Ik ben deze morgen wakker geworden, omdat ik iets hoorde.

Toen ik in mijn woonplaats kwam, was mijne hond toch wel aan het vechten zeker.

Hij was met mijn zwarte kat aan het vechten, omdat hij geen stuk van dat been kreeg, die ik deze morgen gekregen heb van ne vent die een been te veel had.

'k Heb dat been dan in twee gezaagd, om elk een stuk te kunnen geven.

Tijdens het zagen hoorde ik toch een geroep zeker. 't Was mijn zwarte kat die tegen de deur was gelopen. Normaal hezien heeft ze altijd hare donkere bril op, als ze ergens naar toe gaat.

Maar ja, ze is ondertussen twee jaar ouder geworden en de vergeetachtigheid begint ook bij haar langzaam door te wegen.

Potverdikke zeg, nu is er toch wel een gat in die deur zeker. Nog een sjanc dat ik nog wat plamuur hebben staan, om dat gat op te vullen.

Nu ligt ze hier te kermen van de pijn, want er staat een grote buil op haar klein kopke en ze is ook nog twee melktandjes kwijt.

Terwijl mijne hond ook al drie tanden stuk gebeten heeft, die in de weg stonden.

PS: Dit is een kort verslagske van het gevecht tussen hond en kat.

Groetjes van flipper de flip.