Ja mannekes, mijn twee levende goudvissen die ik ne keer aan soldenprijzen heb kunnen kopen aan een goeie kopen prijs en waar ik veel geniet en hulp van kreeg, die zijn er nu niet meer.

Die twee tamme goudvissen deden van alles wat ik hun vroeg hoor. Ik heb ze zodanig goed getraint dat ze mij mee hielpen in het huishouden, en af en toe gaven ze mij ne goeie raad.

Twee dingen mochten ze zeker niet doen en dat was: Koken en met vuur spelen.

Mijn allereerste goudvissen die ik van mijne nonkel kreeg als verjaardagscadeau hadden alle twee slachtanden, en tijdens een hevig gevecht werden ze allebij gewond.

De ene goudvis lag daar ne ganse dag te bleiten, omdat de andere goudvis zijn twee zwemvliezen een klein beetje had ingekort en de andere goudvis had een stuk uit zijne kop gesneden.

Ja mannekes, koken en met vuur spelen mochten ze zeker niet doen, want met het koken hebben ze al eens hun smalle lichaamkes verbrand en met het afvuren van brandende vuurpijlen zijn die hoog in de lucht gevlogen.

Maar ik moet u wel zeggen dat ze na twee dagen terug gekeerd zijn hoor, maar wel met lichame letsels.

De ene goudvis was hoog in ne boom beland en de andere goudvis was vergeten van zijn paraschutte open te trekken en kwam boven op de kerktoren terecht.

Dus, ik keek ik naar ne lege aquarium, waar gene goudvis meer in zwom.

Ik heb dan maar mijn stoute aangetrokken, en naar viswinkel geweest achter een paar nieuwe vissen. Maar die vissen moeten dan wel een zwembrevet hebben hoor, want ik moest die andere vissen dat allemaal leren hoor.

Die visverkoper kwam naar mij en hij vroeg heel beleeft als hij mij kon helpen, en ik zei met een breed lachend gezicht: Natuurlijk kunt gij mij helpen, want ik zou graag een paar vissen kopen en hij zei:

Geen probleem, we hebben hier alle soorten vissen hoor, maar naar welke soort vissen zoekt u eigenlijk:

Awel meneer, de vissen die ik ga kopen moeten een zwembrevet hebben en ze moeten ook nog goed kunnen luisteren. Geen probleen zei hij:

Al onze vissen zijn goed opgeleid, hebben een zwembrevet en ze luisteren heel goed hoor.

Ik ben met twee goudvissen naar huis gegaan, want mijn eten stond op en aangebrand eten is niet lekker hé.

Awel mannekes, die goudvissen hebben hun op ne korte tijd heel goed kunnen aanpassen hoor. Ze deden zelfs den afwas, maar ze mankeerden alle twee iets aan hun spraakgebrek.

Die konden gewoon niet praten, want ik had mij potverdikke twee levende vissen gekocht die doofstom waren.

Ik had in hun aquarium twee drinkbakskes gezet, want moesten ze per ongeluk zonder water vallen, dan hadden ze nog water om te drinken hé.

Elk jaar op hun verjaardag was dat groot feest, en elke goudvis uit de buurt werd dan ook uitgenodigt.

Spijtig genoeg werd dit zijn laatste verjaardagfeest, want zoals elke levende vis aan zijn einde komt, is hij ook aan zijn einde gekomen.

Toen ik deze morgen uit mijne diepe slaap ontwaakte en toch moest opstaan, want mijn voeten waren toch al wakker.

Ik moet u wel zeggen dat mijn voeten een uurke vroeger zijn gaan slapen, want die waren echt moe hoor.

Normaal gezien is er in mijn huis altijd lawaai, maar deze morgen was het muisstil. Ik hoorde echt geen muis lopen hoor.

Toen ik in de living kwam zag ik het: Mijn twee goudvissen waren verdronken.

Eerst dacht ik dat ik hun teveel water had gegeven, maar neen hoor.

Die konden nog niet zwemmen, want om de twee dagen gingen die nog naar de zwemles, om hun zwembrevet te halen.

Potverdikke zeg, nu ben ik nog verplicht van naar hun begrafenis te gaan ook en ik heb nog maar naar een begrafenis geweest. Verleden week heeft mijne hond zijn twee achterste poten afgebeten tot aan zijne nek.

Ik moet u wel zeggen dat hij van de veearts moest vermageren, want hij kon met heel veel moeite door de deur.

Als ikmij nog ne hond ga kopen, dan zal hij eerst een zwembrevet moeten hebben hoor.

Ik ga morgen zijn begrafenis gaan regelen en iedereen die komt krijgt twee pannekoeken aan 't spit, klaargemaakt op grootmoeders wijze.

Na de begrafenis er er vanachter in de portaal een kaarting, want dat was mijn goudvis zijn allergrootste wens en die moet absoluut in vervulling gaan.

En voor degene die niet naar zijn begrafenis kunnen komen, geen paniek hoor, want de pannekoeken aan ’t spit worden u opgestuurd.

En hoe gaat het met je zieke goudvis?, vroeg mijn buurvrouw onverwachts.

Een heel stuk beter, want hij is weer op de been, zei ik haar. Veertien dagen terug moest ik hem naar de kliniek, want hij had een zware valling.

Groetjes van flipper de flip.