Deze morgen ben ik druipnat van 't zweet opgestaan, maar ik peis dat ik niet de enige ben. Velen onder ons klagen van die vreselijke hitte en kunnen 's nachts niet slapen, omdat het veel te zwoel is. Maar wat doe je eraan?.
Ge kunt natuurlijk in de schaduw gaan zitten of op een teraske onder een grote parasol, om van een beetje afkoeling te genieten en van een lekker frisse cola of van een welverfrissend pintje bier. Dat ne mens geen al te grote inspanningen mag doen, om zeker niet uit te drogen en niet meer te krimpen dan normaal, heb ik vandaag besloten om een wandeling te maken in de vrije natuur.
En ik moet u zeggen dat ik mij zo vrij voelde als een vogel in de vrije natuur, die hoog in de lucht genoot van het mooie warme weer en die genoot van al het mooist wat onze natuur te bieden heeft. En ook de vogels in de lucht zien wreed veel af van die vervelende hitte.
Zo heb ik deze morgen tijdens mijn wandeling in de vrije natuur een eenzame kruisvogel zien zitten op een uitgedroogde tak van een treurwilg, die stond te treuren.
Waarschijnlijk zat hij te wachten, om aan zijn kruistocht te beginnen zeker. Zijn twee vleugels waren aan mekaar geplakt, waarschijnlijk van zijn zweet dat plakte zeker.
Allé, ik heb die eenzame kruisvogel uit medelijden toch maar uit nood geholpen, want hij moest nog ver hoor. Ik ben direct naar huis gespurt achter een emmer warm water en daar een ontbindingsproduct in gedaan, om die eenzame kruisvogel zijn vleugels in te wrijven.
Na twee uur is die eenzame kruisvogel toch aan zijn kruistocht kunnen beginnen, maar dan wel met vertraging van ne halve dag.
Ik besloot dan ook maar om verder te gaan wandelen, want door te blijven staan zouden ook mijn gespierde ledenmaten aan elkaar kunnen plakken hé. Toen ik bij de weide kwam zag ik daar plots een vermoeide koe op de grond zitten, die geen stap verder meer kon.
Nog een geluk dat ik een fles water bij had, om ze aan die vermoeide koe te geven.
Met één twee drie was gans die fles leeg, en ook haar vermoeidheid verminderde.
Ik had ook nog een tube zonnecreem bij, om die koe haar rug ermee in te wrijven.
Een paar dagen nadien kreeg ik van die boer een bericht op mijn GSM, om mij te zeggen dat ik in het vervolg zijn koeien hun rug niet meer moest inwrijven, want ze deden niet anders dan krabben van de jeukte die ze hadden.
Ik heb dan een berichtje teruggestuurd en gezegd dat hij de koeien die buiten staan, een hemd met lange mouwen moeten aandoen en een muts op hun kop moeten zetten.
Ik ben dan maar verder gewandeld en opeens zie ik daar in de verte iets bewegen die niet normaal is, en hoe dichter ik kwam hoe beter ik het zag.
't Was toch wel een blinde mol zeker, die daar uit zijne ondergrondse garage kwam gekropen en wreed naar asem snakte.
Awel mannekes, ik heb daar direct met mijnen GSM naar de hulpdiensten van wacht gebeld, en na een klein kwartiertje kwamen die mannekes daar in volle vaart aangereden, precies of er was iets gebeurd. Ze hebben hem daar ter plekke drie liter zuurstof gegeven, en na een klein half uurke was hij weer de oude en kon hij terug kruipen van waar hij gekomen was.
Maar die blinde mol was nog veel te zwak en hij vroeg aan mij, in zijn mollentaal, of ik soms geen drinken bij had, want hij had ne grote dorst ook.
Waarschijnlijk had hij dorst gekregen, bij het toedienen van die drie liter zuurstof, peis ik. Nog een geluk dat ik in mijne binnenzak twee flessen plat water zitten had, van het welbekende merk Vitel waar ge direct veel beter van wordt, als ge er van drinkt.
Ik heb via een trefter die daar lag, die twee flessen plat water via zijn twee kleine neusgaten naar binnen gegoten. Potverdikke zeg, die blinde mol moest zodanig luid niezen, dat al die andere blinde mollen er wakker van werden.
Ondertussen was het al middag geworden en zette ik mij daar met mijne rug tegen ne alleenstaande boom, die daar eenzaam en alleen stond, om mijn vier goed gevulde boterhammen op te fretten (eten).
Ene mee kaas en éne mee hesp. Ene mee geroosterd spek en éne mee choco. Toen ik van mijne goede gevulde boterham wilde bijten, komt er toch wel een klein uitgehongerd vogeltje op mijne linker schouder zitten zeker.
Ja mannekes, in feite versta ik niet al teveel van dierentalen, maar door zijne harde gekwetter maakte hij mij duidelijk dat hij ook ne ferme honger had, want hij was drie dagen in hongerstaking geweest. Het had zodanig veel honger, dat hij twee boterhammen opat.
Als hij gedaan had met eten vloog hij weg, op zoek naar verfrissing, denk ik.
Ook voor mij werd het stilaan tijd om naar huis te gaan, alhoewel ik met zekerheid wist dat de warmte zich verscholen had in mijn leegstaande huis.
Ja mannekes, in feite is mijn leegstaande huis altijd bewoond hoor, want mijn dieren houden de wacht. En als mijn dieren per ongeluk in slaap vallen, dan is het de zwarte kraai die me opbelt met haar GSM.
Op mijn dak zit er een zwarte kraai, want haar mierennest waar ze verbleef, was afgebrand. Verleden week had ik nog in mijnen glazen bokaal van die twee gespierde garnalen zitten, maar die zijn ondertussen uitgedroogd, waarschijnlijk bij gebrek aan nat water, denk ik.
Toen ik thuis kwam van mijn natuurwandeling, sloeg de warmte om mijn slanke lijf heen, 't was precies of ik had kou.
Naarmate de uren verstreken waren sloeg de warmte over naar een wreed zwoel gevoel, zeker als ge wilt gaan slapen. Maar ik heb dat direct opgelost door vier grote ronde gaten in mijne muur te boren, en in elk groot gat ne super de luxe windmolen te plaatsen.
Awel, ik moet u zeggen, dat da wreed deugd doet. Mijn glazen dak van mijn slaapkamer staat nu ook een ganse dag open, zodat ik nu niet meer aan mijn beddeke blijft vastplakken.
Mijn twee geelrode gebloemde slaaplakens zijn ondertussen al wreed beginnen krimpen van die warm hitte, en mijn behangpapier is ook al aan het smelten.
Groetjes van flipper de flip.
|