Awel mannekes, nu de kerstkalkoen en de kerstkreefkes zijn opgefret (opgegeten), maar die nog wreed liggen te spartelen in onze zwemmende maag, kunnen we op ons gemakske aftellen naar het einde van een wreedzaam en bewogen jaar die stilaan zijn boeken zal sluiten.

Maar eerst wil ik nog even terug blikken op het feest dat net is afgesloten:

Kertmis, en de terugreis van onze Laplandse vriend de Kerstman naar het verre Lapland.

Ja mannekes, voordat ik aan tafel ging, moest ik nog ne keer terug denken aan de kerstavand van verleden jaar. Toen is mijne Kerstkalkoen die aan het opwarmen was uit schrik gaan lopen, en mijne Kerstkreeft van 't verschieten uit die pan gesprongen omdat zijn twee nijptanden aan 't verbranden waren.

En mijne viskablijauw had waarschijnlijk veel te lang op 't vuur gestaan, want zijn graten vielen als sneeuwvlokken uit elkaar. Mijne warme koffie was ook al niet te drinken, want ik had vergeten van dat bruin poeder in te doen.

En mijn 28 boterkoeken die ik had gekocht tegen soldenprijzen waren ook al niet te fretten (gegeten), omdat de datum al 9 maanden verstreken was. Maar gelukkig heb ik daar iets op gevonden, en kan ik nu rustig genieten van mijne Kerstmaaltijd. 

Maar wat mijn oudejaarsavond zal worden, dat moet ik nog even afwachten.

Eén ding weet ik zeker, dat ik in 't vervolg diene kalkoen aan de ketting zal leggen, en die kreeft nen blinddoek voor zijn ogen zal doen. En wat diene viskabliijauw betreft, awel de diene zal ik op nen spits zal steken, dan ben ik zeker van dat hij niet uitéén gaat vallen hé.

Zoals bij mijn kerstverhaaltje een kerstgedichtje werd neergepent, zo hoort ook een Nieuwjaarsgedichtje bij dit verhaaltje.
't Is maar om de stemming erin te houden hé.

               Mijn Nieuwjaarsgedicht.

Langzaam tikken de uren weg,
naar het einde van het jaar.
Ik zet nog even even alle gebeurtenissen,
op een rijtje achter elkaar.
Als ik daarover heel goed na denk,
dan schrik ik toch wel even.
En ga ik dan na denken over,
de zin van het leven.
Al die verschrikkelijke oorlogen,
die zoveel onschuldige en zinloze slachtoffers maken.
Een verschrikkelijke brand,
een bom die alles verwoest.
En dan denk ik eens,
aan al dat nutteloze dierenleed.
Maar ook aan al dat zinloos geweld,
die onnodig werd gepleegd.
En al die moorden om een mensenleven,
dan stel ik me de vraag:
geven sommige mensen dan echt niet om elkaar?.
Dan sluit ik mijn ogen en droom,
dat alle mensen wat meer respect hadden voor elkaar.
Dat er vrede is en dat,
iedereen heel lief is voor elkaar.
Maar ik ben bang dat mijn ogen open zullen gaan,
en dan weer in deze keiharde wereld zal staan.
Laten we lief zijn voor elkaar,maar de vraag is:
wie doet er met mij mee ??.
Daarom vraag ik ieder van u,
sla de handen in elkaar en doe met me mee.
Misschien wordt het dan wel een,
fantantisch en een spetterend 2007.

PS: Ik wens ieder van u een vreugdevol eindejaar en een hoopvol 2007.

Nieuwjaarsgroetjes van flipper de flip.