De platy is een vreedzame vis die ideaal is voor in het gezelschapsaquarium. er bestaan veel soorten kweekvormen van deze vis en is daarom ook vrij populair. Het vrouwtje vis groter en voller van figuur dan het mannetje. De platy is een sterke vis en kan tijdelijke temperatuurschommelingen van onder de 12 graden aan, mits deze natuurlijk zeer tijdelijk zijn. het is een vrij actieve vis en zal ook zeer aanwezig zijn in het aquarium.
Kweek: De platy is vrij makkelijk te kweken. Uit èèn enkele paring kan het vrouwtje wel 10 tot 70 jongen werpen. De jongen kunnen direct (nadat hun zwemblaas gevuld is met water) voor zichzelf zorgen. De jonge visjes worden door hun ouders en door de meeste andere vissoorten als lekker hapje gezien. Wilt u veel jongen overhouden dan kunt u het vrouwtje het beste in een klein kweekbakje laten werpen en haar daarna gelijk verwijderen. Wilt u de natuur zijn gang laten gaan, zorg dan voor voldoende schuilmogelijk- heden in de vorm van javamos, fijnbladerige beplanting en drijfgroen. De jongen groeien sneller met Artemia-naupliën of fijn stofvoer maar ook zonder zullen ze opgroeien. Ze groeien zeer snel.
Op een icoon van Allerheiligen staan veel figuren en namen. Alle heiligen moeten erop, met Maria in het midden. Maar zijn er ook niet heel veel onbekende heiligen ? Was mijn moeder niet een heilige ? Meer nog: zijn we niet allen 'heilig'? ik bedoel is niet elk van ons uitgenodigd om heil te brengen, om van anderen te helen, te genezen, ja 'heel', 'volledig mens' te worden? Misschien is het feest van Allerheiligen wel het feest van God zelf, die de mens ge- maakt heeft naar zijn beeld en gelijkenis. En dan zijn wij er allemaal bij: de mensen voor ons, de mensen nu in het volle leven en ook de mensen die nog na ons zullen komen. Vroeger noemde men dat 'de gemeenschap van de hei- ligen'. Eigenlijk wil men daar duidelijk maken: elke mens zit in Gods hart, elkeen is door Hem graag gezien. In Gods schoot kunnen wij met elkaar communiceren. Ja, gestorvenen en levenden kunnen contact houden met elkaar, maar zij moeten dat wel willen en durven doen.
Maak de champignons schoon en hak ze in stukken. Smelt de boter en voeg de champignons toe. Laat ze even bakken. Voeg de bloem toe en blijf roeren. Je krijgt nu een vaste massa. Voeg nu beetje bij beetje de melk en de bouillon toe. Blijf roeren. Doe al de kruiden er bij behalve de kervel. Laat nu zachtjes koken, ongeveer 30 minuten. Op het einde doe je de kervel er bij, je kan ook peterselie gebruiken. Proef en doe indien nodig nog wat kruiden bij.
In de schemering verspreidt Zeepkruid een zwakke geur, die insecten ( vooral nachtvlinders) aantrekt. De plant ( vooral de wortel) bevat een zeepachtig stof (saponine) die vroeger als wasmiddel en zeepgrondstof werd gebruikt. De plant smaakt onaangenaam maar wordt wel als geneeskruid toegepast: uitwendig tegen eczeem, inwendig voor de behandeling van luchtwegaandoeningen alsook maag- en darmkwalen.
De nachtsilene (Silene nutans) is minder fors met een kleverige stengel en kleinere, altijd witte bloemen. Hij groeit in schrale graslanden en aan bosranden.
kenmerken:
De tegenoverstaande bladen van Zeepkruid hebben drie tot vijf opvallende, duidelijk uitspringende nerven. De bloemen van Zeepkruid geuren s'nachts het sterkst. De vijf kelkbladen zijn tot een groene of roodachtige buis vergroeid. Beste effect wordt bereikt met groepsbeplanting; 5-7 van eenzelfde soort samen. Zaden zijn vlot uit te zaaien bij rijpheid, na 2 tot 3 jaar zijn er bloeibare bolletjes. Na de bloei bloemen wegknippen, tenzij u zaden wenst. Sterke ui - geur.
Het 30 - 70 cm hoge Zeepkruid heeft opvallende, anjerachtige bloemen. De kleur varieert van bijna wit tot rozerood. Ze staan in vaak rijkbloemige kluwens aan de top van de rechtopstaande, vaak rood aangelopen stengel. De bladeren zijn tegenoverstaand en spits.
.De Zwaarddrager (Xiphoporus helleri) is een subtropische aquariumvis, afkomstig uit Guatemala en Zuid Mexico. Hij als 'levenbarende' ( ovovipaire) soort tot de familie Poecilidae, die allemaal net zo levendbarend zijn.
De bekende kweekvormen van zwaarddragers zijn makkelijk te houden en doen het goed bij heel veel andere vis- soorten. De beste watertemperatuur is rond de 24 °C, niet warmer. Wildvormen zijn echter moeilijker te verzorgen en dienen kouder gehouden te worden, net als verwante soorten uit het geslacht Xiphophorus.
De soort dankt zijn naam aan het "zwaard", het gonopodium, dat het mannetje draagt, Xiphophorus is Grieks voor zwaarddrager. Dit gonopodium wordt gevormd door de voorste vinstralen van aarsvin, die bij de vrouwtjes niet vervormt.
Echter , aangezien het gonopodium een kenmerk is voor alle soorten uit de familie, wordt in de praktijk het staart- zwaard, gevormd uit de onderste staartvinstralen als het 'zwaard' beschouwd. Dit is echter niet het zwaard dat de naam heeft gegeven.
Afhankelijk van de herkomst worden mannetjes tot 8 cm lang, sommige vrouwtjes wel 12 cm. Bevruchte vrouwtjes zijn te herkennen aan de donkere "drachtigheidsvlek" en aan de gespannen buik. Zodra het mannetje zijn gono- podium vormt, groeit het niet meer, en daarom zijn in ene groep zwaarddragers altijd grotere en kleinere mannetjes te vinden. Helaas is de nakweek van kleine mannetjes kleiner dan van grote mannen, een reden om de kweek met kleine mannen te voorkomen.
Een zwaarddrager is een levendige vis en houdt van gezelschap; veel zwemruimte en een dichte beplanting.
De gortige details over de dood van Stephen Gately, leadzanger van de ooit razend populaire band Boyzone, komen boven drijven. Gately zou tot 6 uur 's morgens hebben zitten drinken in een homobar op Mallorca, naar zijn appartement zijn gestrompeld en daar gestikt zijn in zijn braaksel.
Hij zat volgens The Mirrorop zijn knieën op de grond, tegen de sofa, mat zijn gezicht op een kussen gedrukt.
De 33-zanger werd zo in zijn dure appartement - 1 miljoen dollar weet The Mirror - gevonden door zijn verontruste partner Andy Cowles en een familielid. Zij probeerden nog mond-op-mondbeademing, maar tevergeefs. Andy en Stephen waren samen in de homobar vertrokken, maar Andy liet zijn vriend alleen achter in de leefkamer voor de tv.
Beetje teveel op
"Het meest waarschijnlijke is dat Stephen een beetje teveel gedronken had, in slaap is gevallen, overgaf en stikte. Het is een verschrikkelijk ongeval," aldus een vriend van de familie.
Volgens een kennis was Stephen, die recent kampte met een depressie, de laatste dagen vrolijker dan ooit en zat hij vol zelfvertrouwen.
Tip: Goudrenetten, boskoop en jonagold zijn prima appels om in de oven klaar te maken.
Bereiding:
1. Verwarm de oven voor op 200°C. Boen de appels schoon. Verwijder met een appelboor het klokhuis. Schik de appels in een ovenschotel met een bodempje water.
2. Meng boter, honing, bruine suiker en kaneel- poeder in een kommetje tot een pasta. Vul er de appels mee.
3. Zet de ovenschotel zo'n 30 minuten in de voor- verwarmde oven, op een rooster.
4. Giet de saus uit de ovenschotel in een steelpan. Hou de appels intussen warm in de oven. Laat de saus inkoken tot een siroop. Bedruip hiermee de appels. Serveer in de oven- schotel.
Men kan zelf een ananasplant proberen op te kweken uit een vrucht. Snij het bovenste deel, met de bladeren, van de vrucht af, verwijder de restjes vruchtvlees en plant het geheel in een goed doorlatend mengsel van zand en potgrond, na verloop van tijd kunnen er wortels gevormd worden. De plant heeft veel behoefte aan warmte en licht en een hekel aan tocht. Veel vruchten moet u er in de huiskamer niet aan verwachten. Een volwassen ananasplant kan een diameter van ruim èèn meter hebben, voorzie dus ruim plaats. Vele andere Bromelia's zijn populaire kamerplanten en stellen min of meer dezelfde eisen: geen tocht, een goed doorlatend, enigzins zuur grondmengsel, veel licht en ruim water. Sommige bromelia's hebben graag water in hun bladkokers.
De ananasplant is afkomstig uit Zuid-Amerika en werd daar reeds lang voor de komst van Columbus geteeld. De naam ananas is afkomstig van de Indiaanse naam "nana meant" wat zoveel als , kostelijke vrucht betekent. Tijdens Columbus ' tweede reis naar Zuid-Amerika (1943-1496) beschrijft èèn van zijn bemanningsleden in een brief de ananas als volgt; "... er waren planten die op artisjokken leken, maar dan vier keer zo groot en waarop vruchten kwamen, als denappels, maar twee keer zo groot. Deze vruchten smaken zeer lekker en laten zich, als een raap, snijden met een mes...". Oorspronkelijk werd de ananas geweekt in speciale verwarmde kassen. Momenteel wordne ze overal in de tropen verbouwd op grote plantages.
. De ananas ontstaat dus niet, zoals gewone vruchten, uit èèn enkele bloem, maar uit verschillende bloemen met hun schutblaadjes. Uit elk bloempje ontstaat èèn vruchtje. De "schubben" van de ananas zijn allemaal aparte vruchtjes. Alle vruchtjes vergroeien samen met de bloeisteel tot een samengestelde vrucht. Wanneer we een ananas opsnijden is dit duidelijk te merken. Het centrale, vezelige deel is de bloeisteel, deze is minder smakelijk en wordt dan ook verwijderd. Ananas wordt vers ingeblikt aangeboden. De vruchten die wij aangeboden krijgen zijn afgerijpt tijdens het transport. Hun smaak en kwaliteit ligt dan ook lager dan die van vruchten die op de plant zelf afgerijpt zijn. Verse ananas bevat een product, bromelaïne, dat inwerkt op dierlijke eiwitten. Vlees dat gemarineerd wordt in verse ananassap zal hierdoor zachter worden. De ananas bevat verder veel suikers, citroenzuur en vitamine A en B1. Uit de bladeren van de ananasplant worden ook lange, zijdeachtige vezels gewonnen, die in Taiwan en de Filipijnen verwerkt worden tot een fijnmazige stof, pïna.