. In zijn oorspronkelijk leefgebied ( Oost-Azië) is de mandarijneend zeldzaam geworden. In West-Europa wordt deze eend veel in parken gehouden en is daar op sommige plaatsen verwilderd.
.In zijn prachtkleed ziet een mannetje mandarijneend er erg mooi uit. Hij heeft afhangende kuifveren en een soort 'manen'. Vooral de twee eigenaardig gevormde goubruine veren aan zijn vleugels die hij als zeilen omhoog staan zijn uniek. Het mannetje heeft oranje bakkebaarden en vleugelzeilen. het vrouwtje is bruin en heeft een witte oogring en oogstreep, een witte kin en lichte vlekjes.
. Naam: Zwarte beer
Wetenschappelijke naam: Ursus americanus
Leeftijd: tot 30 jaar
Lengte: 1,3 - 1,9, staart 7 - 15 cm
Gewicht: 55 - 300 kg
Voedsel: planten, vlees, vis
verspreiding: Noord - Amerika
Status: thans niet bedreigd
.Beren leven alleen of in kleine groepen. De vrouwtjes baren hun jongen in een hol. Ieder berenjong is als een cavia zo klein en weegt nauwelijks een pond. het is helemaal kaal en de ogen zijn nog dicht. Moederberen verzorgen hun jongen goed. Als de jongen naar buiten mogen blijven ze dicht bij hun moeder in de buurt.
.De zwarte beer is een alleseter en eet alles wat beschikbaar is. In de laatste 2 maanden voor de overwintering eet hij grote hoeveelheden en komt dan minstens een halve kilo per dag aan.Onder ideale omstandigheden kan hij zelfs 2 kilo per dag aankomen. De vetlaag van de beer wordt 10 cm dikker.
Zonder deze ruime voorraad zou de beer zijn lange overwintering niet overleven.
.De zwarte beer komt voor in Noord - Amerika. Ondanks dat ze alleen in Noord -Amerika voorkomen zijn zwarte beren het talrijkst van alle beren. Ze kunnen zich goed aan verschillende omstandigheden aanpassen en voelen zich zowel in droge, warme gebieden in Mexico als in de vochtige, koude bossen en toendra's van Alaska en Canada thuis. In de koude gebieden houdt hij een lange winterslaap, soms wel 8 maanden.
.De naam van deze beer is verwarrend, want hij is ook vaak bruin. In sommige streken komen zelfs bijna witte 'zwarte beren' voor. Zijn oren zijn groter en meer rechtop staand dan die van de bruine beer. Ook ontbreekt bij de zwarte beer de schouderbult die bij de bruine beer vaak opvalt.
hey beste bloggers ik wens jullie een fijne woensdagavond
.hey beste bloggers het is nu gedaan met het mooie weer maar het mag eens regenen en een beetje frisser zijn want alles staat poer droog en het was veel te warm!!! maar alee we hebben toch kunnen genieten van een mooie week. vele groetjes van hyacinttje.
.Gestreepte dolfijnen leven in groepen van vijf tot driehonderd dieren, soms samen met gewone dolfijnen. Deze groepen kunnen zich samenvoegen tot zo'n drieduizend dieren. Er zijn aanwijzingen dat buiten het voortplantingsseizoen de seksen apart leven. Ook leven onvolwassen dieren meestal apart van de volwassen dolfijnen. Het voortplantingsseizoen verschilt per leefgebied. In de Atlantische Oceaan is de voortplantingsseizoen in de lente en de herfst, in de Middelandse Zee alleen in de herfst. Na een draagtijd van tien tot dertien maanden wordt èèn jong geboren van 110 cm lang. Na twaalf tot twintig maanden worden de jongen gespeend. De dieren zijn afhankelijk van het geslacht, leefgebied en lengte geslachtsrijp: vrouwtjes in de Middelandse Zee zijn geslachtsrijp als ze 180 cm lang zijn, mannetjes als ze 190 cm lang zijn.
Mannetjes in de Atlantische Oceaan zijn geslachtsrijp als ze 205 cm lang zijn, vrouwtjes als ze 200 cm lang zijn. Meestal zijn de dieren een jaar of negen oud.
.De gestreepte dolfijn kan tot tweehonderd meter diep duiken, en jaagt daar met echolocatie op lantaarnvissen, kleine pijlinktvissen en schaaldieren, waaronder krill en tienpotigen als garnalen.
.De gestreepte dolfijn komt voor in alle gematigde en warmere wateren, op open zee. In de Middelandse Zee is het waarschijnlijk de meest algemene soort, en hij wordt daar regelmatig vanaf de kust gezien. Op freco's uit de Griekse oudheid staat de soort al afgebeeld. Het is een speelse soort, die de gezelschap van boten opzoekt en surft op de golven, alhoewel ze voorzichtiger zijn dan andere dolfijnen.
.Hij heeft een opvallende tekening op zijn lichaam.
De onderzijde is wit of lichtroze. Er lopen èèn of twee donkerblauwe strepen lateraal van de oog naar de flipper, en èèn van het oog naar de anus. Rond deze strepen is de kleur van de huid lichtblauw. De rug, meloen en bek zijn donker blauwgrijs, evenals een vlek rond het oog. Op de flanken loopt een lichtgrijze v-vormige streek. Deze streek loopt van de rugvin naar de ogen, en vanaf de ogen naar de staart. De bek is lang en slank.
. Naam: Gestreepte dolfijn
Wetenschappelijke naam: Stenella coeruleoalba
Leeftijd: 35 tot 60 jaar
Lengte: 1,8 - 2,5 m, bij geboorte 1 m
Gewicht: 110 - 165 kg.
.Tot het eind van de negentiende eeuw bestond er eigenlijk geen electrisch licht, hoewel vele wetenschappers ermee hebben geëxperimenteerd. In 1879 construeerde de Amerikaan Thomas Alva Edison (1847- 1931) een bruikbare gloeilamp. Hij slaagde erin deze vinding tot een commercieel succes te maken. de gloeilamp zou langzamerhand alle andere vormen van verlichting verdringen. Deze lamp werd naar het model van Edison gemaakt in fr Philips'gloeilampenfabriek' NV, die werd opgericht in 1912. Eerst werden er alleen gloeilampen gemaakt, later ook röntgen - radiobuizen. Weer later kwamen er radio's bij en vanaf toen gingen de ontwikkelingen razendsnel. na de Tweede Wereldoorlog was Philips de grootste niet-Amerikaanse producent van elektronica.
.Thomas Alva Edison werd geboren in 1847 in Milan,Ohio. Als kind al was hij zeer geïnteresseerd in natuur- en scheikunde. Op zijn tiende had hij al een
klein laboratorium in de kelder van zijn huis. Op zijn twaalfde begon hij als krantenjongen te werken om zijn experimenten te kunnen bekostigen. Hij bleef studeren en experimenteren en kwam zo steeds verder. Zijn uitvindingen zijn talloos. Om er een paar te noemen:de fonograaf, de gloeilamp, de fluorescerende lamp, een sneltelegraaf, electrische motors en generators. Hij verbeterde onder andere de telefoon van Bell.
In 1881 introduceerde Edison zijn verlichtingssysteem op de eerste Wereldtentoonstelling te Parijs. Het hoofdgebouw was verlicht met 1000 Edisonlampen.Edison overleed in 1931 op 84 jarige leeftijd.
.De eerste electrische lamp was de booglamp, waarin het licht werd opgewekt door een electrische ontlading tussen twee elektroden. Dat licht was onaangenaam fel. De koolstaafbooglamp werd in 1800 uitgevonden. De elektroden daarin bestonden uit geperst koolpoeder. Deze techniek wordt nog steeds toegepast in bijvoorbeeld projectoren. Op de afbeelding een koolstaafbooglamp en een plein dat met booglicht verlicht wordt. Let op de voeding onderin de zuil.
.De gasverlichting werd aan het eind van de achttiende eeuw uitgevonden.
Eerst werd de vlam zelf als lichtbron gebruikt, later werd de vlam gebruikt om een onbrandbaar materiaal te verhitten, waardoor dit ding ging gloeien.
Gaslampen waren in de negentiende eeuw veel in gebruik, maar verdwenen geleidelijk na de invoering van het electrisch licht.
.Tot ver in de Middeleeuwen heeft de mens voor verlichting gebruik gemaakt van eenvoudige olielampjes. De olie werd peperst uit zaden. Een pit, meestal in een tuit, zoog de olie op uit een reservoir.
Het uiteinde werd aangestoken.
In de kaarsenindustrie slaagde men erin de olie uit het schape - en rundvet te scheiden van de vaste bestanddelen. Er bleef zo stearine over, dat minder snel smelt, en daardoor beter brandt. het gebruik van petroleum in de negentiende eeuw leidde tot een betere verlichting met eenvoudiger lampen. In de negentiende eeuw kwam ook gasverlichting in gebruik. Eind negentiende eeuw werd de booglamp uitgevonden.Wanneer men elektrische vonken laat overspringen tussen koolspitsen, ontstaat een verblindend fel wit licht. In 1879 construeerde Edison een bruikbare gloeilamp. Deze lamp zou langzamerhand alle andere vormen van verlichting verdringen.
allemaal een leuke vrijdag gewenst voor alle bloggers
. hey beste bloggers we zijn vandaag alweer 2 mei en we hebben hier mooi weer, het beloofd een mooie week te worden voor de volgende week. vele groetjes van hycinttje.
