berg die zijne naam waardig is. - De Bosberg: Nu vraag ik mij toch wel eens af waar dienen grote bos ligt.
- De Kanarieberg: Ik heb daar nog gene éne kanarie zien vliegen hoor.
Zo heeft elke beklimming zijne naam, maar waar komen die vreemde namen allemaal vandaan?. Maar één ding is zeker, naam of gene naam, erover moet ge toch.
Awel, ik heb nog ne goeie raad voor degene die er wel over moeten, en dat is:
- Pomp uw achterste band ietske harder op dan uwe voorste band, en neem zeker niet teveel gewicht mee. - Wat ge zeker niet moogt doen, is te groot rijden, anders staat ge stil en moeten ze u naar boven trekken met een takelwagen. - Maar het allerbeste is om op eigen tempo naar boven te fietsen en zo klein mogelijk.
PS: Het beste seizoen om te fietsen is in de winter, omdat die hellingen dan beginnen te krimpen van de kou en minder lang zijn.
Marcel is 80 jaar geworden en speelt dagelijks een partijtje golf. Op een dag komt terneergeslagen thuis en zegt tegen zijn vrouw: Dat was het, zucht hij, het is afgelopen. Ik stop ermee, mijn ogen zijn te slecht geworden. Ik raak dat balleke wel, maar ik kan niet zien waar hij naartoe vliegt. Waarom neemt je mijn broer niet eens mee?, vraagt zijn vrouw. Maar die is 85 jaar. Hij kan me niet helpen. Toch wel, hij mag dan wel 85 jaar zijn, zijn ogen zijn nog perfect, zegt zijn vrouw. Dus, gaat Marcel de volgende dag golven met zijn schoonbroer. Hij legt dat balleke neer, slaat hem weg en probeert te zien waar hij neerkomt. Heb je dat balleke gezien?, vraagt hij aan zijn schoonbroer. Ja roept hij, want ik heb perfecte ogen, zegt zijn schoonbroer. Wel, waar ishij dan naartoe?, vraagt Marcel. Euh, dat kan ik me niet meer herinneren, zegt zijn schoonbroer.
Papa, waarom kraait de haan zo dikwijls?, vraagt Jantje. Een haan kraait telkens als er gelogen wordt, is de wijze uitleg van de vader. Maar de haan kraait toch het meest 's morgens vroeg, als alle mensen nog slapen?, zegt Jantje tegen zijn vader. Natuurlijk Jantje, opdat ogenblik worden de kranten gedrukt.
Een Ierse toerist gaat in Brussel op restaurant en de ober zegt: Ik heb gestoofde niertjes, gestoomde tong, gebakken lever en varkenswangen, waarop de hij zegt: Hou op, alstublief, u hoeft me uw problemen niet te vertellen. Breng me gewoon iets om te eten.
Mama, heb je het nieuws al gehoord?. Onze slager heeft een meisje gekregen. Is dat echt zo?. Ja, maar, ik denk dat hij er niet zo blij mee is. Waarom?. Omdat hij in zijn winkel een bord heeft gehangen, met daarop in grote letters de tekst: Jongen gevraagd.
Klopt het dat jij niet meer in de kruimelfabtiek werkt?, vraagt zijn oom. Ja, ze waren daar zo kleingeestig, zei Jan. Een paar maanden geleden ging er iets mis. Er was een explosie, waarbij ik in de lucht werd geslingerd. Wel, voor de tijd dat ik boven was, hebben ze tien euro van mijn loon afgetrokken.
Mama, de juffrouw heeft vandaag aan mij gevraagd, of ik nog zusjes of broertjes heb die binnenkort naar school zullen komen. O, dat is lief van haar, zegt moeder. En wat heet ze gezegd, toen je haar vertelde dat je enig kind bent?. Niets, gewoon: Goddank.
De meester vraagt aan de leerlingen, hoeveel autwegen er in ons klein landje zijn?. Jan steekt zijn vinger op en zegt: Er zijn twee soorten autuwegen in ons klein landje: Wegen die aangelegd worden en wegen die moeten hesteld worden.
Jan zegt tegen zijn vrouw: Hoe kun je zo rustig blijven, als ik kwaad op je ben?. Ik heb daar een ideaal middel voor. Ik ga dan altijd rustig het toilet schoonmaken. En helpt dat?, vraagt hij. Ja, ik gebruik daar dan altijd jouw tandenborstel voor.
Karel brengt zijn vakantie op een varkensboerderij door, waar hij nu en dan een handje toesteekt. Hij laat zich ook fotograferen, tussen de varkens. Als hij terug thuis is, gaat hij naar zijn stamcafé, waar hij fier de foto neemt en zegt: Die in het midden, dat ben ik.
Jantje, ben je niet benieuwd om je kleine zusje te zien, dat de ooievaar vandaag gebracht heeft?, vroeg papa. Wel, ik had eigenlijk liever de ooievaar gezien.
Meneer pastoor stond in de tuin een rek in mekaar te timmeren, voor zijn klimrozen. Een beetje onhandig sloeg hij met een hamer de nagels in het hout. Opeens merkte hij dat de buurjongen door de haag stond te gluren. Dag jongen, riep meneer pastoor woedend: Verwondert het je misschien dat een pastoor zo een werk uitvoerd?. Nee, ik wacht alleen om te horen wat een pastoor zegt, als hij op zijn duim slaat.
Twee vrienden ontmoeten elkaar op de trein. Wat doe jij voor de kost?, vraagt Paul aan Mark. Ik ben een kamelendrijver in Brussel. Maar in Brussl zijn toch geen kamelen?, zegt Paul. Waarom denk je dat ik ga stempelen?, zegt Mark.
Een oude visser vertelde hoe hij ooit eens een enorme vis had gevangen. Zoiets als een walvis, zeker?, vroeg een jonge toeschouwer. Een walvis?. Nee, mijn jongen, die gebruikten wij in mijne tijd als aas.
De eigenaar van een renpaard is woedend op zijn jockey, omdat zijn paard als laatste geëindigd is. Had je niet wat beter kunnen springen?, vraagt hij. Ik wel, maar ik moest toch op het paard blijven zitten?, was het antwoord van de jockey.
De Kerstman en Sintterklaas zitten samen in een klein cafeetje. Opeens zeg Sinterklaas tegen de Kerstman: Geef mij eens een pintje?. Waarop de Kerstman zegt: Zeg, ik ben Sinterklaas niet hoor.
Hoe krijg jij je man op zondagmorgen uit zijn bed?, vraagt de buurvrouw aan Annie. Ik leg een kippenboutje onder zijn hoofdkussen?. En daar wordt hij wakker van?, vroeg de buurvrouw. Nee, maar ik laat dan de hond binnen in zijn slaapkamer en ik roep dan: Zoek.
Na het onderzoek biedt de jonge arts de vrouw een stoel aan, en zegt: Zeg aan uw echtgenoot .... Plots onderbreekt ze hem en zegt: Ik ben niet getrouwd. Vertel het dan aan uw verloofde .... Weer onderbreekt ze hem en zegt: Ik ben niet verloofd. Euh, vertel het dan aan je vrienden ....En weer onderbreekt ze hem en zegt: Ik heb geen vrienden. De dokter loopt naar het venster, deed die open en kijkt naar buiten. Zijn patiënte wordt nerveus en vraagt: Is er wat aan de hand, dokter?, en hij zegt: Nee, eigenlijk niet. Wat u overkomen is, is al eens eerder gebeurd, zo'n 2000 jaar geleden. Alleen stond er toen aan de hemel een grote, heldere ster en die ben ik nu aan het zoeken.
Een taxi houdt halt voor een café. De kelner komt naar buiten en duwt drie klanten die zwaar boven hun theewater zijn, in de auto en zegt: Deze moet naar de Mechelsestraat, en die naar Bondgenotenlaan en de derde naar het station. Een ogenblik later stopt dezelfde taxi weer voor het café. De chauffeur stapt uit, gaat binnen en zegt aan de kelner: Ik moest daarnet even hard remmen, waardoor mijn passagiers over elkaar heen zijn getuimeld. Wil je ze misschien nogeens precies komen sorteren?.
Er is werkelijk geen ander land als Engeland. Het is gewoon subliem, zegt de Engelsman. U mag niet vergeten, dat de afstand tussen sublieme en het belachelijke heel kort is, zegt de Fransman. Inderdaad, van Dover naar Calais is nu ook weer niet zover hé, zegt de Engelsman.
De gevangenisdirecteur viert zijn jubileum. Aan alle gevangenen wordt gevraagd, om ideeën in te dienen voor de feestviering. Dit is een goed idee, zegt één van de gevangene, en ik geloof dat ik die heb: Wat zou u denken van een opendeurdag?.
Tijdens het solicitatiegesprek vraagt hij aan de jonge man het volgende: Jongeman, denk je dat je een waaier aan uiteenlopende taken aankunt?. Ik denk het wel, want ik heb de afgelopen vier maanden tien verschillende jobs gehad.
Een toerist die in de dierentuin rondloopt ziet dat er een schaap in de leeuwekooi bevindt. Wauw, dat is ongelooflijk. Hoe zijn jullie daarin geslaagd?, vraagt hij aan een oppasser. O, heel eenvoudig, zegt hij. We nemen gewoon elke dag een ander schaap.
Jan en zijn vrouw gaan lekker gaan wandelen, als plots Jan blijft stilstaan er zegt: Het schiet me juist te binnen, dat ik een briefje van 100 euro op mijn bureau heb laten liggen. O ja, ik heb nochtans niets gezien, schat, zegt zijn vrouw. Jan ademt opgelucht en zegt: Gelukkig, dan zal het er nog wel liggen.
Mijn man is al lang op zoek naar een geldkoffertje dat op slot kan, en ik heb er gisteren eentje gekocht voor hem. Een pracht van een ding. En heb je voor jezelf ook iets gekocht?. Ja, ik heb een kopie laten maken, van het sleuteltje.
Een Belgisch koppel gaat het gravensteen in Gent gaan bezoeken, en ze komen aan een waterput terecht. De reisleider vertelt een verhaal, over diene put. Kijk, zegt hij, als je hier in deze put een kwartje ingooit, dan zullen al uw wensen in vervulling gaan. Het Belgisch koppel zijn zeer nieuwsgierig en ze leunen voorover. De vrouw valt in de put en de man zegt: Lieve hemel, het werkt echt.
De notaris was het testament van de overledene aan het lezen. Als hij bij de laatste bladzijde gekomen was, las hij het volgende: Ik heb altijd beloofd dat ik mijn geliefde vrouw Jeanne in mijn testament zou vermelden. Dus: Dag Jeanne.
George en Marcel staan langs de ijspiste, waarop een schaatser prachtige figuren aan het maken is. Machtig hé, de manier waarop hij uit een drie, een acht maakt, zegt George. Tijdens een kampioenschap zou hij daar minstens vijf punten voor krijgen. Ja ja, zucht Marcel, vijf punten. En zeggen dat ik nooit een vijf jaar heb gekregen, omdat ik een drie in een acht had veranderd.
Een rijke man zei eens tegen zijn pastoor: Waarom wordt ik altijd voor gierigaard verweten?. Iedereen weet toch dat ik van plan ben om mijn vermogen na mijn dood aan liefdadigheidswerken te schenken, en de pastoor zegt: Laat mij u de geschiedenis vertellen van de koe en het varken. Op een dag beklaagde het varken zich bij de koe, over het feit dat de mensen graag over de koe spraken, over haar weldaden, haar zachtheid en haar zoete ogen. Het varken gaf toe dat de koe melk, boter en room gaf, maar wees erop dat het varken toch heel wat meer schonk: Spek, hesp, borstels en lekkere worst. Wat kon toch de reden zijn, van die gierigschatting?. De koe dacht even na en zei: Misschien komt het wel doordat ik leef, terwijl ik leef.
Hoe komt het toch, dat jij zo kaal bent?, vraag Karel aan Jan. Ik verloor de helft van mijn haar, toen mijn vriendin me de bons gaf, zegt Jan. En de andere helft dan?, vraagt Karel. Die verloor ik toen ik me met haar verzoende, en zij mij vrouw werd.
Sinterklaas komt op bezoek en vraagt aan Charlotte wat ze zou willen. De pil, zegt ze. Geschokt vraagt Sinterklaas aan Charlotte waarom ze zoiets wenst en ze zegt: Omdat ik al tien poppen heb, en dat is meer dan genoeg. Ik wil er geen meer, was het antwoord van Charlotte.
Ik weet hoe we dit werkloosheidsprobleem kunnen oplossen, zegt de eerste minister. Zet alle mannen op een eiland en alle vrouwen op een ander eiland, en iedereen zal snel werk hebben. O ja, en wat zullen ze dan wel doen?. Boten bouwen, zegt de eerste minister.
Ja mannekes, af en toe maak ik een natuurwandeling in de natuur, om mijn benen te ontspannen en wat frisse lucht op te snuiven en ik moet u zeggen dat ge er veel van opsteekt.
Na een half uurke wandelen loop ik daar voorbij een weide, en daar stond toch wel een koe te springen zeker, en ze liep dan nog heen en weer ook. Het was precies een kieken die daar een ei moest leggen, maar koeien leggen geen eieren hé.
Ik dacht eerst dat die koe de samba aan het dansen was en uit nieuwsgierigheid loop ik er daar naartoe, om te vragen waarom ze zo stond te springen?, en weet ge wat ze zei:
- Ik ben morgen jarig, en ik ben nu al bezig was met de slagroom aan het kloppen.
Bon, ik laat ze verder doen met hare slagroom te kloppen en ik wandelde verder.
Ik was nog geen tien meter ver, en wat zie ik daar?. Twee koeien die in een badkuip een bad aan het nemen waren, en dan nog volledig naakt ook. Ik dacht eerst dat die naar een koeienbal gingen, maar ik had het duidelijk mis hoor. Uit nieuwsgierigheid ga ik er naartoe en op zo'n een meter afstand hoorde ik die éne koe zeggen:
- Zeg Berta, geef mij ne keer die zeep daar, want ik krijg mijn vlekken er niet af.
Bon, ik wandelt weer verder en opeens zie ik daar twee zwaluwen naast mekaar zitten, op een telefoondraad. Opeens begint één van die zwaluwen te schudden van het lachen en die andere zwaluw vraagt: Zeg kwezel, waarom moet ge zo lachen?, en weet ge wat hij zei:
- Er passeert hier net een telegram en dat kietelt zo wreed.
Bon, ik wandelt weer verder en passeerde voorbij een weide waar paarden oplopen, maar blijkbaar waren die paarden kwaad op mekaar. Zo danig kwaad dat ik hun hoorde zeggen van:
- Ik sta morgen heel vroeg op en dan schrijf ik in grote koeien letters op de grond:
- JE BEN EEN STOMME EZEL, en van colére zegt dat ander paard:
- Awel, als da zo is, dan sta ik morgen nog wat vroeger op, om het uit te vegen.
Bon, ik ga weer verder en kom daar aan een straat die ik moest oversteken, om mijn wandeling verder te kunnen zetten. Ik moest even blijven staan, want er kropen daar twee trage slakken voor mijn voeten. Ze waren zo traag dat die éne slak zei:
- Zullen we oversteken?.
- Nee, zei de andere slak, want ik heb gehoord dat er morgen een bus langs komt.
Awel, ik moet u zeggen dat ik na een uurke wachten toch heb kunnen oversteken, maar ik heb wel tolgeld moeten betalen. Aan de overkant zette ik mij even tegen een boom, om wat uit te rusten en juist boven mijne kop hoorde ik gefluit van vogels. Ik keek even naar boven en hoorde die vogels niet alleen fluiten, maar ook nog roepen van:
- De appels zijn nog niet rijp hoor.
Ik keek even om me heen en aan die boom die er naast stond, was een trage slak bezig met in die boom te kruipen en die slak riep terug:
- Dat weet ik wel, maar als ik boven ben gaan die wel rijp zijn.
Naast mij zaten ook nog twee vogels in die boom te kijken naar dezelfde schildpad, en die sprongen telkens weer uit die boom en dan begon die schildpad met zijn poten te klapperen. Na enige tijd hoorde ik één van die vogel zeggen:
- Schat, ik denk dat we nu toch maar eens moeten vertellen, dat hij geappoteerd is.
Een eindje verder zaten twee vampier-vleermuizen in een andere boom te wachten op de avond en ik hoorde die éne vleermuis zeggen:
- Ik heb zin in bloed, waarop die andere zei:
- Awel kwiebus, ga er dan bloed gaan halen bij de mensen, en ze vloog weg.
Twee minuten later komt ze terug met hare bek vol bloed, waarop die andere vleermuis zegt:
- Awel kwiebus, ge ben zo vlug terug, waarop hij zei:
- Ja, want ik had die lantaarnpaal ni zien staan en ben er tegen aan gevlogen, die daar juist om den hoek staat.
Ja mannekes, mijn wandelling zat er bijna op, dus was het tijd om naar huis te gaan. Op mijne terugweg passeerde ik terug voorbij een weide waar er twee eenzame koeien stonden te grazen, en tussen het grazen in hoorde ik die éne koe zeggen:
- 't Is toch erg hé, Marie, met die gekke koeienziekte?.
Een voorbij lopend konijn had da waarschijnlijk gehoord, want ik hoorde da konijn zeggen:
- O, maar daar hebben we gene last van hoor.
Nog iets verder passeerde ik terug een weide en daar liepen heel wat paarden rond, maar één paard stond naar boven te kijken. Al die andere paarden vonden da vreemd en gingen vragen wat er boven te zien was, en dat éne paard wijst met haren voorpoot naar boven en zei:
- Hé, kijk daar eens, er vliegen paarden door de lucht, waarop één van die andere paarden zegt:
- Volgens mij moet er hier ergens een nest zijn, en nog een ander paard zei:
- Nee nee, ze vliegen allemaal naar het Zuiden, want het zijn trekpaarden en ik ging huiswaarts.
Thuis gekomen zat ik in mijne zetel al te peinzen (denken), wat de volgende natuurwandeling mij brengen zal, maar dat vertel ik jullie de volgende keer wel.
PS: 't is maar om u te zeggen dat de natuur toch schoon kan zijn hé.
Deze morgen ben ik druipnat van 't zweet opgestaan, maar ik peis dat ik niet de enige ben. Velen onder ons klagen van die vreselijke hitte en kunnen 's nachts niet slapen, omdat het veel te zwoel is. Maar wat doe je eraan?.
Ge kunt natuurlijk in de schaduw gaan zitten of op een teraske onder een grote parasol, om van een beetje afkoeling te genieten en van een lekker frisse cola of van een welverfrissend pintje bier. Dat ne mens geen al te grote inspanningen mag doen, om zeker niet uit te drogen en niet meer te krimpen dan normaal, heb ik vandaag besloten om een wandeling te maken in de vrije natuur.
En ik moet u zeggen dat ik mij zo vrij voelde als een vogel in de vrije natuur, die hoog in de lucht genoot van het mooie warme weer en die genoot van al het mooist wat onze natuur te bieden heeft. En ook de vogels in de lucht zien wreed veel af van die vervelende hitte.
Zo heb ik deze morgen tijdens mijn wandeling in de vrije natuur een eenzame kruisvogel zien zitten op een uitgedroogde tak van een treurwilg, die stond te treuren.
Waarschijnlijk zat hij te wachten, om aan zijn kruistocht te beginnen zeker. Zijn twee vleugels waren aan mekaar geplakt, waarschijnlijk van zijn zweet dat plakte zeker.
Allé, ik heb die eenzame kruisvogel uit medelijden toch maar uit nood geholpen, want hij moest nog ver hoor. Ik ben direct naar huis gespurt achter een emmer warm water en daar een ontbindingsproduct in gedaan, om die eenzame kruisvogel zijn vleugels in te wrijven.
Na twee uur is die eenzame kruisvogel toch aan zijn kruistocht kunnen beginnen, maar dan wel met vertraging van ne halve dag.
Ik besloot dan ook maar om verder te gaan wandelen, want door te blijven staan zouden ook mijn gespierde ledenmaten aan elkaar kunnen plakken hé. Toen ik bij de weide kwam zag ik daar plots een vermoeide koe op de grond zitten, die geen stap verder meer kon.
Nog een geluk dat ik een fles water bij had, om ze aan die vermoeide koe te geven.
Met één twee drie was gans die fles leeg, en ook haar vermoeidheid verminderde.
Ik had ook nog een tube zonnecreem bij, om die koe haar rug ermee in te wrijven.
Een paar dagen nadien kreeg ik van die boer een bericht op mijn GSM, om mij te zeggen dat ik in het vervolg zijn koeien hun rug niet meer moest inwrijven, want ze deden niet anders dan krabben van de jeukte die ze hadden.
Ik heb dan een berichtje teruggestuurd en gezegd dat hij de koeien die buiten staan, een hemd met lange mouwen moeten aandoen en een muts op hun kop moeten zetten.
Ik ben dan maar verder gewandeld en opeens zie ik daar in de verte iets bewegen die niet normaal is, en hoe dichter ik kwam hoe beter ik het zag.
't Was toch wel een blinde mol zeker, die daar uit zijne ondergrondse garage kwam gekropen en wreed naar asem snakte.
Awel mannekes, ik heb daar direct met mijnen GSM naar de hulpdiensten van wacht gebeld, en na een klein kwartiertje kwamen die mannekes daar in volle vaart aangereden, precies of er was iets gebeurd. Ze hebben hem daar ter plekke drie liter zuurstof gegeven, en na een klein half uurke was hij weer de oude en kon hij terug kruipen van waar hij gekomen was.
Maar die blinde mol was nog veel te zwak en hij vroeg aan mij, in zijn mollentaal, of ik soms geen drinken bij had, want hij had ne grote dorst ook.
Waarschijnlijk had hij dorst gekregen, bij het toedienen van die drie liter zuurstof, peis ik. Nog een geluk dat ik in mijne binnenzak twee flessen plat water zitten had, van het welbekende merk Vitel waar ge direct veel beter van wordt, als ge er van drinkt.
Ik heb via een trefter die daar lag, die twee flessen plat water via zijn twee kleine neusgaten naar binnen gegoten. Potverdikke zeg, die blinde mol moest zodanig luid niezen, dat al die andere blinde mollen er wakker van werden.
Ondertussen was het al middag geworden en zette ik mij daar met mijne rug tegen ne alleenstaande boom, die daar eenzaam en alleen stond, om mijn vier goed gevulde boterhammen op te fretten (eten).
Ene mee kaas en éne mee hesp. Ene mee geroosterd spek en éne mee choco. Toen ik van mijne goede gevulde boterham wilde bijten, komt er toch wel een klein uitgehongerd vogeltje op mijne linker schouder zitten zeker.
Ja mannekes, in feite versta ik niet al teveel van dierentalen, maar door zijne harde gekwetter maakte hij mij duidelijk dat hij ook ne ferme honger had, want hij was drie dagen in hongerstaking geweest. Het had zodanig veel honger, dat hij twee boterhammen opat.
Als hij gedaan had met eten vloog hij weg, op zoek naar verfrissing, denk ik.
Ook voor mij werd het stilaan tijd om naar huis te gaan, alhoewel ik met zekerheid wist dat de warmte zich verscholen had in mijn leegstaande huis.
Ja mannekes, in feite is mijn leegstaande huis altijd bewoond hoor, want mijn dieren houden de wacht. En als mijn dieren per ongeluk in slaap vallen, dan is het de zwarte kraai die me opbelt met haar GSM.
Op mijn dak zit er een zwarte kraai, want haar mierennest waar ze verbleef, was afgebrand. Verleden week had ik nog in mijnen glazen bokaal van die twee gespierde garnalen zitten, maar die zijn ondertussen uitgedroogd, waarschijnlijk bij gebrek aan nat water, denk ik.
Toen ik thuis kwam van mijn natuurwandeling, sloeg de warmte om mijn slanke lijf heen, 't was precies of ik had kou.
Naarmate de uren verstreken waren sloeg de warmte over naar een wreed zwoel gevoel, zeker als ge wilt gaan slapen. Maar ik heb dat direct opgelost door vier grote ronde gaten in mijne muur te boren, en in elk groot gat ne super de luxe windmolen te plaatsen.
Awel, ik moet u zeggen, dat da wreed deugd doet. Mijn glazen dak van mijn slaapkamer staat nu ook een ganse dag open, zodat ik nu niet meer aan mijn beddeke blijft vastplakken.
Mijn twee geelrode gebloemde slaaplakens zijn ondertussen al wreed beginnen krimpen van die warm hitte, en mijn behangpapier is ook al aan het smelten.
