Na de feestdagen, die we helaas thuis hebben moeten vieren, is het nu hoog tijd om de handen uit de mouwen te steken.

Awel, dat heb ik dan ook gedaan, alhoewel mijn handen altijd uit mijn mouwen steken.

Dat mijn handen nog in mijn mouwen moesten zitten, dan was ik verplicht om de handen van mijn gebuur te vragen en met twee vreemde hanhen werken, dat is ook niet plezant hé?.

Normaal kuis ik altijd wanneer het vuil is, maar nu ben ik wel verplicht van te kuisen.

De pluimen van die kalkoen, die ik op oudejaarsavond heb opgepeuzeld, liggen hier nog en die zijn ondertussen al ferm gegroeid hoor.

Of zijn dat de pluimen die in mijn gepluimde donsdeken zaten?, want in mijn gepluimd donsdeken zitten er ook pluimen hoor.

Het zijn wel geen pluimen van ne dooie kalkooen, maar wel van een tien tallen ganzen, die nu rondvliegen met elk een vest aan.

Waarschijnlijk hebben die ganzen hun pluimen gratis en voor niks afgestaan aan ne poelier,      die pluimen te kort had?, om te overleven.

Eén van die vier kreeften, die ik had besteld had, heeft per ongeluk zijn valse tanden uit zijne mond laten vallen.

’t Is al twee dagen dat ik niet anders hoor dan het geklapt van tanden, die precies de maat van een orkest aan het slaan zijn.

Om nog maar te zwijgen van 1300 voetafdrukken die mijne hond heeft laten liggen, toen mij de marathon aan het lopen was, in mijn huis.

Mijn hond is nu aan het oefenen, voor de platvoeten-marathon. Dat zijn honden met platvoeten, die geen lawaai maken.

Naar het schijnt moeten ze eerst door ne veearts gekeurd worden, om te zien als ze werkelijk vier platvoeten hebben.

Al van deze morgen ben ik hier op zoek, achter die verloren voetafdrukken, met een vergrootglas.

Mijne hond heeft geen platvoeten, omdat hij altijd op schoenen loopt.

’t Is nu te hopen dat ik die voetafdrukken kan vinden, want mijne hond heeft ze dringend nodig.

Ondertussen heb ik gans de straat bijeen getrommeld, om te helpen zoeken achter zijn voetafdrukken.

’t Was daar ene bij die vroeg, hoeveel pluimen die hij moet zoeken en welk kleur die pluimen hadden.

Alé, wie telt er nu de pluimen van ne dooie kalkoen?. Ik weet potverdikke nog niet eens hoeveel pluimen er in mijn donsdeken zitten.

Als mijne kuis hier gedaan is, zal ik op mijn gemakske eens tellen hoeveel pluimen er in mijn donsdeken ziiten.

PS: ‘k Ga moeten voortdoen, want mijn warm water is hier al aan het verdampen.

Groetjes van flipper de flip.