Ja mannekes, al een paar weken strijden wij tegen een een gevaarlijke virus, die spijtig genoeg al enkele slachtoffers heeft gemaakt.

Velen onder ons stellen zich daarbij vele vragen, zoals:

Van waar komt die Corona-virus en wanneer gaat hij weg?, zodat we weer kunnen genieten van ons normale leven.

Ik begrijpt het heel goed hoor, dat de mensen in paniek slaan en geen zekering meer hebben.

Laat het a. u. b. niet toe, dat hij de baas over ons leven regeert.

Eens zal er ne dag komen dat we ons allen teug veilig voelen.

In feite kunnen we daar niveel aan doen hé, en toch is er een uitweg.

Als we maar de juiste richtlijnen volgen die ons wordt opgelegd, en doen wat we moeten doen.

In feite mogen we God dankbaar zijn, als we 's morgens opstaan en de dag tot een goed einde kunnen brengen.

Maar ja, de ene kan daar beter mee om, dan de andere.

Ik heb altijd geleerd van zeker niet te panniekeren en rustig te blijven.

Maar den dag van vandaag slaat de angst ook soms toe, en dat komt omdat ik geen twintig meer ben.

't Is niet alleen bij mij hoor, de meeste onder ons leven in angst en stellen zich verschillende vragen.

't Is spijtig dat ik geen glazen bol heb, dan zou ik jullie allen een antwoordt kunnen geven. Afwachten is dan ook de boodschap en hopen dat het snel weer beter wordt.

Mijn kat zit hier naar mij te kijken en vraagt ze zich af: Wat vertelt hij nu weer?.

En mijne hond is lekker aan zijn avermout aan 't eten.

Avermout, want hij eet dat toch zo graag hoor.

In mijne hof brand er een kampvuurke, om die Corona-virus bang te maken en hem weg te jagen.

Vandaag heb ik boodschappen gedaan:

Mijn twee neusgaten waren toegeplakt, maar mijne mond heb ik thuisgelaten, om zeker niet te veel moeten antwoorden op vragen die ze mij stellen.

Af en toe moet er eens gelachen worden, zeker in deze slechte en onzekere tijd waar we in leven.

Daarom dat ik in mijn verhaaltjes af en toe een beetje humor naar voren breng, want zoals flipper de flip het zegt:

Lachen is plezant.

Dus, krijgt ge van mij gratis en voor niks een leuk mopje.

Op ne zekere dag loopt de paus in de tuinen van het Vaticaan rond en valt in het drijfzand.

Hij zakt er tot zijn middel in.

Toevallig ziet een brandweerman op de fiets het en biedt de paus hulp aan.

Nee, zegt de paus, de heer zal mij redden.

's Middags als de brandweerman terug rijdt naar huis, ziet hij dat de paus is weggezakt tot zijn borst.

Weer biedt hij de paus hulp aan.

Nee, zegt de paus, de heer zal mij redden.

Als de brandweerman 's avonds gegeten heeft, zit het hem toch niet lekker en gaat nog even bij de paus kijken.

Nu staat het water echt aan de lippen.

Hij werp een touw en zegt:

Pak aan man, want je verzuipt, zegt de brandweerman, maar de paus blijft weigeren en zegt:

Nee, de heer zal mij redden.

Hij heeft dit gezegd, als hij al verzopen was.

Als de paus bij de hemelpoort komt maakt hij een hoop lawaai en zegt:

Hij is toch zijn hele leven goed geweest, waarom heeft de heer hem dan niet geholpen.

Nou nou, zegt Petrus, ge moet niet zoveel lawaai maken.

We hebben God tot drie keer toe gezegd dat hij een brandweerman moet sturen.

Groetjes van flipper de flip.