Awel mannekes,  ik ga ne keer terug naar den goeie ouwe tijd, toen het nog allemaal zwoegen en zweten was om onze boterham te verdienen.

Ja mannekes, flipper de flip is nen echte boerenzoon en daar ik dan ook fier op.

Alles werd dan ook met de hand gedaan, en het eten was ook veel kloekker dan het eten van nu. Als ge nu een gans brood opfret (opeet), dan hebt ge een uur of drie weer honger.

Allé, ne mens denk af en toe nog ne keer aan diene goeie ouwe tijd, die ons allen sterk en kloek heeft gemaakt.

Zwoegen en zweten moesten we doen op het veld met paard en kar, of met onze blote handen aardappelen rooien.

Ik moest van mijne pa als ne jonge snotter meehelpen op het veld, om te oosten en 's avonds wanneer het werk op het veld gedaan was,de beesten eten geven wat ik ook graag deed.

Ik weet het nog heel goed, het was in de hete zomers van toen, toen we op het veld aan het afzien waren, dat onze moeder de boerin 's middags met een rieten mandje en een kanneke karnemelk naar het veld kwam.

Want we hadden geenen tijd hadden om naar huis te gaan eten, want het werk op het veld moest ze vlug mogelijk gedaan zijn omdat de beesten op de boerderij ook al stonden te wachte achter hun eten. In dat rieten mandje zaten onze kloekke boerenboterhammen in, die gesmeerd waren met smout en spek of echte boerenhesp ertussen van een varken die geslacht werd.

Ook 's avonds moest er nog zwaar gewerkt worden, tot laat in de avond, soms tot heeeeeeel laat. Ik weet het nog heel goed, toen ik als ne kleine snotter van 't school kwam en per toeval huiswerk bij had, omdat ik tijdens de les aan het spelen was,dat mijne pa mij zei:

Flipper de flip, ga gij de varkens eten geven en de koeien en de vier Brabantse trekpaarden die we hadden, en daarna mocht ik mee een rapke mijn vervelende huiswerk nog maken.

Ne mens zegt nu de dag van vandaag, die dagen vliegen voorbij.

't Is in feite ni moeilijk hé, er zijn nu meer verlofdagen dan vroeger. Er werd ook meer naar school geweest dan nu, en de opvoeding was veel strenger ook.
Maar toch was het de beste tijd, en de mensen verstonden elkaar beter dan nu.

Ik weet nog heel goed, in de zomer als de maïs en de rogge of de tarwe moest gemaaid worden,dan kwamen de buren en de boeren uit de omgeving meehelpen om te binden en te stuiken. Ons Brabants trekpaard (Bella) die moest het zwaarste werk opknappen, het veld omploegen en de omgekapte of omgewaaide bomen versleuren.

Elke zondag moesten we dan ook nog naar de kerk gaan om onze wekelijkse plicht te vervullen, daar waar er in de kerk een soort campetter (peike) rondliep, dus kon ge daar niet babbelen over de duiven die gingen landen of over het weer hoor.

Nee nee, ge moest gij schone stille zijn, of anders kwam hij ne keer aan uw oor trekken.

En als ge uwe eerste of plechtige communie moest doen, dan moest ge de zondag ook nog ne keer naar de leerringe gaan, om zeker te zijn dat ge uwe communie mocht doen.

Vele mensen gaan dan ook akkoord zijn met mij als ik zeg,dat den goeie ouwe tijd helaas al ver verre achter ons ligt, en dat hij nooit niet meer zal terugkomen.

De modernisme heeft allang zijn intrede gedaan, maar of het beter is dan vroeger is een andere vraag. De luxe is bij de sommige mensen boven hun hoofd gestegen, zodat ze niet meer weten van welk hout pijlen maken.
De meeste mensen zijn dank zij die luxe, steeds meer en meer onafhankelijk geworden.

Ma ja, ge kunt erover babbelen en zeveren zoveel ge maar wilt, veranderen kunnen we toch niet hé.

Daarom vind ik het een zeer goed idee, dat de senioren en de seniorettes af en toe ne keer bijeenkomen voor een babbelke of een etentje met een drankske, want daar vind ge nog echte vriendschap.

Ik ga nu stoppen, want mijn vingers vallen al in slaap van de moeite.

Groetjes van flipper de flip.