De dagen vliegen nu heel snel voorbij onze oren, maar ook de scheurkalender wordt met de dag dunner en dunner.
Mijn haar op mijne kletskop verminderd niet hoor, ook het haar op mijn wenkbrauwen krimpen niet.
Mijne hond zijn poten staat vol met opkomende haargroei, zodat hij minder snel kan lopen.
Deze morgen heb ik samen met mijne hond een korte wandeling gemaakt, maar door dat zijn poten zo behaard is, kwam hij twee uur achter mij binnen.
Ook mijn zwarte kat heeft daar last van, want met de groei van haar snorharen, kan ze door de deur niet meer.
Die zwarte kat is hier ondertussen al twee keer tegen de openstaande deur gelopen, want ze moest blijkbaar naar de wc gaan.
Ik ben nu aan het denken wat ik moet doen, mijn deur met twintig centimeter verbreden ofwel haar snorharen met vijf centimeter inkorten.
Mijn twee goudvissen zijn er beter vanaf, want die hoeven niet naar de kwaffeur (haarkapper) te gaan.
Ik ben nog blij dat het haar van dat schaap, die in mijn donsdeken zit, niet begint te groeien, anders moest ik dat schaap ook nog verkopen ook.
De tulpen die in de tuin staan hebben blijkbaar schrik gekregen om te groeien, want ze weten dat de Corona-virus hun in te gaten houdt.
Verleden week zijn mijn chrysanten aan Corona bezweken, omdat die juist naast de krokussen stonden en af en toe mekaar de hand gaven.
’t Is daarom dat flipper de flip zijn twee goudvissen geen hand wilt geven, om zelf besmet te worden.
Als ik ’s morgens opsta en ik wil ne boterham eten, dan steek ik eerst dienen boterham in ne emmer water, dan ben ik zeker dat hij ontsmet is.
Mijne kerstkalkoen is ervan verdronken, omdat hij veel te lang in dat water heeft gelegen.
Om nog maar te zwijgen over die vier kreeften, die geweldig aan het groeien waren.
Ik had alle vier de kreeften in de wasmachine gestoken, omdat ze vuil waren.
Potverdikke zeg, ik heb ze toch wel op 90 graden gewassen zeker. In plaats van te krimpen, waren ze aan het groeien.
PS: Ik ga moeten stoppen hoor, want mijn borsthaar is hier al door mijn pullover aan het groeien.
Heer, in deze donkere tijden,
wil ik mijn verhaal even kwijt.
Ik voel me verlaten,
en ik voel me vreemd.
Ik voel de liefde,
ik voel me een vluchteling,
en ik voel me schuldig.
Hier diep in mij,
en dan roep ik:
God, waar ben je nu?.
Ik voel de vriendschap,
en ik voel me gevangen.
Ik voel de hoop,
ik voel het verlangen,
en ik voel de vrijheid.
Hier heel diep in mij,
en dan bid ik:
God, waar ben jij?.
Ik zoek het licht,
maar het wordt donker.
Ik voel de warmte,
hier diep in mij.
Eens kan ik weer lachen,
met U aan mijn zij.
Groetjes van flipper de flip.
|