Ik ga u nog een verhaajtje vertellen vanuit den tijd van toen, die erg populair was en waar ge wreed veel geld kon mee verdienen.
Namelijk over rattenvangen. En hoe meer ratten ge kon vangen, hoe minder er nog rond liepen. Alle soorten ratten waren dan ook goed om aan de man te brengen, en zo een centje bij te verdienen.
Achter ons huis lag er ne plas water, wij noemde dat vroeger ne meers.
Awel, op diene meers kwamen die ratten 's avonds bijeen, om te vergaderen.
Die kleine zwarte diertjes spraken onder mekaar af, wat ze de dag nadien gingen doen.
Het waren dan ook echte pestkoppen, en hadden hun plezier om vanalles uit te steken, die in feite niet mochten. Ge had vroeger verschillende soorten ratten hé, en iedereen wist precies wat hij of zij moest doen.
De meeste ratten zijn dan ook vertrokken naar het buitenland, uit verveling zeker.
Zo was er vroeger de zomerrat, de winterrat, de lenterat en de herfstrat. Men noemde ze vroeger ook weleens de seizoenratten, omdat in elk seizoen een paar andere ratten rondliepen.
Dat waren ratten die niet lang bij ons bleven, en dikwijls naar andere oorden trokken om ginder de seizoenen aan te kondigen.
- De zomerratten traden maar alleen in de zomer op, omdat ze veel beter tegen de warmte konden. Af en toe gingen er een paar van die ratten op soldenjacht, om de boel te saboteren.
- De winterratten konden dan ook veel beter tegen de kou, omdat die allemaal nen dikke pelsen frak aan hadden, die ze gepiekt hadden van hun tegenstrevers, die omgekomen waren van de kou zeker.
Sommige van die ratten gingen hun inkopen doen voor de Kerst en Nieuwjaarsdagen.
- De lenteratten, liepen hier rond uit verveling, en om ons te zeggen dat de herfst in aantocht was. Sommige van die ratten wisten zelfs niet eens wanneer de herfst hier begon, vandaar die verveling.
- De herfstratten kon ge het beste herkennen, dat waren ratten met lange flaporens.
Onder al die verschillende ratten, had ge dan ook verschillende naamratten. Zo waren er buidelratten,de waterrat, de moerasrat, de grondrat, de woestijnrat en nog vele andere soorten naamratten.
- De buidelrat is een rat die geregeld op stap gaat achter eten, en dat verstopt in haar warme buidel. Meestal was dat koude pla, omdat ijscreem direct zou smelten hé.
- De waterrat leeft meestal in het water, omdat die op het droge direct zou uit drogen of verbranden, denk ik.
- De grondrat leeft zowel boven als onder de grond. Boven de grond, om af en toe wat frisse gezonde lucht op te snuiven en onder de grond, om te gaan slapen als hij moe is en 't is nog tamelijk donker ook.
-De woestijnrat is een eenzame rat die graag van eenzaamheid houdt, en leeft maar alleen in de woestijn waar er wreed kalm en rustig is
Af en toe ziet ge een grondrat op de straat liggen, omdat ze onze wegcode niet kennen, denk ik. De ratten die in de brandende zon lagen te bruinen of liepen, moesten hun naakte lijf inwrijven met lopende zonne-olie, om toch maar niet te verbranden.
Want verbrande ratten bracht in dienen tijd niveel op hé. Voor een waterrat was dat geen probleem, ze hadden tocht drinken genoeg. Maar voor de andere ratten was dat altijd een wreed groot probleem, en konden die veel gemakkelijker gevangen worden.
Sommige ratten kregen ne zonneslag, en anderen bezweken gewoon van de hitte en vielen flauw.
In dienen tijd moest ge nog tol betalen, om gratis en voor niks binnen te mogen.
Mijne nonkel was ne echte smokkelaar, de dienen kon wreed goed smokkelen zeg.
Hij smokkelde mij altijd mee naar grote bijeenkomsten, waar ik niveel van verstond.
Allé, zo kwam mijnen nonkel ne keer met vijf steendooie ratten die hij verborgen had onder zijnen oude legerfrak aan een douanepost, waar dan die mannen daar in slaap gevallen waren van vermoeidheid of uit verveling zeker. Maar er was daar énen bij die op wacht stond, waarschijnlijk had diene mens al op voorhand geslapen.
- Ha ha, meneer is weer aan het smokkelen?. - Wat, ik aan het smokkelen. - Nee nee, ik heb een wandeling gemaakt. - Ja ja, een wandeling, ik ken da. - En meneer heeft zeker niks bij?. - Awel, ik heb ginder nen konijnenpoot gevonden, waarschijnlijk van een konijn die onderweg te rap heeft gelopen en zijne poot heeft verloren zeker. - Jamaar, ge weet toch wel dat ge met ne verloren konijnenpoot hier niet voorbij mag hé. - Maar meneer, ik heb diene konijnenpoot meegebracht voor aan u te geven, omdat ik weet dat uw vrouw morgen hutsepot zal klaarmaken. - Allé, 't is goed voor éne keer, geeg mij diene konijnenpoot en loop maar door.
Diene douanier belde direct naar zijn vrouw, om te zeggen dat ze géne konijnenpoot moest gaan halen voor in hare hutsepot te smijten, want dat hij er éne gaat meebrengen.
Toen mijne nonkel thuiskwam met die vijf dooie ratten, hing hij ze te drogen aan de wasdraad,om ze 's anderdaags te stropen.
Het waren maar alleen de konijnenvellen, die veel opbrachten en waar ge ne cent kon mee verdienen hé.
Af en toe werd er éne opgezet of opgevuld, voor op de kast te zetten als pronkstuk.
Mij mijn moeder op de kast staat er nog altijd een opgevulde rat en ze is dan ook zo dood als ne pier hoor.
Groetjes van flipper de flip.
|