Awel mannekes, we hebben er lang moeten op wachten, op de zon en het heerlijk mooi lenteweer.
Maar ik denk dat ze ook ne lange winterslaap heeft ingeslast, ofwel is ze voor een onbepaalde tijd op verlof geweest.
Awel mannekes,'t is dan ook de moment, om ne keer naar buiten te komen voor een teraske, een wandeling of een fietstocht.
Awel mannekes, flipper de flip heeft dat ook dan gedaan hoor.
Gisteravond heb ik mijn twee banden van mijne koersfiets opgepomt, met lucht die mijne gebuur toch niet meer gebruikte.
De plooikes glad gestreken van mijne koerstenu, om er schoon uit te zien.
Mijne soepkom voor op mijne pletskop te zetten, ne keer schoon opgeblonken met boenwas. Mijn supermoderne gelakte koerssandalen ne keer of twee in de wasmachine gestoken, om het vuil van verleden jaar weg te spoelen.
Mijne doorshijnde gevarieeerde zonnebril die op mijn korte neus staat, ne keer in de droogkast gestoken, om nog meer te blinken.
Mijn gevloerde handschoenen met korte vinger in lauw nat water gestoken, om niet te krimpen onderweg. Mijn tien cm dik zeemvel die in mijn latexbroek is vastganageld, ingesmeerd met drie liter afgeroomde witte melk.
Ne mens moet nogal wat doen hé, wilt ge een fietstocht maken van ne ganse dag.
Mijn laatste beklimming was de beroemde Muur van Geraardsbergen, maar voor ik diene Muur al rijden beklom, heb ik bij diene warme bakker vier kersverse mattetaarten gekocht, om ze op de markt alle vier naar binnen te kunnen spelen.
Mijn lege maag was gevuld voor een week of drie, want ik had dat speciaal gevraagt aan dat schoon blond madammeke, voor mij zware echte Geraardsbergse mattetaarten te geven, die wreed lang op de maag blijven liggen. Ik was in Deftinge, en ik dacht bij mijn eigen:
Flipper de flip, zou ge niet beter ne keer ne goeien dag gaan zeggen aan Chauffeurke.
Ik heb mijn stoute schoenen aangetrokken, en met mijne trillende wijsvinger op die deurbel geduwd.
Ons Chauffeurke kwam van achter den hoek ne keer piepen, om te zien of het weer die mannekes zijn die u alles probeerd wijs te maken, waar ze zelf niet in geloven.
- Awel, wie we daar hebben. - Ja Chauffeurke, ik was hier toch in de omtrek. - Jamaar, ik stoor toch niet hé?. - Ba nee gij, kom maar mee.
Awel mannekes, ge gaat mij niet geloven, die vissen zaten daar te gapen zeg. 't Was daar zelfs ne tamme vis bij met ne skibril op zijne neus, bij gebrek aan ne echte zonnebril zeker.
Ik begon mij direct thuis te voelen, nog beter dan bij mij huis.
Amai zeg, azo ne toffen mens dat Chauffeurke is, en vriendelijk ook nog hé.
Die natwatervissen lagen daar op hunne gladgeschoren rug te bruinen in de branden zon.
Er zwommen daar twee bruinvissen bij, die wreed verbrand waren. En die afgestudeerde vogels waren daar de tango aan het dansen op de muziek van Vivaldi.
Timmeke heeft foto's van ons beiden genomen, ik met mijn moderne koersfiets en Chauffeurke op zijne supermoderne turbo grasmachien.
Na veel getetterd was het tijd om huiswaarts te keren, want Chauffeurke moest nog het groene gras op zijn goedgevulde grasmat afrijden.
Ik was nog maar juist vertrokken, als mijn zitzadel eraf vloog, van in een putteke te rijden, waarshijnlijk van ne blinde mol die even van de zon kwam genieten zeker.
Maar vijfhonderd meter heb ik mijne zitzadel teruggevonden, in na pereboom.
Blij en wel kon ik mijne fietstocht verder zetten naar Gent.
Dit is mijn fietsverhaal, gekoppeld aan een plezante ontmoeting.
Chauffeurke, hartelijke dank voor deze warme ontmoeting hoor.
Groetjes van flipper de flip.
|