Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
Ik ben een vrouw en woon in Den Helder (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 09/08/1946 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: pc.bomen.natuur en lezen.
ik ben een vrouw die blij in het leven staat
Jarig Jetje zou trakteren alle meisjes uit de klas Jetje had wat uitgekozen waar ze zelf zo dol op was. Ulevellen bracht ze mee. Ieder kreeg er minstens twee. Ulevellen bracht ze mee. Ieder kreeg er minstens twee.
Maar jawel, een stroom vriendinnen kwam ons Jetje tegemoed. Met de allerbeste wensen werd de jarige begroet. En ze vroegen, nogal glad, wat of Jet in 't zakje had. En ze vroegen nog al glad, wat of Jet in 't zakje had.
Ulevellen? Even proeven. Eentje kwam er niet op aan. Nog één... Jetjes ulevellen gingen zoetjes naar de maan. En de klas, een gek geval, kreeg warempel niemendal. En de klas, een gek geval, kreeg warempel niemendal
Afgelopen zondag heb ik visite gehad van vrienden die ik vroeger vaak zag bij familie van mij. De visite kwam nog voor mijn verjaardag, het was gezellig, ik kreeg drie keer visite die dag.
Smorgens kwamen buren op de koffie, die ook cadeaus mee namen voor mijn verjaardag. Ik vond het lief maar het was wel overdadig.
Ik had drie pakjes uit te pakken. In een pakje zaten tijdschriften, uit het 2de
pakje kwam een lekkere doos chocolade, het derde pakje werd geheimzinnig over gedaan.
Het zat helemaal met plakband dicht geplakt, werd steeds nieuwsgieriger wat het zou zijn? mijn geduld raakte een beetje op omdat het zo stijf dicht zat, en wat denkt U? Ik zal u vertellen, leen nooit een glas aan je buren, uiteindelijk kwam mijn geleende glas dus uit dat super dicht geplakt pakje.
Kon een mini lachje af bij mij.
De derde visite was mijn vriendin die ook nog even kwam ondanks dat ze het moeilijk had. Het regelen en alles wat er omheen is als iemand overlijd grijpt je best aan. We hebben het Rummicub spel op tafel gelegd om even onze gedachte een andere wending te geven.
Foto's gemaakt in de vakantie voormalig Joegoslavië
Dit was het jong van de uilen, hij maakte scherpe kreten om zijn ouders te roepen, het was nog een donsje.
We gingen naar een buiten museum naar huizen zoals vroeger gemaakt, daar stonden ook deze auto's bij.
Binnen in die huisjes zag je dat ze vroeger om de kok pot gingen zitten om warm te blijven, de bedden stonden ook allemaal naast elkaar ook van wegen de warmte.
Wat kan een mens moe zijn, niet lichamelijk moe maar in het hoofd ben ik zo moe! Het lijkt wel of ik niets kan bewaren of er niets toegelaten word in mijn hoofd. Ik probeer gewoon mijn dagelijkse dingen te doen, zelf Rocky lijkt het te merken, hij wil buiten ook niet lopen. Een paar passen en dan keert hij terug, wat ik dan niet erg vind. Ik gaap de hele dag, ga voor mij doen vroeg naar bed, heb grote moeite mijn ogen open te houden en de dag door te komen. Het is een beetje veel geweest de laatste tijd. Vandaag de moeder van mijn vriendin begraven. Was een hele mooie plechtigheid echt zo als ze was, alle muziek zo als ze die mooi vond, je kon haar in gedachten zien walsen op de muziek van Andre Rieu. Het Lied van Frans Bouwer over een moeder hakte er wel even in, maar het was mooi.
Zo is het leven, lachen, huilen, geboortedag je viert een feestje, sterfdag je hebt verdriet.
Het was erg leuk, mijn zoon en ik hebben onze verjaardag op de camping gevierd.
We hebben met 25 mensen gebarbecued, het was echt knoert gezellig, alleen moest moeders zo nodig op haar achterhoofd vallen. Ik zou even achteruit met mijn stoel omdat er een foto gemaakt werd, er was een kuil in het grasveld en natuurlijk moet moeders daar haar stoeltje in zetten, ze gingmet de beentjes omhoog achterover en kwam behoorlijk hard op haar achterhoofd terecht.( Hoe krijg ik het voor elkaar)
Was even duizelig had mazzel dat het daar bij bleef, van de schrik had diegene die de foto wou maken moeders niet met haar beentjes in de lucht gefotografeerd, gelukkig maar.
Heb mooie cadeaus gehad, mijn jongste broer stond ook als verrassing op de zelfde camping, helemaal leuk. Er was even een misverstand, dat echt mij weer overkomt.
We gingen inchecken, ik zeg;
ik laat nog even de hond buiten de camping plassen.
Mijn vriend heeft dat niet gehoord, hij komt naar buiten ziet mij niet, denkt,
ze is vast naar haar zoon op zoek,
dus stapt in de camper en rijden maar. Ik zie hem instappen geef een gil dat ik er aan kom, jammer ik kon met mijn hondje achter de camper aanlopen( rennen) Op de kruising geen camper meer. Er was een mijnheer,
Mijnheer heeft u een camper gezien,
ik wist niet waar onze standplaats was, en na een jaar weet ik al helmaal niet waar mijn zoon gestaan had.
Ja mevrouw rechts af
Rechts af dan maar en ja hoor daar stond de campermet een vriend die heel verbaast was toen hij mij zag.
(GOD hoorde mij brommen)niet alleen God, ik maakte toch wel even bekent dat ik er niets van snapte, maar oké een misverstand zit in een klein hoekje??of op een grote camping?
Foto's gemaakt in de vakantie voormalig Joegoslavië
De Joodse bruiloft
We gingen naar een nieuwe standplaats voor de camper, vlak bij de standplaats stond een schattig Kerkje.
Het was open, binnen was het piep klein, mijn kloppend hart voor de fotografie sloeg op hol.
Mijn vreugde kon niet op toen er de andere dag een bruiloft werd ingezegend. Ik voelde me net een paparazzi maar het mocht, ik hoefde me niet te verschuilen in de bosjes om mooie fotos te kunnen maken, helemaal geweldig.
De kronen op hun hoofd de indrukwekkende hoge hakken van de dames het bruidje wat zo lief was om even haar zilveren schoentjes te laten zien door haar bruidsjurk wat op te tillen ... het rondje om de kerk de snoepjes die gestrooid werden het bruidsmeisje wat moe was en gewoon op de grond ging zitten, het speelde zich allemaal voor de kerk buiten af
Dat is het fijne van fotos maken, je geniet er ieder keer weer van als je ze ziet, waarschijnlijk maak ik dit geen tweede keer mee.
Gisteren diep uit mijn hart het gedichtje: wij Samen , Rocky en ik. Vandaag zo iets treurig. Ik was eerst met de buurvrouw en de honden door het Mariëndal gelopen. Thuis gekomen even achter de pc, bedacht me opeens dat ik nog een boodschap moest doen, ik zou visite krijgen Christien mijn vriendin.
Als ik bij haar ben heeft zo ook altijd lekkere hapjes, nu had ik garnaaltjes in gedachte, die moest ik dus nog halen. Eerst dacht ik, ik ga even gauw zonder Rocky dat gaat wat sneller, meteen daarop dacht ik; ik kan hem beter even nee nemen, als Christien er is duurt het een tijd voor ik Rocky weer kan uitlaten, dus boodschappentas en Rocky mee.
Als ik zonder Rocky ga, neem ik altijd de zij ingang van het winkelcentrum, als Rocky mee is neem ik de hoofd ingang omdat ik hem daar dan binnen aan het begin van het winkelcentrum vast leg aan een stellage van de groenteman, Rocky mag niet mee het winkelcentrum in. Oké de boodschappen zijn gedaan, ik pak de tassen en ga aan de wandel naar de zij ingang van het winkelcentrum.
Ik loop al een tijdje richting huis, zie ik een kennis, die vraagt;
waar is je hond?
Die is thuis ik had een beetje haast
Maar ik zie je net lopen met Rocky?
Oh help ik heb hem vergeten, hij ligt nog voor in het winkelcentrum
Treurig hé dat is dat warrige hoofd van mij, gisteren wij samen,
vandaag Rocky alleen in het winkelcentrum.
Ik heb hem vandaag maar wat extra verwend, voelde me best een beetje schuldig.
Ik ben , en gebruik soms ook wel de schuilnaam Eliza.
