Ja mannekes, de tijden zijn veel veranderd hé, buiten vroeger toch. Ge moet eens eerlijk zijn, de dag van vandaag zitten onze kinderen van 's morgens vroeg tot 's avonds laat voor hun tv of voor hun computer. Sommigen weten zelfs niet meer of het avond of dag is en worden vetgemest, terwijl ze aan het kijken zijn naar wat er in het buitenland gebeurd. De dag van vandaag kent men zijn eigen buren niet meer, terwijl men vroeger iedereen kende. Ik weet het nog heel goed alsof het gisteren was, toen ik nog een jonge snotter was speelde ik vaak voetbal op straat met de buurjongens, omdat er in die tijd veel minder auto's rond reden. Ge kon zelfs op uw gemakske gaan fietsen of wandelen, zonder omver gemaaid te worden door ne autocoureur die wat vroeger moet thuis zijn, omdat zijn aangebrande soep op hem stond te wachten. In die tijd kon ge nog spreken van een echte familieband, maar dat is spijtig genoeg al heel wat minder geworden.

De dag van vandaag is de bevolking zodanig toegenomen, dat degene die in de steden wonen hun uitvlucht gaan zoeken naar de boerenbuiten. Sommige mensen durven zelfs uit schrik hun huis niet meer uit komen, bang om overvallen te worden door jongens die met haat rondlopen. Maar ja, in feite kunnen we daar niet al te veel aan veranderen hé. Wat we wel kunnen doen is ons eigen leven leiden, en voor de rest ons niet veel aantrekken. Ik denk dat dat nog het beste is, en voor de rest alles laten lopen zoals het nu is. En nu een keer heel iets anders, want er moet nog een beetje gelachen worden ook hé. Ze zeggen dat de mensen wreed agressief zijn, maar ook sommige dieren kunnen wreed agressief uit de hoek komen. Ik was gisteren bezig met het gras wat in te korten omdat het veel te hoog stond, want mijn buurvrouw had al twee keer haar zére voet omgeslagen van die molshoop die daar per ongeluk lag.

Ik was daar aan het rond toeren met die super de luxe grasmachine, en opeens hoorde ik daar ik de verte een wreed luid geroep. Ik legde de motor stil en ging kijken wat er daar gaande was, en opeens zie ik daar die zwarte blinde mol boven de grond aan het vechten tegen zijn eigen kinderen of waren het zijn klein kinderen, dat weet ik precies niet meer. Ik pakte mijn benen en voeten bijeen en ging er met een colére naar toe. - Hélaba, is 't hier gedaan met ruzie te maken hé. - Meneer, we zijn bezig met te oefenen, want in ons land mogen we ook op onze kinderen slaan om te oefenen. Ik heb mij er mij niet te veel van aangetrokken hoor, want in feite zijn dat mijn zaken niet. Awel merci zeg, een mens kan op zijn gemak geen gras niet meer maaien. Toen ik met mijn koersfiets naar huis reed en voorbij een weide passeerde waar nogal veel koeien stonden te grazen, zag ik iets ongewoons.

Ginder in de verte waren ze toch wel aan het vechten zeker. Ze waren aan het kaarten, maar 't was daar waarschijnlijk een koe bij die tegen haar verlies niet kon zeker. Amai zeg, was dat nogal een gevecht hoor, die ze daar aan het uitvechten waren. Die éne koe had een blauw oog en die andere koe was haar valse tanden kwijt. En als ge uw valse tanden kwijt zijt in dat groene gras, dan is er veel kans dat uw valse tanden ook groen van kleur zijn. Er liep daar ook nog een koe bij die wreed aan het manken was, waarschijnlijk is ze over die molshoop gestruikeld. Ondertussen waren er al twee koeien weggevoerd naar het dichts bijgelegen koeienkliniek. Die éne koe had een klaverenhaas ingeslikt, en de andere koe had haar twee valse koeienogen binnen geslikt. Allé, 't is toch weer allemaal goed gekomen, want nu lopen er twee koeien teveel op die weide. 't Is maar om u te zeggen, dat er overal wel iets is hoor.

Groetjes van flipper de flip.